Ἡ προσκόλληση στά μάταια_mp3

Π. Σάββας 2012-03-11_Η ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ ΣΤΑ ΜΑΤΑΙΑ.mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-03-12 (Συνάξεις γονέων).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία

Λόγια Ἁγιορειτῶν Γερόντων

Ρώτησε κάποιος ένα γέροντα, πόσα χρόνια έχει στο Άγιο Όρος και του απάντησε:

Χρόνια πολλά έχω, προκοπή δεν έχω. Και τα τσακάλια στην έρημο ζουν, αλλά τσακάλια μένουν.

 .

.

Συμβούλευε ένα φωτισμένος μοναχός:

Να έχεις αγάπη προς όλους, αλλά ιδιαίτερες σχέσεις με κανένα.

 .

.

Έλεγε ο γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής:

Ο κυριότερος σκοπός του διαβόλου είναι να κτυπήσει την πίστη και έτσι να ρεζιλέψει τον άνθρωπο ως προδότη και αρνητή.

Προσευχὴ Γέροντος Παϊσίου ὑπὲρ ὅλου τοῦ κόσμου.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ

ΥΠΕΡ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ μου, μὴν ἐγκαταλείπεις τοὺς δούλους Σου ποὺ ζοῦν μακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἡ Ἀγάπη Σου νὰ ἐνεργήσει καὶ νὰ τοὺς φέρει ὅλους κοντά Σου.

-Μνήσθητι Κύριε πάντων τῶν δούλων Σου

τῶν πονεμένων,

τῶν θλιβομένων,

τῶν  ἀσθενούντων,

τῶν φτωχῶν,

τῶν πενθούντων,

τῶν ἀδικημένων,

τῶν μοναχικῶν,

τῶν συκοφαντουμένων,

τῶν αἰχμαλώτων,

τῶν πεινασμένων,

τῶν Προσφύγων,

τῶν παραστρατημένων,

τῶν πλανεμένων,

τῶν ἀνυπερασπίστων,

τῶν φυλακισμένων,

-Μνήσθητι Κύριε τῶν δούλων Σου ποὺ ὑποφέρουν ἀπὸ τὸν καρκίνο.

Πατήρ Ἀθανάσιος Χενείν. Ἡ θαυμαστή μεταστροφή στήν Ὀρθοδοξία τοῦ προϊσταμένου τῶν Κοπτῶν Ἀθηνῶν

 

Σε ένα τόσο θαυμαστό γεγονός είναι καλύτερα αντί προλόγου δικού μας να μιλήσει ο ίδιος ο π. Αθανάσιος με τα δικά του λόγια, γι΄αυτή την ευλογημένη μεταστροφή στην όντως Ζωή, την Αλήθεια, που υπάρχει μόνο στην Μία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία μας, την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Δοξάζουμε τον Θεό για τα θαυμαστά έργα του και ευχόμαστε στον π. Αθανάσιο, δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων των Αγίων, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός να ευλογεί και να ελεεί και να στηρίζει τον ίδιο και την οικογένειά του.
Επίσης τον ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη του και τα κείμενα που μας απέστειλε, τα οποία και θα δημοσιεύσουμε σιγά-σιγά και στα Ελληνικά, και στα Αραβικά,  προς ωφέλεια ψυχών και δόξαν Κυρίου.

________________________________________

Πατήρ Αθανάσιος Χενείν. Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία

Συνείδησις καί διάκρισις

«ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»

Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

Γιά νά δῇς τά ὑλικά πράγματα, πρέπει νά εἶναι ὑγιεῖς οἱ σωματικοί ὀφθαλμοί σου. Γιά νά γνωρίσῃς τά νοερά πράγματα, πρέπει νά εἶναι ὑγιεῖς οἱ ὀφθαλμοί τῆς ψυχῆς σου, νά ἔχῃς δηλαδή φωτισμένη συνείδησι καί διάκρισι. Μόνο μ΄ αὐτή τήν προϋπόθεσι θά ἐφαρμόζεις σωστά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ «καί οὐκ ἐκκλινεῖς ἀπ΄ αὐτῶν εἰς δεξιά οὐδέ εἰς ἀριστερά, ἵνα συνῇς ἐν πᾶσιν οἷς ἐάν πράσσῃς» (Ἰησ. Ναυῆ 1, 7).

