Τό προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στή Λύδδα καί ὁ βίος του, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Περί τοῦ κανονικοῦ τρόπου βαπτίσματος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί τοῦ κανονικοῦ  τρόπου βαπτίσματος, 31-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πῶς θά φυλάξουμε τά δῶρα τοῦ Θεού, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Πῶς θά φυλάξουμε τά δῶρα τοῦ Θεού, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 31-1-2023

Ἠ χαρά ὡς κριτήριο τῆς ἐν Ἁγίω Πνεύματι ζωῆς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἠ χαρά ὡς κριτήριο τῆς ἐν Ἁγίω Πνεύματι ζωῆς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 31-1-2023

Ἡ ἱερά Παράδοση καί τά ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἡ ἱερά Παράδοση καί τά ἀπόκρυφα Εὐαγγέλια, 31-1-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 1-2-2023 (ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ)

https://www.youtube.com/live/J75X3BN2SiM?feature=share

Ὁμιλία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου γιά τήν Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Δεν φορεί μόνο σάρκα ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, αλλά και περιτέμνεται σύμφωνα με τον μωσαϊκό νόμο, για να μην έχει πρόφαση η απιστία των Ιουδαίων· γιατί έρχεται προς τον νόμο για χάρη του ίδιου του νόμου, για να ελευθερώσει τους μαθητές Του μέσω της πίστεως που βασιζόταν στον νόμο. Και παίρνει σάρκα και περιτέμνεται και Αυτός μαζί με τους Ιουδαίους. Πήρε το ίδιο με αυτούς σώμα, πήρε και την ίδια περιτομή. Έκανε αναντίρρητη την συγγένειά Του με αυτούς, ώστε να μη Τον αρνηθούν, Αυτόν, ο οποίος ήταν ο Χριστός που έρχεται από τη γενιά του Δαυίδ, και που αυτοί προσδοκούσαν. Έδειξε το γνώρισμα της συγγενείας Του με αυτούς. Γιατί, αν ακόμη και μετά την περιτομή Του «ἄλλοι ἔλεγον· οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός· ἄλλοι ἔλεγον· μὴ γὰρ ἐκ τῆς Γαλιλαίας ὁ Χριστὸς ἔρχεται; οὐχὶ ἡ γραφὴ εἶπεν ὅτι ἐκ τοῦ σπέρματος Δαυΐδ καὶ ἀπὸ Βηθλεὲμ τῆς κώμης, ὅπου ἦν Δαυΐδ, ὁ Χριστὸς ἔρχεται; σχίσμα οὖν ἐν τῷ ὄχλῳ ἐγένετο δι᾿ αὐτόν(:άλλοι έλεγαν: “Αυτός είναι ο Μεσσίας Χριστός”· άλλοι έλεγαν: “Δεν είναι δυνατόν να είναι ο Μεσσίας˙ διότι μήπως ο Μεσσίας είναι να έρθει από τη Γαλιλαία; Δεν είπε η Αγία Γραφή ότι ο Μεσσίας Χριστός θα προέρχεται από το γένος του Δαβίδ και από το χωριό της Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Δαβίδ;”.Προκλήθηκε λοιπόν διαίρεση και διαφωνία μεταξύ του λαού γι’ Aυτόν)»[πρβλ. Ιωάν. 7, 41-43], εάν δεν είχε περιτμηθεί κατά σάρκα, η άρνησή τους θα είχε κάποια εύλογη πρόφαση.

«Ὃτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ(:Όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες)»:Γιατί ο νόμος ορίζει την ογδόη ημέρα να γίνεται η περιτομή, και όταν φθάσει η ογδόη, έρχεται μέσα ο γιατρός και πιάνει το μαχαιράκι και κάνει τα της τέχνης του. Δεν ισχύει μάλιστα τότε η αργία του Σαββάτου λόγω της περιτομής. Ας ρωτήσουμε λοιπόν τους Ιουδαίους: Ανάπαυση το Σάββατο· τέλεια αργία αυτή την ημέρα... Για ποια λοιπόν αιτία η ογδόη εκτοπίζει την εβδόμη; Γιατί η ογδόη γίνεται ανώτερη από την εβδόμη;

