Ὅσιος Πορφύριος:Ἕνας εὔκολος τρόπος γιά νά ζήσεις τόν Παράδεισο ἀπό αὐτή τή ζωή

https://enromiosini.gr/arthrografia/osios-porfyrios-enas-eykolos/

«Ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν» : Γιόγκα καί διαλογισμός: Εἶδος γυμναστικής ἤ μία θρησκευτική πράξη ἀντίθετη μέ τή χριστιανική πίστη; (ΜΕΡΟΣ A'και Β)

 

Ἀπό τόν βίο τῆς ἁγίας Συγκλητικῆς

Από τον βίο της αγίας Συγκλητικής

Από τον Ευεργετινό

Ο δαίμονας, ο οποίος μισεί το καλό, έβλεπε την αγία Συγκλητική να υπερπηδά με άνεση τις παγίδες του και να καταρτίζει, με όσα έκανε και δίδασκε, όχι μόνο τον εαυτό της, αλλά και πολλές άλλες, ώστε να τον νικούν. Ζήτησε λοιπόν την άδεια (Εννοείται, από τον Θεό. Πρβ. Ιώβ 2:5-7) για την τελευταία μάχη εναντίον της και της προξένησε βαθιά πληγή στα σωθικά της. Έπληξε δηλαδή σφοδρά το πιο αναγκαίο όργανο για τη ζωή, τον πνεύμονα, προξενώντας της αφόρητους πόνους και αφαιρώντας τη ζωή της σιγά σιγά.

Του ήταν βέβαια δυνατόν, αφού είχε πάρει πια την άδεια, να τη θανατώσει μέσα σε λίγον καιρό· αυτός όμως, σαν αιμοβόρος δήμιος, ικανοποιούσε την ωμότητά του με το να πολλαπλασιάζει τις πληγές και να παρατείνει τον χρόνο· επιπλέον προσπαθούσε να τη φέρει σε απόγνωση με τη χρονική παράταση και τα ανυπόφορα βάσανα. Γι’ αυτό άρχισε να της καταστρέφει τον πνεύμονα, με αποτέλεσμα αυτός να αποβάλλεται λίγο λίγο με τα εξερχόμενα φτύσματα.

Την έψηνε επίσης με αδιάκοπους πυρετούς που σαν τη λίμα κατέτρωγαν και έλιωναν το πολύπαθο σώμα της. Όπως δηλαδή οι δικαστές, όταν θέλουν να τιμωρήσουν πιο σκληρά τους καταδικασμένους κακούργους, προστάζουν να τους κάψουν σιγά σιγά σε χαμηλή φωτιά, έτσι και ο εχθρός: αφού άναψε φωτιά στα σωθικά της, έλιωνε και έκαιγε όλο το σώμα της και τη βασάνιζε αδιάκοπα νύχτα και μέρα.

Τριάμισι χρόνια λοιπόν η γενναία Συγκλητική αντιμετώπιζε με αυτούς τους ένδοξους αγώνες τον εχθρό και υπέμενε τα χτυπήματα με γενναιότητα και ευχαριστία. Δεν έχανε το ηθικό της· αντίθετα, εξοπλιζόταν με ακόμη μεγαλύτερη γενναιότητα εναντίον του εχθρού, και πολλούς που είχαν τραυματιστεί από αυτόν τους θεράπευε με τις διδασκαλίες της. Εκείνος λοιπόν, βλέποντάς τα αυτά, δυσφορούσε, και μη αντέχοντας την ήττα, πρόσθεσε στη γενναία και άλλο βαρύτατο βάσανο. Της έπληξε τα φωνητικά όργανα, θέλοντας ο δόλιος να σταματήσει την ομιλία της και να στερήσει πολλούς από τη σχετική ωφέλεια.

Ὁ φτωχός λαουτιέρης

Κάποτε στὴν Κωνσταντινούπολη ζοῦσε ἕνας φτωχὸς λαουτιέρης. Ὀ ὀργανοπαίκτης αὐτὸς εἶχε τὴν συνήθεια νὰ πηγαίνει, δύο φορὲς τὴν ἡμέρα, ἔξω ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ Μονὴ τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὴν Πέτρα, ἡ ὁποία ἦταν ἀπέναντι ἀπὸ τὸν Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ νὰ παίζει τὸ λαοῦτο του πρὸς τιμὴν τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Μετὰ ἔμπαινε στὸν Ναό, προσκυνοῦσε τὴν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου καὶ ἔφευγε. Αὐτὸ τὸ ἔκανε, διότι εἶχε μεγάλη ἀγάπη στὸν Τίμιο Πρόδρομο, ἀλλά,καὶ ἐπειδὴ ἦταν πολὺ φτωχὸς καὶ δὲν μποροῦσε νὰ προσφέρει τίποτε ἄλλο οὔτε λειτουργεία, οὔτε κερί, οὔτε θυμίαμα, πρόσφερε το παίξιμό του.