Διάκρισις εἶναι ἡ ἱκανότητα τῆς ψυχῆς νά διακρίνῃ ἀλάθητα σέ κάθε περίπτωσι τό καλό ἀπό τό κακό, τό θεῖο θέλημα ἀπό τή δαιμονική ἀπάτη. Μέ τή διάκρισι θά γνωρίσεις πότε καί πῶς πρέπει νά πολεμᾶς τά πάθη, πότε νά ὑποχωρῆς, πῶς νά ἀντιμετωπίζῃς νικηφόρα τίς πανουργίες τῶν δαιμόνων, πότε οἱ λογισμοί σου προέρχονται ἀπό τό Θεό καί πότε ἀπό τούς δαίμονες. Αὐτή τή νοερή αἴσθησι τήν ἀποκτοῦν μόνο ὅσοι ἔχουν καθαρή καρδιά καί καθαρό σῶμα, ἀμόλυντη συνείδησι καί ἀμόλυντες αἰσθήσεις.

Β1) Τί εἶναι ἡ κατάθλιψη-Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά γίνει πρόσωπο.

  

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

Β1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νά γίνει πρόσωπο.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πράγματι πλασμένος μέ τήν προοπτική νά γίνει πρόσωπο, δηλ. νά τελειωθεῖ διά τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης, διά τῆς τέλειας κοινωνίας καί ἕνωσης μέ τόν Θεό καί τόν πλησίον. Γιά νά τό ἐπιτύχει ὅμως αὐτό πρέπει νά ταπεινωθεῖ ὥστε νά γίνει δεκτικός τῆς Θείας βοήθειας (Θείας Χάρης). Πρόσωπο γίνεται ὁ ἄνθρωπος ἀληθινά ὅταν αὐτόν πού ἔχει ἀπέναντί του [πρός + ὤψ(ὀφθαλμός)], τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο, τόν ἀγαπᾶ ἀληθινά, ὁπότε κοινωνεῖ ἀληθινά μαζί του διά τῆς ἐν Χριστῷ ἀγάπης καί τελικά γίνεται ἕνα μαζί Του.

«Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, μιλώντας γιὰ τὴν ἕνωση καὶ τὴν κοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό, χρησιμοποιεῖ τὴν ἔκφραση «πρόσωπον πρὸς πρόσωπον». Λέγει: «βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον» (Α΄Κορινθίους 13: 12).

Ἂν σκεφθοῦμε ὅτι τὸ χωρίο αὐτὸ ἀναφέρεται στὴν νοερὰ προσευχή, δηλαδὴ στὸν φωτισμὸ τοῦ νοῦ («δι΄ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι») καὶ τὴν θέωση, δηλαδὴ τὴν θεωρία τοῦ Θεοῦ («πρόσωπον πρὸς πρόσωπον»⁴⁸), τότε μποροῦμε νὰ καταλάβουμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθεῖ πρόσωπο, ὅταν ἑνωθεῖ μὲ τὸν Θεὸ διὰ τῆς θεώσεως καὶ στὴν κατάσταση τῆς θεώσεως. Αὐτός, ἄλλωστε, εἶναι καὶ ὁ πραγματικὸς ἄνθρωπος... Ἐφόσον ὁ Θεὸς εἶναι Πρόσωπο σημαίνει πὼς ὁ ἄνθρωπος γίνεται πρόσωπο, ὅταν ἑνωθεῖ μὲ τὸν Θεό»⁴⁹.

Ἀγνώστου συγγραφέως: Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ (μέρος 2ο-δ)

 «Όταν ήμουν νέος υπηρετούσα εις τον στρατό έξω εις την ύπαιθρο, όχι στα γραφεία. Ήμουν καλός εις την δουλειά μου και οι ανώτεροί μου αξιωματικοί με αγαπούσαν γιατί ήμουν ένας ευσυνείδητος ανθυπολοχαγός. Ήμουν ακόμη νέος όπως και οι φίλοι μου. Δυστυχώς όμως άρχισα να πίνω και σιγά - σιγά το πάθος του ποτού γιγάντωσε μέσα μου. Όταν δεν ήμουν κάτω απ' την επήρεια του οινοπνεύματος ήμουν τακτικός και καλός αξιωματικός, αλλ' όταν έπινα εγινόμουν ανίκανος για κάθε τι, για πολλές μέρες κάθε φορά.

