Εἰς τήν ζωήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Β4'- Ἡ ἐργασία πρέπει νά γίνεται μέ θεάρεστο τρόπο, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου,Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Κήρυγμα. Εἰς τήν ζωήν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ Β4'- Ἡ ἐργασία πρέπει νά γίνεται μέ θεάρεστο τρόπο, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορειτου, Πνευματικά γυμνάσματα, μελέτη 23η, Β4' μέρος, 5-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Πῶς γεννιέται ὁ Χριστός στήν καρδιά"

 

Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη
[Κυριακή, 25 Δεκεμβρίου 2022]

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2022/12/blog-post_40.html#more

Περί του βαπτίσματος του Κυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (κήρυγμα)

 Περί του βαπτίσματος του Κυρίου, 5-1-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (κήρυγμα)

ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 5-1-2023

ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 5-1-2023

https://youtu.be/LK_cK_M9fzM

Τά Ἅγια Θεοφάνεια. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

TA AΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ[: Τίτ.2,11-14 και 3,4-7]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Υπομνηματισμός των εδαφίων Τίτ.2,11-15 και Τίτ.3,1-7]

«᾿Επεφάνη γὰρ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σωτήριος πᾶσιν ἀνθρώποις, παιδεύουσα ἡμᾶς ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὃς ἔδωκεν ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν, ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀνομίας καὶ καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, ζηλωτὴν καλῶν ἔργων(:Διότι με την ενανθρώπηση του Υιού του Θεού φανερώθηκε η χάρις του Θεού, η οποία σώζει όλους τους ανθρώπους. Και μας παιδαγωγεί η χάρις του Θεού ώστε, αφού αρνηθούμε την ασέβεια και τις επιθυμίες του μάταιου και αμαρτωλού αυτού κόσμου, να ζήσουμε στη ζωή αυτή με εγκράτεια στον εαυτό μας, με δικαιοσύνη προς τους γύρω μας ανθρώπους και με ευσέβεια προς τον Θεό. Και να ενισχυόμαστε στην ενάρετη ζωή, περιμένοντας με χαρά τη μακαριότητα που ελπίζουμε και τη φανέρωση της δόξας του μεγάλου Θεού και Σωτήρος μας, του Ιησού Χριστού, ο Οποίος έδωσε τον εαυτό Του σε θάνατο για χάρη μας, για να μας εξαγοράσει από κάθε παράβαση του νόμου, να μας καθαρίσει και να μας κάνει έτσι δικό Του εκλεκτό λαό, λαό γεμάτο ζήλο για καλά έργα)»[Τίτ. 2, 11-14].

Αφού ζήτησε από τους υπηρέτες πολλή αρετή -γιατί πραγματικά είναι μεγάλη αρετή το να κοσμεί κανείς σε όλα τη διδασκαλία του Θεού και Σωτήρα μας και να μη δίνει καμία αφορμή στους κυρίους, ούτε και για το παραμικρό πράγμα-, προσθέτει και τη δίκαιη αιτία για την οποία οφείλουν οι υπηρέτες να είναι ενάρετοι. Και ποια είναι αυτή; «Διότι με την ενανθρώπηση του Υιού του Θεού», λέγει, «φανερώθηκε η χάρις του Θεού, η οποία σώζει όλους τους ανθρώπους)». Αυτοί που έχουν τον Θεό διδάσκαλο, πώς δεν θα είναι λογικά τέτοιοι, όπως πριν από λίγο είπα, αφού βρήκαν άφεση των απείρων αμαρτημάτων τους; Γιατί γνωρίζετε ότι μαζί με τα άλλα και αυτό ελέγχει και συγκρατεί όχι λίγο την ψυχή, το να μην τιμωρηθεί, ενώ είναι υπεύθυνη για άπειρα αμαρτήματα, αλλά να επιτύχει συγνώμη και άπειρα αγαθά. Αν λοιπόν κάποιος, πες μου, αφού πάρει υπηρέτη εκείνον που έκαμε άπειρα σφάλματα, δεν τον βασανίζει με μαστίγιο, αλλά του δώσει για εκείνα συγνώμη και του ζητήσει ευθύνες για τα μελλοντικά, παραγγέλλοντας τον να φυλάγεται, ώστε να μην πέσει στα ίδια, και τον τιμήσει με μεγάλα δώρα, ποιον νομίζετε ότι δεν θα μεταβάλει αυτό ακούοντας την τόσο μεγάλη χάρη;

