Περί προσευχῆς-Ἁγ. Ἐφραίμ Κατουνακιώτου (Καταγραφές Ν. Μπαλδιμτσῆ-ἰατροῦ), Ἀρχιμ. Σἀββα Ἀγιορείτου

 Περί προσευχῆς-Ἁγ. Ἐφραίμ Κατουνακιώτου (Καταγραφές Ν. Μπαλδιμτσῆ-ἰατροῦ), Ἀρχιμ. Σἀββα Ἀγιορείτου

Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com

Ἡ μνήμη τῆς ταπείνωσης τοῦ Κυρίου,Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΚΗΡΥΓΜΑ_426. Η μνήμη της ταπείνωσης του Κυρίου-Η καταπολέμηση της οργής και της πορνείας με την εξάλειψη των κορυφαίων παθών: λήθης, αμελειας, άγνοιας. Πνευματικόςαγώνας- Αββά Μάρκου-Επιστολή προς τον μονάζοντα Νικόλαο, Φιλοκαλία τόμος Α',

Ἀναζήτησις καί εὕρεσις τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ ἐπί Κωνσταντίνου καί Ἑλένης τῶν Ἁγίων καί πρώτων ἐν Χριστιανοῖς Εὐσεβεστάτων Βασιλέων

Τῷ τριακοσιοστῷ εἰκοστῷ ἔτει ἀπὸ τοῦ πάθους τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ζήτησις καὶ ἀνεύρεσις ἐγένετο ἐν ᾧ (Σταυρῷ) ἐκρεμάσθη ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐγένετο δὲ κατὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον βασιλεύοντος Κωνσταντίνου τοῦ θεοφιλεστάτου ἀνδρός, ὃν ἔτεκεν ἡ σεμνοτάτη Ἑλένη ἡ φιλόχριστος. Αὕτη ζήτησιν ἐποίησεν περὶ τοῦ πεποθημένου Τιμίου καὶ Ἁγίου ξύλου, ἐφ᾿ ᾧ ὁ Χριστὸς ἐκρεμάσθη. Κοιλοπονοισάσης γὰρ ἐμπόνως τὴν ἐνανθρώπισιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ τὴν ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ ὕψωσιν καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν αὐτοῦ Ἀνάστασιν, οὐκ ἐκαρτέρησεν ἡ σεμνοπρεπεστάτη, ἀλλ᾿ ὅλῃ τῇ ψυχῇ καὶ τῇ διανοίᾳ χρησαμένῃ, ἔσπευσεν τοῦτον ἀναζητῆσαι, καὶ ἄχραντον δῶρον τῷ κόσμῳ ἀναδεῖξαι· τοιούτῳ γὰρ ζήλῳ εὐτρόπῳ καὶ δυσευρέτῳ ἐπεπόθει τὸ ἁγιασθέν ξύλον.

Ἐπορεύθη ἐν Ἰερουσαλήμ ἐν τῷ μηνὶ δευτέρῳ, ὀγδόῃ καὶ εἰκάδι σὺν στρατιώταις ἅμα πολλοῖς, καὶ ἐκκλησίαν συγκροτήσασα ἐκάλεσεν πάντας τοὺς εὑρισκομένους Ἰουδαίους ἐν Ἰερουσαλήμ καὶ ὅσους ἦσαν περιληφθέντες εἰς τὰς πέριξ...

πόλεις καὶ κώμας· συνήχθησαν δὲ πάντες οἱ Ἰουδαῖοι τὸν ἀριθμὸν δισχίλιοι, οὕς μεταστειλαμένη ἡ μακαρία Ἑλένη, λέγει αὐτοῖς, «ἔγνων ἀπὸ τῶν ἁγίων Προφητῶν, ὅτι σπέρμα δίκαιοι ἦτε, ἠγαπημένοι ὑπὸ Κυρίου, ἀλλ᾿ ὑμεῖς οὐ συνείκετε, ἀλλ᾿ ἐνομίσατε τὸ φῶς εἶναι σκότος, καὶ τὴν ἀλήθειαν ψεῦδος, καὶ τὸν θέλοντα ὑμᾶς ἀπὸ τῆς κατάρας λυτρώσασθαι, κατηράσασθε αὐτόν, καὶ τὸν τοὺς νεκροὺς ἐγείραντα ἠθελήσατε νεκρὸν προσαγορεῦσαι. Τἀνῦν δὲ λέγω ὑμῖν, ἐπιλέξασθε ἑαυτοῖς τοὺς νομίζοντας εἰδέναι τὸν νόμον περὶ οὗ μέλλω ἐπερωτᾶν ὑμᾶς λόγον.

