The Divine Energies

 BASIC DOGMATIC TEACHING

An Orthodox Handbook

by Protopresbyter Fr. Anthony Alevizopoulos (1931 – 1996)

Dr. of Theology, Dr. of Philosophy

Chapter  3 - The Divine Energies

1. Ignorance of the essence of God

The Apostle Peter writes in his second epistle that:

"....His divine power has granted to us all things that pertain to life and godliness, through the knowledge of Him, Who has called us by His glory and virtue, by which have been given to us exceedingly great and precious promises, that through these you may be partakers of the divine nature, having escaped the corruption that is in the world through lust". (2 Peter 1:3-4)

This last phrase of the Apostle of course does not imply that man can possibly come to know the essence of God - that is, that which characterizes the divine existence and separates it from the created creations. And this is because, if man were capable of entering the divine nature, then he himself would become God; in which case, we would not have just one but many gods. "You will not be able to see My face" says God to Moses, "because it is not possible for man to look upon My face and live." (Exod.33:20; cmp. 1 Tim.6:16)

2. Knowledge of the divine energies

Ὁ Χριστιανός δέν ζεῖ γιά τόν ἑαυτό του ἀλλά γιά τό Θεό καί τούς ἄλλους.Ἡ ἑνότης τῶν ἀνθρώπων κατορθώνεται μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία

  Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

3) ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ

Ὁ Χριστιανός δέν ζεῖ γιά τόν ἑαυτό του ἀλλά γιά τό Θεό καί τούς ἄλλους.

Ὁ χριστιανός, πού ζεῖ γιά τόν ἑαυτό του δέν εἶναι χριστιανός, διότι δέν ζεῖ ἐκκλησιαστικά. Ὁ ἀληθινά χριστιανός ζεῖ γιά τόν Θεό καί γιά τόν συνάνθρωπο, μιμούμενος τούς χριστιανούς τῆς πρώτης Ἐκκλησίας.

Τότε εἶναι, πού ζοῦμε κατά τό πρότυπο τῶν πρώτων χριστιανῶν¹, ὅταν ζοῦμε «κοινοβιακά» (κοινό θέλημα, κοινή οὐσία, κοινή περιουσία, «ἅπαντα κοινά»).

Ἡ γνήσια ἐκκλησιαστική ζωή τῶν Πράξεων, πρέπει νά ἀποτελέσει τό πρότυπο καί τῶν σημερινῶν ἐκκλησιαστικῶν κοινοτήτων-ἐνοριῶν.

Τότε, στά πρῶτα 200 χρόνια τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἡ ἐκκλησιαστική κοινότητα λειτουργοῦσε ὡς ἕνα μεγάλο Κοινόβιο. Αὐτή ἡ ἀρχέγονη τέλεια ἐκκλησιαστική χριστιανική ζωή (ἡ ἐν Χριστῷ ἑνότης καί κοινότης) διασώθηκε μέχρι σήμερα στά ὀρθόδοξα Μοναστήρια-Κοινόβια.

Δέν πρέπει νά ἐπιθυμοῦμε πολλά γιά νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τά βάσανα πού ὑποφέρουμε μέ ὑπομονή. Καί πῶς πρέπει νά κυβερνοῦμε ὅλες μας τίς ἐπιθυμίες, γιά νά εἴμαστε ἐνάρετοι

  

 Ο Αόρατος πόλεμος 

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΒ΄  Δέν πρέπει νά ἐπιθυμοῦμε πολλά γιά νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τά βάσανα πού ὑποφέρουμε μέ ὑπομονή. Καί πῶς πρέπει νά κυβερνοῦμε ὅλες μας τίς ἐπιθυμίες, γιά νά εἴμαστε ἐνάρετοι.

Όταν βρίσκεσαι σε κάποια δοκιμασία και την υποφέρης ευχάριστα, πρόσεχε καλά να μη νικηθής ποτέ από τον διάβολο ή από την αγάπη του εαυτού σου και επιθυμήσης να ελευθερωθής από αυτό. Γιατί από αυτό θα πάθης δυό μεγάλες ζημίες· η μία είναι, ότι αν και αυτή η επιθυμία προς το παρόν δεν θα σου στερήση την αρετή της υπομονής, όμως σιγά σιγά θα σε φέρη στην κατάστασι της ανυπομονησίας· η άλλη είναι το ότι η υπομονή σου θα γίνη ελλιπής, αφού θα χάσης τους μισθούς και τις αμοιβές τους οποίους δίνει ο Θεός, μόνον το διάστημα εκείνο το χρονικό, κατά το οποίο εσύ υποφέρεις. Διότι, αν δεν επιθυμούσες εσύ την ελευθερία, αλλά σε όλες τις δοκιμασίες αφιέρωνες τον εαυτό σου στην θεϊκή αγαθότητα, αν και η δοκιμασία εκείνη που υπέφερες έμπρακτα, μπορεί να διαρκούσε μία ώρα ή και λιγότερο, παρ όλα αυτά ο Θεός μπορούσε να την θεωρήση ως μία θεραπεία που διήρκεσε πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ἕνα παλαιό θαῦμα μέ τόν Γέροντά του τόν π. 'Ιωαννίκιο. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