Ἡ ἁγία Γενεβιέβη τῶν Παρισίων

Η αγία Γενεβιέβη των Παρισίων

3 Ιανουαρίου

Η αγία Γενεβιέβη γεννήθηκε το 422 στο χωριό Ναντέρ κοντά στο Παρίσι. Ήταν μόλις επτά χρονών όταν ο άγιος Γερμανός της Ωξέρ (η μνήμη του εορτάζεται στις 31 Ιουλίου), διακρίνοντας την εύνοια του Θεού πάνω στο παιδί, ανακοίνωσε στους γονείς της ότι είχε επιλεγεί για να υπηρετήσει τη σωτηρία πολλών. Την ευλόγησε και της έδωσε ένα νόμισμα σημαδεμένο με ένα σταυρό ως σημείο της αφιέρωσής της στον Θεό. Από εκείνη τη στιγμή το παιδί αφοσιώθηκε όλο και περισσότερο στην άσκηση.

Μια μέρα η μητέρα της, εκνευρισμένη που την έβλεπε να συχνάζει τόσο πολύ στην εκκλησία, πήγε να την χτυπήσει, μα στη στιγμή ο Θεός την τύφλωσε. Ξαναβρήκε το φως της μετά δύο χρόνια, τρίβοντας τα μάτια της με νερό που η κόρη της είχε αναμείξει με τα δάκρυά της και το είχε σταυρώσει. Χωρίς εμπόδια πια από μέρους των δικών της η Γενεβιέβη αφιερώθηκε οριστικά στον Κύριο, διακονώντας τον επίσκοπο Βούργων Βίλικο, εξακολούθησε όμως την ασκητική της ζωή στην οικογενειακή οικία, καθώς τότε δεν υπήρχαν μοναστήρια στη Γαλατία.

Όταν πέθαναν οι γονείς της ήρθε να εγκατασταθεί στο Παρίσι, στο σπίτι της νονάς της. Αφού υπέμεινε καρτερικά μια σκληρή αρρώστια, επέβαλε στον εαυτό της μεγάλες στερήσεις: προσευχόταν αδιάκοπα, δεν έβγαινε έξω παρά για να βοηθήσει τους φτωχούς, έτρωγε μόνο δυο φορές την εβδομάδα λίγο ψωμί και κουκιά. Καθυπόταξε έτσι τις ορμές της σαρκός και ειρήνευσε την ψυχή της, σε σημείο που να υπομένει καρτερικά τις κατηγορίες και τις φήμες που διέδιδαν οι φθονεροί, μέχρις ότου ο άγιος Γερμανός της Ωξέρ με παρέμβασή του τους επέβαλε να σέβονται τη διακόνισσα του Θεού. Έτσι οι Παριζιάνοι άρχισαν να αναγνωρίζουν την αγιότητά της και νεαρές κοπέλες συνάχθηκαν γύρω της για να μιμηθούν τη βιοτή της.

Ἱπποκράτης:«Δὲν θὰ δώσω σχετικὰ φάρμακα εἰς βάρος τοῦ ἐμβρύου»

« ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ, λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον (Ἰω. ιστ´, 21)».

Κάθε γυναίκα, ὅταν γεννᾶ, αἰσθάνεται πόνους καὶ ἔχει λύπη, διότι ἦλθε ἡ ὥρα της νὰ γεννήση. Ὅταν ὅμως γεννήση τὸ βρέφος της, δὲν θυμᾶται πλέον τὴ θλίψη καὶ τοὺς πόνους τοῦ τεκετοῦ, ἐξαιτίας τῆς χαρᾶς, ποὺ νιώθει, διότι ἔφερε ἕναν ἄνθρωπο στὸν κόσμο.

Εἶναι μεγάλη χαρά, ὅταν γεννιέται ἕνα παιδί. Δυστυχῶς παρασύρονται ὁρισμένοι ἀπὸ τὸν ἀνθρωποκτόνο διάβολο καὶ σκοτώνουν, πρὶν γεννηθοῦν τὰ ἴδια τὰ παιδιά τους βοηθούμενοι ἀπὸ ὁρισμένους ἀδίστακτους γιατρούς.