Μιὰ μέρα πέθανε ἕνας αἱρετικὸς καὶ τὸν ἔφεραν νὰ τὸν ἐνταφιάσουν στὸν Ναό τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Ὁ ἅγιος ὅμως δὲν ἤθελε, καὶ τόσο ὀργίσθηκε ὥστε ἡ χάρις του ποὺ κατοικοῦσε στὸν Ναὸ ἤθελε νὰ φύγει. Τὴν ἡμέρα τῆς κηδείας ἦλθε πάλι ὁ λαουτιέρης, κατὰ τὴν συνήθειά του. Τότε ὅμως βλέπει τὸν Τίμιο Πρόδρομο νὰ βγαίνει ἀπὸ τὴν ἐκκλησία του καὶ νὰ κατευθύνεται πρὸς τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Νικολάου. Ὁ φτωχὸς μουσικὸς ἔσπευσε νὰ τὸν ἀκολουθήσει διαλογιζόμενος τὸ παράδοξο ποὺ ἔβλεπε καὶ πλησιάζοντάς τον παρατηρεῖ μὲ δέος πώς, ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἔχει ἐξέλθει ἀπὸ τὸν Ναό του κρατῶντας τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ θυμιατὸ στὰ χέρια του, γιὰ νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν Τίμιο Πρόδρομο.

Ἀφοῦ τὸν θυμίασε καὶ αύτὸς ἀσπάστηκε τὸ Εὐαγγέλιο ἀλλὰ καὶ μεταξύ τους, τοῦ εἶπε:

«Πῶς καὶ ἦλθες ὡς ἐδῶ Βαπτιστὰ τοῦ Χριστοῦ;».

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἀποκρίθηκε:

«Ἕναν αἱρετικὸ ἔθαψαν στὴν ἐκκλησία μου καὶ γι᾿ αὐτὸ τὸν λόγο ἔφυγα ἀπὸ αὐτὴν ! »

Ὁ δὲ Ἅγιος Νικόλαος, κοιτάζοντας τὸν λαουτιέρη, ρώτησε τὸν Τίμιο Πρόδρομο ποιός εἶναι αὐτὸς καὶ γιατί τὸν ἀκολουθεῖ· καὶ ὁ Βαπτιστὴς τοῦ ἀπάντησε:

Ἡ ἁγιότητα τῶν γονέων ὡς προϋπόθεση τῆς ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

106. Ἡ ἁγιότητα τῶν γονέων ὡς προϋπόθεση τῆς ἀγωγῆς τῶν παιδιῶν, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου

«Ἡ ἁγιότητα τῶν γονέων εἶναι ἡ καλύτερη ἐν Κυρίῳ ἀγωγή», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος. «Νά βλέπουμε», ἔλεγε, «τόν Θεό στό πρόσωπο τῶν παιδιῶν καί νά δώσουμε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στά παιδιά». Γιατί καί τά παιδιά, ὅσο μικρά κι ἄν εἶναι, ἔχουν τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί θά πρέπει μέ πολύ σεβασμό νά τά ἀντιμετωπίζουμε. Θά πρέπει τά παιδιά νά μάθουν ὅτι ὁ Θεός τά ἀγαπᾶ, καί ἐκεῖνα νά μάθουν νά ἀγαποῦν τόν Θεό. «Νά μάθουν καί τά παιδιά νά προσεύχονται», ἔλεγε ὁ Ὅσιος. Καί μέσῳ τῆς προσευχῆς βεβαίως ὁ ἄνθρωπος μαθαίνει νά ἀγαπᾶ τόν Θεό. Ὅσο περισσότερο προσεύχεται ὁ ἄνθρωπος, τόσο ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ τόν κάνει νά ἀγαπᾶ, αὐτόν πού μνημονεύει. «Γιά νά προσεύχονται τά παιδιά, πρέπει νά ἔχουν αἷμα προσευχόμενων γονέων», ἔλεγε πάλι ὁ Ὅσιος. Δηλαδή ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἁγιότητα τῶν γονέων ἡ σωστή ζωή τῶν παιδιῶν. Ὅσο πιό ἅγιοι, πιό προσευχόμενοι εἶναι οἱ γονεῖς, τόσο καί τά παιδιά εὐκολότερα θά μάθουν νά προσεύχονται καί νά ἀγαποῦν τόν Θεό. «Ἐδῶ πέφτουν ἔξω μερικοί καί λένε: «Ἐφόσον οἱ γονεῖς προσεύχονται, εἶναι εὐσεβεῖς, μελετοῦν τήν Ἁγία Γραφή καί τά παιδιά τά ἀνέθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου»[1]», ὅπως λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν Πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή του, «ἑπόμενο εἶναι νά γίνουν καλά παιδιά». Ὁρίστε, ὅμως, πού βλέπομε ἀντίθετα ἀποτελέσματα λόγῳ τῆς καταπιέσεως»[2], ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος.

