Ἐγκώμιον εἰς τήν κοίμησιν τῆς ἁγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου

α

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ

Φωνή κεράτινης σάλπιγγας, που να αντηχή δυνατώτερα από ανθρώπινη φωνή και να συγκλονίζη τα πέρατα, απαιτεί ένας λόγος προς τιμήν της ιεράς αυτής ημέρας, αγαπητοί μου. γι’ αυτό και κινδυνεύει ν’ αποτύχη τώρα, καθώς ακούγεται προερχόμενος από το ασθενές φωνητικό μου όργανο. Η Κυρία όμως και Βασίλισσα του παντός, έτσι καθώς είναι αφιλόδοξη, θα δεχτή νομίζω κι αυτόν εδώ τον σύντομο και πενιχρό λόγο που της προσφέρουμε οι δούλοι της, όμοια με εκείνους τους διεξοδικούς και αστραφτερούς των σπουδαίων ομιλητών, με το να παρακινείται σε συμπάθεια από τις προσευχές αυτού που με προστάζει να ομιλήσω. επειδή ακριβώς και ένα μόνο πράγμα προσέχει η φιλάγαθη: την πρόθεσι.

Εμπρός λοιπόν, συνάξου ολόκληρη η οικουμένη, ιεράρχες και ιερείς, μοναχοί και κοσμικοί, βασιλείς και άρχοντες, άνδρες και γυναίκες, αγόρια και κορίτσια, φυλές και γλώσσες, με όλο μαζί το έθνος και το πλήθος, και αφού αλλάξης τα φορέματα των αρετών σου, «ντυμένη» κι εσύ «στα κρόσσια τα χρυσά και στολισμένη»1, πρόβαλε με πρόσωπο φαιδρό και όλο χαρά γιόρτασε της Κυριοτόκου Μαρίας την εορτή, την επικήδεια συγχρόνως και διαβατήρια.

ΔΕΥΤΕ ΑΝΥΜΝΗΣΩΜΕΝ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Εὐλογεῖτε! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΗΣ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΠΤΟΝ ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΕΟΡΤΑΖΩΜΕΝ

Ἡ εὐλάβεια τοῦ Ἁγίου Παϊσίου πρός τήν Παναγία

 «Προσπάθησε ο νούς σου να βρίσκεται συνέχεια στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους και στους Αγίους στον Ουρανό»

- Πέστε μας , Γέροντα, κάτι για την Παναγία.

- Τι να σας πω; Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Για να μιλήση κανείς για την Παναγία, πρέπει να Την ζήση.

- Γέροντα, και το όνομα της Παναγίας έχει δύναμη πνευματική , όπως και το όνομα του Χριστού;

-Ναι. Όποιος έχει πολλή ευλάβεια την Παναγία, ακούει το όνομά Της και αλλοιώνεται.

 

Ή, να το βρη κάπου γραμμένο, το ασπάζεται με ευλάβεια και σκιρτάει η καρδιά του.

Μπορεί να κάνη ολόκληρη Ακολουθία με έναν συνεχή ασπασμό στο όνομα της Παναγίας (1).

Και όταν προσκυνά την εικόνα Της, δεν έχει την αίσθηση ότι είναι εικόνα, αλλά ότι είναι η ίδια η Παναγία, και πέφτει κάτω λειωμένος , διαλυμένος από την αγάπη Της.

 

- Γέροντα, να μας λέγατε κάτι από το προσκύνημά σας στην Παναγία της Τήνου.

- Τι να πω; Μια τόσο μικρή εικόνα κι έχει τόση Χάρη!

Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από κοντά της. Παραμέρισα λίγο, για να μην εμποδίζω τους άλλους που ήθελαν να προσκυνήσουν.

ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ ἕνας πνευματικός τῆς ἐποχῆς μας.

Για τις καταστάσεις της ψυχής

Για να φυλαχθεί η ηρεμία της ψυχής, πρέπει να απομακρύνουμε την οκνηρία, πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε χαρούμενο πνεύμα και όχι θλιμμένο, πρέπει να μην κατακρίνουμε και με σιωπή να φυλάσσουμε την ηρεμία της ψυχής. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, τότε λαμβάνει τη Θεία αποκάλυψη.

