Τί συμβαίνει μετά την κοίμηση του ανθρώπου, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορεΊτου

 Η ομιλία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, 9 Δεκεμβρίου 2017, στην αίθουσα του Ιεραποστολικού Συλλόγου "ΚΥΡΙΑΚΗ".

Ἡ αἰτία καί ἡ θεραπεία τῆς κατάκρισης, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Η ομιλία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019 στην Κατερίνη και αίθουσα του Ιεραποστολικού Συλλόγου ΚΥΡΙΑΚΗ.

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Δέν μᾶς ἐπιτρέπεται νά μελαγχολοῦμε. Ὁ Χριστός νίκησε τά πάντα! Ἀνάστησε τόν Ἀδάμ! Ἐλευθέρωσε τήν Εὔα! Θανάτωσε τόν θάνατο!(Ἅγ.Σεραφείμ Σαρώφ)

Κάποιος μοναχός της Μονής του Σαρώφ κυριεύθηκε από μελαγχολία.

Μια φορά μάλιστα που ένιωσε να φθάνει στην απόγνωση, ζήτησε την συμπαράσταση ενός αδελφού. Βγήκαν και οι δύο έξω από την Μονή μετά τον Εσπερινό και άρχισαν να περιπατούν στον κήπο και να παρηγορούνται με την συζήτηση. Πλησίασαν στον σταύλο της Μονής. Εκεί κοντά άρχιζε το δρομάκι που ωδηγούσε στην πηγή του Οσίου Σεραφείμ. Ο άρρωστος αδελφός θέλησε ν’ αλλάξει κατεύθυνση, για να μην συναντηθεί με τον Στάρετς σ’ αυτήν την ψυχική κατάσταση. Πριν όμως προφθάσουν ν’ απομακρυνθούν, τον βλέπουν να έρχεται προς το μέρος τους. Οι δύο Μοναχοί έπεσαν με σεβασμό στα πόδια του. Εκείνος τους ευλόγησε και τους μίλησε με ασυνήθιστη καλωσύνη. Σαν στοργικός πατέρας! Κατόπιν άρχισε να ψάλλει ένα τροπάριο της ενάτης ωδής του μικρού Παρακλητικού κανόνος της Θεοτόκου, που ψάλλεται σε κάθε θλίψη και δοκιμασία:

Ὁ Θεός εἶναι πανταχού παρών...τά πάντα βλέπει, τά πάντα ακούει, τά πάντα γράφει...

Τρεις φορές στη ζωή μου, βρέθηκα σε πολύ δύσκολη στιγμή και κανείς δεν μπορούσε να με βοηθήσει. Τότε πήρα τηλέφωνο στη Λέσβο, στο μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ και μίλησα με την Αγία ηγουμένη, την Ευγενία Κλειδαρά.

Και τις 3 φορές με πήρε τηλέφωνο η ηγουμένη και με έδωσε τη λύση στο πρόβλημα μου. Όταν την ρώτησα από που ήξερε, αυτά που με έλεγε, με είπε, ότι είχε πληροφορία από τον Άγιο Ραφαήλ. Μεγάλη ευγνωμοσύνη χρωστάω στον Άγιο Ραφαήλ!

❈ Ο Χριστός είναι Ορθόδοξος, δεν είναι ούτε προτεστάντης, ούτε παπικός, ούτε Αρμένιος, τίποτα από όλα αυτά. Απόδειξη είναι, ότι εδώ και 1600 χρόνια γίνεται η απόδοση του Αγίου Φωτός στο ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα, μόνο στον Ορθόδοξο Πατριάρχη!

Σε αυτά τα 1600 χρόνια, πολλές φορές προσπάθησαν οι ετερόδοξοι να πάρουν το Άγιο Φως με την βία, αλλά ο Θεός δεν τους το έδωσε ουδέποτε! Ας έρθουν οι κύριοι με τις Εκκλησίες τους π.χ. οι παπικοί και να μας πουν πότε πήραν το Φως της Αναστάσεως από τον Χριστό. Ποτέ!

Δύο φοβερά σημεῖα ἐκτροχιασμοῦ καί ἀποστασίας

Ἡ νέα ἀνελεύθερη καί ἀντίχριστη κανονικότητα εἶναι ἐδῶ!

