«Υἱέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΟΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

(ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)

«Υἱέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

Εἰσαγωγή

«Υἱέ μου», δηλαδή παιδί μου, γιέ μου...Ὄχι δοῦλε μου. Ἄλλωστε μᾶς τό δήλωσε: «οὐκέτι λέγω ὑμᾶς δούλους»( Ἰω. 15, 15)-«Δέν σᾶς ἀποκαλῶ πλέον δούλους» ἀλλά υἱούς, παιδιά μου.

«Δός μοι σήν καρδίαν» δηλ. δός μου τήν καρδιά σου...Ὄχι τά λεφτά σου...ὄχι τό τάμα σου..., ὄχι τή λαμπάδα σου...,ὄχι τά λόγια σου....Διότι πάλι μᾶς τό δήλωσε: «οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε, Κύριε εἰσελεύσεται εἰς τήν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ' ὁ ποιῶν τό θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»(Ματθ. 7, 21).

Δός μου τήν καρδιά σου..., ὄχι τά πράγματά σου, ὄχι τά δικά σου... ἀλλά ἐσένα τόν ἴδιο.

Θέλω τήν καρδιά σου καί ὅ,τι αὐτή περιέχει· θέλω τά συναισθήματά σου, τίς ἐπιθυμίες σου, τή θέλησή σου, τή βούλησή σου γιά νά τά ἐξαγιάσω...Θέλω ἐπίσης τίς ἁμαρτίες σου γιά νά τίς ἐξαλείψω.

«Υἱέ μου δός μοι σήν καρδίαν» (Παροιμ. κγ´ 26)

Ὁ ἀγαθός καί πανοικτίρμων Κύριος ζητᾶ τήν καρδιά μας.

Ζητᾶ τό κέντρο τῆς ψυχοσωματικῆς μας ὕπαρξης.

-Γιατί;

-Γιά νά μᾶς γεμίσει μέ τήν ἄπειρη χαρά Του. Γιά νά μᾶς κάνει θεούς κατά χάριν· κατά πάντα ὅμοιους μέ Αὐτόν «πλήν τῆς κατ’ οὐσίαν ταυτότητος», ὅπως διδάσκει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής.

Ὁ Θεός θέλει τήν καρδιά μας, διότι ἐκεῖ θέλει νά ἀναπαύεται, νά βασιλεύει καί νά κυριαρχεῖ. Ὄχι γι’ Αὐτόν ἀλλά γιά ἐμᾶς, γιά τό δικό μας τό καλό...

Κοιμήσου σάν νά εἶσαι στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θά σέ προσέχει καί θά σέ φυλάει"

Το βράδυ, με το τέλος όλων των έργων της ημέρας, ευχαρίστησε τον Θεό για όλες τις ευεργεσίες πού έλαβες κατά τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή: επειδή παρέμεινες ζωντανός, κι ακόμη για τις πνευματικές και σωματικές σου δυνάμεις, για την υγεία σου, για την τροφή, το ποτό, για όλους τους ψυχοσωτήριους λογισμούς, για όλες τις άγιες επιθυμίες, για το γήινο και το ουράνιο φως, για τη βοήθεια και προστασία Του, δηλαδή για κάθε ευεργεσία Του.

Ύστερα απασχόλησε την καρδιά σου με τούς ακόλουθους πνευματικούς λογισμούς: «Να πού εγώ για μια ακόμη μέρα ήρθα πιο κοντά στο θάνατο. Τί θα συμβεί, αν θελήσει ό Κύριος να με βάλει αύτη τη νύχτα μπροστά στο Δίκαιο Κριτήριο Του; Θα αντέξω; Το πρωί έβαλα σκοπό να περάσω όλη την ημέρα με αγιότητα. Πώς την πέρασα; Μήπως παρόργισα τον Κύριο με κάτι; Μετά απ' αυτές τις ερωτήσεις:

Πατήρ Θαδδαῖος, Ἡ θεραπεία τοῦ ναρκομανή

ΠΑΤΗΡ ΘΑΔΔΑΙΟΣ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ.

Μία μέρα ήρθε στο μοναστήρι μία οικογένεια από το Βελιγράδι. Είχαν έναν μοναχογιό πού έπαιρνε ναρκωτικά για πολλά χρόνια. Οι γιατροί του είχαν πει πώς ο χρόνος ζωής πού του απέμενε, αν δεν κόψει τα ναρκωτικά, ήταν έξι μήνες.