Ο θλιμμένος μοναχός δεν σηκώνει τον νου προς τη θε-ωρία και ποτέ δεν μπορεί να κάνει καθαρή προσευχή.

Όποιος νίκησε τα πάθη, νίκησε και τη θλίψη, ενώ όποιος έχει νικηθεί από τα πάθη, δεν μπορεί να αποφύγει τα δεσμά της θλίψης. Όποιος αγαπά τον κόσμο, του είναι αδύνατο να μη θλίβεται, ενώ όποιος περιφρονεί τον κόσμο, είναι πάντα χαρούμενος.

Όποιος είναι απασχολημένος με το να γνωρίσει τον εαυτό του, δεν έχει χρόνο να κοιτά τους άλλους. Να κατακρίνεις τον εαυτό σου και θα σταματήσεις να κατακρίνεις τους άλλους. Για να λυτρωθείς από το να κατακρίνεις τους άλλους, πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου, και από κανέναν δεν πρέπει να δέχεσαι τις σκέψεις και πρέπει προς όλα να είσαι νεκρός.

Ἄλλο Σχίσμα, ἄλλο Αἵρεση καί ἄλλο παρασυναγωγή

 Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου

«Στην αναφορά της θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου γίνεται λόγος για τα «σχίσματα των Εκκλησιών». Ο Μέγας Βασίλειος μεταξύ των άλλων προσεύχεται στον Θεό: «Παύσον τα σχίσματα των Εκκλησιών». 

Μερικοί σύγχρονοι θεολόγοι, για να δικαιολογήσουν τον όρο Εκκλησία και για τους ετεροδόξους, επικαλούνται και την φράση αυτή και ισχυρίζονται ότι ο Μέγας Βασίλειος ονομάζει Εκκλησίες και τις κοινότητες των αιρετικών, οπότε αυτό, όπως ισχυρίζονται, δίδει το 

δικαίωμα να ονομάζουν όλους τους Χριστιανούς εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ότι ανήκουν σε Εκκλησίες.

 

Αυτό εκ πρώτης όψεως είναι λογικοφανές, αλλά εάν αναλύση κανείς το θέμα θα διαπιστώση ότι τέτοιες ερμηνευτικές αποδόσεις στον Μέγα Βασίλειο είναι εσφαλμένες.

 Κατ’ αρχάς αμέσως μετά την προσευχή «παύσον τα σχίσματα των Εκκλησιών» ακολουθεί η προσευχή: «τας των αιρέσεων επαναστάσεις ταχέως κατάλυσον τη δυνάμει του αγίου σου Πνεύματος».

Ὁ Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ περί τῆς Θεομήτορος

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ

Όταν η ψυχή κατέχηται εκ της αγάπης του Θεού, ώ, πώς τότε τα πάντα είναι ευχάριστα, ηγαπημένα και ευφρόσυνα! Η αγάπη όμως αύτη συνεπάγεται οδύνην, και όσον βαθυτέρα είναι η αγάπη, τοσούτον μεγαλυτέρα είναι η οδύνη.

Η Θεομήτωρ ουδέποτε ημάρτησεν, ουδέ δια λογισμού, και ουδέποτε απώλεσε την χάριν, αλλά και Αυτή είχε μεγάλας θλίψεις. Ότε ίστατο παρά τον Σταυρόν, τότε ως ωκεανός απέραντος ήτο η θλίψις Αυτής, και οι πόνοι της ψυχής Αυτής ήσαν ασυγκρίτως μεγαλύτεροι του αδαμιαίου πόνου μετά την έξωσιν εκ του Παραδείσου, διότι και η αγάπη Αυτής ήτο ασυγκρίτως μεγαλυτέρα της αγάπης του Αδάμ εν τω Παραδείσω. Και εάν επέζησεν, επέζησε μόνον θεία δυνάμει, δια της ενισχύσεως του Κυρίου, διότι η ευδοκία Αυτού ήτο όπως ίδη την Ανάστασιν, και ύστερον, μετά την Ανάληψιν Αυτού, παραμείνη ως παράκλησις και χαρά των Αποστόλων και του νέου χριστιανικού λαού.