Ἡ προσωπικότης τοῦ Ἡγουμένου Ἰωαννικίου

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

Κεφάλαιο δεύτερο

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

Μᾶς ἐδιηγεῖτο ὁ π. Κλεόπας κι ἕνα παλαιό θαῦμα μέ τόν Γέροντά του, τόν π. 'Ιωαννίκιο.
Τό ἔτος 1925, μετά τήν ἀλλαγή τοῦ 'Ημερολογίου, ὁ π. 'Ιωαννίκιος εὑρισκόταν σέ πλήρη ἀνησυχία καί ἀμφιβολία γιά τό τί πρέπει νά πράξη. Δέν ἐγνώριζε, ἄν τό Νέο 'Ημερολόγιο εἶναι καλό ἤ κακό. Λοιπόν, κλείσθηκε στό κελλί του κι ἄρχισε νά νηστεύη καί νά παρακαλῆ τόν Θεό νά τοῦ δώση ἕνα σημεῖο, ποιό 'Ημερολόγιο νά κρατήση γιά τήν Σκήτη του, τό Παλαιό ἤ τό Νέο.
Μετά ἀπό διάστημα 20 ἡμερῶν νηστείας καί προσευχῆς, βλέποντας οἱ Μοναχοί, ὅτι ὁ 'Ηγούμενος δέν ἔδινε σημεῖα ζωῆς, ἐσκέφθησαν ὅτι δέν πρέπει νά ἀποθάνη ἐξ αἰτίας τῆς νηστείας. Τότε ἀπεφάσισαν μεταξύ τους νά  παραβιάσουν τήν πόρτα τοῦ κελλίου του καί νά τοῦ σώσουν τήν ζωή.
'Ο 'Ιεροδιάκονος Γυμνάσιος Πριστάβ, σάν πιό θαρραλέος, ἐσήκωσε ψηλά τήν πόρτα ἀπό τίς κλειδώσεις της καί εὑρῆκε τόν 'Ηγούμενο κάτω πεσμένο πολύ ἀδύνατο καί μέ τό Ψαλτήριο δίπλα του.

Παιδευτικοί Λόγοι τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου πρός τούς ὑπηκόους του

 

«…Σ' εμένα εμπιστεύτηκε ο Ύψιστος Θεός την επίγεια βασιλεία καί εγώ ανέθεσα σ' εσάς τις επιμέρους διοικήσεις. Προσέχετε, μην κάνετε κατάχρηση της εξουσίας. Μην αρπάζετε από το φτωχό, μην κλέβετε τον ξένο πλούτο. Μην αδικείτε τους ταπεινούς. Μη συσσωρεύετε αγαθά για τον εαυτό σας, στερώντας τα από κάποιους άλλους. Θα δώσετε λόγο στο βασιλέα Χριστό, καί αν ακόμα δε θα σας αντιληφθεί ο επίγειος βασιλεύς»...

 

Έπειτα πήρε ένα δόρυ καί χάραξε στη γη τα μέτρα του αναστήματος ενός ανδρός καί είπε: «Καί όλο τον πλούτο του κόσμου αν κερδίσομε, καί ολόκληρη τη γη αν αποκτήσομε, δε θα πάρομε μαζί μας τίποτε περισσότερο από αυτό το τεμάχιο της γης. Αν το πάρομε καί αυτό».

Ἡ ὑπόθεση τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου πάσχει

 ( Ερευνούμε την αιτία για όλα αυτά... Άλλαξαν το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων, διαφοροποίησαν το μάθημα των θρησκευτικών, από ομολογιακό το έκαναν θρησκειολογικό, θέλουν να χτίσουν παντού τζαμιά, φέρνουν τώρα το αντιρατσιστικό λεγόμενο νομοσχέδιο... Όλα αυτά βεβαίως γίνονται χάριν των μεταναστών, οι οποίοι όμως - πολλοί από αυτούς – θαυμάζουν και θέλουν την ελληνική κουλτούρα στη ζωή τους.)

