Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας: Σύντομη ἱστορία τοῦ Παπισμοῦ

Σύντομη ιστορία του Παπισμού

1. Τό κήρυγμα, ἀδελφοί μου χριστιανοί, πού ἀκοῦτε κάθε Κυριακή στήν Θεία Λειτουργία, εἶναι μία ἱερή διακονία. Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί ὅλοι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μᾶς διδάσκουν ὅτι πρέπει νά κηρύττουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, γιά νά μαθαίνουν οἱ χριστιανοί τά ὡραῖα τῆς πίστεώς τους καί νά μποροῦν νά ἀντικρούουν τούς αἱρετικούς.

Τούτη μάλιστα τήν ἐποχή πού ζοῦμε, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη προηγούμενη ἐποχή, οἱ αἱρέσεις ἔχουν πληθυνθεῖ καί οἱ αἱρετικοί ἔχουν ἀποθρασυνθεῖ καί θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν τό ψέμα τους καί νά μᾶς ὑποτάξουν. Γι᾿ αὐτό καί τά κηρύγματά μου θέλω να εἶναι κατά τῶν αἱρέσεων γιά στηριγμό τῆς πίστης τῶν χριστιανῶν τοῦ ποιμνίου μου.

2. Στό σημερινό μου κήρυγμα θέλω νά σᾶς πῶ λίγα καί γενικά περί τῆς ἱστορίας τοῦ Παπισμοῦ καί παρακαλῶ νά τά προσέξετε. Στήν ἀρχή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, ἤμασταν ὅλοι ἑνωμένοι. Στήν Δύση καί στήν Ἀνατολή ἤμασταν ὅλοι Ὀρθόδοξοι. Οἱ Πάπες τῆς Δύσης ἦταν Ὀρθόδοξοι. Ὅλοι ξέρουμε ἀπό τήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας πόσο ἡ παλαιά Ρώμη ὑποστήριξε τούς ἀγῶνες τῶν ἁγίων Πατέρων καί μάλιστα τούς ἀγῶνες τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου ἐναντίον τῶν αἱρέσεων. Καί ἡ παλαιά Ρώμη εἶχε κοινωνία καί ἑνότητα μέ τήν νέα Ρώμη, τήν Κωνσταντινούπολη, καί μέ ὅλα τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα.

3. Ἀλλά στό προσκήνιο ἐμφανίστηκαν οἱ Φράγκοι. Ποιοί ἦταν αὐτοί; Αὐτοί ἦταν ἕνας λαός βάρβαρος καί ἀπολίτιστος μέ ἰσχυρό στρατό καί δύναμη καί μέ καταστρωμένο σχέδιο κυριαρχίας. Ἤθελαν νά κυριαρχήσουν στήν Εὐρώπη, ἤθελαν νά καταλάβουν τόν Παπικό θρόνο καί νά ἀνασυστήσουν τήν Δυτική Αὐτοκρατορία καί ἔπειτα νά ἐξοντώσουν τήν Ἀνατολική Αὐτοκρατορία, τήν λεγόμενη Ρωμηοσύνη. Οἱ Φράγκοι αὐτοί ἦταν εἰδωλολάτρες πρῶτα καί ἔπειτα ἔγιναν χριστιανοί. Ὅμως, παρά τό ὅτι ἔγιναν χριστιανοί καί παρίσταναν τόν Ὀρθόδοξο, δέν ἐγκατέλειψαν τίς φράγκικες εἰδωλολατρικές δεισιδαιμονίες τους καί ἤθελαν νά ἀναμίξουν τήν Ὀρθοδοξία μέ αὐτές. Σαν Ὀρθόδοξοι πού παριστάνονταν εἶχαν δική τους ἱεραρχία καί μάλιστα ἤθελαν νά καταλάβουν τόν Παπικό θρόνο καί νά ἐπιβληθοῦν στήν δυτική χριστιανοσύνη.

4. Γιά νά δεῖτε, ἀδελφοί, ἄν αὐτοί οἱ Φράγκοι εἶναι ἤ δέν εἶναι Ὀρθόδοξοι, σᾶς λέγω τό ἑξῆς: Τό ἔτος 794 μ.Χ. ἡ ἱεραρχία τους κατεδίκασε τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, αὐτήν τήν Σύνοδο πού θέσπισε νά τιμοῦμε τά ἅγια εἰκονίσματα. Καί τό ἔτος πάλι 809 μ.Χ. ἡ ἱεραρχία τῶν Φράγκων πρόσθεσε τό «Φιλιόκβε» στό «Πιστεύω», τήν αἵρεση δηλαδή ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐκπορεύεται καί ἀπό τόν Υἱό, ὄχι μόνο ἀπό τόν Πατέρα, ὅπως μᾶς τό εἶπε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός (Ἰωάν. 15,26). Τότε ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι, καί τῆς ᾿Ανατολῆς καί τῆς Δύσεως, διαμαρτυρήθηκαν γι᾿ αὐτό.

