Ἐπιτρέπεται οἱ Λαϊκοί νά ἀναμειγνύονται στά θέματα τῆς Πίστεως;

 Επιτρέπεται οι Λαϊκοί να αναμειγνύονται στα θέματα της Πίστεως;

Εισαγωγή

       Μπορούν οι λαΐκοί, τα μέλη της Εκκλησίας που δεν έχουν την Ιερωσύνη, να ασχολούνται με θέματα Πίστεως; Δύνανται οι λαΐκοί, παρ' όλο που δεν έχουν κανένα αξίωμα μυστηριακής διακονίας στην Εκκλησία, να ελέγξουν Επισκόπους, όταν εκείνοι παρεκτρέπονται από την αλήθεια; Είναι δικαιολογημένοι όσοι πίσω από τους Ιερείς και τους Πνευματικούς τους Πατέρες τηρούν στάση αδιαφορίας, όταν παραχαράσσονται το κήρυγμα και η Πίστη της Εκκλησίας, επειδή παρομοίως και οι Προεστώτες και Πνευματικοί τους Πατέρες, «αφού έπαθαν κάτι ανθρώπινο» δεν μαρτυρούν και δεν ομολογούν την αλήθεια της Ορθοδοξίας;

Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, περί Ἀρετῆς καί περί πίστεως καί γνώσεως.β' μέρος

 

ABBA ΙΣΑΑΚ TOY ΣΥΡΟΥ

• Αγάπησε, άνθρωπε, το Θεό όχι για τα μέλλοντα αγαθά, που υπόσχεται να σου δώσει στην άλλη ζωή, αλλά για όσα σου δίνει σ' αυτή τη ζωή. Διότι η Θεία Χάρη με την οποία μας αναγεννά, «νεκρωθέντας εκ της αμαρτίας», είναι κατά πολύ ανώτερη εκείνης της Χάριτος με την οποία μας έφερε «εκ του μη όντος εις το είναι» σωματικά.

• Ο ζήλος είναι ο σκύλος που φυλάσσει το νόμο του Θεού, που είναι η αρετή. Ο ζηλωτής, ως καιόμενος φούρνος θερμαίνεται, σαν τα Χερουβείμ και προσέχει κάθε στιγμή τις πανουργίες και τις εφόδους των πονηρών πνευμάτων.
• Εξασθενεί ο ζήλος, όταν ο άνθρωπος απιστεί στη Θεία Πρόνοια και λησμονεί το Θεό.
• Ο αγωνιστής, όταν βγει στον κόσμο, αγαπά τους επαίνους και πέφτει στην κενοδοξία και ναυαγεί εν καιρώ γαλήνης.
• Η ψυχρότης του ζήλου της αρετής έρχεται:
  α) Όταν ελαττωθεί ή επιθυμία τής αρετής, και
  β) Όταν θαρρεύσουμε στον εαυτό μας και δεν φοβούμεθα τους δαίμονες.
• Η πίστη είναι έννοια νηπιώδης, σε καρδιά απλή. Η γνώση εξετάζει και συζητεί κάτι, αν είναι αληθινό. Η γνώση φυλάσσει τους φυσικούς νόμους. Τη γνώση ακολουθεί ο φόβος, τη δε πίστη η ελπίδα. Η γνώση που κατέχει ο άνθρωπος είναι φτωχή και ελλειπής. Τούς θησαυρούς όμως της πίστεως δεν χωρούν ο Ουρανός και η Γη!...
• Ο βασιζόμενος στη γνώση, δεν περιπατεί επί υδάτων ή επί του πυρός. Με τη δύναμη όμως της πίστεως, πολλοί και σε ύδατα και επί του πυρός περπάτησαν και έμειναν αβλαβείς!...
• Η πίστη έχει ακένωτους θησαυρούς και γεμίζει ηδονή την καρδιά του πιστού. Η γνώση χρειάζεται μόνο σαν σκαλοπάτι, για να φθάσει κανείς  στην πίστη...
• Όποιος αξιωθεί να γευθεί τη γλυκύτητα της πίστεως και στραφεί προς την ανθρώπινη γνώση, ομοιάζει με άνθρωπο, που ανταλλάσσει πολύτιμο μαργαρίτη με χάλκινο οβολό!...