Όμως οι Ιουδαίοι δεν γνωρίζουν τα των Ιουδαίων. Ενώ η Εκκλησία του Χριστού και τον Χριστό γνωρίζει και τις ιουδαϊκές διδασκαλίες. Περιτέμνεται λοιπόν το παιδί την ογδόη ημέρα, επειδή κατά την ογδόη η Ανάσταση, δηλαδή η Κυριακή, έμελλε να αποβεί η περιτομή όλου του κόσμου. Γιατί άλλωστε δεν διέταξε ο Μωυσής να γίνεται η περιτομή την έκτη ημέρα; Γιατί όχι την ενάτη ή την δεκάτη; Είναι λοιπόν προφανής η σημασία της ογδόης ημέρας, κατά την οποία γίνεται η Ανάσταση του Κυρίου. Όποιος λοιπόν δεν πιστεύει στην Ανάσταση, είναι απερίτμητος στην καρδιά, αφού με την απιστία του αποξενώνεται από τον Θεό. Ενώ η περιτομή της πίστεως είναι αληθινή γνώση και αίσθηση.

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου. Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ.Β΄,εδάφια 22-26

«Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ». «Όταν επληρώθησαν –δεύτερη πράξις τώρα- το πρώτο ἐπλήσθησαν αναφέρεται εις τις οκτώ ημέρες. Τώρα έχομε ένα δεύτερο ἐπλήσθησαν - δηλαδή συνεπληρώθησαν- τι; Οι σαράντα ημέρες του καθαρισμού. Τώρα, αυτός ο καθαρισμός αναφέρεται εις την μητέρα. Όχι εις το παιδί πλέον. Η μητέρα θεωρείται ακάθαρτος έως την τεσσαρακοστήν ημέραν, εφόσον το παιδί που θα γεννούσε θα ήτο αγόρι. Εάν ήτο κορίτσι, ο καθαρισμός της επληρούτο την ογδοηκοστήν ημέραν. Δηλαδή σε ογδόντα ημέρες. Διπλάσια απ’ ό,τι εις το αγόρι. Στις ογδόντα μέρες έπαιρνε η γυναίκα τον καθαρισμό της.

Εδώ μας κάνει πάλι εντύπωση αυτό το σημείο, τι έννοια θα είχε αυτός ο καθαρισμός. Αγαπητοί μου, νομίζω σας απασχολεί πολύ, ιδίως τις γυναίκες, όχι λιγότερο και τους άντρες. Έχουν πολλά ειπωθεί γύρω από το θέμα αυτό. Το γιατί τελικά ο Θεός έχει προτείνει τα πράγματα έτσι εις τον παλαιόν νόμον, που μερικά έχουνε ήδη εισαχθεί και εις την Καινή Διαθήκη –γιατί και σήμερα οι γυναίκες παίρνουν σαραντισμόν- ακριβώς δεν μπορούμε να απαντήσουμε. Εντούτοις, αφήνει πολλά σημεία ο λόγος του Θεού να κατανοήσουμε και η πατερική σοφία έρχεται να βοηθήσει εις το σημείο αυτό, άλλος μεν με τούτη τη γνώμη, άλλος με εκείνη, να σχηματίσουμε μία περίπου εικόνα. Είπα «περίπου». Είπα περίπου. Σας βεβαιώνω, έχω απορία αν θα έπρεπε το θέμα να το δούμε από πάσης πλευράς- δεν ξέραμε τι θα απαντήσουμε.

