«Δοῦλοι Χριστοῦ» Β΄ (Ἐφ. 6,7-9), Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Δοῦλοι Χριστοῦ» Β΄ (Ἐφ. 6,7-9), Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 27-5-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia.gr , Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Κυριακή Β Ματθαίου, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομομος

KYΡΙΑΚΗ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ, αποστολ. περικοπή: Προς Ρωμαίους,κεφ.2, χωρία 10-16

Επιλεγμένα αποσπάσματα από την ερμηνεία του αγίου Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Χρυσοστόμου στην αποστολική περικοπή της Κυριακής Β΄Ματθαίου [ομιλία ΣΤ΄ από τον υπομνηματισμό του αγίου στην Προς Ρωμαίους επιστολή]

«δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι(: δόξα από τον Θεό, τιμή και έπαινος, ειρήνη και χαρά θα αποδοθεί σε καθένα,που εργάζεται το αγαθό, στον Ιουδαίο πρώτα αλλά και στον ειδωλολάτρη Έλληνα)»[Ρωμ.2,10]

Ποιον «Ιουδαίο» εννοεί εδώ ο απόστολος Παύλος ή για ποιους «Έλληνες» μιλάει; Για αυτούς που έζησαν πριν από την παρουσία του Χριστού. Γιατί ο λόγος δεν έφθασε ακόμη στα χρόνια της χάρης, αλλά μένει ακόμη στα προηγούμενα χρόνια, προκαθορίζοντας από μακριά και εξαφανίζοντας τη διαφορά του Έλληνα και του Ιουδαίου, ώστε, όταν το κάνει αυτό στον καιρό της χάρης, να μη φανεί πια ότι επινοεί κάτι το νέο και ενοχλητικό. Εάν λοιπόν στα προηγούμενα χρόνια, όταν δεν έλαμψε ακόμη η τόσο μεγάλη χάρη, όταν τα πράγματα των Ιουδαίων ήταν σε όλους σεβαστά και ξακουστά και λαμπερά, δεν υπήρχε καμία διαφορά, ποιο λόγο θα μπορούσε να πει στη συνέχεια ύστερα από την τόσο μεγάλη φανέρωση της χάρης; Γι' αυτό ακριβώς και με πολλή φροντίδα το ετοιμάζει αυτό. Γιατί πραγματικά ο ακροατής, αφού μάθει ότι αυτό επικρατούσε στα προηγούμενα χρόνια, θα το παραδεχτεί αυτό πολύ περισσότερο μετά την πίστη.

Γιατί ὁ Θεός ἐπιτρέπει τήν ἀδικία;

 "Kάποτε ένας άγιος γέροντας προσευχόταν στο Θεό να του αποκαλύψει γιατί άνθρωποι δίκαιοι και ευσεβείς είναι φτωχοί, δυστυχούν και αδικούνται, ενώ πολλοί, άδικοι και αμαρτωλοί, είναι πλούσιοι και αναπαύονται, και πως ερμηνεύονται οι κρίσεις του Θεού.

O Θεός, θέλοντας να τον πληροφορήσει, του έβαλε στην καρδιά λογισμό να φύγει καί νά κατέβει στον κόσμο... 

Περπατώντας λοιπόν ο γέροντας, βρέθηκε σ' ένα δρόμο πλατύ, όπου περνούσαν πολλοί άνθρωποι. Eκεί υπήρχε ένα λιβάδι και μια βρύση με καθαρό νερό. 

O Aββάς κρύφτηκε στην κουφάλα ενός δέντρου και σε λίγο είδε, πρώτα - πρώτα να περνά ένας άνθρωπος πλούσιος που ξεπέζεψε και κάθισε να φάει. Eκεί που αναπαυόταν βγάζει ένα πουγκί με 100 χρυσά νομίσματα για να τα μετρήσει. Aφού τα μέτρησε, νόμισε πως τα έβαλε πάλι μέσα στο ρούχο του, εκείνα όμως τού έπεσαν στη γη χωρίς να το καταλάβει... 

Σηκώθηκε λοιπόν και καβαλίκεψε το άλογο του αφήνοντας εκεί τα φλουριά... 

Σέ λίγο πέρασε από κει ένας δεύτερος, οδοιπόρος αυτός, καί σταμάτησε για να πιει νερό. Bρίσκει όμως τίς λίρες, τίς παίρνει, και φεύγει γρήγορα...

 Kατόπιν ήλθε ένας άλλος, τρίτος αυτός καί φτωχός πεζοδρόμος, φορτωμένος και κουρασμένος και κάθισε κι αυτός ν' αναπαυθεί. 

Eνώ έβγαζε ένα παξιμάδι για να φάει, έρχεται ο πλούσιος, πέφτει πάνω στο φτωχό και του λέει με θυμό: 

«– Παιδί μου, δέν ἔχεις ἐξομολογηθεῖ ὅλες τίς ἁμαρτίες· γι αὐτό δέν ἀνοίγει ἡ πόρτα»

 

Ιερομόναχος, π. Σίμων Αρβανίτης, (1901-1988).

