Διάβολος, ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης Β, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 4-7-2019

 

Διάβολος, ὁ διαχρονικός ἐχθρός τῆς Ρωμιοσύνης Β, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 4-7-2019 ζωντανή μετάδοση, Ἅγιον Ὅρος, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

«Ἡ κατά Χριστόν ξενιτεία», Α΄ μέρος Εὐεργετινός, Τόμος Α, ὑπόθ. ιγ΄.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἡ κατά Χριστόν ξενιτεία», Α΄ μέρος

Εὐεργετινός, Τόμος Α, ὑπόθ. ιγ΄ 9-12

Ὁμιλία στίς 09-12-2017

            Ὑπάρχει μία ἀρετή στή μοναχική ὁρολογία πού λέγεται ξενιτεία καί σημαίνει ἡ ἀναχώρησις ἀπό τήν πατρίδα καί ἡ ἄσκησις κάπου μακριά ἀπό τούς συγγενεῖς, ἀπό τούς δικούς μας, καί γενικότερα ἀπό τόν κόσμο. Σήμερα, λοιπόν, θά ποῦμε γι’ αὐτή τήν ἀρετή καί θά δεῖτε πῶς σχετίζεται μέ ὅλους καί δέν εἶναι ἀρετή μοναχική. Ὑπάρχει ἡ 13^η Ὑπόθεση στόν Εὐεργετινό, στόν Α΄ Τόμο πού μελετᾶμε, ἡ ὁποία ἔχει τόν ἑξῆς τίτλο: «Ὁ ἀποτασσόμενος πρέπει νά ξενιτεύει, περί ποίας ξενιτείας πρόκειται καί ποιά ὠφέλεια προέρχεται ἐξ αὐτῆς καί ποιοί εἶναι οἱ καταλληλότεροι τόποι πρός ἄσκηση»[1]. Γιά ὅσους ἴσως εἶναι πρώτη φορά, λέμε ὅτι ὁ Εὐεργετινός εἶναι μία συλλογή, μία ἀνθολογία ἀπό Πατερικά κείμενα, τά ὁποῖα ὁδηγοῦν τόν χριστιανό, εἴτε εἶναι μοναχός εἴτε εἶναι λαϊκός, ἀπό τά πρῶτα στάδια τῆς πνευματικῆς ζωῆς μέχρι τά πιό ὑψηλά, ἀπό τά πρῶτα σκαλοπάτια τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα μέχρι τήν κορυφή. Ἐμεῖς εἴμαστε ἀκόμα στήν ἀρχή καί μᾶς μιλάει γιά ἀποταγή καί γιά ξενιτεία.

            Προσέξτε ὅτι τήν ἴδια λέξη ἀποταγή καί ἀποτάσσομαι χρησιμοποιεῖ καί ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὅταν βαφτιζόμαστε: «Ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾷ; Ἀποτάσσομαι. Καί πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ;..». Ἑπομένως, ἡ ἀποταγή καί ἡ ξενιτεία ἀφορᾶ σέ ὅλους. Ὅλοι πρέπει νά ἀποταχθοῦμε τόν σατανᾶ, ὅλοι πρέπει νά ξενιτεύσουμε - νά ξενιτευθοῦμε, νά ἀποξενωθοῦμε ἀπό τόν σατανᾶ, ἀπό τά ἔργα τοῦ σατανᾶ, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία, ἀπό τόν διάβολο καί ἀπό τόν κόσμο, ὁ ὁποῖος «ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται»[2], εἶναι θεμελιωμένος ἐπάνω στόν διάβολο.

-           Καί θά πρέπει κι ἐμεῖς λοιπόν νά φύγουμε μακριά ἀπό τούς συγγενεῖς μας καί ἀπό τήν πατρίδα μας, ὅπως κάνουν οἱ μοναχοί;

            Καί ὄχι ὅλοι βέβαια οἱ μοναχοί, ἀλλά αὐτοί πού τό ἐπιλέγουν. Γιατί καί κάποιοι ἐπιλέγουν νά μείνουν κοντά στήν πατρίδα τους, στούς συγγενεῖς τους, ὄχι βέβαια μέσα στό σπίτι τους, ἀλλά σέ ἕνα μοναστήρι πού νά εἶναι κοντά. Ὅμως θά δεῖτε ἐδῶ, πώς οἱ ἅγιοι συμβουλεύουν τούς μοναχούς νά φεύγουν μακριά. Εἶναι πιό μεγάλος ὁ μισθός τους ἀπό τόν Θεό, γιατί δέν ἔχουν τήν ἀνθρώπινη παρηγοριά, ἀλλά ἔχουν τήν παρηγοριά τοῦ Θεοῦ.

