Ἡ ἐκλογή τοῦ σωστού τρόπου τῆς ζωῆς μας- Μοναχισμός ἤ γάμος Β1, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Η εκλογή του σωστού τρόπου της ζωής μας- Μοναχισμός ή γάμος Β1, 23-3-2023 Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

10 Λέξεις ἀπό τόν Κανόνα τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου

Ὁ ἅγιος Μακάριος, ἡγούμενος τῆς μονῆς Κολιαζίνο

Ο άγιος Μακάριος, ηγούμενος της μονής Κολιαζίνο

17 Μαρτίου

Προερχόμενος από οικογένεια ευγενών της περιοχής του Τβερ (Ρωσία), ο άγιος Μακάριος διάβαζε αχόρταγα από παιδί τους Βίους των αγίων και διαποτιζόταν από τη μεγαλοσύνη των πράξεων τους, θέλοντας να τους μιμηθεί και να κερδίσει και αυτός την ουράνια πατρίδα. Αργότερα τον απασχολούσαν συχνά τα λόγια του Κυρίου: «ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησον σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι» (Ματθ. 19:21), επιθυμώντας να τα εφαρμόσει στη μοναστική του βιοτή. Οι γονείς του όμως τον εμπόδιζαν να πραγματοποιήσει το ευσεβές σχέδιό του και προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν θυμίζοντας του το παράδειγμα πολλών αγίων που έζησαν έγγαμο βίο.

Ακολούθησε το θέλημά τους και παντρεύτηκε, κάνοντας συμφωνία με τη γυναίκα του ότι εάν ο ένας τους πέθαινε, ο επιζών δεν θα ερχόταν σε δεύτερο γάμο αλλά θα ασπαζόταν τη μοναστική ζωή. Από θεία βουλή οι γονείς του πέθαναν τρία χρόνια μετά τη συμφωνία αυτή και σε λίγο καιρό η σύζυγός του. Ο δούλος του Θεού μοίρασε χωρίς χρονοτριβή τα αγαθά του στους φτωχούς και έγινε μοναχός με το όνομα Μακάριος, στο μοναστήρι του Κλομπούκοβο, κοντά στο Κασσίν.

Μιμούμενος με αυστηρότητα το βίο των μεγάλων ασκητών, που φύλαγε στη μνήμη του από παιδί, υποτασσόταν υπάκουα στο θέλημα των αδελφών, διακρινόμενος περισσότερο από όλους για την ταπείνωσή του. Ύστερα από πολλά χρόνια, ζήτησε από τον ηγούμενό του την ευλογία για να εγκαταβιώσει ως ερημίτης. Βρίσκοντας ένα κατάλληλο μέρος κοντά στον Βόλγα, εφάρμοσε αυστηρή άσκηση και μοιραζόταν το λιγοστό φαγητό του με τα άγρια ζώα.

Κάμποσοι μαθητές μαζεύτηκαν σύντομα γύρω του και η μόνωσή του μετατράπηκε σε μοναστήρι αφιερωμένο στην Αγία Τριάδα. Από ταπεινότητα ο άγιος αρνήθηκε να αναλάβει την ηγουμενία, είχε όμως επιβάλλει ένα καθεστώς αυστηρά κοινοβιακό. Αφού δύο ηγούμενοι απομακρύνθηκαν από τη θέση τους, ως μη σεβόμενοι τους μοναστικούς κανόνες, ο άγιος υποχρεώθηκε υπό την πίεση των πραγμάτων να αναλάβει την ηγουμενία.

Διευρύνεται ἡ διαίρεσις: Ἀσυμφωνία εἰς Σκοπιανόν

Αἱ δῆθεν θεωρίαι τοῦ Σεβ. Περιστερίου ἐπιστρέφουν τὴν Ὀρθοδοξίαν εἰς εἰδωλολατρικὴν ἐποχήν!

ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ: ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΙΣ ΣΚΟΠΙΑΝΟΝ

Ὅπως διακηρύσσουν ἐπώνυμοι ὑποστηρικταὶ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ἡ ὀνομασία τοῦ Προκαθημένου τῶν σχισματικῶν τῆς γείτονος δὲν δύναται παρὰ νὰ τηρήση τὴν σταθερὰν καὶ διὰ τὰς ἄλλας αὐτοκεφαλίας ἀρχήν, ἤτοι «Ἀρχιεπίσκοπος Σκοπίων».

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος

Πῶς δύναται νὰ κρίνη κανεὶς χωρὶς νὰ κατέχη ἰδιαιτέρας γνώσεις εἰς ποίαν πλευρὰν εὑρίσκεται ἡ ἀλήθεια; Ὑπάρχει ἕνα ἁπλοῦν καὶ ἀλάνθαστον κριτήριον: ἀρκεῖ νὰ ἐξετάση, ἐὰν οἱ ὑποστηρικταὶ τῆς μιᾶς ἢ τῆς ἄλλης πλευρᾶς συμφωνοῦν καὶ ὁμονοοῦν ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἀρχῆς ἢ ἔχουν διχογνωμίαν.

Εἰς τὰ τρέχοντα ἐκκλησιαστικὰ καὶ κατ’ ἐπέκτασιν καὶ ἐκκλησιολογικὰ ζητήματα τῶν Ὀρθοδόξων καὶ ἰδιαιτέρως τὸ Οὐκρανικὸν καὶ τὸ Σκοπιανὸν ἔχουν διαμορφωθῆ δύο πόλοι. Ὁ εἷς εἶναι τῶν ἀντιοικουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι ὁμόφωνα διαφωνοῦν τόσον μὲ τὴν ἀπόδοσιν αὐτοκεφαλίας εἰς τὸν Ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον, ὅσον καὶ μὲ τὴν ἀποδοχὴν τῶν Σκοπιανῶν ὡς «Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀχρίδος» ἢ «Μακεδονικὴ Ἐκκλησία». Ὁ ἕτερος πόλος εἶναι τῶν οἰκουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ κάθε τρόπον κολακεύουν τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον. Ἔχουν ὅμως ἑνότητα;

«Θεοδωρικοὶ» καὶ «Βαρθολομαιϊκοὶ»

Προσφάτως ὁ Μητροπολίτης Ναυκράτιδος Παντελεήμων (Ἀράθυμος), ὁ ὁποῖος ἔχει ἀπασχολήσει κατὰ καιροὺς τὴν δημοσιότητα, ἐδημοσίευσε κείμενον εἰς τὴν ἱστοσελίδα «Φῶς Φαναρίου» τῆς 9ης Μαρτίου 2023, ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει καὶ τὰ ἑξῆς:

«Ἐπιτρέψτε μου, ὡς ἐν ἐνεργείᾳ Μέλος τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καὶ Ἀρχιγραμματεὺς Αὐτῆς, διατελέσας ἐπὶ ἐννεαετίαν καὶ πρῶτος Ποιμενάρχης τῆς ἱεραποστολικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μπραζαβὶλ καὶ Γκαμπὸν στὸν Ἀφρικανικὸ ἰσημερινό, νὰ καταθέσω ταπεινῶς τὴν προσωπική μου ἄποψη:… Οἱ ἐνόριες δικαιοδοσίες τῶν Ἐκκλησιῶν, ποιμαντικές, διοικητικὲς καὶ πνευματικές, καθορίζονται ἀπὸ τὴν ἀπαρχὴ τῆς ἱστορικῆς παρουσίας τῆς Ἐκκλησίας στὸν κόσμο μὲ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ ΟΡΙΑ καὶ ὄχι κριτήρια ἐθνικότητος, γλώσσας κλπ. (Π.χ. Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς, Ἐκκλησία Τιράνων καὶ πάσης Ἀλβανίας, Ἐκκλησία Κύπρου κ.λπ.). Οἱ ἴδιοι οἱ τίτλοι τῶν Ἐκκλησιῶν καθορίζονται ἀπὸ τὰ γεωγραφικὰ ὅρια τῶν περιοχῶν ποὺ διαποιμαίνουν».