Τὶ λέει ὅμως ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτη;

«Ὅρκον ὀμνύω κατ᾽ἐπιστήμην βιώσομαι ἀσκῶν ταύτην δίκην θρησκείας ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ…οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω». (Δὲν θὰ δώσω σχετικὰ φάρμακα σὲ βάρος τοῦ ἐμβρύου). Δυστυχῶς πολλοὶ ἰατροί παρασπόνδησαν . Ἀσφαλῶς ὑπάρχουν καὶ οἱ συνεπεῖς στὸν ὅρκο τους.

Ὡς πρὸς τὴν τόση τόλμη τῶν γυναικῶν ποὺ φθάνουν στὸ φόνο ἐκ προμελέτης, ἔχουν μιὰ σχέση μὲ αὐτὸ ποὺ ἀναφέρει ὁ Γκαῖ­­τε γιὰ τὴ Μήδεια τοῦ Εὐρυπίδη, ὅτι αὐτὴ πρὶν προβῆ στὸ διπλὸ ἔγκλημα: «εἶχε φονεύσει τὸν ἑαυτό της, μέσα στὸν ἑαυτό της».

Ἡ παντογνωσία τοῦ Θεοῦ δέν περιορίζει τήν ἐλευθερία μας, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

100. Ἡ παντογνωσία τοῦ Θεοῦ δέν περιορίζει τήν ἐλευθερία μας, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 3-4-2019

«Οὐδέν ἀπρονόητον». Τίποτε τό ὁποῖο δέν εἶναι κάτω ἀπό τήν Πρόνοια τοῦ Θεοῦ δέν ὑπάρχει στή κτίση, λέει ὁ Μέγας Βασίλειος. Ὁ Κύριος εἶναι ὁ Δημιουργός τοῦ παντός, ὅλων τῶν κτισμάτων, ὅλων τῶν κτιστῶν, ἀλλά καί ὁ συντηρητής καί ὁ φροντιστής ὅλων τῶν κτισμάτων καί ὅλων τῶν λογικῶν κτισμάτων, τῶν ἀγγέλων καί τῶν ἀνθρώπων, καί τῶν δαιμόνων∙ αὐτοί ὅμως ἐξέπεσαν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, διότι παροίκουσαν τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Θεός ὡς παντογνώστης, γνωρίζει τά πάντα, ἀλλά δέν προορίζει, δέν προκαθορίζει τήν πρόοδο καί τήν ἁγιότητα ἤ τήν κακότητα τῶν ἀνθρώπων. Ἀφήνει ἐλεύθερο τόν ἄνθρωπο. «Εἶναι ἀσύλληπτη ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ ἀπ' τόν δικό μας νοῦ», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος. «Εἶναι ἄπειρη, περιλαμβάνει ὅλα τά ὄντα, ὁρατά καί ἀόρατα, ἔσχατα καί ἀρχαῖα. Τά γνωρίζει ὁ Θεός ὅλα μέ ἀκρίβεια, σέ ὅλο τό βάθος καί τό πλάτος τους. Ὁ Κύριος γνωρίζει ἐμᾶς, πρίν γνωρίσομε ἐμεῖς τόν ἑαυτό μας. Γνωρίζει τίς διαθέσεις μας καί τήν παραμικρή μας σκέψη, τούς λογισμούς, τίς ἀποφάσεις μας, πρίν νά τίς πάρουμε. Ἀλλά καί πρό τῆς συλλήψεώς μας, καί πρό καταβολῆς κόσμου μᾶς γνώριζε καλά. Γι' αὐτό ὁ Δαβίδ θαυμάζει καί φωνάζει: «Κύριε, ἐδοκίμασάς με καί ἔγνως με... Σύ συνῆκας τούς διαλογισμούς μου ἀπό μακρόθεν...», ἀπό μακριά γνωρίζεις τίς σκέψεις μου, «τήν τρίβον μου», τόν δρόμο μου, «ἐξιχνίασας καί πάσας τάς ὁδούς μου προεῖδες», προβλέπεις, γνωρίζεις ὅλους τούς τρόπους καί ὅλη μου τήν ζωή πρίν κἄν ἐγώ τήν ἀκολουθήσω, τήν φανερώσω∙ «...σύ ἔγνως πάντα τά ἔσχατα καί τά ἀρχαῖα.. ἰδοῦ, Κύριε, σύ ἔγνως πάντα, σύ ἐπλασάς με καί ἔθηκας ἐπ' ἐμέ τήν χεῖρα σου»[1]»[2]. Ἐσύ, Κύριε μέ ἔπλασες καί ἔβαλες ἐπάνω μου τό χέρι Σου.

