Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 06-11-13

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2013. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. α΄ 20 - 27

α΄ 20 - 27

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Θ΄ 49 - 56    

Θ΄ 49 - 56
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου:Περί ἀπροσπαθείας

 "Κλίμαξ"

 ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ 

Περί απροσπαθείας

1. Εκείνος που αγάπησε πραγματικά τον Κύριον και επεζήτησε αληθινά να κερδήση την μέλλουσα βασιλεία, εκείνος πού απέκτησε πραγματικό πόνο για τα αμαρτήματά του και ζωντανή ενθύμησι της κολάσεως και της αιωνίου κρίσεως, εκείνος που ξύπνησε αληθινά μέσα του τον φόβο του θανάτου του, δεν θα αγαπήση πλέον ούτε θα ενδιαφερθή ούτε θα μεριμνήση καθόλου για χρήματα ή για κτήματα ή για τους γονείς του ή για επίγειο δόξα ή για φίλους ή για αδελφούς ή για τίποτε το γήϊνο. Αλλά αφού αποτινάξη από επάνω του και μισήση κάθε επαφή και κάθε φροντίδα για όλα αυτά, επί πλέον δε και πρίν απ΄όλα αφού μισήση και την ίδια την σάρκα του, ακολουθεί τον Χριστόν γυμνός και αμέριμνος και ακούραστος, ατενίζοντας πάντοτε στον ουρανό και αναμένοντας την έξ ύψους βοήθεια, καθώς το είπε ένας Άγιος: «Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου» (Ψαλμ. ξβ΄9).

Και καθώς το είπε πάλι ο αείμνηστος εκείνος Προφήτης: «Εγώ δε ούκ εκοπίασα κατακολουθών σοι και ημέραν ή ανάπαυσιν ανθρώπου ούκ επεθύμησα, Κύριε» (Ιερεμ. ιζ΄16).

Ρόταρυ, Τοῦ Γεώργιου Ψαλτάκη, Θεολόγου

Σύμπτωση που του σύμβολο των Ρόταρυ εμπεριέχει το άστρο του Δαβίδ στο κέντρο του;

 Είναι μια οργάνωση που μετα λύπης βλέπουμε πολλές φορές σε συνεστιάσεις και συγκεντρώσεις τους να συμμετέχουν ιερείς,ακόμα και μητροπολίτες της Εκκλησίας,εστω και εν αγνοία τους ελπίζουμε,τους οποίους και τιμούν συχνά!Αυτό ακόμα και με το πρόσχημα οτι κάνουν κάποιες φιλανθρωπίες,είναι τρομερά επικίνδυνο και δυσάρεστο.

Ας δούμε ομως μερικά στοιχεία για το τι ακριβως είναι αυτή η οργάνωση:

Η διεθνής αυτή οργάνωση ιδρύθη στο Σικάγο στις 23.2.1905 από τον Αμερικανό δικηγόρο Paul P. Harris. Κάτω από το πρόσχημα φιλανθρωπικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων καλύπτει μυστικούς σκοπούς. Δια τούτο θεωρείται ως «το νηπιαγωγείον της Μασονίας»[1].

4 Νοεμβρίου: Ἑορτάζει ὁ Μαρμαρωμένος Βασιλιάς μας, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δούκας Βατατζης ὁ ἐλεήμων, Αὐτοκράτωρ Νικαίας!