Με ανέχθηκαν για αρκετόν καιρόν αλλά μια φορά ύστερα από πολύ ποτό, ασέβησα άσχημα εις τον διοικητή μου κ' ετιμωρήθηκα με φυλάκισι και υποβιβασμό εις την τάξι του στρατιώτου, για τρία χρόνια. Απειλήθηκα με ακόμη βαρύτερη τιμωρία αν εξακολουθούσα να παραδίδωμαι εις το πάθος μου αυτό της μέθης. Παρ' όλες τις ποινές όμως και τις απειλές δεν ημπορούσα να κυριαρχήσω εις τον εαυτό μου και να θεραπευθώ από το καταραμένο πάθος.

Επιχειρούσα, αλλά κάθε φορά απετύγχανα. Οι ανώτεροί μου απογοητευμένοι από την κατάστασί μου απεφάσισαν να με στείλουν σε σωφρονιστικές φυλακές. Όταν το έμαθα αυτό, το μυαλό μου πήγε να σταματήση. Ήμουν απορροφημένος σε θλιβερές σκέψεις μέσα στο στρατώνα, όταν ήλθε εκεί ένας μοναχός που έκανε εράνους για μιαν εκκλησία. Καθένας μας τούδωσε ό,τι μπορούσε.

Έπειτα ο μοναχός αυτός ήλθε κοντά μου και μ' ερώτησε γιατί ήμουν τόσο θλιμμένος. Του είπα τι μου συνέβαινε και αυτός με συμπάθησε πολύ για τη δυστυχία μου και μου είπε: "Το ίδιο συνέβηκε, κάποτε με τον αδελφό μου. Τι νομίζεις, όμως, ότι τον εβοήθησε;

Eὐχές τῆς πρώτης καί ὀγδόης ἡμέρας καί τοῦ σαραντισμοῦ

Περί τῶν εὐχῶν τῆς πρώτης καί ὀγδόης ἡμέρας καί τοῦ σαραντισμοῦ.(Ἐκ τῶν Ἁπάντων Ἁγίου Συμεών τοῦ Θεσσαλονίκης).

Νηστεία, ἁγνότητα, ἀρετή.

Μάζεψε την γλώσσα, μάζεψε την σκέψη, μάζεψε τους τρόπους σου.

«Συμβουλεύθηκε ο Αββάς Λογγίνος τον Αββά Λούκιο κάποτε για τρεις λογισμούς λέγοντας: "Θέλω να ξενιτευτώ από την αμαρτία".
Του λέει ο γέροντας: "Αν δεν κυριαρχήσεις στη γλώσσα σου, δεν είσαι ξένος, όπου κι αν πας. Κι εδώ λοιπόν κυριάρχησε στη γλώσσα σου και είσαι ξένος από την αμαρτία".
Τον ρωτά πάλι ο Λογγίνος: "θέλω να νηστέψω".
Του λέει ο Λούκιος: "Αν κυριαρχήσεις στους πονηρούς λογισμούς, τότε θα νηστέψεις πραγματικά".
Του λέει για τρίτη φορά ο Λογγίνος: "Θέλω να αποφύγω τους ανθρώπους".
Και ο γέροντας του απαντά: "Αν πρώτα δεν πραγματοποιήσεις την αρετή ζώντας ανάμεσα στους ανθρώπους, ούτε μόνος σου ζώντας θα την πραγματοποιήσεις"».

Πηγή: από το Γεροντικό 

http://elekklesia.blogspot.com/2012/03/blog-post_4035.html

Τα συγκλονιστικά βίντεο από τις εισηγήσεις της Ημερίδας για τον "εγκεφαλικό θάνατο" της Μητροπολέως Γλυφάδας (11/3/2012)

Την ημερίδα κάλυψε το κανάλι intv.gr και μπορούμε να την παρακολουθήσουμε ολόκληρη σε δύο μέρη.
Στο βίντεο της ομιλίας του καθηγητή Κωνσταντίνου Καρακατσάνη έχει συγκλονιστικές στιγμές από ασθενείς οι οποίοι ενώ θεωρούνται εγκεφαλικά νεκροί, κάνουν κινήσεις μέχρι του σημείου να σηκωθούν όρθιοι!!