Tοῦ Δημητρίου Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου

Ἀκοῦμε ὅτι προωθοῦνται καί ἐνεργοῦνται δύο τινά, τά ὁποῖα ἐφ’ ὅσον ἐπαληθευτοῦν, ἄν καί ἐν μέρει αὐτό ἔχει γίνει, τότε ἄς ξεχάσουμε τή Δημοκρατία, τήν Ἐλευθερία, ἀλλά καί τήν Ὀρθοδοξία σ’ αὐτόν τόν ταλαίπωρο τόπο. Καί, βεβαίως, νά ἑτοιμαζόμαστε γιά τίς συνέπειες αὐτοῦ τοῦ ἐκτροχιασμοῦ καί τῆς ἄνευ προηγούμενου ἀποστασίας.

Πρῶτον. Προωθεῖται ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός εἴτε εὐθέως, εἴτε διά ἐξαναγκασμοῦ, δηλαδή διά τῆς στερήσεως σέ ὅσους δέν θά ἐμβολιαστοῦν τῆς πρόσβασης σέ μία σειρά κοινωνικῶν ἀγαθῶν, δυνατοτήτων καί ἐξυπηρετήσεων. [Σημείωση: Στή μαρτυρική μεγαλόνησο Κύπρο οἱ ἐκεῖ θλιβεροί κυβερνῶντες πρότειναν νά ἔχουν δυνατότητα ἐκκλησιασμοῦ μόνον ἐμβολιασμένα... ἄτομα!] Ὅμως, κάτι τέτοιο εἶναι πρωτίστως ἀντιεπιστημονικό καί ἀντισυνταγματικό. Ἀκόμη καί στήν περίπτωση πού οἱ συγκεκριμένοι ἐμβολιασμοί ἀποδεικνύονταν ἀσφαλεῖς, χωρίς σοβαρές παρενέργειες καί ἀπαραίτητοι γιά τήν προστασία της ὑγείας τῶν πολιτῶν, ἡ καταναγκαστική ἐπιβολή τους, καθιστᾶ τούς μέν ἰατρούς πού τό ἐπιχειροῦν ἐπιόρκους, τούς δέ ἐμπλεκομένους ἐκπροσώπους τοῦ Κράτους παρανόμους!

Δεύτερον. Διενεργοῦνται δικαστικές διώξεις ὑπό τῶν Δικαστικῶν Ἀρχῶν, τῆ συνδρομῆ καί παροτρύνσει Ἑλλαδιτῶν Μητροπολιτῶν (Ποιμένες φθορεῖς ἀποκαλοῦνται οἱ τοιοῦτοι ἀπό τόν Ὁμολογητή Ἅγιο Θεόδωρο Στουδίτη), ἐναντίον ὅσων Κληρικῶν ἐτέλεσαν τήν Ἀνάσταση καί τήν Πασχαλινή Θεία Λειτουργία κατά τήν καθιερωμένη ἐδῶ καί αἰῶνες ὥρα καί δέν ὑπάκουσαν στή συμπεφωνημένη μεταξύ Κράτους καί διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρωτοφανή ἀλλαγή (ἀλλοίωση) τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Ὁμιλία στὴ μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (8 Μαΐου)

Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ

Σήμερα ἡ ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί, ἐπιτελεῖ λαμπρὴ καὶ χαρμόσυνη πανήγυρη. Σήμερα ἑορτάζουμε τὴ μνήμη ἑνὸς ἀπὸ τοὺς δώδεκα ἀποστόλους τοῦ Κυρίου, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς κορυφαίους ἀποστόλους, τοῦ ἁγίου ἐνδόξου εὐαγγελιστοῦ, ἐπιστηθίου, φίλου, παρθένου καὶ ἠγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου, Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.

Γι᾽ αὐτὸ συναθροισθήκαμε κι ἐμεῖς στὸν παλαιὸ καὶ λαμπρὸ τοῦτο ναὸ τοῦ Θεολόγου, στὸ εὐλογημένο τοῦτο χωριό, γιὰ νὰ τιμήσουμε τὸ κατὰ δύναμη καὶ εὐχαριστήσουμε κατὰ χρέος, γιὰ ὅσα προσέφερε καὶ προσφέρει σ᾽ ἐμᾶς, τὸν μέγιστο τοῦτον ἅγιο, μὲ ψαλμοὺς καὶ ᾄσματα πνευματικά, καὶ νὰ δοξάσουμε συνάμα τὸν Θεό, «τὸν ἐνδοξαζόμενον ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ».