«Δέν εἶναι ἀρκετό νά εἶναι οἱ γονεῖς εὐσεβεῖς. Πρέπει νά μήν καταπιέζουν τά παιδιά, γιά νά τά κάνουν καλά μέ τήν βία. Εἶναι δυνατό νά διώξουμε τά παιδιά ἀπ' τόν Χριστό, ὅταν ἀκολουθοῦμε τα τῆς θρησκείας μέ ἐγωισμό»[3]. Καί τί ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ Ὅσιος; Ὅτι οἱ γονεῖς προσπαθοῦν νά φαίνονται καλοί στήν κοινότητα, στήν ἐνορία, στούς ἄλλους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς, καί νά ἔχουν καλά παιδιά, ἀλλά γιά νά μήν χαλάσει τό δικό τους τό προφίλ, τοῦ χριστιανοῦ, ἡ δική τους εἰκόνα ἀπέναντι στούς ἔξω. Δηλαδή τό κίνητρό τους δέν εἶναι ἡ ἀγάπη στόν Θεό, ἀλλά ἡ ἀγάπη στόν ἑαυτό τους, δηλαδή ὁ ἐγωισμός.

«Τά παιδιά δέν θέλουν καταπίεση», ἔλεγε ὁ Ὅσιος. «Μήν τά ἐξαναγκάζετε νά σᾶς ἀκολουθήσουν στήν ἐκκλησία. Μπορεῖτε νά πεῖτε: «Ὅποιος θέλει, μπορεῖ νά ἔλθει τώρα μαζί μου ἤ ἀργότερα».

Κυριακή ΙΒ Λουκᾶ. Ὁ Ἄγιος Κύριλλος Ἀλεξάνδρειας γιά τή θεραπεία τῶν Δέκα Λεπρῶν

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 17,12-19]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ

«Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἰς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς(: Και την ώρα που ο Ιησούς έμπαινε σε κάποιο χωριό, Τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά, επειδή, σύμφωνα με τον νόμο, κάθε λεπρός θεωρούνταν ακάθαρτος και δεν του επιτρεπόταν να πλησιάσει κανέναν. Και αυτοί άρχισαν να Του φωνάζουν δυνατά: ‘’Ιησού, Κύριε, σπλαχνίσου μας και θεράπευσέ μας’’)»[Λουκ.17,12-13].

Και πάλι μας φανερώνει την δόξα Του ο Σωτήρας και με τη θεοπρεπή μεγαλουργία με την οποία έρχεται να αλιεύσει στην πίστη, τους άκαρδους και αγνώμονες Ισραηλίτες. Αλλά ήταν και αυτής της γενιάς οι Ισραηλίτες σκληροί και απείθαρχοι, όπως και οι περισσότεροι από τους προπάτορές τους. Ποιος λοιπόν λόγος θα τους βοηθήσει την ημέρα της κρίσεως, αφού δεν ανέχτηκαν να δεχτούν τη σωτηρία που τους πρόσφερε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, και μάλιστα μολονότι άκουσαν με τα αυτιά τους τους λόγους Του και είδαν τις παράδοξες και τις πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική θαυματουργικές ενέργειές Του;