Ψηφιακά νομίσματα: Ὁ πρόδρομος ἑνός ἀκραίου κοινωνικού ἐλέγχου

Γράφει η Μαρία Δεναξά, Δημοσιογράφος

Το ψηφιακό πορτοφόλι και το ψηφιακό νόμισμα CBDC, θα ήταν μια πρόοδος για την ανθρωπότητα αν δεν επρόκειτο για ένα συγκεντρωτικό σύστημα ακραίου κοινωνικού ελέγχου και υποδούλωσης, σε παγκόσμια κλίμακα.

Πίσω από την επικοινωνιακή χειραγώγηση, όταν το ψηφιακό χρήμα αντικαταστήσει τις παραδοσιακές μεθόδους συναλλαγών, η ελευθερία θα πάψει να θεωρείται ύψιστο ιδανικό του πολίτη και θα εκλαμβάνεται ως πίστωση δικαιωμάτων, σε έναν κόσμο ολοένα και πιο δυστοπικό.

Το ότι το ψηφιακό νόμισμα CBDC, η ψηφιακή ταυτότητα και γενικά η ψηφιακή διακυβέρνηση θα κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη και αποτελεσματικότερη, δεν είναι παρά το τυράκι στη φάκα.

Αὐτές οἱ καθαρές ψυχές σάν ἀκηλίδωτα κάτοπτρα λάμπουν στό Φῶς τοῦ Ἥλιου τῆς Δικαιοσύνης

Ήμουν στον δρόμο, πηγαίνοντας στην Εκκλησία για τον Όρθρο. Ο ήλιος είχε ανατείλει και το φως του έπεφτε σ’ ένα τζάμι. Η αντανάκλασις ήταν τόσο δυνατή, ώστε ήταν αδύνατο να κυττάξεις εκείνο το γυαλί, όπως είναι αδύνατο να κυττάξεις τον ίδιο τον ήλιο.

Συλλογίσθηκα τότε: Αν ο υλικός, ο κτιστός ήλιος αντανακλάται με τόση λάμψη από το φτωχό γυαλί, τι συμβαίνει με τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Κύριο, όταν αντανακλάται από μία καθαρή καρδιά;

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ- ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ- ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, 5-1-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ- ΜΕΓΑΛΕΣ ΩΡΕΣ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ- ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, 5-1-2023

https://youtu.be/7Q_5Ko_tc7w

Διδασκαλίες καί συμβουλές τοῦ πρεσβύτερου, Σχῆμα-Ἀρχιμανδρίτη Χριστόφορου (Νικόλσκι) / 02/03/1905 - 12/09/1996 / Γιά τόν Ἀντίχριστο.

... Φοβάστε τον Θεό περισσότερο από όλα, μην φοβάστε τους κακούς. Ο Σταρετς απέφυγε να προφέρει τη λέξη «αντίχριστος» και τον αποκαλούσε ασεβή. Είπε ότι όσοι δεν θά αποδεχτούν τη σφραγίδα του κακού θα βασανιστούν και το αίμα θα κυλήσει «εως τα χαλινάρια του αλόγου», όπως είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη (Αποκ. 14, 20), και λίγοι θα σωθούν από τον θάνατο. ..

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/12/blog-post_175.html

5 Ἰανουαρίου. Πέμπτη (προεόρτια τῶν Φώτων). Θεοπέμπτου καὶ Θεωνᾶ μαρτύρων (†305), Συγκλητικῆς ὁσίας (†350). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἑσπερινοῦ (Α΄ Κορ. θ΄ 19-27).

Α Κορ. 9,19        Ἐλεύθερος γὰρ ὢν ἐκ πάντων πᾶσιν ἐμαυτὸν ἐδούλωσα, ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω·

Α Κορ. 9,19              Επί τη ευκαιρία δε πρέπει να σας είπω ότι και άλλας θυσίας έχω κάμει. Διότι αν και ήμουν ελεύθερος από όλους, χωρίς κανένα κύριον επί του εαυτού μου, εν τούτοις έκαμα τον εαυτόν μου δούλον εις όλους, δια να κερδήσω στον Χριστόν τους περισσοτέρους.