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καταγόταν ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας, ἄσημη κώμη στὰ παράλια τῆς λίμνης Γενησαρέτ. Ἦταν υἱὸς τοῦ Ζεβεδαίου...

καὶ τῆς Σαλώμης, θυγατέρας τοῦ μνήστορος τῆς Θεοτόκου Ἰωσήφ, γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς θεωρεῖται ὡς θεῖος τοῦ ἀποστόλου Ἰωάννου. Ἡ Σαλώμη ὑπῆρξε καὶ μία ἀπὸ τὶς Μυροφόρες γυναῖκες. Ὁ Ἰωάννης, μαζὶ μὲ τὸν μεγαλύτερο ἀδελφό του Ἰάκωβο ἦταν ψαράδες στὴ λίμνη τῆς Γαλιλαίας ἢ θάλασσα τῆς Τιβεριάδος, ὅπως ἀλλοιῶς ἀποκαλεῖται στὰ Εὐαγγέλια, καὶ βοηθοῦσαν τὸν πατέρα τους στὸ ψάρεμα, ἦταν δὲ καὶ συνέταιροι μὲ τοὺς δύο συγχωριανούς τους καὶ αὐταδέλφους Πέτρο καὶ Ἀνδρέα. Οἱ τέσσερεις αὐτοὶ ψαράδες, μαζὶ καὶ μὲ ἄλλους εὐλαβεῖς συμπατριῶτες τους, ὅπως ὁ Φίλιππος καὶ ὁ Ναθαναήλ, γαλουχημένοι στὸν μωσαϊκὸ Νόμο καὶ τὰ κηρύγματα τῶν προφητῶν γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Μεσσία Χριστοῦ, ἔγιναν ἀρχικὰ μαθητὲς τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ, ποὺ κήρυττε τὴ μετάνοια καὶ βάπτιζε συμβολικὰ τοὺς ἀνθρώπους στὸν Ἰορδάνη ποταμό. Ὅταν δὲ ὁ Χριστός μας, μετὰ τὴ βάπτισή Του καὶ τὴν τεσσαρακονθήμερη νηστεία, κατῆλθε ἀπὸ τὸ Σαραντάριο ὄρος στὴν ἔρημο, ὁ Πρόδρομος τὸν ὑπέδειξε στοὺς μαθητές του Ἀνδρέα καὶ Ἰωάννη, ποὺ ἐκείνη τὴν ὥρα συζητοῦσαν μαζί του, ὡς τὸν προσδοκώμενο Μεσσία, λέγοντας: «Ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ» (Ἰω. 1,29). Κι ἀφοῦ κι αὐτοὶ καὶ οἱ πιὸ πάνω συγχωριανοί τους γνώρισαν τὸν Ἰησοῦ καὶ τὸν ἀκολούθησαν γιὰ λίγο διάστημα, ἐπιβεβαιώθηκαν ἀπὸ ὅσα θαυμαστὰ καὶ παράδοξα εἶδαν καὶ ἄκουσαν κοντὰ στὸν θεῖο Διδάσκαλο, ὅτι πράγματι αὐτὸς ἦταν ἡ προσδοκία τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τῶν ἐθνῶν, ὁ σαρκωθεὶς γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, «ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται» (Ἰω. 1, 46).

14 Μαΐου. Παρασκευή. Τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἰσιδώρου τοῦ ἐν Χίῳ. Τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Θεράποντος. Τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων Μάρκου καί Ἰωάννου. Τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Λεοντίου, Πατριάρχου Ἱεροσολύμων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. β΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ε΄ 1-11).