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΠΑΣΧΕΙ https://sites.google.com/site/xrestia/anartiseisall/110

 

Η υπόθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου πάσχει σχεδόν καθ΄ ολοκληρίαν, όπως περίτρανα απέδειξε πρόσφατα ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος. Και παλαιότερα η Εκκλησία και οι Ορθόδοξοι διέκριναν τον κίνδυνο της λογοκρισίας και της φιμώσεως της αληθείας με ανάλογα σχέδια νόμου. Είναι κρίμα το θεόσδοτο δώρο της ελευθερίας της γνώμης, της φανερώσεως της αλήθειας και της ανεμποδίστου εκφράσεως του λόγου, μάλιστα δε στη χώρα της Δημοκρατίας και της Ορθοδοξίας, να μας το αφαιρέσουν οι οδηγίες της Δύσεως και η δειλία των εντοπίων αρχόντων.

Επιτέλους αυτό το νομοσχέδιο δεν πρέπει να περάσει. Δεν θα μπορούμε να πούμε τη γνώμη μας. Οι μόνοι που θα μιλάνε θα είναι οι βουλευτές λόγου ασυλίας. Ποινικοποιείται η γνώμη και η άποψη. Οπωσδήποτε πρέπει να αντιδράσουμε. "Όποιος μου δένει τη γλώσσα, μου δένει τη συνείδηση", έλεγε κάποιος. Το να εμποδίζεται προληπτικά ο άνθρωπος να μιλήσει, δεν υπήρχε ούτε πριν χιλιάδες χρόνια. Τι είπε ο Θεμιστοκλής στον Ευρυβιάδη: "Πάταξον μεν, άκουσον δε". Ούτε αυτό δεν θα ανέχεται το απαράδεκτο νομοσχέδιο.

Γυναίκα Ρωμηά

του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου, Ιεροθέου

«Ήταν μια απλή γυναίκα του λαού, αλλά η λειτουργικότητά της ήταν αρκετά μεγάλη. Λειτουργούσε στην κοινωνία σαν τα ζωντανά καί υγιή πνευμόνια. Ανέπνεε η ίδια καί βοηθούσε καί άλλους να αναπνέουν. Ήταν απλή γυναίκα του λαού, αλλά η σοφία της ήταν μεγάλη. Είχε σοφία πέρα από την ανθρώπινη γνώση.

Η σοφία της ήταν καρπός της άγνωστης γνώσης. Ο βίος της ήταν απαύγασμα της πονεμένης Ρωμηοσύνης. Η ζωή της ήταν ένας πόνος καί μια χαρά, ένας σταυρός καί μία ανάσταση. Μπορεί να πει κανείς ότι ήταν σάρκωση του μαρτυρικού μας Γένους...

Είχε μητρική καρδιά. Η καρδιά της χτυπούσε για όλους, όχι απλώς για να συντήρηση την βιολογική ζωή, αλλά για να στηρίξει τον κόσμο. Μπορεί να πει κανείς ότι ήταν μια μάνα της ανθρωπότητας. Αγαπούσε καί την Παναγία, γιατί την καταλάβαινε. Ώρες ολόκληρες προσευχόταν για όλο τον κόσμο. Δεν ξεχώριζε εχθρούς καί φίλους, συγγενείς καί αγνώστους.

Συστάσεις τοῦ νοῦ πρός τήν ψυχή

Ὁσίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ

A.-. Ἄκουσε λογική ψυχή μου, ἐσύ πού γνωρίζεις τά βαθύτερα σημεῖα τοῦ εἶναι μου. Ἄκουσέ με, γιατί θέλω νά σοῦ μιλήσω, γιά κάποιο θέμα μυστικό καί (κοινοῦ ἐνδιαφέροντος) μά πού ἀπασχολεῖ γενικώτερα τούς ἀνθρώπους. Αὐτό πού κατάλαβα εἶναι ὅτι δέν θά καθαριστεῖς τελικά ἀπό τά πάθη ἀλλά, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, λίγο θά ἀνακουφιστεῖς.
Ξέρω καλά ψυχή μου, ὅτι καί ἐγώ καί ἐσύ κινούμαστε «παρά φύσιν». Ξέρω ὅτι εἴμαστε πλανεμένοι ἀπό τήν ἄγνοια καί γι᾿ αὐτό κατηγοροῦμε τούς ἄλλους γιά τίς ἁμαρτίες μας, λέγοντας ὅτι ἡ κακία βρίσκεται ἔξω καί μακριά ἀπό ἐμᾶς. Ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς πλάνης μας, τή μιά τά ρίχνουμε στόν Ἀδάμ ἄλλοτε μᾶς φταίει ὁ σατανᾶς καί ἄλλοτε θεωροῦμε ὑπεύθυνους γιά ὅ,τι κακό μᾶς συμβαίνει τούς ἀνθρώπους. Κι ἐνῶ νομίζουμε ὅτι κάνοντας αὐτό, πολεμᾶμε ἄλλους, πολεμᾶμε τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας. Καί ἐνῶ νομίζουμε ὅτι ὁ ἕνας μας ὑπερασπίζει τήν ἄλλη καί εἶναι φίλος μας, τήν ἄλλη ὥρα, στήν καθημερινότητα γινόμαστε ἐχθροί μεταξύ μας. Καί ἐνῶ νομίζουμε ὅτι εὐεργετοῦμε τούς ἑαυτούς μας, τούς βασανίζουμε, φορτώνοντας πάνω μας δικαιώματα, κόπους καί ντροπές πού σέ τίποτε δέν θά μᾶς ὠφελήσουν.

Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_2ο μέρος

 Π. Σάββας 2011-11-12_Ἡ προσευχή ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3_2ο μέρος

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-11-2011 (Σύναξη νέων).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

Ὅταν λοιπόν ἔχεις καθαρή τή συνείδηση, ἔχεις πάντα γιορτή

Θα σου πάει καλά όλη η χρονιά, όχι αν μεθάς την πρώτη του μηνός, αλλά αν και την πρώτη του μηνός και κάθε μέρα κάνεις αυτά που αρέσουν στον Θεό. Διότι η ημέρα γίνεται κακή ή καλή όχι από τη δική της φύση, αφού δεν διαφέρει η μια μέρα από την άλλη, αλλά από τη δική μας επιμέλεια ή ραθυμία.

Αν κάνεις την αρετή, σου έγινε καλή η μέρα. Αν κάνεις την αμαρτία, έγινε κακή και γεμάτη κόλαση. Αν εμβαθύνεις σ' αυτά κι έχεις αυτές τις διαθέσεις, θα 'χεις καλή όλη τη χρονιά κάνοντας κάθε μέρα προσευχές, ελεημοσύνες. Αν όμως αμελείς την προσωπική σου αρετή κι εμπιστεύεσαι την ευφροσύνη της ψυχής σου στις αρχές των μηνών και στους αριθμούς των ημερών, θα ερημωθείς απ' όλα τα αγαθά σου.

Αυτό, λοιπόν, επειδή το αντιλήφθηκε ο διάβολος κι επειδή φροντίζει να καταλύσει τους κόπους μας για την αρετή και να σβήσει την προθυμία της ψυχής, μας έμαθε να βάζουμε στις μέρες την ετικέτα της ευτυχίας ή της δυστυχίας.

Νά ζεῖς γιά τό Θεό

Καθώς ξεκινάς τα καθήκοντα της ημέρας, αγωνίσου να κάνεις τα πάντα για τη δόξα του Θεού. Μην ξεκινάς τίποτε χωρίς προσευχή, επειδή ό,τι κάνουμε χωρίς προσευχή αποβαίνει αργότερα μάταιο και επιβλαβές. Είναι αληθινά τα λόγια του Κυρίου: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».

• Να μιμείσαι το Σωτήρα μας, ο Οποίος εργαζόταν βοηθώντας τον Ιωσήφ και την πανάμωμη Μητέρα Του. Ενώ εργάζεσαι, να έχεις καλή διάθεση, εμπιστευόμενος πάντοτε στη βοήθεια του Κυρίου. Είναι καλό να επαναλαμβάνεις ασταμάτητα την προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με τον αμαρτωλό»...
• Αν οι κόποι σου είναι επιτυχείς, ευχαρίστησε τον Κύριο, κι αν δεν είναι, υπόταξε τον εαυτό σου στο θέλημά Του, γιατί Αυτός μάς φροντίζει και διευθύνει τα πάντα προς το καλύτερο. Αποδέξου όλες τις δυσκολίες σαν να ήταν κανόνας για τις αμαρτίες σου - με πνεύμα υπακοής και ταπεινοφροσύνης.
• Πριν από κάθε γεύμα, προσευχήσου ο Κύριος να ευλογήσει το φαγητό και το ποτό, και μετά από κάθε γεύμα ευχαρίστησέ Τον και ζήτα Του να μη σε στερήσει από τις πνευματικές ευλογίες. Καλό είναι να σηκώνεσαι από το τραπέζι κάπως πεινασμένος. Σε όλα να αποφεύγεις την υπερβολή. Ακολουθώντας το παράδειγμα των πρώτων Χριστιανών, νήστευε τις Τετάρτες και τις Παρασκευές.