Μάλιστα ὁ τότε Ὀρθόδοξος Πάπας τῆς Ρώμης Λέων Γ΄, γιά ἀντίδραση καί διαμαρτυρία, χάραξε σέ δύο ἀργυρές πλάκες τό Σύμβολο τῆς Πίστεως, χωρίς τήν προσθήκη τοῦ «Φιλιόκβε», καί τό τοποθέτησε στόν ναό τοῦ Ἁγίου Πέτρου, «γιά φύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως», ὅπως ἔγραψε. Καί ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλά κατά τήν Η΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, τό 879 μ.Χ. οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς Ἀνατολῆς, ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ ἁγίου Φωτίου, καί οἱ Ὀρθόδοξοι τῆς Δύσης, ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ Πάπα Ἰωάννου τοῦ Η΄, καταδίκασαν τήν προσθήκη τοῦ «Φιλιόκβε» καί ἀναθεμάτισαν τούς Φράγκους, πού τόλμησαν τήν προσθήκη αὐτή. Φαίνεται καθαρά τώρα ὅτι οἱ Φράγκοι εἶναι ἑτερόδοξοι καί αἱρετικοί. Ὥστε: Στήν Δύση καί τήν Ἀνατολή ἀπό τήν μιά μεριά ἔχουμε τους Ὀρθοδόξους καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά, στήν Δύση, ἔχουμε τούς αἱρετικούς Φράγκους.

5. Τήν ἐποχή αὐτή πού μιλᾶμε οἱ Φράγκοι ἐπίσκοποι ἔκαναν τρομερούς διωγμούς ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων ἐπισκόπων, κατηγορώντας τους ὅτι ἔχουν πέσει σέ λάθη και ὅτι δέν ἔχουν καλή θεολογία, ἐνῶ ἡ δική τους θεολογία, ἡ φράγκικη, αὐτή εἶναι ἡ καλή καί σωστή. Τελικά, χριστιανοί μου, γιά νά μήν τά πολυλέγω, τό 1014 μ.Χ. οἱ Φράγκοι εἶχαν καταφέρει πιά νά ἐπιβληθοῦν στόν Ὀρθόδοξο Παπικό Θρόνο τῆς Δύσης καί νά κάνουν δικό τους ἰταλόφραγκο Πάπα, τόν Βενέδικτο Η΄. Αὐτός, σάν προερχόμενος ἀπό τούς Φράγκους, ἔβαλε στό Σύμβολο τῆς Πίστεως τό «Φιλιόκβε» καί ἔτσι, μέ τήν πράξη του αὐτή, ἀποκόπηκε ἀπό τά ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα τῆς Ἀνατολῆς. Ὁ Πάπας τῆς Δύσεως δέν εἶναι Ὀρθόδοξος, ὅπως οἱ προηγούμενοί του, ἀλλά εἶναι αἱρετικός Φραγκόπαπας. Κόπηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία καί αὐτός καί ὅλη ἡ ἱεραρχία του καί ὅλοι οἱ Χριστιανοί τῆς Δύσεως, οἱ ἑνωμένοι μαζί του. Πρόκειται γιά Σχίσμα, το ὁποῖο ἔγινε ὁριστικό τό 1054 μ.Χ., τότε πού ἔχουμε καί τά ἀναθέματα.

6. Ἀπό τά παραπάνω σύντομα πού εἶπα, ἀδελφοί Χριστιανοί, φαίνεται πολύ καθαρά, πρῶτον μέν, ὅτι οἱ σημερινοί Ρωμαιοκαθολικοί, ὅπως τούς λέγουν, δέν εἶναι οἱ ἴδιοι με τούς παλαιούς Ὀρθόδοξους Χριστιανούς τῆς Δύσης. Ἐκεῖνοι ἦταν πραγματικά Ὀρθόδοξοι, ἀλλά τοῦτοι οἱ σημερινοί εἶναι κακόδοξοι, εἶναι αἱρετικοί. Εἶναι Φράγκοι, γιατί Φράγκος Πάπας τούς κυριάρχησε καί τούς νόθευσε τό «Πιστεύω». Καί αὐτοί τό δέχτηκαν καί τό δέχονται ἀκόμη. Καί ἐμεῖς τούς λέμε καί τούς παρακαλᾶμε νά διώξουν τίς φράγκικες αἱρέσεις καί νά ἑνωθοῦμε πάλι ὡς Ὀρθόδοξοι, ἀλλά αὐτοί μέχρι τώρα καμμιά μετάνοια. Καί ὄχι μόνο δέν μετανοοῦν οἱ Φράγκοι Πάπες, ἀλλά εἶναι θρασεῖς καί κάνουν βήματα πρός ἐμᾶς, ἐπιδιώκοντες νά κάνουν καί ἐμᾶς νά φραγκέψουμε, να δεχθοῦμε δηλαδή καί ἐμεῖς τίς πλάνες τους. Αὐτό γιά ἐκείνους σημαίνει «ἕνωση».

Τό ἄλλο πού φαίνεται ἀπό τά ὅσα σᾶς εἶπα παραπάνω εἶναι ὅτι οἱ Ρωμαιοκαθολικοί δέν ἀποτελοῦν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία, ἀδελφοί μου, εἶναι ΜΙΑ, ὅπως μία εἶναι ἡ ἀλήθεια, ἐνῶ τά ψέματα εἶναι πολλά. Οἱ Ρωμαιοκαθολικοί μέ τίς φράγκικες αἱρέσεις τους κόπηκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἀναθεματίστηκαν ἀπό τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα. Δέν ἀποτελοῦν λοιπόν Ἐκκλησία, δέν βγάζουν ἁγίους. Εἶναι ἁπλῶς μιά κοσμική καί πολιτική ἐξουσία, πού ἀποβλέπει σέ μία παγκόσμια κυριαρχία, ὅπως παλαιά οἱ Φράγκοι, ἀπό τούς ὁποίους προῆλθαν. Ἔτσι ἐξηγοῦνται οἱ ἐπισκέψεις καί οἱ διεισδύσεις τοῦ Πάπα στήν Ἀνατολική Εὐρώπη, στά Βαλκάνια καί στόν χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας.

Θέλει νά μᾶς ὑποτάξει. Δέν θά τοῦ περάσει!

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας

http://aktines.blogspot.gr/2012/07/blog-post_3942.html