Πραξ. 5,1           Ἀνὴρ δέ τις Ἀνανίας ὀνόματι σὺν Σαπφείρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησε κτῆμα

Πραξ. 5,1                  Ενας άνθρωπος, Ανανίας ονόματι, μαζή με την γυναίκα του την Σαπφείραν επώλησε το κτήμα του

Τὸ «ΟΧΙ» τῶν Ἁγίων Ραφαὴλ καὶ Νικολάου στὸ συλλείτουργο μὲ τὸν ἀντιπρόσωπο τοῦ Πάπα στὴν Ἁγια-Σοφιά!

Βασιλικῆς Ράλλη (2007). Καρυὲς ὁ λόφος τῶν Ἁγίων. Ἀκρίτας.

Πότε καὶ πῶς ὁ Ἃγιος Ραφαὴλ ἔγινε πρωτοσύγκελος τοῦ Πατριαρχείου.

Πολλὲς λεπτομέρειες στὸ ἱστορικὸ τῶν ἁγίων διευκρινίστηκαν σὺν τῷ χρόνῳ καὶ πολλὰ κενὰ συμπληρώθηκαν. Ἔτσι καὶ τὴν λεπτομέρεια αὐτὴ διευκρίνισαν ἀργότερα ἀποκαλυπτικὰ ἐνύπνια τοῦ Φώτη Λίτσα. Σύμφωνα μ΄ αὐτά, ὅταν τὸ 1449 ἀνέβηκε στὸν θρόνο τῆς Βσιλεύουσας ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ραφαὴλ πῆγε ἀμέσως στὴν Κωνσταντινούπολη, γιὰ νὰ τὸν συναντήσει καὶ νὰ τὸν συγχαρεῖ. Ὁ Αὐτοκράτωρας Κωνσταντῖνος χάρηκε πολὺ ὅταν εἶδε τὸν παλαιό του φίλο Γεώργιο Λασκαρίδη, πρώην χιλίαρχο καὶ τώρα Ἀρχιμανδρίτη μὲ τὸ ὄνομα Ραφαήλ, καὶ γνωρίζοντας τὴν μεγάλη του μόρφωση δὲν τὸν ἄφησε νὰ... ἐπιστρέψει στὴν Ἀθήνα. Τὸν κράτησε στὴν Βασιλεύουσα καὶ τοῦ ἔδωσε τὸ ἀξίωμα τοῦ Πρωτοσυγκέλου μέσα στὸ Πατριαρχεῖο.

Πρὶν πέσει ἡ Κωνσταντινούπολη, τὸ Πατριαρχεῖο τὸν ἔστειλε στὴν Γαλλία, ὅπου γνωρίστηκαν γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τὸν Νικόλαο.

Πῶς οἱ Ἃγιοι Ραφαὴλ καὶ Νικόλαος βρέθηκαν ἔξω ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τὴν ἅλωσή της.

'Ἀπό τή στιγμή πού μπεῖ ἡ ἁμαρτία στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ψυχή του σκληρύνεται καί ὁ ἄνθρωπος γίνεται σκληρός.

Όσο φέρνουμε στο νου μας, το τι κακό μας έκαναν, τι λόγο μας είπαν, πόσο μας αδίκησαν και πως μας συμπεριφέρθηκαν, τόσο απομακρύνουμε τον Θεό από τον εαυτόν μας.

Όταν όμως διώχνουμε από το νου μας αυτές τις σκέψεις, τότε διώχνουμς τους Διαβόλους από κοντά μας.

Από τη στιγμή που μπει η αμαρτία στη ζωή του ανθρώπου, η ψυχή του σκληρύνεται και ο άνθρωπος γίνεται σκληρός.

Ὅταν τηρεῖται ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, φυλάγει καί φρουρεῖ καί καλύπτει ἀπό τή φύση του αὐτούς πού προσπαθούν νά τόν τηρήσουν καί νά τόν ἐφαρμόσουν μέ κάθε προσοχή.

Στον Θεόγνωστο

Ίσως να μη γνωρίζεις, αδερφέ, ότι όταν τηρείται ο νόμος του Θεού, φυλάγει και φρουρεί και καλύπτει από τη φύση του αυτούς που προσπαθούν να τον τηρήσουν και να τον εφαρμόσουν με κάθε προσοχή.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ, ΒΙΒΛΙΟΝ Α΄

ΝΕΙΛΟΥ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ

ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ

ΤΟΜΟΣ 11Γ

https://wra9.blogspot.com/2021/05/blog-post_10.html