Οἱ δὲ ἐπορεύθησαν μετὰ φόβου μεγάλου, καὶ συνήθροισαν τοὺς νομίζοντας εἰδέναι τὸν νόμον ἄνδρας χιλίους, μαρτυροῦντες περὶ αὐτῶν καὶ λέγοντες ὅτι οὗτοι εἰσὶν οἱ τὸν νόμον εἰδότες ἀκριβῶς· ἡ δὲ λέγει αὐτοῖς «ἀκούσατὲ μου φησὶ τοὺς λόγους, ἐνωτήσασθαι πάντα τὰ ρήματα τοῦ στόματὸς μου· οὐκ ἠκούσατε τῶν ἁγίων προφητῶν, πῶς κατήγειλαν περὶ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοῦ δι᾿ αὐτῶν λαλοῦντος ἁγίου Πνεύματος καὶ λέγοντος: «παιδίον ἐγεννήθη, οὗ ἡ μήτηρ αὐτοῦ οὐ γνωρίσεται» καὶ ὁ ὑμνῳδὸς Δαβὶδ «προορώμην τὸν Κύριον ἐνώπιον μου διαπαντός, ὅτι ἐκ δεξιῶν μου ἐστὶ ἵνα μὴ σαλευθῶ» καὶ πάλιν Ἡσαΐας προανεφώνει περὶ ὑμῶν, ὅτι «Υἱοὺς ἐγέννησα καὶ ὕψωσα, αὐτοὶ δὲ μὲ ἠθέτησαν», καὶ αὖθις ὁ αὐτὸς προφήτης ὑπολαμβάνει λέγων «ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον, καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ Κυρίου αὐτοῦ, Ἰσραήλ δὲ με οὐκ ἔγνω καὶ ὁ λαὸς μου οὐ συνῆκε». Ἴδε οὖν ὑμεῖς οἱ ἀναγινώσκοντες οὐ νοεῖτε. ὅθεν φυλαττομένους ὑμᾶς, δίδωμι ὑπὸ στρατιωτῶν ἔχοντας διορίαν, ἐπιλέξασθε οὖν ἑαυτοῖς τοὺς νομίζοντας εἰδέναι τὸν νόμον. Οἱ δὲ πάλιν καθ᾿ ἑαυτοὺς συμβούλιον ποιησάμενοι, εὗρον ἄνδρας πεντακοσίους, τοὺς εἰδότας ἀκριβῶς τὸν νόμον· καὶ παραγενομένων αὐτῶν, λέγει αὐτοῖς «τίνες οὗτοι;» Λέγουσιν«Οὗτοι εἰσὶ Δέσποινα ἡμῶν καὶ κυρία, οἱ καλῶς καὶ ἀκριβῶς τὸν νόμον εἰδότες».

Πῶς γίνεται μέσα στὴν καρδιά μας ἡ ὕψωση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Χειραγωγία στὴν πνευματικὴ ζωὴ», Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

«Τὸν 7ο αἰώνα ὑψώθηκε πανηγυρικὰ ὁ τίμιος Σταυρὸς στὰ Ἱεροσόλυμα, γιὰ νὰ τὸν δεῖ καὶ νὰ τὸν προσκυνήσει ὅλος ὁ λαός. Ἐκείνου τοῦ γεγονότος ἀνάμνηση εἶναι ἡ τελετὴ τῆς ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ, ποὺ γίνεται κάθε χρόνο, στίς 14 Σεπτεμβρίου, στοὺς ἐνοριακοὺς καὶ μοναστηριακοὺς ναούς. Αὐτὴ ἠ Ὓψωση, ὅμως, εἶναι ἐξωτερική. Ὑπάρχει, θὰ λέγαμε, καὶ μία πνευματική Ὓψωση τοῦ Σταυροῦ πού συντελεῖται μέσα στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου.

Πότε; Ὅταν κάποιος σταθερὰ ἀποφασίζει νὰ αὐτοσταυρωθεῖ, νεκρώνοντας τὰ πάθη του. Ὅποιος δὲν τὸ κάνει, δὲν εἶναι ἀληθινὸς Χριστιανός. Τὸ λέει ξεκάθαρα ὁ ἀπόστολος: «Οἱ τοῦ Χριστοῦ...

τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλάτας 5, 24). Ὅσοι, δηλαδή, εἶναι τοῦ Χριστοῦ, ἔχουν σταυρώσει τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτὸ τους μαζὶ μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἐπιθυμίες του.

