Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Παρασκευής 28-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Θεσσαλονικείς Β΄ κεφ. γ΄ 6 - 18 

γ΄ 6 - 18




Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Κ΄ 19 - 26

Κ΄ 19 - 26 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ, ΙΣΤ' μέρος, Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ, ΙΣΤ΄ ΜΕΡΟΣ, ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ,Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 06-09-2012 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Θεσ/νίκης).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Ἐκδήλωση μνήμης γιά τό Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο (1884-1980)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΦΙΛΟΘΕΟ ΖΕΡΒΑΚΟ

(1884-1980)

 

Ὁ "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ" διοργανώνει πνευματική ἐκδήλωση μνήμης πρός τιμήν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου, Ἡγουμένου τῆς ἱστορικῆς Μονῆς Λογγοβάρδας Πάρου, μέ τή συμπλήρωση 130 ἐτῶν ἀπό τή γέννησή του (1884-2014).

 Ἡ ἐκδήλωση θά πραγματοποιηθεῖ στίς 30 Νοεμβρίου 2014 ἡμέρα Κυριακή καί ὥρα 5.30 μ.μ. στήν Αἴθουσα Τελετῶν τοῦ Πολεμικοῦ Μουσεῖου Ἀθηνών (εἴσοδος Ριζάρη 2).

                                                       ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Τό ὅραμα τῆς πίστης τοῦ Χριστοῦ. Ὁ γέροντας Τιμόθεος Τζαννής ὁ πνευματικός.

Ο Γέροντας, βέβαια, νουθετούσε, καθοδηγούσε, δίδασκε, δι' έργων και λόγων το ποίμνιό του. Όμως εκεί, πού έδινε το βάρος ήταν η προσευχή,

Προσευχόταν πολύ κι εμπόνως για την κάθε ψυχή. Έτσι δια της προσευχής πολλές φορές του αποκάλυπτε ο Θεός τά κρύφια των καρδιών και την πνευματική κατάσταση της κάθε ψυχής• οπότε, πάμπολλες φορές έμπαινε εκείνος μπροστά στον πνευματικό πόλεμο, για να γλιτώσει τά παιδιά του απ' τά νύχια του διαβόλου. Ξεσπούσε πάνω του όλη η μανία του εχθρού, για  να προστατέψει τά πνευματικά του παιδιά.

Κατά τα πρώτα χρόνια της μοναχικής τους ζωής, μερικές αδελφές λόγω  απειρίας και του μεγάλου ενθουσιασμού, έφταναν πολλές φορές σέ ασκητικές πράξεις ακραίες.

Ὁ ἅγιος Στυλιανός ὁ Παφλαγών [26/11]

Ο Άγιος Στυλιανός ο Παφλαγών [26/11]

 

του Κωνσταντίνου ΑΘ. Οικονόμου, δασκάλου

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Άγιο Στυλιανό είναι ιδιαίτερα φτωχές. Σύμφωνα με το Συναξαριστή, καταγόταν από την Παφλαγονία, όπου και φυλασσόταν το λείψανό του. Έζησε μεταξύ του τέλους του 4ου αιώνα και των αρχών του 6ου. Μόλις ενηλικιώθηκε, μοίρασε την πατρική του περιουσία στους φτωχούς και έζησε σε ερημικό τόπο με νηστεία και επίπονο άσκηση μέσα σε σπήλαιο.

Γιῶργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Μεταδοτικό μικρόβιο τό παπικό πρωτεῖο...

Μεταδοτικό μικρόβιο το παπικό πρωτείο...

 

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

            Η συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου με τον Πάπα Φραγκίσκο έρχεται σε ημέρες, που ο μεν ηγεμόνας  του Βατικανού διακηρύσσει ότι η μόνη και «υγιής» Εκκλησία είναι μόνο η υπό την ηγεσία του, ο δε Πατριάρχης επιχειρεί να αποκτήσει παπικό πρωτείο στην Ορθόδοξη Εκκλησία. 