 Κάποια μοναχή πήγε στην Κηφισιά και πήρε ένα ταξί, για να ανέβει στο Μοναστήρι [στην Ιερά Μονή Άγιο Παντελεήμονα Ν. Πεντέλης]. Ο ταξιτζής, που την μετέφερε, είχε ακούσει για τον πάτερα Σίμωνα [Ιερομόναχος Σίμων Αρβανίτης] και ρώτησε την μοναχή γιατί ανεβαίνει επάνω.

Εκείνη του είπε ότι πηγαίνει, για να εξομολογηθεί. Όταν άκουσε αυτό ο ταξιτζής, την ρώτησε με έκπληξη:

– Τι αμαρτίες έχεις εσύ που είσαι μοναχή;

Εκείνη του απάντησε πως όλοι έχουμε αμαρτίες. Όταν έφτασε κοντά στο μοναστήρι, η άσφαλτος τελείωνε και άρχιζε ο χωματόδρομος, που ήταν χαλασμένος, και είπε η μοναχή να την αφήσει εκεί, αλλά ο ταξιτζής της είπε:

-Θα σε πάω μέχρι το Μοναστήρι.

Όταν έφτασαν, η μοναχή του είπε να περάσει στην κουζίνα να πάρει έναν καφέ. Μόλις τελείωσε η μοναχή την εξομολόγησή της, είπε στον ταξιτζή:

– Θέλεις να πας μέσα να πεις καμιά λέξη να εξομολογηθείς και να πάρεις την ευχή του;

Ο ταξιτζής δέχτηκε, μπήκε μέσα, πήρε την ευχή του και άρχισε να εξομολογείται. Σηκώθηκε να φύγει, αλλά η πόρτα του κελιού δεν άνοιγε. Ο ταξιτζής λέει στον Γέροντα:

Αὐτό ζητάει ἀπό μᾶς ὁ Θεός σήμερα ...

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτου.

... Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὅτι στίς μέρες μας -τουλάχιστον πρός τό παρόν- δέν μᾶς ζητάει ὁ Θεός νά δώσουμε τή ζωή μας, ἀλλά τί; Νά ὁμολογήσουμε. Τί; Ὅτι εἴμαστε χριστιανοί. Νά ζήσουμε ὅπως λέει. 

Μόνο πού ζεῖς καί κινεῖσαι χριστιανικά, τηρεῖς τίς ἐντολές, αὐτό εἶναι ὁμολογία σήμερα… Εἶναι ὁμολογία! Αὐτό ζητάει ἀπό μᾶς ὁ Θεός σήμερα. Γιατί νά ντρέπεσαι νά κάνεις τόν σταυρό σου στό ἐστιατόριο δηλαδή; 

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Εἶναι λάθος νά προσεύχεται κάποιος γιά νά σωθεῖ ὁ ἴδιος. Τούς ἄλλους πρέπει ν΄ἀγαπᾶμε καί νά προσευχόμαστε νά μή χαθεῖ κανείς»

 “Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός και σώμα εμείς οι άνθρωποι, οι χριστιανοί. Λέει ο Απόστολος Παύλος: "Αυτός εστιν η κεφαλή του σώματος, της Εκκλησίας". Η Εκκλησία και ο Χριστός είναι ένα. 

Το σώμα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την κεφαλή του. Το σώμα της Εκκλησίας τρέφεται, αγιάζεται, ζει με τον Χριστό. Αυτός είναι ο Κύριος, ο παντοδύναμος, ο παντογνώστης, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο στηριγμός μας, ο φίλος μας, ο αδελφός μας. Ο στύλος και το εδραίωμα της Εκκλησίας. Αυτός είναι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, η βάση, το πάν. Χωρίς Χριστό, Εκκλησία δεν υπάρχει. Νυμφίος, ο Χριστός. Νύμφη, η καθεμία ψυχή.

 

Ο Χριστός ένωσε το σώμα της Εκκλησίας με τον ουρανό και τη γη. Με τους αγγέλους, τους ανθρώπους και όλα τα δημιουργήματα, με όλη την κτίση του Θεού. Με τα ζώα και τα πουλιά. Με κάθε μικρό αγριολούλουδο, με κάθε μικρό έντομο. Έγινε έτσι η Εκκλησία “πλήρωμα του τα πάντα εν πάσι πληρουμένου”, δηλαδή του Χριστού. Όλα εν Χριστώ και σύν Χριστώ, μέσα καιμαζί με τον Χριστό. Αυτό είναι το μυστήριο της Εκκλησίας.

