Ἡ ἀπείθεια στόν Πνευματικό μας ὁδηγό (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΣΤ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἀπείθεια στόν Πνευματικό μας ὁδηγό (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΛΣΤ΄), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-6-2018, στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Ἀθανασίου στίς Ἀμπελειές Πέλλας, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Διάλογος ὑπέροχος καί διαφωτιστικός περί τῶν σημείων τῆς χάριτος καί τῆς πλάνης (Μεταξύ τῶν ὁσίων Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη καί Γρηγορίου τοῦ Σιναΐτου)

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΚΑΨΟΚΑΛΥΒΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΣΙΝΑΙΤΗ Ανταμώνοντας ο θείος Γρηγόριος ο Σιναΐτης τον άγιο Μάξιμο και συνομιλώντας με αυτόν, ανάμεσα στα άλλα του λέει και τούτο: «Σε παρακαλώ, τιμιότατε πάτερ, να μου πεις, κρατάς την νοερά προσευχή;» Κι εκείνος χαμογέλασε λίγο και του λέει: «Δεν θα σου κρύψω, τίμιε πάτερ, το θαύμα της Θεοτόκου πού έγινε σ' έμενα. Εγώ από την νεότητά μου είχα πολλή πίστη στην Κυρία μου Θεοτόκο και την παρακαλούσα με δάκρυα να μου δώσει αυτήν την χάρη της νοεράς προσευχής. Μία μέρα πήγα στον ναό της, καθώς είχα συνήθεια, και την παρακαλούσα πάλι με άμετρη θερμότητα καρδιάς• κι εκεί πού ασπαζόμουν με πόθο την αγία της εικόνα, ευθύς αισθάνθηκα στο στήθος μου και στην καρδιά μου μία θερμότητα και φλόγα, ή οποία ήρθε από την αγία εικόνα και δεν με έκαιγε, άλλα με δρόσιζε και με γλύκαινε κι έφερνε στην ψυχή μου μεγάλη κατάνυξη. Από τότε πλέον, πάτερ, άρχισε ή καρδιά μου να λέει από μέσα την προσευχή και ο νους μου να γλυκαίνεται στην ενθύμηση του Ιησού μου και της Θεοτόκου μου και να έχει πάντοτε την ενθύμηση τους. Και πλέον από εκείνον τον καιρό δεν έλειψε ή προσευχή από την καρδιά μου• συγχώρεσε με.» Και ο θείος Γρηγόριος του λέει: «Πες μου, άγιε, καμία φορά όταν έλεγες την ευχή του "Κύριε Ιησού Χριστέ", σου συνέβη αλλοίωση θεϊκή ή έκσταση ή κανένας άλλος καρπός του Αγίου Πνεύματος;» Και ο θείος Μάξιμος του είπε: «Ω πάτερ, για τούτο πήγαινα σε έρημο τόπο και ποθούσα την ησυχία πάντοτε, για να απολαύσω περισσότερο τον καρπό της προσευχής, ο όποιος είναι μία αγάπη υπερβολική στον Θεό και μία αρπαγή του νου στον Κύριο». Και ο άγιος Γρηγόριος του λέει:

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΟΥ: Περί σωτηρίας ψυχῆς καί Παραδείσου - Ἐπιστολή 2η

 Θα έλθη καιρός, θα σημάνη ημέρα, θα έλθη στιγμή, όπου θα κλείσουν αυτά τα μάτια και θα ανοιχθούν τα της ψυχής. Τότε θα ίδωμεν νέον κόσμον, νέας υπάρξεις, καινήν κτίσιν, νέαν ζωήν μη έχουσαν τέρμα.
Ο τίτλος της: «Αθανασία άπειρος». Η μεγάλη πατρίς άνω, άφθαρτος, αιώνιος, η άνω Ιερουσαλήμ, η μήτηρ των πρωτοτόκων, ένθα θα σκηνώσουν αι λελυτρωμέναι ψυχαί, τας οποίας απέπλυνεν εκ του ρύπου το αίμα του Αρνίου του ακάκου!
Τις δύναται να εκφράση δια λόγου και γραφίδος την χαράν, την αγαλλίασιν, την ευτυχίαν των σεσωσμένων εκείνων μακαρίων ψυχών; Μακάριοι οι εν Κυρίω αποθανόντες, ότι αναμένει αυτούς ο πλούτος της του Θεού χρηστότητος. Μακάριος όστις κερδίση λαχνόν δια την άνω πανήγυριν, πλούτος αναφαίρετος, δόξα ως Αυτός ο Θεός είπε: «και είπα υιοί υψίστου, τέκνα Θεού, κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι Χριστού».
Ο Κύριος προ του πάθους παρεκάλει τον Ουράνιον Πατέρα δια τους μαθητάς Του και δια τους μέλλοντας πιστεύειν δι’ αυτών: «Πάτερ, ους δέδωκάς μοι, θέλω ίνα όπου ειμί εγώ κακείνοι ώσι μετ’ εμού, ίνα θεωρώσι την δόξαντην εμήν ην δέδωκάς μοι, ότι ηγάπησάς με προ καταβολής κόσμου» (Ιωαν. 17,24 ).