Οἱ Χριστιανοί, λοιπόν, ὑψώνουν μέσα τους αὐτὸν τὸν Σταυρὸ καὶ τὸν κρατοῦν ὑψωμένο σὲ ὅλη τους τὴν ζωή. Ἔτσι εἶναι, ἄραγε; Ὁ καθένας ἂς ρωτήσει τὴν συνείδησή του. Καὶ μακάρι νὰ μὴν πάρει τὴν ἀπάντηση· «Ἐσὺ κάνεις τὰ σαρκικά σου θελήματα καὶ ὑπακούεις στὶς ἐπιθυμίες σου. Ὁ σταυρός σου δὲν εἶναι ὑψωμένος, ἀλλὰ ριγμένος στὸν λάκκο τῶν παθῶν, ὅπου σαπίζει ἀπὸ τὴν καταφρόνια καὶ τὴν ἀμέλειά σου».

Ἡ Δανία... συμβουλεύει ἄτομα κάτω τῶν 50 ἐτῶν νά μήν λαμβάνουν ἐνισχυτικές δόσεις

STOP στά ἐμβόλια ἀπό τή Δανία!

Πώς ἀλλάζουν τελικά τά πράγματα! Σιγά,Σιγᾶ σιγά,σιγᾶ ὁλοένα καί περισσότερες χῶρες ἔχουν ἀρχίσει νά κατανοοῦν, ὅτι τά ἐμβόλια καί ὅλη ἐκείνη ἡ τρομολαγνία γιά τό τί θά γίνει ἐάν κάποιος δέν ἐμβολιαστεῖ δέν «πουλάει».

Τελευταῖο «χτύπημα» στό φιάσκο τῶν ἐμβολίων ἦρθε ἀπό τή Δανία, ἡ ὁποία μάλιστα συμβουλεύει ἄτομα κάτω τῶν 50 ἐτῶν νά μήν… λαμβάνουν ἐνισχυτικές δόσεις ἐμβολίου γιά τόν COVID-19, ὅπως ἀνακοίνωσε ἡ Δανική Ὑγειονομική Ἀρχή.

Ὁ σκοπός τοῦ ἐμβολίου δέν εἶναι ἡ πρόληψη

«Ὁ σκοπός τοῦ ἐμβολιασμοῦ δέν εἶναι ἡ πρόληψη τῆς μόλυνσης ἀπό τόν COVID-19 καί, ἑπομένως, σέ ἄτομα ἡλικίας κάτω τῶν 50 ἐτῶν δέν προσφέρεται ἐπί τοῦ παρόντος ἀναμνηστικός ἐμβολιασμός», ἔγραψε ὁ ὀργανισμός σέ δήλωση τῆς 13ης Σεπτεμβρίου, ἐνῶ σημείωσε ὀτι ὁ ὀργανισμός ἔχει «στόχο νά ἀποτρέψει σοβαρές ἀσθένειες, νοσηλεία καί θάνατο», ἀνέφερε ἡ δήλωση.

Ἀξίζει νά σημειωθεῖ, ὅτι ἡ σκανδιναβική χώρα ἀπέρριψε ἐπίσης ρητά κάθε προσποίηση γιά ἀνάσχεση τῆς ἐξάπλωσης τοῦ COVID-19 καί ἀνακοίνωσε, ὅτι θά ἐπικεντρωθεῖ στήν προστασία τῶν εὐάλωτων ἀτόμων, συμπεριλαμβανομένων τῶν ἀτόμων μέ ἐξασθενημένο ἀνοσοποιητικό σύστημα καί τῶν ἡλικιωμένων. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, εἶπε, κινδυνεύουν περισσότερο νά ἀναπτύξουν σοβαρές περιπτώσεις COVID-19.

Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος γιά τήν ἀπόκτηση τῶν παιδιῶν, τήν ὀνοματοδοσία καί τήν ἀνατροφή, ἀλλά καί τήν συνεχῆ ἔκφραση εὐγνωμοσύνης τῶν γονιῶν πρός τόν Θεό

Ἀπόδοση στήν Νεοελληνική - Ἀντιγραφή:

Σάββας Ἠλιάδης

Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος γιά τήν ἀπόκτηση τῶν παιδιῶν, τήν ὀνοματοδοσία καί τήν ἀνατροφή, ἀλλά καί τήν συνεχῆ ἔκφραση εὐγνωμοσύνης τῶν γονιῶν πρός τόν Θεό

(Ὁμιλία ΚΑ΄ εἰς τήν Γένεσιν)