Το Λευιτικόν- βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης- ένα από τα πέντε πρώτα βιβλία της Πεντατεύχου δηλαδή, από του ενδεκάτου έως του δεκάτου έκτου κεφαλαίου του, μας δίνει αυτήν την εικόνα της εννοίας του «καθαρού» και του «ακαθάρτου». Βέβαια, αυτή η εικόνα είναι ευρεία. Αναφέρεται σε πολλά πράγματα. Στις τροφές, στα αντικείμενα, στον άνθρωπο. Τροφές, αντικείμενα, άνθρωπος. Αν θα ‘πρεπε να δούμε αν όντως όλα αυτά τα οποία αναφέρει το βιβλίον αυτό, το Λευιτικόν, είναι βρώμικα, βέβηλα - «ακάθαρτο» θα πει βέβηλο- αν όντως είναι βέβηλα, τότε θα βλέπαμε ότι προσκρούουμε σε άλλα σημεία της Αγίας Γραφής, και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, απ΄ό,τι ο Θεός έχει κάνει, τίποτα το βέβηλον. Στην Καινή Διαθήκη, επί παραδείγματι, θα μας πει ο Απόστολος Παύλος ότι «πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον». «Κάθε κτίσμα του Θεού είναι καλό και δεν είναι κανένα απόβλητο». Συνεπώς το «βέβηλον» δεν είναι οντολογικόν. Φερειπείν, το αίμα της γυναικός, το μηναίον, η έμμηνος ρύσις, δεν είναι βρώμικο, οντολογικό, δεν είναι κάτι που θα λέγαμε «Μην πας στην εκκλησία γιατί είσαι ακάθαρτη». Δηλαδή τι είναι το ακάθαρτον; Υπάρχει οντολογική ακαθαρσία, πραγματική δηλαδή; Δηλαδή εκείνο το αίμα υπέστη μίαν αλλοίωσιν τέτοια, που επιτέλους επιτέλους είναι έτσι ακάθαρτο που να απαγορεύεται; Η ύλη υφίσταται ακαθαρσία οντολογική που στον Θεό δημιουργεί δυσάρεστο αίσθημα; Όχι, αγαπητοί μου. Όχι! Θα το πω άλλη μία φορά: Όχι!

Πρόγραμμα Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

Πέμπτη 02-02-2023

Σύν Θεῷ Θεία Λειτουργία γιά τήν ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης.

Ἡ πύλη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς θά εἶναι ἀνοικτή ἀπό τίς 06.00 ἔως 08.30 π.μ.

Σάββατο 04-02-2023

Σύν Θεῷ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ στήν ἱερά μονή Ἁγίας Τριάδος 06.00- 10.30 π.μ.

Ἡ πύλη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς θά εἶναι ἀνοικτή ἀπό τίς 06.00 ἔως 08.30 π.μ.

11.30 π.μ. σύναξη

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Εβρ.7,7-17]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Ὃ δὲ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ αὐτῶν δεδεκάτωκε τὸν Ἀβραάμ(:Ο Μελχισεδέκ όμως, ο οποίος δεν γενεαλογείται και δεν κατάγεται από τη γενεά του Λευί, έχει πάρει το ένα δέκατο από τον Αβραάμ)»[Εβρ.7,6].Στη συνέχεια δεν το προσπέρασε έτσι απλά, αλλά και πρόσθεσε: «καὶ τὸν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκε (: και έχει ευλογήσει αυτός τον Αβραάμ που είχε δεχθεί τις θείες επαγγελίες)». Επειδή αυτό ήταν παντού το καύχημα των Ιουδαίων, δείχνει και από την κοινή κρίση όλων ότι ο Μελχισεδέκ ήταν σπουδαιότερος από τον Αβραάμ.

Και συνεχίζει λέγοντας: «χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται (:και βέβαια είναι αναντίρρητο και ομολογημένο ότι το μικρότερο και κατώτερο ευλογείται από το μεγαλύτερο και ανώτερο. Για να ευλογήσει λοιπόν ο Μελχισεδέκ τον Αβραάμ, σημαίνει πως ήταν ανώτερός του)»[Εβρ.7,7].Δηλαδή, όλοι πιστεύουν ότι το κατώτερο ευλογείται από το ανώτερο. Επομένως ο τύπος του Χριστού είναι ανώτερος και από εκείνον που είχε τις επαγγελίες.

«Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ(:Κι εδώ βέβαια στον μωσαϊκό νόμο παίρνουν δεκάτες άνθρωποι που πεθαίνουν. Εκεί όμως στην περίπτωση του Αβραάμ πήρε δεκάτη ο Μελχισεδέκ, ο οποίος μαρτυρείται ότι ζει, διότι η Αγία Γραφή δεν μιλάει για θάνατο του Μελχισεδέκ)»[Εβρ.7,8]. Αλλά για να μην πουν τα εξής λόγια: «Γιατί επανέρχεσαι στα προηγούμενα; Τι σημασία έχει για τους ιερείς μας, αν ο Αβραάμ έδωσε το ένα δέκατο; Πες αυτά που ενδιαφέρουν εμάς», προσθέτει και λέγει: «καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν (:και με λίγα λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς)»· -σωστά το είπε αυτό και δεν μίλησε φανερά, για να μην τους πλήξει-· «διὰ Ἀβραὰμ καὶ Λευΐ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται (:ότι δίνοντας ο Αβραάμ τη δεκάτη στον Μελχισεδέκ, στο πρόσωπο του Αβραάμ έχει δώσει δεκάτη στον Μελχισεδέκ και ο ίδιος ο Λευί, που εισπράττει δεκάτες από τους αδελφούς του)»[Εβρ.7,9].

Με ποιον τρόπο; «ἔτι γὰρ ἐν τῇ ὀσφύϊ τοῦ πατρὸς ἦν ὅτε συνήντησεν αὐτῷ ὁ Μελχισεδέκ(:έχει δώσει λοιπόν και ο Λευί δεκάτη στον Μελχισεδέκ, διότι, παρόλο που δεν ήταν τότε ακόμη γεννημένος, ήταν όμως στη μέση, δηλαδή στο κέντρο της γενετησίου λειτουργίας του παππού του του Αβραάμ, όταν τον συνάντησε ο Μελχισεδέκ και πήρε από αυτόν τη δεκάτη. Αφού λοιπόν έδωσε στον Μελχισεδέκ δεκάτη και ο Λευί, σημαίνει ότι ο Μελχισεδέκ ήταν ανώτερος από τους ιερείς και αρχιερείς που κατάγονται από τον Λευί)»[Εβρ.7,10]. Δηλαδή, μέσα του ήταν ο Λευί, αν και δεν είχε γεννηθεί ακόμη, και μέσω του Αβραάμ έδινε τη δεκάτη. Πρόσεχε, δεν είπε: «οι λευίτες», αλλά «ο Λευί»· συμπεραίνοντας από εδώ, όπως ήθελε, το ανώτερο, που αποδεικνύει την υπεροχή.

Τό ἄφημα στόν Θεό κατά τήν ἀσθένεια, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

118. Τό ἄφημα στόν Θεό κατά τήν ἀσθένεια, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου_16-5-19, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

«Ἐγώ ἀναστήσω αὐτό ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ»[1]. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς, εἶναι ἡ αὐτοζωή, εἶναι ἡ ἀνάστασις, εἶναι ἡ θεραπεία ἡ ψυχοσωματική, εἶναι ἡ ἀποκατάστασις ὅλων τῶν ἀνθρώπων εἰς τήν ἀρχαία μακαριότητα καί ἀκόμη σέ ἀνώτερη κατάσταση εἰς τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἐφόσον κι αὐτοί θελήσουν νά συνεργαστοῦν μέ τήν Θεία Χάρη, νά καθαριστοῦν, νά φωτιστοῦν καί ἔτσι καί νά θεωθοῦν, δηλαδή νά σωθοῦν. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀφήνεται μέ ἐμπιστοσύνη στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, μέ πίστη στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, καί συμμορφώνει τήν ζωή του σύμφωνα μέ αὐτά, τότε μπαίνει στήν περιοχή τῆς ζωῆς, τῆς ἀνάστασης καί τῆς ἀθανασίας. Τότε καί ἡ πρόσκαιρη αὐτή ζωή, ἡ ὁποία εἶναι γεμάτη μέ θλίψεις καί στενοχωρίες καί δυσκολίες καί μοιάζει ἡ γῆ μας μέ μία κοιλάδα κλαυθμῶνος καί αὐτή ἡ ζωή ὅμως τότε, ἀποκτᾶ ἄλλη διάσταση, ἄλλο νόημα, ἄλλη χαρά, ἄλλη μακαριότητα, πού δέν εἶναι παρά ἡ πρόγευση τῆς αἰωνίου μακαριότητος.