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: «Μακεδονικό» ἤ «Σκοπιανό» ζήτημα;

«Μακεδονικό» ἤ «Σκοπιανό» ζήτημα;

τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Στήν συζήτηση πού ἔγινε καί γίνεται αὐτόν τόν καιρό στήν Ἑλλάδα καί στά Σκόπια γιά τήν ἐπίλυση τοῦ θέματος τῆς ὀνομασίας τῆς «γείτονος χώρας», ὅπως ἔλεγαν οἱ περισσότεροι, ἐτέθησαν πολλά ζητήματα, τά ὁποῖα δέν εἶναι σκοπός τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ. Ἐτέθησαν, δηλαδή θέματα ἱστορικά, ἰδεολογικά, ἐθνικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά, κομματικά, ἐμπορικά κ.ἄ.

Δέν εἶναι πρόθεσή μου νά ἀσχοληθῶ μέ ὅλα αὐτά τά ζητήματα. Ἁπλῶς θέλω νά ἐνημερώσω τούς ἀναγνῶστες ὅτι ὑπηρέτησα ὡς Ἱεροκήρυξ στήν Ἱερά Μητρόπολη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας γιά 18 χρόνια (1969-1987), μαζί μέ τόν τότε Ἱεροκήρυκα π. Ἰωήλ Φραγκάκο καί σημερινό Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας, καί γνωρίζω πολλές πτυχές τοῦ σοβαροῦ καί εὐαίσθητου αὐτοῦ θέματος.

Ὁ μακαριστός Γέροντάς μου Μητροπολίτης Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κυρός Καλλίνικος πέρασε μέσα ἀπό πολλές μαρτυρικές δοκιμασίες ἀπό τούς Σκοπιανούς καί φιλοσκοπιανούς, τούς «Σλαβομακεδόνες», ὅπως τούς ἔλεγαν τότε, οἱ ὁποῖες δοκιμασίες τόν ἐξαγίασαν κυριολεκτικά.

Ἀφήνω πρός τό παρόν αὐτό τό θέμα καί θά θίξω μόνον μερικά ἄλλα ζητήματα πού παρατήρησα κατά τήν πορεία τῶν συζητήσεων.

1. Ρωμανία καί Ἐθνικά Κράτη

Θά σημειωθοῦν μερικές ἱστορικές ἀπόψεις, ὅπως μᾶς τίς δίδαξε ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, ὕστερα ἀπό ἔρευνα πού ἔκανε στίς πηγές σχετικά μέ τήν Ρωμηοσύνη.

Οἱ Φράγκοι πού ἤθελαν νά διασπάσουν τήν Ρωμαϊκή Αὐτοκρατορία, μᾶς ἀποκάλεσαν ἀπό Ρωμαίους Γραικούς τόν 8ο αἰώνα καί ἀργότερα τόν 19ο αἰώνα διέσπασαν τά Βαλκάνια γιά τήν μή ἐπανασύσταση τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας (Βυζάντιο).

Ὁ γέροντας Φιλόθεος γιά τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν

  Πάλι η ετήσια μνήμη των σοφοτάτων και θεοκηρύκων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου μας συνεκάλεσε στον πάνσεπτο και ιερό αυτό ναό. Βέβαια, όλοι εσείς που συγκεντρωθήκατε εδώ, το κάνατε από σεβασμό και ευλάβεια προς τους αγίους Αποστόλους. 

Και η ευλάβεια και προθυμία που δείχνετε είναι καλή και επαινετή, αυτό όμως δεν ευχαριστεί τόσο τους αγίους Αποστόλους όσο τους ευχαριστεί το να είμαστε καλοί και φρόνιμοι άνθρωποι και να τηρούμε τον νόμο καιτις εντολές του Κυρίου και τις διδασκαλίες των αγίων Αποστόλων και αγίων Πατέρων της αγίας μας Εκκλησίας.

 

Και πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να γίνει καλός και φρόνιμος; Είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να γίνουν καλοί και φρόνιμοι; Περί αυτού θα μιλήσω σήμερα.

 

Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι φυσικό στον άνθρωπο να γίνει καλός ή κακός, αλλά απατώνται, διότι το να πει κανείς ότι το κακό είναι φυσικό είναι βλασφημία κατά του ίδιου του Θεού. Όσα έπλασε ο Θεός είναι πολύ καλά. Η αρετή είναι φυσικό στον άνθρωπο· η κακία είναι παρά φύση. Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωσή Του.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ἄμα δέν δώσεις τόν ἑαυτό σου στόν Θεό, τί νά σοὺ κάνει τό φάρμακο; Θά σέ ναρκώσει σήμερα, αὔριο μπορεῖ νά σοῦ ἔρθει πιό μεγάλη κατάθλιψη»

 (Από μαγνητοφωνημένη συνομιλία τού Γέροντα)

– Γέροντας: Και όλοι οι χριστιανοί… Και όλος ο κόσμος και που πιστεύουνε και που δεν πιστεύουνε, αυτό το πράγμα τούς τρώει… η απομάκρυνση από τον Θεό.