-           Γιά ἕναν ὅμως γενικά ἁπλό χριστιανό, λαϊκό, πού ζεῖ μέσα στόν κόσμο, πῶς θά γίνει νά ἀποταχθεῖ ἀπό τόν διάβολο καί νά ξενιτεύσει γιά τόν Θεό;

            Θά πρέπει, ὅπως λέει ἡ Ἁγία Γραφή, νά ἐξέλθουμε καί νά ἀφοριστοῦμε[3] ἀπό τόν κόσμο καί τά τοῦ κόσμου τροπικά, ἐφόσον δέν μποροῦμε τοπικά. Τροπικά, δηλαδή ὁ τρόπος τῆς ζωῆς μας νά εἶναι εὐαγγελικός καί ὄχι κοσμικός. Καί ἀναγκαστικά τότε ὑπάρχει αὐτή ἡ τροπική θά λέγαμε ξενιτεία, ἡ ἀποξένωση ἐξαιτίας τοῦ διαφορετικοῦ τρόπου ζωῆς.

            Ἕναν ἐπίσης ὁλόκληρο λόγο ἔχει γιά τήν ξενιτεία ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, ὁ τρίτος λόγος, καί μᾶς δίνει κι αὐτός ἕναν ὁρισμό. «Ξενιτεία εἶναι ἡ ὁριστική ἐγκατάλειψη ὅλων ἐκείνων πού ὑπάρχουν στήν πατρίδα μας καί πού μᾶς ἐμποδίζουν νά ἐπιτύχουμε τόν εὐσεβῆ σκοπό τῆς ζωῆς μας»[4]. Ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας θά πρέπει νά εἶναι τό καθ’ ὁμοίωση.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰωάννης κατάφερε στή ζωή του νά ἑνώσει τρία εἴδη χριστιανικῶν ἰδιοτήτων, πού σπάνια συναντῶνται μαζί:

Το πνευματικό του παιδί, ο μακαριστός ιερομόναχος π. Σεραφείμ Ρόουζ, γράφει σχετικά: «Ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης κατάφερε στη ζωή του να ενώσει τρία είδη χριστιανικών ιδιοτήτων, που σπάνια συναντώνται μαζί: Πρώτον ήταν τολμηρός και διακεκριμένος ηγέτης της Εκκλησίας. Δεύτερον, ασκητής, συνεχιστής της παράδοσης των στυλιτών αγίων, καθώς υπέβαλε τον εαυτό του σε σκληρές, μέχρι θανάτου κακουχίες και τρίτον έλε­γε «Σαλός» για χάρη του Χριστού».

Η ζωή του ήταν ένα οδοιπορικό μέσα στον κόσμο της ορθόδοξης θεολογίας και ζωής.

Ό,τι έχει αποθησαυριστεί στην παράδοση, ό,τι έχει βιωθεί από την ορθόδοξη εκκλησία στο διάβα των αιώνων, για τον επίσκοπο π. Ιωάννη Μαξίμοβιτς είχε πρωταρ­χική και θεμελιώδη θέση στη ζωή του.

«Ήταν ο αυστηρότερος όλων, σε ό,τι είχε σχέση με τα δόγματα της Ορθοδοξίας», σημειώνει ο π. Σεραφείμ Ρόουζ.

Αβίαστα, μας θυμίζει τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, που τόνισε: «ιδικόν μου μεν δεν θα είπω τί­ποτε απολύτως, αυτό δε που έχω διδαχθή από τους πατέρας, αυτό λέγω».

Το ίδιο έλεγε και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: «Στώμεν εν τη πέτρα της πίστεως, και τη παραδόσει της εκκλησίας, μη μεταίροντες όρια, α έθεντο οι άγιοι Πατέρες ημών, μη διδόντες τόπον τοις βουλομένοις καινοτομείν, και καταλύειν την οικοδομήν της αγίας του Χριστού καθολικής (=Ορθοδόξου) και αποστολικής εκκλησίας».