Πατήστε για το Β' Μέρος

Κοιμητήριο-ταφή ἤ καύση;

ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ

Ο άνθρωπος, αγαπητοί μου, ο άνθρωπος εδώ στη γη είναι το πιο έξοχο δημιούργημα του Θεού. Αυτοί που λένε πως έτσι παρουσιάστηκε ο άνθρωπος, χωρίς θεϊκή επέμβαση, δεν ξέρουν τι λένε. Είναι σαν να λένε, πως ένα αεροπλάνο που πετάει στον ουρανό έτσι φύτρωσε, χωρίς την εργασία του ανθρώπου.

Το αεροπλάνο, το ρολόι, το αυτοκίνητο, ο πύραυλος γίνονται απ’ τον άνθρωπο. Αλλά τι είναι αυτά μπροστά στον ίδιο τον άνθρωπο, που ως σώμα μεν είναι ένα τέλειο εργοστάσιο εφοδιασμένο με πολύ λεπτά μηχανήματα, ως ψυχή δε είναι κάτι το καταπληκτικό; Ύλη και πνεύμα είναι ο άνθρωπος, κυρίως όμως πνεύμα. Έξοχο δημιούργημα του Θεού.

***

Ο άνθρωπος πλάστηκε απ’ τον Θεό αθάνατος, αλλά με έναν όρο, να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Αλλά δυστυχώς, όπως όλοι γνωρίζουμε, ο πρώτος άνθρωπος δεν τήρησε την πρώτη εντολή που του ’δωσε ο Θεός στον παράδεισο.

Σέ λίγο καιρό ἡ Ἑλλάδα ἀλλάζει!

 
Ἀναγνώστης μᾶς ἀπέστειλε τό κάτωθι κείμενο πού ἀποτυπώνει μέ πολύ γλαφυρό τρόπο καί ἀπό μία ξεχωριστή ὀπτική γωνία τίς ἀλλαγές πού ἐπέρχονται καί θά ἐπέλθουν στή ζωή μᾶς λόγω τῆς τρέχουσας οἰκονομικῆς κρίσης.

Ἀν κάποιος πρίν λίγα χρόνια, ἐξέφραζε τό ὄνειρο τῆς ἐπιστροφῆς στήν παραδοσιακή κοινοβιακή-ἀσκητική ζωή, θά θεωροῦνταν γραφικός, ὀνειροπόλος ἤ παλαιομοδίτης. Πᾶνε τά παλιά, ἔρχονται καινούργιες ἰδέες, ἄλλοι τρόποι ζωῆς Εὐρωπαϊκοί, "πιό ἀνθρώπινοι", λέγαμε καί ξαναλέγαμε πιπιλίζοντας τήν ἴδια καραμέλα. Σήμερα ὅμως, ὅλοι καταλάβαμε τό ψέμα. Ἀντιληφθήκαμε τήν ἀπάτη τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς νέας τάξης πραγμάτων καί τοῦ δῆθεν ἐκσυγχρονισμοῦ, μά δέν κάναμε κάτι. Ὁ Θεός, φιλόστοργος πατέρας, μᾶς λυπήθηκε καί μᾶς δίνει μέσω διαφόρων γεγονότων, τήν εὐκαιρία γιά μετάνοια καί ἀλλαγή.

Σέ λίγο καιρό, δέν θά ὑπάρχει σπίτι χωρίς τήν παραδοσιακή ξυλόσομπα ἤ τζάκι. Τά "καλοριφέρ" καί τά κλιματιστικά "της προόδου", δυστυχῶς ἀποδείχθηκαν ἀκριβά. Ὅλες οἱ Ἑλληνικές οἰκογένειες καί ἰδιαίτερα τῆς ὑπαίθρου, προμηθεύονται ξύλα...

Σέ λίγο καιρό, ὁ κόσμος λόγω τῶν ἀδιεξόδων, θά στραφεῖ στήν Ἐκκλησία, πού ὡς συμπονετική καί φιλόστοργη Μάνα, θά τούς δεχτεῖ στήν ἀγκαλιά Της. Δύσκολα θά βρίσκεις τόν ἄθεο καί τόν εἴρωνα. Οἱ φράσεις "Ἐλπίζω στόν Χριστό΄", "Εἶμαι βαθιά θρησκευόμενος!" θά ἀκούγονται ἀπ' ὅλους.

Ἁγιορείτικες ὁσιακές μορφές στή Θράκη τοῦ 14ου αι. (Β΄ μέρος)

Ὁ ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης. Φορητή εἰκόνα  τῶν ἀρχῶν τοῦ 18ου αἰ. τοῦ 1753 (ἀντίγραφο), στό πρόσφατα ἀνακαινισμένο παρεκκλήσι τῆς Καλύβης Ἁγ. Μαξίμου, σκήτης Καυσοκαλυβίων.