«Ὅταν παραδοθοῦμε στόν Χριστό», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «εἰρηνεύει ὁ πνευματικός μας ὀργανισμός, μέ ἀποτέλεσμα τήν φυσιολογική λειτουργία ὅλων τῶν ὀργάνων καί τῶν ἀδένων». Ὄχι μόνο ἡ ψυχή βρίσκεται σέ μιά κατάσταση εἰρήνης καί μακαριότητος καί χαρᾶς, ἀλλά καί τό σῶμα σέ μία κατάσταση ὑγείας, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐμπιστεύεται τόν Θεό καί τηρεῖ τίς ἅγιες ἐντολές Του, ὅταν ἀφεθεῖ πλήρως καί τελείως κατά τό «αὐτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσα τή ζωή ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα». «Ὅλα», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «ἐπηρεάζονται», ὅταν ὁ ἄνθρωπος παραδοθεῖ στόν Θεό, δηλαδή ἀσκεῖται μιά θετική ἐπήρεια λόγῳ τῆς πίστεως τοῦ ἀνθρώπου στόν Θεό, ἀσκεῖται μία θετική ἐπήρεια σέ ὅλη του τήν ὕπαρξη, σέ ὅλο του τόν ὀργανισμό, καί τόν σωματικό καί τόν ψυχικό. Λέει ὁ Ἅγιος, «γινόμαστε καλά, παύουμε νά ὑποφέρουμε. Καί καρκίνο νά ἔχουμε, ἄν τ' ἀφήσουμε στόν Θεό καί γαληνέψει ἡ ψυχή μας, μπορεῖ ἡ θεία Χάρις μέ τή γαλήνη αὐτή νά ἐνεργήσει νά φύγει καί ό καρκίνος καί ὅλα.

Ἡ δυστυχία τοῦ πλεονέκτου

Ἡ δυστυχία τοῦ πλεονέκτου

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Πολλοὶ ἄνθρωποι συνήθισαν μερικὰ πάθη καὶ δὲν τὰ θεωροῦν σοβαρά. Ἔχουν πάντα πρόχειρη τὴ δικαιολογία ὅτι ὅλοι ἔτσι κάνουν. Πρόκειται γιὰ πλάνη ποὺ περιορίζει τὸν πνευματικὸ ἀγώνα καὶ συχνὰ τὸν καταργεῖ.

Ἕνα τέτοιο πάθος εἶναι καὶ ἡ πλεονεξία, ἡ ὁποία ἀπομακρύνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ τὸν ὁδηγεῖ στὴν εἰδωλολατρία, ὅπως τονίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Στρέφει τὸ ἐνδιαφέρον του στὰ ξένα πράγματα καὶ ἁρπάζει ὅ,τι μπορεῖ, ἀρκεῖ νὰ τοῦ δοθεῖ ἡ εὐκαιρία. Κυριαρχεῖται ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία νὰ ἀποκτήσει ὅλο καὶ περισσότερα ὑλικὰ ἀγαθά. Δὲν τὸν ἐνδιαφέρει ἡ ἀδικία. Ἀρκεῖ νὰ μὴ φανερωθεῖ.

Τὴν ὥρα ποὺ πολλοὶ συνάνθρωποὶ του δὲν ἔχουν οὔτε τὰ στοιχειώδη τῆς ζωῆς, ὁ πλεονέκτης ἁρπάζει καὶ ἀποθηκεύει ἐκεῖνα ποὺ ἀνήκουν στοὺς φτωχούς. «Κλείνει τὴν τροφὴ ἀναρίθμητων φτω­χῶν σὲ ἕνα μόνο σπίτι», ὅπως λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Ξεπερνάει ἀκόμα καὶ τὰ ἄγρια ζῶα, ποὺ ἐνῶ κάνουν ἐπιθέσεις γιὰ τὴν τροφὴ τους, δὲν ἀποθηκεύουν.