Να υπογραμμίσουμε, ότι ως Αρχιεπίσκοπος Δυτι­κής Ευρώπης, αποκατέστησε την ευλάβεια και το σεβασμό στους αγίους της Γαλλίας, που έζησαν προ του σχίσματος.

Στην ασκητική ζωή του αγίου Ιωάννη και αυτή του αγίου Μελετίου Λεόντοβιτς, παρατηρούμε τρεις ομοιότητες:

Κυριακή Γ΄ Ματθαίου –Δέν μποροῦμε καί τούς δυό! (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου)

Δὲν μποροῦμε καὶ τοὺς δυό!

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

«Οὐδείς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. Οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ» (Ματθ. 6,24)

Μία, ἀγαπητοί μου, μία καρδιὰ - μία ψυχὴ ἔχουμε. Ἀλλὰ τὴν καρδιά μας αὐτὴ τὴν διεκδικοῦν δύο κύριοι· ὁ ἕνας εἶνε ὁ Θεός, ὁ ἄλλος εἶνε τὸ χρῆμα, ὁ «μαμωνᾶς» ὅπως τὸν λέει σήμερα ὁ Χριστός μας (Ματθ. 6,24).

Κυριακὴ Γ΄ Ματθαίου.Δὲν μπο... by on Scribd

Ἡ Ὀρθοδοξία στό στόχαστρο: Ὁ νέος Ποινικός Κώδικας καί ὁ ἀντιρατσιστικός νόμος

Η Ορθοδοξία στο στόχαστρο: Ο νέος Ποινικός Κώδικας και ο αντιρατσιστικός νόμος

Γράφει ο δικηγόρος Βασίλης Καραμπούτης

Σε ισχύ τίθενται από σήμερα οι νέοι Κώδικες -Ποινικός Κώδικας και Κώδικας Ποινικής Δικονομίας- οι οποίοι μεταξύ όλων των άλλων αλλαγών που φέρνουν καταργούν τα αδικήματα για την καθύβριση των Θείων και την περιύβριση νεκρού.

Μία εβδομάδα πριν από τις εθνικές εκλογές, τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά καθώς οι εν λόγω αλλαγές δεν επιφέρουν απλώς αλλαγές στην απονομή δικαιοσύνης, αλλά προσβάλλουν το κοινό αίσθημα.

Ιδιαίτερο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι η προσβολή θρησκείας εκτός της ελληνορθόδοξης, μέχρι στιγμής υπό προϋποθέσεις μπορεί να ενταχθεί στον αντιρατσιστικό νόμο. Τι συμβαίνει όμως, στο εξής όταν κάποιος προσβάλει την ορθόδοξη παράδοση της Ελλάδος;

Πόθος γιά τήν Ρώμη καί τόν τάφο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀπό τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο.

Πόθος για την Ρώμη και τον τάφο του Παύλου

Εκτός από τις αλυσίδες του δέσμιου Παύλου, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σπεύδει να εκφράσει την αγάπη του και για την πόλη της Ρώμης όχι τόσο για την ομορφιά, την αρχαιότητα, την δύναμη και τον πλούτο της, όσο για το γεγονός ότι υπήρξε η πόλη στην οποία βάδισε κα μαρτύρησε ο Παύλος. Ο Χρυσόστομος δίνει μία εσχατολογική εικόνα το Παύλου και του Πέτρου που αίρονται από τον τάφο τους στη Ρώμη για να συναντήσουν τον βασιλέα Χριστό. ¨Οἷον ἀποστέλλει τῷ Χριστῷ ρόδον ἡ Ρώμη, οἵους στεφάνους ἡ πόλις περίκειται δύο, οἵας χρυσᾶς ἁλύσεις διέζωσται, οἵας ἔχει πηγάς. Διά ταῦτα θαυμάζω τήν πόλιν ,οὐ διά τον χρυσόν…ἀλλά διά τούς στύλους τῆς Ἐκκλησίας τούτους ¨.

Χρησιμοποιώντας αριστοτεχνικά την ρητορική τέχνη, εκφράζει την έντονη ανάγκη του να μεταφερθεί και να προσηλωθεί γύρω από τον τάφο του Παύλου και να περιεργασθεί τη στάχτη του σώματος του , με το οποί ο απόστολος διέτρεξε όλη την οικουμένη και μετέδωσε το μήνυμα του σταυρού και της ανάστασης του Χριστού.