 τοῦ μοναχοῦ Παταπίου Καυσοκαλυβίτου (*)

........Στό ὄρος Γάνος, ἐκτός ἀπό τά κοινόβια μοναστήρια ὑπῆρχαν καί μικρές ἤ μεγαλύτερες μοναστικές ὁμάδες, τίς ὁποῖες συνιστοῦσαν μοναχοί πού ζοῦσαν μία πιό ἀσκητική ζωή, ἦσαν πιθανότατα ἐγκατεστημένοι σέ πλησιόχωρα μεταξύ τους κελλιά καί ἀσκοῦνταν ὑπό τήν πνευματική καθοδήγηση ἑνός γέροντος. Σ’ ἕναν ἀπ’ αὐτούς, τόν Γέροντα Μᾶρκο, πού διακρινόταν γιά τήν ἀρετή του, ἔ­γι­νε μο­να­χός ὁ ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης.

  Ὁ ἐρχομός τοῦ ὁσίου Μαξίμου τοῦ Καυσοκαλύβη συμπίπτει μέ τήν περίοδο τῆς παρουσίας τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου στό ὄρος Γάνος. Ὁ ὅσιος Μάξιμος πρέπει νά ἔφθασε στό Γάνο, περί τό 1287. Τό πιθανότερο εἶναι μάλιστα ἐκεῖ νά γνώρισε τόν μετέπειτα πατριάρχη, μέ τόν ὁποῖο ἀργότερα, ὅπως θά δοῦμε, συναναστράφηκε στήν Κωνσταντινούπολη. Εἶναι μάλιστα πιθανό, ἀπ’ αὐτόν νά ἄκουσε γιά τό Ἅγιον Ὄρος καί τήν ἐκεῖ μοναχική ζωή.

13 Μαρτίου Συναξαριστής. Ἀνακομιδὴ ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Ὁμολογητοῦ, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀλεξάνδρου, Διονυσίου καὶ Φρόντωνος, Πουπλίου Ἱερομάρτυρα, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Ἀφρικανοῦ, Πουπλίου καὶ Τερεντίου, Ἀβίβου Μάρτυρος, Χριστίνης Μάρτυρος, Εὐφρασίας Ὁσίας, Μαρίου Ἐπισκόπου, Θεοκτίστου Ὁσιομάρτυρος.

Ἀνακομιδὴ τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
 

Μετὰ τὴν κατάπαυση τῆς εἰκονομαχίας καὶ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος Α’ (842-846 μ.Χ.) εἰσηγήθηκε στοὺς βασιλεῖς Μιχαὴλ καὶ Θεοδώρα (842-867 μ.Χ.), ὅτι δὲν εἶναι δίκαιο τὸ ἱερὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικηφόρου νὰ βρίσκεται μακριά. Ἔτσι ἀπεστάλησαν ἐκ μέρους τοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν αὐτοκρατόρων οἱ ἁρμόδιοι, οἱ ὁποῖοι ἄνοιξαν τὸν τάφο τοῦ Ἁγίου στὴ μονὴ τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου καὶ βρῆκαν τὸ ἱερὸ σκήνωμα αὐτοῦ ἀκέραιο καὶ ἄθικτο μετὰ δέκα ἐννέα ἔτη ἀπὸ τὴν κοίμησή του.

Μὲ ἱερὲς ὑμνῳδίες καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔβαλαν σὲ βασιλικὴ τριήρη καὶ τὸ ἔφεραν στὴ Βασιλεύουσα. Ὅταν τὸ βασιλικὸ πλοῖο προσέγγισε στὸν πορθμὸ τῆς Ἀκροπόλεως, ἐξῆλθαν μὲ λαμπάδες ὁ αὐτοκράτορας καὶ ἡ σύγκλητος γιὰ νὰ προϋπαντήσουν τὸ ἱερὸ λείψανο, τὸ ὁποῖο συνόδευσαν στὴν Ἁγία Σοφία.

Ἀπὸ ἐκεῖ, τὸ ἔτος 846 μ.Χ., τὸ κατέθεσαν στὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὅπου ἐτελεῖτο ἡ Σύναξη αὐτοῦ (2 Ἰουνίου).