– Συνομιλητής: Μάλιστα.

– Γέροντας: Η απομάκρυνση από τον Θεό φέρνει τη μοναξιά… Κατάλαβες;

– Συνομιλητής: Φέρνει κατάθλιψη, φέρνει τούτο, φέρνει εκείνο… το άγχος.

– Γέροντας: Και όταν αρνείσαι ένα μυστήριο… ένα μυστήριο…

«Μόλις εἶπα ‘Μνήσθητι, Κύριε τῆς δούλης Σου’ αὐτή ἦρθε καί ...»

  Σεπτέμβριος 1983

Μου έλεγε κάποτε ένας ιερεύς: «Καθώς ήμουν στην Προσκομιδή και έλεγα “Μνήσθητι, Κύριε… Μνήσθητι, Κύριε…” και είχα πλάι μου την εκκλησάρισσα μοναχή που διάβαζε και εκείνη ονόματα, μια στιγμή άκουσα σαν να μιλούσε. 

Της λέω: “Τι συμβαίνει;”. “Να, μνημόνευσα την εξαδέλφη μου, γιατί έχει τα σαράντα της σήμερα. Μόλις είπα ‘Μνήσθητι, Κύριε της δούλης Σου (τάδε)’ αυτή ήρθε και μου είπε:

ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης

 https://paraklisi.blogspot.com/2018/06/blog-post_231.html

4 Ιουλίου Συναξαριστής. Ἀνδρέου Ἱεροσολυμίτου, Θεοδώρου Ἐπισκόπου, Κυπρίλλας, Ἀρόας, Λούκιας, Ἀσκληπίας Θαυματουργής, Θεοφίλου Ἱερομάρτυρα, Μενίγνου Ὁσίου, Μάρθας μητέρας Συμεών Ὁσίου, Θεοδότου, Κορίλλας, Δονάτου Ἐπισκόπου, Μιχαήλ Χωνιάτη.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἱεροσολυμίτης, Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης

«Ζηλοῦτε τὰ πνευματικά». Νὰ ἐπιθυμεῖτε μὲ ζῆλο τὰ πνευματικὰ χαρίσματα. Τέτοιο ζῆλο σὲ ὅλη του τὴν ζωὴ εἶχε καὶ ὁ ἅγιος  Ἀνδρέας.
Ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἐκκλησιαστικοὺς ποιητὲς ὁ Ἀνδρέας, γεννήθηκε στὴν Δαμασκὸ ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, τὸν Γεώργιο καὶ τὴν Γρηγορία. Σὲ ἡλικία 15 χρονῶν, κατατάχθηκε στὸν κλῆρο (ἀναγνώστης) τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου τῶν Ἱεροσολύμων, ἀπὸ τὸν τότε Πατριάρχη Θεόδωρο.
Στὴν Ἱερουσαλήμ, ὁ Ἀνδρέας διακρίθηκε γιὰ τὴν μόρφωση καὶ τὴν ἀρετή του μεταξὺ τῶν ἁγιοταφιτῶν πατέρων, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν προέκριναν νὰ σταλεῖ στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ τὴν ἕκτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο κατὰ τῶν Μονοφυσιτῶν.
Μετὰ τὸ τέλος τῆς Συνόδου, ὁ Ἀνδρέας παρέμεινε στὴ βασιλεύουσα, ὅπου χειροτονήθηκε διάκονος καὶ διορίσθηκε διευθυντὴς τοῦ ὀρφανοτροφείου «Ἅγιος  Παῦλος». Ἡ ἔξοχη ἐπιμέλεια ποὺ ἀνέπτυξε στὸ φιλανθρωπικὸ αὐτὸ ἵδρυμα, τὸν ἀνέδειξε ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης.
Ἀφοσιωμένος στὰ καθήκοντα τῆς νέας του θέσης, ἀναδείχθηκε μέγας ἐκκλησιαστικὸς διοικητής, ἀλλὰ καὶ λαμπρὸς διδάσκαλος καὶ ρήτορας. Γι' αὐτὸ καὶ ὅλο του τὸ ποιμνίο τὸν θεωροῦσε πραγματικὰ πατέρα.

4 Ἰουλίου. Ἀνδρέου ἐπισκόπου Κρήτης, ποιητοῦ τοῦ μεγάλου κανόνος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Τετ. ς΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. β΄ 9 - γ΄ 8).

Α Κορ. 2,9          ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.

Α Κορ. 2,9                Αλλ' εγινε αυτό σύμφωνα με εκείνο που έχει γραφή εις την Παλαιάν Διαθήκην· “εκείνα που έχει ετοιμάσει ο Θεός από καταβολής κόσμου δια τους αγαπώντας αυτόν είναι τέτοια, τα οποία μάτι δεν είδε ποτέ και αυτί δεν έχει ακούσει και ανθρώπινος νους δεν έχει φαντασθή”.