... Δέν σᾶς ἔλεγα ἀπό τήν ἀρχή, ὅτι δέν εἶναι δυνατόν νά βρεῖ κάποιος τίποτε στήν Ἁγία Γραφή πού νά ἔχει γραφεῖ ἁπλῶς καί κατά τύχη; Νά λοιπόν καί τώρα βλέπουμε πόση ἀκρίβεια χρησιμοποίησε ὁ μακάριος αὐτός προφήτης (ὁ Μωυσῆς). «Γέννησε δέ, λέει, ὁ Ἀδάμ τόν γιο του κάθ΄ ὁμοίωσιν αὐτοῦ καί κάτ΄ εἰκόνα αὐτοῦ καί τόν ὀνόμασε Σήθ». Γιά ἐκεῖνον ὅμως πού γεννήθηκε προηγουμένως, ἐννοῶ τόν Κάϊν, δέν ἐπεσήμανε κάτι παρόμοιο, ἀλλά προαναγγέλλει ἀπό τήν ἀρχή τήν ροπή του πρός τήν κακία. Καί ἦταν φυσικό αὐτό, διότι δέν ἔφερε τά χαρακτηριστικά τοῦ πατέρα του, ἀλλά... ἀμέσως μεταπήδησε στήν κακία. Ἐδῶ ὅμως λέει, «κάθ΄ ὁμοίωσιν αὐτοῦ καί κάτ΄ εἰκόνα αὐτοῦ», δηλαδή, ἴδιο μέ τόν πατέρα του πού τόν γέννησε καί ὁ ὁποῖος διατηρεῖ τά ἴδια χαρακτηριστικά τῆς ἀρετῆς. Φανερώνει μέ τά ἔργα του τήν ἀκριβή,ἀκριβῆ εἰκόνα τοῦ πατέρα του καί μπορεῖ μέ τήν δική του ἀρετή νά ἐπανορθώσει τό ἁμάρτημα τοῦ προηγούμενου ἀδελφοῦ του. Διότι, δέν μιλάει ἐδῶ ἡ Γραφή γιά τά σωματικά χαρακτηριστικά, ὅταν λέει «κάθ΄ ὁμοίωσιν αὐτοῦ καί κάτ΄ εἰκόνα αὐτοῦ», ἀλλά γιά τήν κατάσταση τῆς ψυχῆς, γιά νά μάθουμε πώς αὐτός δέν θά εἶναι ὅπως ὁ ἀδελφός του. Γί΄ αὐτό καί ἡ μητέρα, ὅταν δίνει τό ὄνομα στό παιδί της, τό δίνει μέ εὐγνωμοσύνη καί δέν ἀποδίδει τήν γέννησή του οὔτε στή φύση οὔτε στόν τοκετό ἀλλά στήν δύναμη τοῦ Θεοῦ. Βέβαια καί ἐκείνη προκάλεσε τήν φύση, γιά νά γεννηθεῖ.

Τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ: «Ὁ ἀριθμὸς τηλεφώνου τοῦ Θεοῦ»

Γράφει ὁ Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

Εἶναι ἀμέτρητοι οἱ χαρακτηρισμοί, ποὺ προτάσσει στὸ ὄνομα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἡ ὑμνολογία μας καὶ οἱ ἰδιότητες καὶ οἱ θεῖες ἐνέργειες ποὺ χαρίζει πλουσίως στὰ ζωντανὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Προσπαθήσαμε νὰ καταγράψουμε κατὰ τὸ δυνατὸν ἀπὸ τὸ Μηναῖο τοῦ Σεπτεμβρίου, ἐπὶ τῇ ἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως:

1.Ἄχραντος Σταυρὸς

2.θεῖος Σταυρὸς

3.ἀήττητον τρόπαιον

4.θυρεὸς (μεγάλη ἀσπίδα) ἀπροσμάχητος 5.σκῆπτρον (σύμβολο ἐξουσίας) ἔνθεον 6.πανάγιος Σταυρὸς

7.σκέπη κραταιὰ

8.τριμερὴς Σταυρὸς (ἀπὸ τὴν παράδοση τῆς Π. Διαθήκης μὲ τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν Λὼτ)

9.ζωηφόρον ξύλον

10.φυλακτήριον θεῖον

11.ἀπροσμάχητον τεῖχος

12.σωτήριον ξύλον

13.τῶν πιστῶν καύχημα

14.ἀθλητῶν στήριγμα...