Ἡ ἀφοβία τοῦ θανάτου, Βίος καί Λόγοι-Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

149. Ἡ ἀφοβία τοῦ θανάτου, Βίος καί Λόγοι-Ἁγ. Πορφυρίου, 17-7-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

«Ὕπαγε εἰς τόν οἶκο σου καί ἴσθι ὑγιής ἀπό τῆς μάστιγός σου»[1]. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Εἶναι ὁ ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν. Ὅποιος ἑνώνεται μέ τόν Χριστό νικᾶ τόν θάνατο, νικᾶ τόν φόβο, νικᾶ τήν δειλία, νικᾶ κάθε ταπεινωτικό πάθος καί ἀποκτᾶ ὑγεία ψυχῆς καί σώματος. «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν», πανηγυρίζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, πανηγυρίζουσα τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου.

«Ἡ Ἁγία Γραφή», ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «διαπνέεται ἀπό τό πνεῦμα τῆς αἰωνιότητας, ὁλόκληρη. Ὁ Θεός εἶναι αἰώνιος καί μᾶς ἔπλασε γιά νά μᾶς καταστήσει αἰωνίους, νά μᾶς κάνει μετόχους τῆς αἰωνίας Βασιλείας Του ἀπό ἐδῶ, ἀπό τή γῆ, ἐάν θέλουμε νά ζήσουμε ἐν Θεῷ καί εἰς τόν αἰῶνα τόν ἅπαντα»[2]. Ὁ Θεός δέν ἔφτιαξε θάνατο. Ἔφτιαξε τόν ἄνθρωπο δυνάμει ἀθάνατο. Ἄν παρέμενε στήν ὑπακοή, θά γινόταν καί ἐνεργείᾳ ἀθάνατος. Ὅμως πέσαμε στήν παρακοή καί μπῆκε στήν ζωή μας ὁ θάνατος. Ὅμως καί πάλι ὁ Θεός μᾶς χαρίζει τήν ἀθανασία διά τῆς Ἀναστάσεώς Του καί διά τῆς Ἐκκλησίας.

«Ἡ Ἐκκλησία μας», λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «μᾶς ὑπενθυμίζει τήν αἰώνιότητα μέ τά μυστήρια, μέ τά τροπάρια, τούς ὕμνους, κυρίως μέ τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Τήν ὥρα πού κοινωνοῦμε, ὁ ἱερεύς εὔχεται εἰς τόν καθένα, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν αἰώνιον». Γιατί ἀκριβῶς ἡ αἰώνια ζωή δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί τό νά γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος Αὐτόν»[3], δηλαδή ἐμπειρικά καί ὄχι θεωρητικά, νά ἔχει ἑνωθεῖ μαζί Του.

«Γιά τόν ἄνθρωπο πού ἔχει μπεῖ μέσα του ὁ Χριστός», λέγει ὁ Ἅγιος Πορφύριος, «δέν ὑπάρχει οὔτε θάνατος, οὔτε κόλασις, οὔτε διάβολος. Ὅλα αὐτά δέν ὑπάρχουν. Ὑπάρχουν καί παραϋπάρχουν, ἀλλά γιά αὐτούς πού εἶναι μακράν τοῦ Χριστοῦ. «Ἀδάμ πεσών ἀνίσταται, διάβολος κατήργηται»... «ποῦ σοῦ, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σοῦ ἅδη τό νῖκος;», δέν λέει; Λοιπόν, ἡ θρησκεία μας ἔτσι πιστεύει. Πιστεύει ὅτι δέν ὑπάρχει θάνατος γι' αὐτόν πού τηρεῖ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Δέν τό λέει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στό Εὐαγγέλιο; «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐάν τις τόν λόγον τόν ἐμόν τηρήσῃ, θάνατον οὐ μή θεωρήσῃ εἰς τόν αἰῶνα»[4].