            Η πολύ επικίνδυνη για την ενότητα της Ορθοδοξίας φιλοδοξία του Φαναρίου να αποκτήσει τύπου Πάπα πρωτείο στην Ορθοδοξία διατυπώθηκε με έντονο τρόπο κατά τη δέκατη τρίτη συνάντηση της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής για τον διάλογο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και της Ρωμαιοκαθολικής. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στο Αμμάν της Ιορδανίας από τις 15 έως τις 23 παρελθόντος Σεπτεμβρίου 2014. Τα όσα καινοφανή υποστηρίχθηκαν από τον εκπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και συμπροεδρεύοντα στον διάλογο Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννη συντάραξαν τους εκπροσώπους των Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Τά νέα “διδακτικά” βιβλία τῶν Σχολείων μας ἤ ἀλλιῶς “παιδικῆς λοβοτομῆς ὁδηγοί” [μία εὐγενική χορηγία εὐρωλάγνων Ἐφιαλτῶν]

Τα νέα “διδακτικά” βιβλία των Σχολείων μας

ή αλλιώς “παιδικής λοβοτομής οδηγοί”

[μια ευγενική χορηγία ευρωλάγνων Εφιαλτών]

 

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου - συγγραφέα

 

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ: “H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες." Αυτά διαβάζουμε στον ύψιστο νόμο του κράτους μας, το Σύνταγμα [Άρθρο 16, παράγραφος 2]. Όμως, απορούμε μήπως άλλαξε ή καταλύθηκε το Σύνταγμα και δεν το έχουμε αντιληφθεί;

 Ο λόγος που ερωτάμε ρητορικώς θα ήταν προφανής για οιονδήποτε εντρυφούσε στα νέα “εγχοιρίδια” [όχι τυχαία το γράφουμε με οι], των μαθητών του Σχολείου μας. Παρακάτω θα ανθολογήσουμε λίγα, και αυτά μόνο ενδεικτικά, από τα πολλά αντεθνικά, αντιχριστιανικά, και γελοία διαδήματα του ευρωλιγούρικου 'υφαντού” της σχολικής ύλης που επεβλήθη άνωθεν και μέσω του Υπουργείου της Παιδείας, που έπαψε ουσιαστικά και τυπικά να αποκαλείται και να είναι Εθνικής [Παιδείας]. Στα αποσπάσματα που θα παρουσιάσουμε ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης θα αντιληφθεί πόσο αντιπαιδαγωγικά, αντεθνικά, αντιχριστιανικά και φθοροποιά είναι τα κείμενα σε διδακτικά βιβλία Γλώσσας και Λογοτεχνίας στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, που μπήκαν κατά τέτοιο τρόπο στη σχολική ύλη με ξεκάθαρη στόχευση: την αποδόμηση των θρησκευτικών και εθνικών αξιών και η τη γελοιοποίηση των θείων. Ας δούμε όμως κατά σειρά και στόχο που σκοπεύουν τα {εν}χοιρίδια αυτά:

Ἡ φωνή τοῦ γέροντα Ἰάκωβου γιά τήν νηστεία

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΑΚΩΒΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/11/blog-post_81.html

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Ἅγιος Ἀμφιλόχιος Ἰκονίου: Ὁ Μεγάλος Καππαδόκης Πατέρας

ΑΓΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΙΚΟΝΙΟΥ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού     

 

     Ο  4ος μ. Χ. αιώνας θεωρείται ως  ο χρυσός αιώνας της Θεολογίας της Εκκλησίας μας. Πρωταγωνιστές οι Καππαδόκες Πατέρες, οι οποίοι όχι μόνο σφράγισαν με τις προσωπικότητές του και το έργο τους την ταραγμένη εποχή τους, αλλά σημάδεψαν με το έργο τους την κατοπινή πορεία της ανθρωπότητας. Σε μια εποχή έντονων θεολογικών ζυμώσεων, απέτρεψαν τη νόθευση της γνήσιας εκκλησιαστικής παράδοσης και αποκρυστάλλωσαν τη σώζουσα αλήθεια της Εκκλησίας μας.

      Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Αμφιλόχιος επίσκοπος Ικονίου, εφάμιλλος του Μ. Βασιλείου, του αγίου Γρηγορίου Νύσσης και του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Γεννήθηκε στην Καισάρεια το 344. Οι γονείς του ονομαζόταν Αμφιλόχιος και Λιβύη. Ήταν επίσης αδελφός της Θεοδοσίας, μητέρας της περίφημης διακόνισσας αγίας Ολυμπιάδας και εξάδελφος του αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Σπούδασε στις ονομαστές σχολές της Καισάρειας και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κωνσταντινούπολη από το 364 έως το 370.

     Αλλά η βαθιά πίστη του στο Χριστό τον οδήγησε νωρίς στην απόφαση να αφιερωθεί στην υπηρεσία της Εκκλησίας.

ρήματα Ζωής: Όσο μιλάει το γαϊδούρι…

Τα πατερικά βιβλία λένε ότι ο αββάς Νισθερώ απέκτησε φήμη άγιου ανδρός. Και πήγε άλλος και του λέει: «Τί αρετή έκανες, πάτερ, κι έφθασες σ’ αυτά τα μέτρα;». Λέει: «Αφότου μπήκα στο μοναστήρι, είπα, εγώ και το γαϊδούρι ένα είμαστε.

27 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ιακώβου Πέρση, Πινουφρίου Οσίου, Ναθαναήλ Οσίου, Μωυσή Οσίου, Ιακώβου Θαυματουργού.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Πέρσης

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ἔζησε τὸν 4ο μ.Χ. αἰ. ἐπὶ βασιλέως Ἀρκαδίου. Ζοῦσε στὴν Βηθλαδὰ τῆς Περσίας καὶ καταγόταν ἀπὸ ἐπίσημο γένος. Ἦταν φίλος μὲ τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, Ἰσδιγέρδη.
Παρασυρμένος ἀπὸ αὐτὴ τὴ φιλία του, ὁ Ἰάκωβος ἀπαρνήθηκε τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Ἰσδιγέρδη, ἄφησε τὸν ἑαυτό του νὰ χαθεῖ μέσα στὴν ψευδαίσθηση τοῦ πλούτου τῶν ἀνακτόρων.
Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ ἡ μητέρα καὶ ἡ γυναίκα του, οἱ ὁποῖες ἦταν εὐσεβεῖς καὶ πιστὲς χριστιανὲς λυπήθηκαν καὶ ἐξοργίστηκαν. Καὶ οἱ δυὸ λοιπὸν τὸν ἐπιπλήξανε γιὰ τὴ στάση του καὶ τοῦ δήλωσαν ὅτι δὲν ἤθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αὐτὸ τὸ μικρὸ πλῆγμα, ἐπανέφερε τὸν Ἰάκωβο στὸν ἴσιο δρόμο. Τὸν ἔκανε νὰ διαπιστώσει τὸ χάσμα τὸ ὁποῖο δημιούργησε.
Ἔτσι ὁ Ἰάκωβος ἀποφάσισε νὰ ἐξαγνίσει τὸ ἀτόπημά του καὶ νὰ ἐπανέλθει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἀπόφαση αὐτή, πῆγε στὸν βασιλιὰ καὶ ὁμολόγησε μπροστά του τὴν μία καὶ ἀληθινὴ πίστη στὸν Χριστό. Ὁ Ἰσδιγέρδης ἐξεπλάγη γι’ αὐτὴ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἰακώβου καὶ προσπάθησε νὰ τὸν μεταπείσει. Ὁ Ἰάκωβος παρέμεινε ἀκλόνητος στὴν πίστη του καὶ γι’ αὐτὸ διατάχθηκε νὰ τὸν βασανίσουν.