Και πράγματι ο Κύριος είπε γι΄αυτούς τα εξής: «Εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ πρόφασιν οὐκ ἔχουσι περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτῶν(:Εάν δεν είχα έλθει και δεν τους είχα μιλήσει αποδεικνύοντάς τους με τη διδασκαλία μου και με τα θαύματά μου ότι είμαι ο Μεσσίας, δεν θα είχαν αμαρτία για την απιστία που έδειξαν σε μένα. Τώρα όμως δεν έχουν καμία πρόφαση που να δικαιολογεί την αμαρτία τους. Και είναι βαριά και ασυγχώρητη η αμαρτία τους αυτή)» [Ιω.15,22]. Και πάλι: «Εἰ τὰ ἔργα μὴ ἐποίησα ἐν αὐτοῖς ἃ οὐδεὶς ἄλλος πεποίηκεν, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον· νῦν δὲ καὶ ἑωράκασι καὶ μεμισήκασι καὶ ἐμὲ καὶ τὸν πατέρα μου(:Αν δεν είχα κάνει ανάμεσά σας τα καταπληκτικά και υπερφυσικά έργα, τα οποία κανείς άλλος από τους προφήτες και απεσταλμένους του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη δεν έχει κάνει, δεν θα είχαν αμαρτία. Τώρα όμως η ενοχή για την απιστία τους είναι μεγάλη· διότι και τα θαύματά μου αυτά έχουν δει, και έχουν μισήσει και Εμένα, και στο δικό μου πρόσωπο και τον Πατέρα μου)»[Ιω.15,24].

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΒ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ

Κατά Λουκάν, κεφάλαιο ΙΖ΄, εδάφια 11-19

11 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτὸν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ καὶ αὐτὸς διήρχετο διὰ μέσου Σαμαρείας καὶ Γαλιλαίας. 12Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, 13καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. 14Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν.

15 Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, 16 καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. 17Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; 18Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; 19Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.

Ερμηνευτική απόδοση Παν. Τρεμπέλα

11Καθώς ο Ιησούς πήγαινε στα Ιεροσόλυμα, περνούσε μέσα από τα σύνορα της Σαμάρειας και της Γαλιλαίας βαδίζοντας από δυτικά προς ανατολικά, προς τη χώρα που βρίσκεται πέρα από τον Ιορδάνη. 12 Και την ώρα που έμπαινε σε κάποιο χωριό, Τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά, επειδή σύμφωνα με τον νόμο κάθε λεπρός θεωρούνταν ακάθαρτος και δεν του επιτρεπόταν να πλησιάσει κανέναν. 13Και αυτοί άρχισαν να του φωνάζουν δυνατά: «Ιησού, Κύριε, σπλαχνίσου μας και θεράπευσέ μας». 14 Βλέποντάς τους Εκείνος, τους είπε: «Πηγαίνετε και δείξτε το σώμα σας στους ιερείς, για να βεβαιώσουν αν πράγματι θεραπευθήκατε, σύμφωνα με τη διάταξη του νόμου». Και καθώς αυτοί πήγαιναν να εξεταστούν από τους ιερείς, καθαρίστηκαν από τη λέπρα.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΒ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ

Προς Κολοσσαείς, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 4-11

4 Ὃταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.

5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, 6 δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, 7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· 8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· 9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ 10 καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, 11 ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

4 Όταν ο Χριστός φανερωθεί, ο αίτιος και χορηγός της πνευματικής αυτής ζωής μας, τότε κι εσείς μαζί με Αυτόν θα φανερωθείτε δοξασμένοι. 5 Νεκρώστε λοιπόν τα μέλη σας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές. Νεκρώστε την πορνεία, την ακαθαρσία, κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό, κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία, η οποία είναι λατρεία στο είδωλο του χρήματος.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 15-1-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 15-1-2023

https://youtu.be/puIdam0a5GA

Ὁ κόσμος ὑπάρχει χάρη στίς προσευχές τῶν Ἁγίων...

https://proskynitis.blogspot.com/2023/01/blog-post_80.html

15 Ἰανουαρίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ' ΛΟΥΚΑ. Παύλου ὁσίου τοῦ Θηβαίου καὶ Ἰωάννου τοῦ καλυβίτου. Γερασίμου (Παλλαδᾶ) πατριάρχου Ἀλεξανδρείας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. κθ΄ ἐπιστ. (Κλσ. γ΄ 4-11).

Κολ. 3,4             ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.

Κολ. 3,4                     Οταν δε ο Χριστός, που είναι η ζωή και η πηγή της ζωής μας, φανερωθή ένδοξος κατά την δευτέραν παρουσίαν, τότε και σεις μαζή με αυτόν θα φανερωθήτε και θα λάμψετε εν δόξη.