Η επίσημη στατιστική τότε στην Σερβία έλεγε πώς ένας στους χίλιους ασθενείς μπορούσε να ξεφύγει από τα ναρκωτικά.

Όταν ξεκίνησαν να έρθουν από το Βελιγράδι, ο πατέρας, η μάνα και ο γιός, για πολύ ώρα μάλωναν μέσα στο αυτοκίνητο. Ευτυχώς πού η μάνα του νεαρού διατήρησε την ψυχραιμία της.

Εκείνον τον καιρό, ο γιός τους είκοσι τέσσερις ώρες κοιμόταν και είκοσι τέσσερις δεν μπορούσε να κοιμηθεί, επειδή το νευρικό του σύστημα είχε διαλυθεί εντελώς.

Με τη βοήθεια του Θεού έφτασαν στο μοναστήρι και ο γέροντας αμέσως μίλησε μαζί τους.

Εἰς τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς
Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Σήμερα, ἀδελφοί καί ἀδελφές, εἶναι ἡ ἁγία Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, μία ἀπό τίς πενήντα δύο Κυριακές τοῦ ἔτους πού ὀνομάζεται Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας. Μεγάλη καί ἁγία Κυριακή. Κυριακή, κατά τήν ὁποία ἑορτάζεται ἡ νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον κάθε ψεύδους, ἐναντίον κάθε ἀναλήθειας, ἐναντίον κάθε αἱρέσεως, ἐναντίον κάθε ψευδοθεοῦ· νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας ἐναντίον κάθε ψευδοῦς διδασκαλίας, ἐναντίον κάθε ψευδοῦς φιλοσοφίας, ἐπιστήμης, πολιτισμοῦ, εἰκόνος. Ἁγία νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας. Καί αὐτό σημαίνει ἁγία νίκη τῆς Παναληθείας.
Ποιός ὅμως εἶναι ἡ Παναλήθεια σέ αὐτόν τόν κόσμο; Ποιός εἶναι ἡ Ἀλήθεια σέ αὐτόν τόν κόσμο; Αὐτός πού εἶπε γιά τόν ἑαυτό Του: Ἐγώ εἰμί ἡ ἀλήθεια! Ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
Ὁ Θεός ἐν σαρκί. Νά, αὐτή εἶναι ἡ Ἀλήθεια στόν γήινο κόσμο μας, αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια γιά τόν ἄνθρωπο. «Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί». Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἔλαβε σῶμα, ὥστε μέ τό σῶμα μας νά εἰπῇ σέ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους τί εἶναι ἀλήθεια, πῶς ζῆ κανείς ἐν ἀληθείᾳ, πῶς πεθαίνει γι’ αὐτήν, καί πῶς δι’ αὐτῆς ζῆ αἰωνίως.

Οἱ ἐναλλακτικές θεραπεῖες ὑπό τό πρίσμα τῆς Ἰατρικῆς Ἐπιστήμης (Μιχαήλ Ράλλης, Ἐπίκ. Καθηγ. Φαρμακευτικῆς Παν/μίου Ἀθηνῶν)

Σύνοψη της εισηγήσεως του κ. Μιχαήλ Ράλλη, Επίκουρου Καθηγητή του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Αντιαιρετικό Σεμινάριο της Ι. Μ. Γλυφάδας, Ε. Β. Β. Β.
Κυριολεκτικά στις ημέρες μας κατακλυζόμαστε από μεθόδους, οι οποίες διατείνονται ότι μπορούν να θεραπεύσουν και ονομάζονται «εναλλακτικές» ή «συμπληρωματικές». Οι πλέον διαδεδομένες από αυτές είναι: η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός, η χειροπρακτική, η οστεοπαθητική, η ρεφλεξολογία, το ρέικι, το σιάτσου, η αρωματοθεραπεία, η αγιουρβέδα, ο διαλογισμός, η γιόγκα, η φυσιοπαθητική, η νηστειοθεραπεία, η βοτανοθεραπεία.
Τα κοινά χαρακτηριστικά τους είναι ότι αναφέρουν ότι είναι «ενεργειακές και ολιστικές θεραπείες», ότι βλέπουν ασθενή και όχι ασθένειες και μάλιστα κατά περίπτωση, ότι είναι οικονομικές, ότι -αντίθετα από τα φάρμακα- δεν βλάπτουν τον οργανισμό. Οι αιτίες των ασθενειών κατ᾽ αυτούς οφείλονται συνήθως σε «κακή ροή της ενέργειας» στον ασθενή. Στην «ενέργεια» αυτή δίδουν πολλά ονόματα, όπως τσι, συμπαντική ενέργεια, αιθερική ενέργεια, πράνα, κουνταλίνι, ζωικό μαγνητισμό, απλή ουσία.

Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής: «Πῶς νά κάνετε νοερά προσευχή ἀδιαλείπτως»

Η πράξη της νοεράς προσευχής είναι να βιάσεις τον εαυτόν σου να λέγεις συνεχώς την ευχή με το στόμα αδιαλείπτως.
Στην αρχή γρήγορα, να μην προφθάνει ο νους να σχηματίζει λογισμό μετεωρισμού.
Να προσέχεις μόνο στα λόγια: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Όταν αυτό πολυχρονίσει, το συνηθίζει ο νους και το λέγει και γλυκαίνεσαι ωσάν να έχεις μέλι στο στόμα σου και θέλεις να το λέγεις.
Αν το αφήσεις στενοχωρείσαι πολύ.
Όταν το συνηθίσει ο νους και χορτάσει -το μάθει καλά- τότε το στέλνει στην καρδιά.
Επειδή ο νους είναι ο τροφοδότης της ψυχής και μεταφέρει στην καρδιά οτιδήποτε φαντασθεί.

ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΔΑΝΙΗΛ ΣΙΣΟΕΒ "Ἡ λειτουργία τῆς Κυριακῆς, εἶναι ἡ καλύτερη θεραπεία γιά τίς ἀμέτρητες καταθλίψεις καί τίς λύπες πού ζοῦν στήν «γκρίζα καθημερινότητα». Αὐτό εἶναι ἕνα λαμπερό οὐράνιο τόξο τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ὁμίχλη τῆς γενικῆς ἀναστάτωσης."

«Γιατί να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στην εκκλησία;»

Στον ιερέα συχνά, κάνουν αυτήν την ερώτηση, πού αναφέρεται στον τίτλο, και αρχίζουν να δικαιολογούνται.

-Πρέπει να χορτάσουμε ύπνο, να περάσουμε χρόνο με την οικογένεια, να κάνουμε δουλειές στο σπίτι, κι εδώ πρέπει να σηκωθώ και να πάω στην εκκλησία. Για ποιό λόγο; 

Η απαίτηση αυτή δεν έχει εφευρεθεί από τούς ανθρώπους, αλλά έχει δοθεί από τις Δέκα Εντολές: «εξ ημέρας εργάζου και κάμνε πάντα τα έργα σου' η ήμερα όμως η εβδόμη είναι σάββατον Κυρίου του Θεού σου» (Εξ. 20, 8)... Στην Καινή Διαθήκη, μια μεγάλη γιορτή έγινε η Κυριακή, γιατί ο Χριστός, αναστήθηκε από τούς νεκρούς, άγιασε αυτή την ήμερα. Σύμφωνα με τούς κανόνες της Εκκλησίας ο παραβάτης της εντολής αυτής υπόκειται σέ αφορισμό (80ος κανόνας ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου). Είναι απίθανο ο Δημιουργός να μας έδινε παράλογες εντολές, και οι κανόνες της Εκκλησίας δεν είναι γραμμένες για να παιδεύουν τούς ανθρώπους. Ποιό είναι τελικά το νόημα αυτής της εντολής;

Στήν μνήμη τῆς μεγίστης προστάτιδος τῶν ἱερῶν εἰκόνων Ἁγίας Θεοδώρας τῆς Αὐγούστας τῆς στερωσάσης τήν Ὀρθοδοξίαν

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, «Ὁ Κύριος καί Ὕψιστος Θεός ἀναπαύεται στούς Ἁγίους». Ἠσ. νζ΄: 15

«Προσκυνῶ τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ ὡς σαρκωμένου Θεοῦ.
Προσκυνῶ τήν εἰκόνα τῆς Δέσποινας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τῆς Θεοτόκου, ὡς μητέρας τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
Προσκυνῶ τίς εἰκόνες τῶν Ἁγίων, ὡς φίλων τοῦ Θεοῦ».

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦΧρυσοστόμου,
Περί εἰκόνων, Λόγος Α΄. P.G. 94, 1252D
 

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 09-03-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς εβραίους κεφ. ιβ΄ 1 - 10 ιβ΄ 1 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίοβ κεφ. Κ΄ 1 - 16 Κ΄ 1 - 16

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.