Ο  ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΤΑΤΖΗΣ, γεννήθηκε τὸ 1193 στὸ ἱστορικὸ Κάστρο τῆς Θράκης, στὸ Διδυμότειχο. Καταγόταν ἀπὸ οἰκογένεια ἡ ὁποία βρισκόταν κοντὰ στὴ βασιλικὴ σύγκλητο, ἀφοῦ ὁ παπποὺς του Κωνσταντῖνος, ὁ Βατάτζης λεγόμενος, ἦταν Στρατοπεδάρχης τοῦ βασιλέως Μανουὴλ τοῦ Κομνηνοῦ. Ὅταν κοιμήθηκαν οἱ γονεῖς τοῦ Ἰωάννη, τοῦ ἄφησαν πολὺ μεγάλη περιουσία, τὴν ὁποία ὅμως ὡς σώφρων ἐκεῖνος, μοίρασε στοὺς φτωχούς, καθὼς καὶ σὲ ἀφιερώματα σὲ Ἐκκλησίες.  Στὴ συνέχεια ὁ Ἰωάννης, μία ποὺ ἡ Κωνσταντινούπολη ἦταν στὰ χέρια τῶν Φράγκων, κατευθύνθηκε στὸ Νυμφαῖο τῆς Βιθυνίας, ὅπου τότε ἦταν ἡ ἕδρα τῆς αὐτοκρατορίας μας, ἀφοῦ ἀπὸ τὸ 1204 ἡ Πόλη εἶχε ἀλωθεῖ καὶ κατακυριευθεῖ μὲ δόλο ἀπὸ τοὺς “Σταυροφόρους” καὶ νέος αὐτοκράτωρ εἶχε ἀνακηρυχθεῖ στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας ὁ εὐσεβέστατος Θεόδωρος Λάσκαρης, ὁ ποιητὴς τῆς Μεγάλης Παράκλησης στὴν Παναγιά, τὴν ὁποία καὶ ψάλλουμε ἐναλλὰξ μὲ τὴν Μικρή, κάθε ἡμέρα, ἀπὸ τὴν 1η ἕως τὶς 15 Αὐγούστου!

Στόν πατέρα πού ἔψαχνε παντοῦ τό φάρμακο γιά τόν γιό του

Παντού έψαχνες φάρμακο  και τίποτα. Οπουδήποτε άκουγες για κάποια μάντισσα , πήγαινες. Πήγες στη Βοσνία, στους χότζες για τα γραπτά. Και όταν όλα αυτά δεν βοήθησαν , κάλεσες τελικά και τον ιερέα. Αλλά ούτε η προσευχή του ιερέα βοήθησε. Ο γιος ασθενούσε και πέθανε. Τώρα η ζωή σου κατάντησε χωρίς στόχο και δίχως νόημα. Σκέπτεσαι την αυτοκτονία. Προμηθεύτηκες δηλητήριο, το έβαλες κάτω από το μαξιλάρι σου, και ολόκληρες νύχτες αποφασίζεις , εάν θα το πιείς ή όχι. Ρωτάς, γιατί σε βασανίζει ο Θεός;

Και εγώ θα ρωτήσω κάτι εσένα. Γιατί εσύ βασανίζεις τον Θεό; Γιατί βασανίζεις τον βασανισμένο για σένα στον σταυρό, τον Ιησού Χριστό; Αυτός υπέφερε βαρείς πόνους για να σώσει τους ανθρώπους από τους ψεύτικους θεούς , από τους ψευδείς σωτήρες και απ’ όλες τις σκοτεινές δυνάμεις που ενεργούν μέσω αυτών. Και όμως εσύ παράκαμψες Αυτόν, τον μόνο Αληθινό , και πήγες πρώτα να ζητήσεις βοήθεια από τους εχθρούς Του, μάντισσες και μάγισσες.

Πῶς κοινωνοῦσαν οἱ πιστοί στά χρόνια τοῦ Χρυσοστόμου

(Όπως κοινωνούν σήμερα οι ιερείς μέσα στο ιερό) .

«Όταν βαδίζεις λοιπόν, τώρα αργά-αργά, σιωπηλά, για να κοινωνήσεις, μην τεντώνεις και τα δυο σου χέρια, αλλά να στηρίζεις την δεξιά σου παλάμη με τ’ αριστερό χέρι. Η παλάμη πρέπει να ‘ναι κοίλη, για να υποδεχτεί το Βασιλέα των βασιλέων. Πρόσεχε, σαν τα μάτια σου, με φόβο, τρόμο, να μην παραπέσει έξω από το χέρι σου , κανένας πολύτιμος Μαργαρίτης και χάσεις ένα από τα μέλη Του. Με τον ίδιο τρόπο να πλησιάζεις πάλι ήσυχα, χωρίς σπρωξίματα, για να πάρεις το τίμιο Αίμα του Κυρίου μας. Το κεφάλι σου όρθιο, τα χέρια σου κάτω, δεμένα! Ανοίγεις καλά το στόμα και όταν δεχτείς το πανακήρατο Αίμα, ταπεινά να λες το «Ἀμήν», «Ἀμήν», «Ἀμήν».