Αγιορείτου Μοναχού
475 Αποφθέγματα του θεοπνεύστου Αγίου Ισαάκ του Σύρου
Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"

http://www.impantokratoros.gr/3AADB22F.el.aspx

Καί τί θά λέω, ὅταν προσεύχομαι;Ἁγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Και τί θα λέω, όταν προσεύχομαι;

Ο άρρωστος Εζεκίας ούτε όρθιος ούτε γονατιστός, αλλά πεσμένος στο κρεβάτι παρακάλεσε για τη θεραπεία του το Θεό, που με τον προφήτη Ησαΐα του είχε προαναγγείλει το θάνατό του.
Και κατόρθωσε με την καθαρότητα και τη θερμότητα της καρδιάς του να μεταβάλει τη θεϊκή απόφαση.
Ο ληστής, πάλι, καρφωμένος πάνω στο σταυρό, με λίγα λόγια κέρδισε τη βασιλεία των ουρανών.

Και ο Ιερεμίας μέσα στο λάκκο με τη λάσπη και ο Δανιήλ μέσα στο λάκκο με τα θηρία και ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους, όταν προσευχήθηκαν θερμά, απομάκρυναν τις συμφορές, που τους είχαν βρει, και βοηθήθηκαν από το Θεό.

Τί θά πρέπει νά κάνουμε γιά νά ζήσουμε τήν Θεία Λατρείά: Μετά τήν Θεία Λειτουργία.β' μέρος

Ἡ Λατρεία πρέπει νά εἶναι ἀδιάλειπτη. «Ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ».

Ἡ Θεία   Λειτουργία δέν πρέπει νά σταματάει μέ τό «Δι' εὐχῶν...» τοῦ λειτουργοῦ, ἀλλά νά συνεχίζεται σ' ὅλη τή διάρκεια τῆς ἡμέρας, σ' ὅλη μας τή ζωή. Μέσα στό Ναό τοῦ Σύμπαντος καλούμαmall;">ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

 ΠΩΣ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Β) Προσοχή ὥστε Θεία  Λειτουργία νά εἶναι ὅλη ἡ ζωή μας (Λειτουργία μετά τήν λειτουργία)

Ἡ Λατρεία πρέπει νά εἶναι ἀδιάλειπτη. «Ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ».

Ἡ Θεία   Λειτουργία δέν πρέπει νά σταματάει μέ τό «Δι' εὐχῶν...» τοῦ λειτουργοῦ, ἀλλά νά συνεχίζεται σ' ὅλη τή διάρκεια τῆς ἡμέρας, σ' ὅλη μας τή ζωή. Μέσα στό Ναό τοῦ Σύμπαντος καλούμαστε νά συνεχίζουμε τήν αἰώνια λειτουργία, μπροστά στόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό. Νά ζοῦμε καί νά πράττου­με σ’ ὅλη μας τή ζωή, ὅπως καί μέσα στό Ναό τήν ὥρα τῆς προσφορᾶς τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἡ Θεία λατρεία πρέπει ν' ἀγκαλιάζει ὅλη τή ζωή μας.Θά πρέπει νά εἶναι ἀδιάλειπτη ὥστε νά ἐξαγιάζει τήν κάθε στιγμή. Πρέπει νά λατρεύουμε τό Θεό μέ ὁσιό­τητα καί δικαιοσύνη· μέ τήν ἐξάσκηση κάθε ἀρετῆς. Γι΄ αὐτό εἶναι ἀπαραί­τητη ἡ βία, ἡ κακοπάθεια καί ἡ ταπεινοφροσύνη.

Σαϊεντολογία ἤ ἐπιστημολογία:Μιά πολύ ἐπικίνδυνη αἵρεση

 ΣΑΪΕΝΤΟΛΟΓΙΑ Ἤ ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΙΑ: ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΙΡΕΣΗ

Ο κίνδυνος παραμονεύει

Το 1954 ό Λαφαγιέτ Ρόν Χάμπαρτ άρχισε να πραγματοποιεί μια «ιδιοφυή» ιδέα να συνδέσει επιδέξια επιστήμη καί αποκρυφισμό. Ίδρυσε την SCIENTOLOGY δηλ. την ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΠΑ, την ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

Άρχισε να εφαρμόζει τις θεωρίες ενός εγχειριδίου του ιατρικής φαντασίας, ονομαζόμενο «Διανετική». Προσκρούει όμως σε δύο εμπόδια: στους γιατρούς καί κυρίως στην εφορία. Ετσι ίδρυσε μια «Εκκλησία» για να λύσει αυτά τα προβλήματα.