 

Ο Χριστός φανερώνεται μέσα στην ενότητα την μεταξύ μας και στην αγάπη Του, την Εκκλησία. Εκκλησία δεν είμαι μόνος εγώ, αλλά μαζί κι εσείς. Εκκλησία είμαστε όλοι. Μέσα στην Εκκλησία όλοι ενσωματώνονται. Είμαστε όλοι ένα και ο Χριστός κεφαλή. Ένα σώμα, σώμα Χριστού: “Υμείς δε έστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους”. Είμαστε όλοι ένα, γιατί ο Θεός είναι Πατέρας μας κι είναι παντού. Όταν το ζήσουμε αυτό, είμαστε μέσα στην Εκκλησία. Αυτή είναι η ευχή του Κυρίου μας στην Αρχιερατική Του Προσευχή: “ίνα ώσιν εν”, για όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Ε, αυτό μόνο διά της χάριτος το καταλαβαίνει κανείς. Ζούμε τη χαρά της ενότητος, της αγάπης. Και γινόμαστε ένα μ΄όλους. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα!

Τύχη δέν ὑπάρχει! Ὑπάρχει μόνο πίστη καί ἐλπίδα στόν Θεό!

 Διηγείται ο μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος:

 

https://paraklisi.blogspot.com/2018/05/blog-post_162.html

Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος τοῦ Ροστώφ...τόν εἶδαν νά ἀνασηκώνεται ἀπό τό φέρετρο, νά ὑψώνεται στόν ἀέρα πάνω ἀπό τήν ἐκκλησία καί νά εὐλογεῖ τόν λαό καί τήν πόλη ἀπό ψηλά ...

Ο άγιος Ιγνάτιος του Ροστώφ

Ο άγιος ιεράρχης Ιγνάτιος ποίμανε με μεγάλη αγάπη και ευσπλαχνία, επί είκοσι έξι έτη, το ποίμνιο του Χριστού. Όταν αναπαύτηκε, η σορός του τέθηκε σε προσκύνημα στην εκκλησία και τότε ορισμένοι από τούς παρόντες τον είδαν να ανασηκώνεται από το φέρετρο, να υψώνεται στον αέρα πάνω από τήν εκκλησία και να ευλογεί τον λαό και τήν πόλη από ψηλά.

Γέροντας Γαβριήλ Ἁγιορείτης.

 Να νηστεύετε Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή από λάδι. Να προσέχετε. Να κάνετε καμιά ελεημοσύνη! Ο μαγνήτης δεν ελκύει τα σίδερα; Και η Εξομολόγηση, η νηστεία, η προσευχή, η ελεημοσύνη ελκύουν το Έλεος του Θεού.

Γέροντας Γαβριήλ Αγιορείτης.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/05/blog-post_701.html?m=1

Ηχητικό Αγιολόγιο 9 Ιουνίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 9 Ιουνίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

9 Ιουνίου Συναξαριστής. Κυρίλλου Αρχιεπισκόπου, Των Αγίων Θέκλας, Μαριάμνης, Μάρθας, Μαρίας & Ενναθάς, Αλεξάνδρου Επισκόπου, Θεοφάνους του Εγκλείστου, Ανανία, Κύρου Οσίου, Των τριών Παρθενομάρτυρων εκ Χίου, Ορέστου, Διομήδους, Ροδίου, Κυρίλλου Οσίου,

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας

Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου, Ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, τιμᾶται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στὶς 18 Ἰανουαρίου, ὅπου καὶ ὁ Βίος του. Στὸν Κώδικα 227 Πετρουπόλεως κατὰ τὴν 9η Ἰουνίου σημειώνεται ἡ «μνήμη ἀνακομιδῆς τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου». Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου ἀναφέρονται τὰ ἀκόλουθα δίστιχα:
«Κύριλλον ὑμνῶ τοῦ Κυρίου μου φίλον
καὶ Κυρίας πρόμαχον Ἀειπαρθένου».

«Θανὼν Κύριλλος τῆς Ἀλεξάνδρου Πάπαςπρὸς Κύριον μετῆλθε πάντων Κυρίων».

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς κῦρος οὐράνιον, θεολογία ἡ σή, βραβεύει ἐν Πνεύματι, τῇ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ, τὴν χάριν τὴν ἔνθεον· σὺ γὰρ καθυπογράψας τῆς Τριάδος τὴν δόξαν, μύστης τῆς Θεοτόκου, καὶ ὑπέρμαχος ὤφθης, παρ’ ἧς λαμπρῶς δεδόξασαι, Ἱεράρχα Κύριλλε.

9 Ἰουνίου. Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Σαβ. β΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. γ΄ 19-26).

Ρωμ. 3,19          Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν τῷ νόμῳ λαλεῖ, ἵνα πᾶν στόμα φραγῇ καὶ ὑπόδικος γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ Θεῷ,

Ρωμ. 3,19                  Γνωρίζομεν, ότι όσα ο Νομος της Παλαιάς Διαθήκης λέγει, τα λέγει προς εκείνους, οι οποίοι ευρίσκοντο υπό τον Νομον και είχον αυτόν ως οδηγόν των, δηλαδή προς τους Ιουδαίους. Και τούτο δια να φράξη και κλείση κάθε στόμα και δια να γίνη όλος ο κόσμος υπεύθυνος και υπόδικος ενώπιον του Θεού.