Να αγιάζεις οφθαλμούς- μέτωπο!

«Όταν τα χείλη σου είναι ακόμη υγρά με τ’ άγιο Αίμα , να τ’ αγγίζεις ευλαβικά με τα χέρια και να αγιάζεις τους οφθαλμούς, το μέτωπό σου , τ’ αυτιά και τ’ άλλα αισθητήρια. Ταυτόχρονα να χαίρεσαι, να δοξολογείς, να ευχαριστείς ολόψυχα το Θεό, γιατί σ’ αξίωσε να πάρεις μέσα σου τον Παντοδύναμο Χριστό μας».

Ο τρόπος ζωής σώζει ( όχι ο τόπος ) .

Ίσως ρωτήσει κάποιος. Εγώ ζω μέσα στον κόσμο, σ’ ένα αμαρτωλό πρόστυχο περιβάλλον.

Είναι δυνατόν να σωθώ; Τι πράγματα λέγεις, αδελφέ μου; Θέλεις να σου αποδείξω με λίγα λόγια ότι δεν σώζει τον ‘άνθρωπο ο τόπος, αλλά ο τρόπος της ζωής και η προθυμία προς τον Θεό;

Πορίσματα ἡμερίδας γιά τά Ἀναλυτικά Προγράμματα Σπουδῶν καί τά ἐν χρήσει Σχολικά Βιβλία. (12-10-2013)

Πορίσματα ἡμερίδας γιά τά ἈναλυτικάΠρογράμματα Σπουδῶν καί τά ἐν χρήσει Σχολικά Βιβλία

Στίς 12 Ὀκτωβρίου 2013, ἡμέρα μνήμης τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου, ἁγίου τοῦ Ἀκτίστου Φωτός καί ἀπό 10.00 π.μ. ἕως 15.30΄μ.μ. διεξήχθη ἐπιτυχῶς ἡμερίδα πού διοργάνωσε ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολόγων (Π.Ε.Θ.) μέ τή συνεργασία τοῦ Δήμου Πεντέλης, τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν καί τοῦ Ἐπιστημονικοῦ καί Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Βορείων Προαστίων στήν αἴθουσα τοῦ Πολιτιστικοῦ Κέντρου Μελισσίων τοῦ Δήμου Πεντέλης.

Τό γενικό θέμα τῆς ἡμερίδας ἦταν: Τά Ἀναλυτικά Προγράμ­ματα Σπουδῶν (Πιλοτικά κ.ἄ.) καί τά ἐν χρήσει Σχολικά Βιβλία Θεωρητικῆς Κατευθύνσεως (Θρησκευτικῶν, Φιλολογικῶν Μαθημάτων καί Ἱστορίας) Πρωτοβάθμιας καί Δευτεροβάθμιας Ἐκπαί­δευσης.

Τήν ἔναρξη τῆς ἡμερίδας κήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος  Μητροπολίτης Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ κ. Κύριλλος.

Ραδιοφωνική συνέντευξη γιά τόν γέροντα Παϊσιο & τόν γέροντα Ἰσαάκ τόν Λιβανέζο

ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑ TON ΓΕΡΟΝΤΑ

ΠΑΪΣΙΟ & ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΣΑΑΚ TON ΛΙΒΑΝΕΖΟ (100-N)

Ἀγαπητοί μας ἀκροαταί, καλησπέρα σας

Σήμερα, θά διαπιστώσετε, ὅτι ἡ σημερινή μας ἐκπομπή ἔχει ''τό κάτι ἄλλο'', ὅπως λέμε κατά τό δή λεγόμενον. Εἶναι διαφορετική καί μέ πολλή καί πλούσια τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.

Θά ρωτήσετε, ''γιατί αὐτό;'' Διότι, ἔχομε τήν ἰδιαίτερη χαρά καί εὐλογία μαζί μας νά εὑρίσκεται ὁ πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀρσένιος Κατερέλος, καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου Δίβρης Φθιώτιδος, ὁ ὁποῖος ἔχει ἔλθει καί αὐτός στήν πόλη μας, στήν Μητρόπολή μας, στήν εὐλογημένη καί ἀκριτική Κόνιτσα, γιά νά λάβη μέρος στίς ἐκδηλώσεις πού γίνονται γιά τήν μνήμη τοῦ ἀειμνήστου ὁσίου Γέροντος Παϊσίου.