15.Ἀποστόλων ἐγκαλλώπισμα

16.Δικαίων πρόμαχος

17.πάντων των Ὁσίων διασῶσμα

18.πανσεβάσμιος Σταυρὸς

19.εὐλογημένον ξύλον

20.ξύλον τῆς ὄντως ζωῆς

21.θεῖος θησαυρὸς (ἐν γῆ κρυπτόμενος)

22.κραταιὸν σύμβολον

23.ἀρραγὲς φυλακτήριον

«Μέσα στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ἔχουμε μία ἀνακεφαλαίωση ὅλης τῆς διδασκαλίας τοῦ Εὐαγγελίου

«Μέσα στον Σταυρό του Χριστού, έχουμε μία ανακεφαλαίωση όλης της διδασκαλίας του Ευαγγελίου.

Σταυρώθηκε ο Χριστός, και ο Σταυρός Τον οδήγησε στην Ανάσταση. Χριστός χωρίς Σταυρό δεν εννοείται.

Αν βγάλουμε τον Χριστό από τον Σταυρό, παύει να είναι Χριστός, που σώζει.

Ἅγιος Νεκτάριος καί Ἁγιορεῖτες

Ο λόγιος και ενάρετος μοναχός Νείλος (Μητρόπουλος) ο Σιμωνοπετρίτης (1871-1911), ο «τόσον λόγιος όσον ταπεινός», αναχώρησε για το Άγιον Όρος μαζί με τον μακαριστό Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο (1884-1980). Με ιδιαίτερη χάρη περιγράφει ο Γέροντας Φιλόθεος την ιεραποδημία τους: «Πριν αναχωρήσωμεν με τον αδελφόν Νικόλαον Μητρόπουλον, εξομολογηθέντες αμφότεροι εις τον Άγιον Πενταπόλεως Νεκτάριον και λαβόντες την ευχήν και ευλογίαν του ετελέσαμεν ολονύκτιον αγρυπνίαν εις το εκκλησίδιον του Προφήτου Ελισσαίου την 8ην Μαΐου, εορτήν του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, και μετέσχομεν των Αχράντων Μυστηρίων την πρωΐαν…». Με τις ευχές και ευλογίες του θεοφόρου Νεκταρίου ήλθε ο μακαριστός Νείλος στη Σιμωνόπετρα και μετά από τετράχρονη ευδόκιμη διακονία και βαρειά ασθένεια αναπαύτηκε εν Κυρίω.

Ο Άγιος προέβλεψε την αλλαγή του ημερολογίου κι έλεγε στον Αγιορείτη Γέροντα Θεοφύλακτο: «Θα γίνει ένα κακό στην Εκκλησία. Αλλοίμονον όμως εις αυτούς που θα κάνουν το κακό αυτό». Μετά την κοίμησή του ο Άγιος παρουσιαζόταν στα πνευματικά του τέκνα “ως ζων” και τους συμβούλευε – είχε γίνει η αλλαγή του ημερολογίου: «Θα ακολουθήσετε την Εκκλησίαν. Ανταρσίες δεν θέλω εγώ».

……………………………………………

«Ἐλᾶτε ὅπως εἶστε στήν Ἐκκλησία»όμως,«μείνετε ὅπως εἶστε;»

Ένας ἐπίσκοπος, μακαρίτης τώρα, ἔλεγε τὸ γνωστὸ «ἐλᾶτε ὅπως εἶστε στὴν Ἐκκλησία». Ἔλεγε ἔτσι, ἀλλὰ δὲν ἔλεγε καὶ «μείνετε ὅπως εἶστε».

Μπορεῖ τὴν πρώτη φορὰ νὰ πᾶς ὅπως εἶσαι, γιατὶ ἔτσι εἶσαι μὲ τὶς ἁμαρτίες σου, ἀλλὰ ὀφείλεις γιὰ νὰ μπεῖς στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ παραμείνεις στὴν Ἐκκλησία, νὰ μετανοήσεις.

28 Σεπτεμβρίου. Χαρίτωνος ὁμολογητοῦ (†350). Βαροὺχ τοῦ προφήτου (600 π.Χ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετ. ις΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ς΄ 2-10).

Γαλ. 6,2             ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.

Γαλ. 6,2                     Ας υπομένετε με πραότητα ο ένας του άλλου τα ελαττώματα, τα οποία, καθό αλαττώματα, είναι φορτικά και ενοχλητικά και έτσι τηρήσατε πλήρως τον νόμον του Χριστού, που διδάσκει την αγάπην. (Ανθρωπος, που δεν δείχνει τέτοιαν υπομονήν, αλλ' οργίζεται και περιφρονεί τον παρασυρθέντα, δεν έχει την αγάπην του Χριστού).