23 Μαρτίου. Νίκωνος ὁσίου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 199 μαθητῶν αὐτοῦ μαρτύρων (†251). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΚΗ΄ 14-22).

Ησ. 28,14          διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου, ἄνδρες τεθλιμμένοι καὶ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τούτου τοῦ ἐν Ἰερουσαλήμ·

Ησ. 28,14                  Δια τούτο, ακούσατε, λοιπόν, τον λόγον του Κυρίου σεις οι θλιμμένοι άνδρες και οι άρχοντες του λαού τούτου, που κατοικεί εις την Ιερουσαλήμ.

Ησ. 28,15          ὅτι εἴπατε· ἐποιήσαμεν διαθήκην μετὰ τοῦ ᾅδου καὶ μετὰ τοῦ θανάτου συνθήκας, καταιγὶς φερομένη ἐὰν παρέλθῃ οὐ μὴ ἔλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς· ἐθήκαμεν ψεῦδος τὴν ἐλπίδα ἡμῶν καὶ τῷ ψεύδει σκεπασθησόμεθα.

Ησ. 28,15                  Διότι σεις είπατε· “εκάμαμεν συμφωνίαν με τον άδην, υπεγράψαμεν συμβόλαιον με τον θάνατον και έτσι, εάν εκσπάση βιαία καταιγίς συμφοράς δεν θα επέλθη εναντίον μας. Εθέσαμεν την ελπίδα μας επάνω στο ψεύδος και με το ψεύδος αυτό θα σκεπασθώμεν, δια να αποφύγωμεν τον κίνδυνον”!

Κυριακή Γ΄Νηστειῶν (Σταυροπροσκυνήσεως) - Ταπεινοί στό θρόνο (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Ταπεινοὶ στὸ θρόνο

«Προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν» (Ἑβρ. 4,16)

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, εἶνε ὑπερήφανος, πολὺ ὑπερήφανος. Ἰδίως ὁ ἄνθρωπος τοῦ αἰῶνος μας. Καυχᾶται γιὰ τὴ δύναμί του, γιὰ τὰ πλούτη, τὴν τέχνη, τὴν εὐφυΐα του, καὶ πρὸ παντὸς γιὰ τὴν ἐπιστήμη του. Ἄντε τώρα σ᾿ ἕνα τέτοιο ἄνθρωπο νὰ μιλήσῃς γιὰ τὸ Θεό. Σήμερα, σοῦ λέει, ποὺ πετᾶμε στὸ διάστημα, δὲν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ τὸ Θεό.

Διάκριση

Διάκριση

Στὸν ἀββᾶ Μολούα πῆγε ἕνας ποιητής, ὁ Κόναν, ὁ ὁποῖος δὲν εἶχε πεῖρα χειρωνακτικῆς ἐργασίας. Ὁ ὅσιος τὸν πῆρε μαζί του κάποια μέρα γιὰ μιὰ ἐλαφριὰ ἐργασία στὸ δάσος. Εὐλόγησε τὸ τσεκούρι του καὶ τὸν κάλεσε νὰ κόψουν μαζὶ ἕνα ἄγριο γαϊδουράγκαθο. Ὁ ποιητὴς προσφέρθηκε νὰ τὸ κόψει μόνος του καὶ τὰ κατάφερε.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 23-3-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 23-3-2023 

https://www.youtube.com/live/prfjqwsFfU8?feature=share

Ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης...

«Μπορείς, βλέποντας τον ήλιο με τους φυσικούς οφθαλμούς, να μη χαίρεσαι;

Μα πόσο μεγαλύτερη χαρά θα νοιώθεις, όταν ο νους σου βλέπει με τους ε­σωτερικούς οφθαλμούς τον Ήλιο της δικαιοσύνης, τον Χριστό;»

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ

Erimitic

https://proskynitis.blogspot.com/2023/03/blog-post_74.html