- Καλῶς ἤλθατε, π. Ἀρσένιε. Σᾶς εὐχαριστοῦμε πού δεχθήκατε νά μιλήσετε μαζί μας καί νά μᾶς πῆτε πολλά πού γνωρίζετε ἀπό τόν π. Παΐσιο, καθ᾽ ὅ,τι τόν εἴχατε ζήσει ἐσεῖς καί εἶσθε μεταξύ ἐκείνων τῶν ὁποίων ἐγνώρισαν αὐθεντικά τόν Γέροντα καί τήν διδασκαλία του.

«Μνήστητη κε τῷ cω δοῦλο cου» ἀπὸ τὴν… Τουρκία

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης, 
Δημοσιογράφος-Τουρκολόγος-Συγγραφέας
Δέος ἔχει προκαλέσει στὴν Τουρκία μία τελευταία ἀνακάλυψη στὴν βυζαντινὴ πόλη τῆς Ἱεράπολης, στὴν δυτικὴ Μικρὰ Ἀσία, ποὺ εἶναι ἡ ἐκκλησία καὶ ὁ τάφος τοῦ ἀποστόλου Φιλίππου, καθὼς καὶ μία μαρμάρινη πλάκα ὅπου ἀναγράφεται στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα ἡ εὐχὴ-προσευχή, «ΜΝΗΣΤΗΤΗ ΚΑΙ ΤΩ CΩ ΔΟΥΛΟ CΟΥ», ποὺ στὰ τουρκικὰ ἀποδόθηκε ὡς, «Tanrιm beni koru».
Σύμφωνα μὲ δημοσίευμα τῆς τουρκικῆς ἐφημερίδας Taraf, στὴν περιοχὴ τοῦ Pamukkale, στὴν ἐπαρχία τοῦ Denizli, σὲ τελευταῖες ἀνασκαφὲς ποὺ γίνονται ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς UNESCO στην  βυζαντινὴ πόλη τῆς Hierapolis, βρέθηκε ἡ ἐκκλησία τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Φιλίππου καὶ ἐντός της ἐκκλησίας αὐτῆς οἱ Τοῦρκοι ἀνέσυραν μία περίτεχνη μαρμάρινη πλακέτα ποὺ ἀνέγραφε στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα τὴν εὐχή,  «ΜΝΗΣΤΗΤΗ ΚΕ ΤΩ CΩ ΔΟΥΛΟ CΟΥ». Ἡ ἐκκλησία αὐτὴ τοῦ ἁγίου Φιλίππου στὴν Hierapoli, ὅπως ἀναφέρουν οἱ Τοῦρκοι, βρέθηκε δίπλα ἀπὸ τὸ  μνῆμα τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ποὺ πιστεύεται ὅτι ἔζησε καὶ δίδαξε τὸν χριστιανισμὸ στὴν περιοχὴ αὐτὴ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὅπου καὶ ἐκοιμήθη.

Σαρκολατρεία καί λιτότης. Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στην Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ

Σαρκολατρεία καί λιτότης

Ὁμιλία π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου στην Κυριακή Ε΄ Λουκᾶ. (Λουκ. 16, 19-31)
Πραγματοποιήθηκε στὶς 30-10-1983

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς)
Πηγή ἀρχείου arnion.gr

http://anavaseis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_7522.html

Μεθόδιος Ὀλύμπου – Συμπόσιον περί ἁγνείας (α). Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

 Ἱερά Μητρόπολις
Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως                                           Πατερικά κηρύγματα
Δημητσάνα Μεγαλόπολις

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

 Κυριακάτικο εγκύκλιο κήρυγμα Μητροπολίτου

Μεθόδιος  Ὀλύμπου – Συμπόσιον περί ἁγνείας (α)