26 Μαΐου Συναξαριστής. Κυριακή του Παραλύτου, Ἀλφαίου καὶ Κάρπου Ἀποστόλων, Ἀβερκίου Μάρτυρα, Ἑλένης Μάρτυρος, Σιμιτρίου Μάρτυρα, Ζαχαρίου Ἱερομάρτυρα, Ἐλευθερίου Ἐπισκόπου, Φουγατίου καὶ Δαμιανοῦ Ὁσίων, Πρίσκου Μάρτυρα, Ἰουλίου Μάρτυρα, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φηλικισσίμου, Ἡρακλέους καὶ Παυλίνου, Αὐγουστίνου Ἀρχιεπισκόπου, Συνεσίου Καρπασίας, Γεωργίου Νεομάρτυρα, μνήμη εὑρέσεως λειψάνων Ὁσίου Μακαρίου, Ἀλεξάνδρου τοῦ Δερβίση

Κυριακή του Παραλύτου

Ἡ Κυριακή του Παραλύτου ἀντλεῖ τὸ θέμα της ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπῆ, ποὺ ἀναγινώσκεται στὴν θεία λειτουργία. Αὐτὴ περιλαμβάνει τὴν διήγηση τῆς ἰάσεως τοῦ παραλυτικοῦ στὴν Προβατικὴ κολυμβήθρα, τὴν Βηθεσδά, στὰ Ἱεροσόλυμα (Ἰω. 5, 1-15). Τὸ δράμα τοῦ ἐπὶ 38 ἔτη παραλύτου συγκινεῖ τὸν Κύριο καὶ τὸν θεραπεύει. Ὁ Χριστὸς παρουσιάζεται σὰν ἰατρὸς ψυχῶν καὶ σωμάτων. Τὸν παράλυτο δὲν τὸν θεραπεύει ἡ κολυμβήθρα, ἀλλὰ ὁ πανσθενουργὸς λόγος τοῦ Κυρίου.

Κατὰ Ἰωάννην Ε’, 1 – 15

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς θεραπεύει τὸν ἀσθενῆ τῆς δεξαμενῆς Βηθεσδά
1 Μετὰ ταῦτα ἦν ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἀνέβη ὁ Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα.
2 Ἔστι δὲ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπὶ τῇ προβατικῇ κολυμβήθρᾳ, ἡ ἐπιλεγομένη ἑβραϊστὶ Βηθεσδά, πέντε στοὰς ἔχουσα.
3 Ἐν ταύταις κατέκειτο πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν.
4 Ἄγγελος γὰρ κατὰ καιρὸν κατέβαινεν ἐν τῇ κολυμβήθρᾳ, καὶ ἐταράσσετο τὸ ὕδωρ· ὁ οὖν πρῶτος ἐμβὰς μετὰ τὴν ταραχὴν τοῦ ὕδατος ὑγιὴς ἐγίνετο ᾧ δήποτε κατείχετο νοσήματι.
5 ἦν δέ τις ἄνθρωπος ἐκεῖ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἔχων ἐν τῇ ἀσθενείᾳ αὐτοῦ.
6 τοῦτον ἰδὼν ὁ Ἰησοῦς κατακείμενον, καὶ γνοὺς ὅτι πολὺν ἤδη χρόνον ἔχει, λέγει αὐτῷ· θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;

DOMINGO DEL PARALÍTICO

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

DOMINGO DEL PARALÍTICO

La terapia del paralítico en Bitsesdá, (Jn 5, 1-15)

1 Después de esto se celebraba una fiesta de los Judíos, y subió Jesús a Jerusalén.

2 Allí en Jerusalén había, junto a la puerta de las ovejas, una piscina natural de agua, llamada en Hebreo Bitsesdá, alrededor de ella habían cinco pórticos.

3 En estos yacía una multitud de enfermos, ciegos, cojos y paralíticos, que esperaban el movimiento del agua;

4 Porque el Ángel del Señor descendía de tiempo en tiempo a la piscina y agitaba el agua y el primero que bajaba y tocaba el agua después de la agitación, quedaba sano de cualquier enfermedad que padeciese.

5 Había allí un hombre que llevaba treinta y ocho años enfermo;

6 Cuando Jesús le vio yaciendo en el suelo y supo que llevaba mucho tiempo así, le dijo: ¿Quieres curarte?

7 Respondió el enfermo: “Sí, quiero Señor, pero no tengo a nadie que al moverse el agua me meta en la piscina, y mientras yo voy, desciende otro antes de mí.

8 Le respondió Jesús: «Levántate, toma tu camilla y anda.»