Όραμα του, «μια κοινωνία χωρίς τρέλα, χωρίς εγκληματίες καί χωρίς πολέμους.»

Είναι από τις πιο επικίνδυνες. Δηλώνει: «Μπορούμε να κάνουμε πλύση εγκεφάλου γρηγορότερα από τους Ρώσους, σε 20 δευτερόλεπτα επιτυγχάνουμε πλήρη αμνησία.» (Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» 5-1-93).

Τα αποτελέσματα μας τα περιγράφει ό Α.Μ. ως εξής:

Νὰ μὴν ἐμπιστεύεται κανεὶς τὸν ἑαυτό του.Τοῦ ἀββᾶ Ἰσαὰκ

<a href="https://encrypted-tbn2.google.com/images?q=tbn:ANd9GcSIYN5uzFMmFJ-8rS_ulpνηρὰ πνεύματα, παρὰ στὸν ἄνθρωπο ποὺ κρατάει κρυφοὺς τοὺς λογισμούς του, εἴτε εἶναι καλοὶ εἴτε κακοί.</span><br />

Τί εἶναι ὁ Παράδεισος; Πῶς θά τόν κατακτήσουμε;

 

Ο πρώτος παράδεισος ήταν φυσικός. Ένας συγκεκριμένος τόπος. Αυτό που λέμε σήμερα παράδεισος, ονομάζεται συνήθως στην Καινή Διαθήκη (αιώνια) ζωή, βασιλεία του Θεού, σωτηρία κ.α. Όλα αυτά είναι ο ίδιος ο Χριστός και προσφέρονται από αυτόν. Συχνά οι πατέρες της Εκκλησίας επαναλαμβάνουν ότι όπου είναι ο Χριστός είναι και ο Παράδεισος, ενώ κόλαση είναι η απουσία του Θεού. Για το λόγο αυτό και ενανθρώπησε, ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι να ενταχθούν στο σώμα του που ονομάζεται Εκκλησία (γινόμαστε μέλη του Χριστού με το βάπτισμα και το χρίσμα, τρεφόμαστε από τη σάρκα του και το αίμα του με το μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας, θεραπεύουμε τις πληγές των αμαρτιών μας με την εξομολόγηση κ.ο.κ.)

25 Αυγούστου Συναξαριστής. Βαρθολομαίου Αποστόλου, Τίτου Αποστόλου, Σάββα, Επιφανίου, Ιωάννη και Γενναδίου, Μηνά Αρχιεπισκόπου, Ιωάννη Καρπαθίου.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Βαρθολομαίου Ἀποστόλου

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Βαρθολομαῖος μαρτύρησε μὲ σταυρικὸ θάνατο στὴν Ἀρμενία. Τὸ ἅγιο λείψανο του οἱ χριστιανοὶ τὸ ἔβαλαν μέσα σὲ μιὰ πέτρινη θήκη καὶ τὸ ἔκρυψαν στὴν Οὐρβανούπολη.
 Ἐπειδή, ὅμως, ἡ θήκη γιάτρευε πολλὲς ἀσθένειες, συνέρεαν σὲ αὐτὴν πλήθη λαοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ εἰδωλολάτρες, ὅταν βρῆκαν τὴν κατάλληλη εὐκαιρία, πέταξαν τὴν θήκη στὴ θάλασσα, μαζὶ μὲ ἄλλες τέσσερις θῆκες μαρτύρων.
Τότε ἔγινε κάτι τὸ θαυμαστό.
 Ἡ θήκη μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία τῶν ἄλλων τεσσάρων θηκῶν, ἀφοῦ πέρασαν τὴν Μαύρη Θάλασσα, τὰ στενά του Ἑλλησπόντου, τὸ Αἰγαῖο πέλαγος καὶ τὸ Ἀδριατικό, ἔφθασαν ἀριστερὰ τῆς Σικελίας, στὸ νησὶ Λιπαρᾶ.
Ἔπειτα, οἱ θῆκες ποὺ συνόδευαν τὴν θήκη τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου πῆγε ἡ κάθε μία σὲ διαφορετικοὺς τόπους τῆς Ἰταλίας. Τότε λοιπόν, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύφθηκε στὸν ἐπίσκοπό τῆς Λιπαρὼς, Ἀγάθωνα, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ κατέβηκε στὴν παραλία καὶ εἶδε τὴν θήκη, ἔμεινε ἐκστατικός.