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Στήν μελέτη τῶν ἁγίων Πατέρων μας, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μπαίνουμε στόν 4ο αἰ. Ὁ αἰώνας αὐτός, πού ἔχει θαυμαστά κείμενα, ἀρχίζει μέ μαρτυρολόγια. Γιατί εἴπαμε στό προηγούμενο κήρυγμά μας, ὅτι ἡ εἰδωλολατρία, πού ξεψυχοῦσε, ἔβαλε τά δυνατά της νά ἀναζήσει.
Καί ἄρχισε λοιπόν μέ τόν Διοκλητιανό της πάλι φρικτούς διωγμούς κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Στήν ἀρχή πάλι τοῦ αἰώνα αὐτοῦ ἔχουμε τήν πρώτη Δυτική Σύνοδο (ἦταν τότε μία ἑνωμένη Ἐκκλησία) μέ 81 ἐκκλησιαστικούς Κανόνες. Καί ἀπό τήν ἀρχή πάλι τοῦ αἰώνα αὐτοῦ ἔχουμε δυνατούς ἐκκλησιαστικούς συγγραφεῖς καί ἑρμηνευτές τῶν ἁγίων Γραφῶν, ὅπως τόν Ἡσύχιο Ἀλεξανδρέα, τόν Βίκτωρα Πεταβίου, τόν Πιέριο Ἀλεξανδρείας καί τόν Πέτρο Ἀλεξανδρείας. Στήν συνέχεια ἔχουμε τόν Μεθόδιο Ὀλύμπου, γιά τόν ὁποῖο θέλω νά σᾶς μιλήσω σήμερα.

2. Ὁ Μεθόδιος, ἀγαπητοί μου, ἦταν ἐπίσκοπος τοῦ Ὀλύμπου τῆς Λυκίας, ἄν καί ἄλλοι τόν λέγουν καί ἀλλοῦ ἐπίσκοπο. Ἦταν ἅγιος, ἀφοῦ μαρτύρησε γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ κατά τό ἔτος 311 μ.Χ. Ἦταν ἕνας μεγάλος ἐντυπωσιακός ἐπίσκοπος καί ἔγραψε πολλά ἔργα, ἀπό τά ὁποῖα ὅμως λίγα σώθηκαν.

Οπτικό Αγιολόγιο 5 Νοεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 5ης Νοεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Παναγία τῶν Βλαχερνῶν

 Γράφει ἡ Δήμητρα Ἀγγελίδου

Ὁ ναὸς τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν ὑπῆρξε ἀπὸ τοὺς πιὸ φημισμένους βυζαντινοὺς ναοὺς τῆς Κωνσταντινούπολης καὶ ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα προσκυνήματα τῆς Παναγίας.

Βασικὸς λόγος τῆς σημασίας ποὺ τῆς ἀποδίδεται ἦταν ὁ ρόλος ποὺ διαδραμάτισε στὴ διάρκεια τῆς Εἰκονομαχίας καὶ προπαντὸς ἐπὶ Κωνσταντίνου Ε΄. Ἐπειδὴ ἦταν τὸ λατρευτικὸ κέντρο τῶν Ὀρθοδόξων, παράλληλο μὲ τὴν Ἁγία Σοφία, τὸ εἰκονογραφικὸ πρόγραμμα καταστράφηκε καὶ στὴν θέση του δημιουργήθηκαν ἀπὸ τοὺς εἰκονομάχους παραστάσεις δέντρων, πτηνῶν καὶ θηρίων.

Τότε ἔχουμε τὴν ἐξαφάνιση τῆς ξύλινης, ἀργυρόχρυσης καὶ ἱστορικῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας, ἡ ὁποία ξαναβρέθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση, τὸ 1030 κρυμμένη στὸν τοῖχο κατὰ τὶς ἐργασίες ἀνακαίνισης ποὺ ἔγιναν ἐπὶ Ρωμανοὺ Γ΄ Ἀργυροῦ.

Ἀπὸ τὸν ναὸ τῶν Βλαχερνῶν μάλιστα ξεκίνησε τὸ 843, μὲ τὸ τέλος τῆς εἰκονομαχίας, ἡ γιορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ καθιερώθηκε γιὰ τὸ θρίαμβο τῶν εἰκόνων.