Ο Ιωάννης παραθέτει με σειρά όλα τα μέρη του σώματος του Παύλου την στάχτη των οποίων ανυπομονεί να δει και να προσκυνήσει. Ο θαυμασμός του αρχικά εκφράζεται για ¨τήν κόνιν τοῦ στόματος δι’ οὗ Χριστός έφθέγγετο, καί τό φῶς ἐξέλαμψε τό πάσης ἀστραπῆς λαμπρότερον¨

Ο Παύλος καθάρισε την οικουμένη, απομάκρυνε την κακία και έφερε την αλήθεια. Το στόμα του κατέστη στόμα Χριστού αφού με αυτό δια του αγίου Πνεύματος ειπώθηκαν τα άρρητα και τα μεγάλα. Δι αυτού ο Παύλος νίκησε τους δαίμονες, τους τυράννους και τους φιλοσόφους που μάχονταν την αλήθεια. Με τη δύναμη του λόγου του μετέδωσε το μήνυμα της ανάστασης του Χριστού σε όλο τον κόσμο.

Αυτού του στόματος την σκόνη ο Ιωάννης θέλει να αντικρύσει και ν καταστεί θεατής και προσκυνητής της.

Ἡ ἀξία τοῦ Ψαλτηρίου

Ο άγιος Βασίλειος αναφέρει πως η ανάγνωσή τους ηρεμεί την αγριότητα, γαληνεύει τον θυμό μας, καθησυχάζει την ταραχή των λογισμών μας και χαλιναγωγεί την κλίση προς την ασωτία τού ανθρώπου· ενώνει τα χωρισμένα, συμφιλιώνει τα εχθρευόμενα και φέρει την ειρήνη και την αγάπη.Ο αναγνώστης βρίσκει ανάπαυση από τους κόπους της ημέρας και λύτρωση.

Ο κάθε ψαλμός διαπραγματεύεται πολλά θέματα και μέσα του κρύπτονται βαθύτερα νοήματα· αρχίζει από ορατά και κάνει αναγωγή σε πνευματικά.
Οι στίχοι του ερμηνεύονται με πολλούς τρόπους, φερ' ειπείν ο όσιος στάρετς Νεκτάριος της Όπτινα εξηγεί τον 1o ψαλμό "Μακάριος ανήρ ος ουκ επορεύθει εν βουλή ασεβών..." ως εξής:

Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος Κεφαλληνίας.π. Γεώργιος Μεταλληνός

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΙΠΑ ΤΗΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΙΣ 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016 ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
https://www.youtube.com/watch?v=z18SCuVmtms&feature=youtu.be

Καί ὁ βίος μας τί εἶναι; Ἕνα ξενοδοχεῖο, ἕνα πανδοχεῖο.

Καὶ ὁ βίος μας τὶ εἶναι; Ἕνα ξενοδοχεῖο, ἕνα πανδοχεῖο. Δέχεται καὶ προπέμπει τοὺς ἀενάως κινουμένους πρὸς τὸ τέρμα του,  ἐνόσω τρέχει, καθῶς τὸ ποτάμι πρὸς τὴ θάλασσα. Ἔτσι πορεύεται ἡ παροῦσα ζωὴ πρὸς τὴν αἰωνιότητα. Ἤλθαμε εἰς τὸν χωροχρόνο τῆς δοκιμασίας μας νὰ διαλέξουμε ὁ καθένας μας στὴν αἰωνιότητα ποῦ θέλουμε νὰ βρεθοῦμε. Αὐτὸ εἶναι τὸ νόημα τῆς ζωῆς.  

Γιατί ἐξέλεξε ὁ Κύριος τόν Ἰούδα

Γιατί εξέλεξε ο Κύριος τον Ιούδα ως μαθητή Του, αφού προγνώριζε ότι θα Τον προδώσει; Ήθελε να δείξει ο Χριστός, ότι όλους καλεί και δέχεται, αλλά δεν Τον θέλουν όλοι...

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/06/blog-post_380.html

8 Ιουλίου. Προκοπίου μεγαλομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Μεγαλομάρτυρος. Κυρ. λβ´ ἐπιστ. (Α´ Τιμ. δ´ 9-15).

Α Τιμ. 4,9           πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· 

Α Τιμ. 4,9                 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι αξιόπιστος και άξιος να γίνη δεκτός με όλην την καρδίαν.