Ὁ πλεονέκτης δὲν ἀρκεῖται μόνο στὰ δικὰ του, αὐτὰ ποὺ ἀπέκτησε μὲ τὴν ἐργασία του ἢ ἔχει κληρονομήσει νομίμως, ἀλλὰ θέλει καὶ τῶν ἄλλων τὶς περιουσίες, γεγονὸς ποὺ δημιουργεῖ δυσάρεστες καταστάσεις μὲ τραγικὰ ἀποτελέσματα.

1 Φεβρουαρίου. Προεόρτια Ὑπαπαντῆς, Τρύφωνος μάρτυρος (†250). Βασιλείου Θεσσαλονίκης τοῦ ἐξ Ἀθηνῶν (†870), Ἀναστασίου νεομάρτ. τοῦ ἐκ Ναυπλίου (†1655)· τῶν ἐν Μεγάροις τεσσάρων μαρτύρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ μάρτυρος, Σεπτ. 2 (Ῥωμ. η΄ 28-39).

Ρωμ. 8,28          Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσι τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν·

Ρωμ. 8,28                 Τους στεναγμούς μας δια τας θλίψεις της παρούσης ζωής τους απαλύνει και το γεγονός, ότι γνωρίζομεν πως εις εκείνους που αγαπούν τον Θεόν όλα υποβοηθούν και συνεργάζονται δια το καλόν των· εις αυτούς δηλαδή, οι οποίοι σύμφωνα με την προαιώνιον πρόθεσιν του Θεού έχουν κληθή και έχουν δεχθή την σωτηρίαν.

Ἀδελφότητα Λαύρας Σπηλαίων: ''Παραμένουμε πιστοί στόν Κιέβου Ὀνούφριο''

Αδελφότητα Λαύρας Σπηλαίων: ''Παραμένουμε πιστοί στον Κιέβου Ονούφριο''

Του Θάνου Θανόπουλου

Πιστοί στην Αλήθεια, την κανονική Εκκλησία και στον Προκαθήμενό της, Μακαριώτατο Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Ονούφριο δήλωσαν πως παραμένουν ο Καθηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, Σεβ. Μητροπολίτης Βίσγκοροντ και Τσερνόμπιλ κ. Παύλος και η αδελφότητα.

Η Αδελφότητα της Μονής διέψευσε πρόσφατες δηλώσεις του Επικεφαλής της OCU Επιφανίου σύμφωνα με τις οποίες εξέφρασε την πεποίθησή του ότι η αδελφότητα της Μονής της Λαύρας των Σπηλαίων θα μεταφερθεί ή φέρεται να επιθυμεί να μεταφερθεί στην OCU.

«Είναι αδύνατο να απαντήσουμε καταφατικά σε μια απλή ερώτηση: πώς μπορεί κάποιος Χριστιανός να προσευχηθεί στο Ναό με ληστές, που πρώτοι έδιωξαν τα μέλη του Σώματος του Χριστού από αυτό το Ναό και συνεχίζουν να το κάνουν σε άλλα μέρη της χώρας μας, και μετά να τους καλεί σε «κοινή προσευχή»; - δηλώνει η αδελφότητα της Μονής.

«Επομένως, σας διαβεβαιώνουμε ότι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε πιστοί στην Αλήθεια, στην κανονική μας Εκκλησία και στον Προκαθήμενό της – Μακαριώτατο Μητροπολίτη Ονούφριο» τονίζουν χαρακτηριστικά.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΑΓΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΟΣ)

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΟΣ

https://www.youtube.com/live/YjJ53OJE9gM?feature=share

Ἄνθρωπος πού ἔχει προαίρεση νά σωθῆ, τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ θά τόν κυνηγήση

Άνθρωπος που έχει προαίρεση να σωθή, το έλεος του Θεού θα τον κυνηγήση. Μέχρι τελευταία στιγμή θα τον κυνηγάη, γιατί βρίσκει ο Θεός με τον φακό που έχει μέσα στην καρδιά του μόρια προαιρέσεως σωτηρίας.