Ἡ Νηστεία στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (πότε καί πώς νηστεύουμε)

 

Ή χριστιανική ζωή είναι ασκητική αγώνας να ελευθερωθούμε από το ζυγό της αμαρτίας και την κυριαρχία των παθών προσπάθεια να φθά­σουμε με τη χάρη του Κυρίου στον αγιασμό και στη θέωση. Στον αγώνα αυτό σημαντικότατη θέση κατέχει και ή νηστεία.

Ή νηστεία είναι εντολή του Θεού αρχαιό­τατος θεσμός της Εκκλησίας· όπλο από τα βα­σικότερα της εν Χριστώ ζωής. Με τη νηστεία πού κάνουμε:

 

αποκρούουμε τις επιθέσεις του διαβόλου

χαλιναγωγούμε τις άτακτες επιθυμίες της σάρκας

καθαρίζουμε την ψυχή μας από τα διάφο­ρα πάθη

αποδιώκουμε τους αισχρούς λογισμούς

βοηθούμαστε στην προσευχή

ενισχυόμαστε στον αγώνα για την από­κτηση των χριστιανικών αρετών.

 

Ή σημασία πού έχει για τη χριστιανική ζωή ή νηστεία οδήγησε την Εκκλησία μας στο να καθορίσει με σοφία και τον χρόνο και τον τρόπο με τον όποιο οι ορθόδοξοι χριστιανοί οφείλουμε να νηστεύουμε. Στη συνέχεια παραθέτουμε τις εκκλησιαστικές νηστείες ολοκλήρου του έτους. (Όποιος θέλει να πληροφορηθεί περισσότερα, μπορεί να συμβουλευτεί το χρησιμότατο βιβλίο του αδελφού μας, Άρχιμ. Συμεών Κούτσα, Ή νηστεία της Εκκλησίας, το οποίο έχει εκδώσει ή Αποστολική Διακονία).

 

1. ΤΕΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Από τα αποστολικά χρόνια ακόμη oι ήμερες της Τετάρτης και της Παρασκευής, συνδεδεμέ­νες με τα άγια Πάθη του Κυρίου μας, απέκτη­σαν μιαν ιδιαίτερη σημασία. Έχουν πένθιμο χαρακτήρα. Και ορίστηκαν ως ήμερες νηστείας.Τετάρτη και Παρασκευή, λοιπόν, νηστεύου­με όλο τον χρόνο. Και νηστεία γι' αυτές τις δύο ήμερες — ιδιαίτερα κατά τις περιόδους νηστεί­ας (τις Σαρακοστές) — σημαίνει φαγητό χωρίς λάδι.

~ «Ἄν ἔχεις πόλεμο μέ ἕναν ἄνθρωπο, ἤ θά νικηθεῖς ἤ θά νικήσεις. Ἄν ἔχεις πόλεμο, ὅμως, μέ τήν Ἐκκλησία…»

Από πόσους πολεμήθηκε η Εκκλησία..

Αλλά ποτέ δεν νικήθηκε!

Πόσοι τύραννοι!

Πόσοι Στρατηγοί!

Πόσοι βασιλείς! (…)

Που είναι η Εκκλησία;

Υψώνεται υπεράνω του Ουρανού και λάμπει περισσότερο και από τον ήλιο. 

Είναι οδυνηρό νά κλωτσάει κανείς σε μυτερά καρφιά.

Δεν χαλάει τα καρφιά. Τα ποδιά του ματώνει. Τα κύματα δεν την διαλύουν την Πέτρα. 

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Αὐγούστου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 15 Αὐγούστου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

«Θέλω παιδί μου, νά ζεῖς γιά τό Χριστό,......»

«Θέλω παιδί μου, νά ζεῖς γιά τό Χριστό, ὁλόκληρος νά δοθεῖς σ᾿ αὐτόν. Θέώ ὅταν τύχει ν᾿ ἀνοίξει κανεῖς τήν καρδιά σου τίποτε ἄλλο νά μή βρεῖ, μόνο τό Χριστό».

Γέροντος Ἀμφιλοχίου Μακρῆ

Τέλος καί τῷ Βασιλεῖ τῶν αἰώνων

ἀφθάρτῳ ἀοράτῳ μόνῳ σοφῷ Θεῷ

τιμή καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

     

8Προσοπικές σημειώσεις.