Ὁ ἀγῶνας κατά τῶν παθῶν.Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου. 27ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ ἀγῶνας κατά τῶν παθῶν.Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.
Π. Σωφρονίου. 27ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 09-08-2015 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ὁ Ἀββάς Κασσιανός ταξιδεύει στήν ἔρημο τῆς Αἰγύπτου καί συνομιλεῖ μέ τούς πατέρες τῆς ἐρήμου. Ρωτᾶ τόν Ἀββά Παφνούτιο τόν ὄρο για τά «Πλούτη»

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΠΑΦΝΟΥΤΙΟ

Τά υπάρχοντα του ανθρώπου είναι τριών ειδών.

Ο ορος «πλούτη» έχει μέσα στην Αγία Γραφή, τρεις διαφορετικές σημασίες. Υπάρχει ο «καλός πλούτος», ο «κακός πλούτος», καί αυτός πού δεν είναι ούτε τό ένα ούτε τό άλλο.

Τά κακά πλούτη είναι αυτά για τά οποία έχει ειπωθεί: «Πλούσιοι σε φτώχεια ξέπεσαν καί πείνασαν» (Ψαλμό. 33, 11)• καί «αλίμονο σ’ εσάς τούς πλούσιους, γιατί την αμοιβή σας την έχετε πάρει ήδη σ’ αυτόν τον κόσμο» (Λουκ. 6, 24). Τό να απαρνηθεί κανείς αυτά τά πλούτη είναι ένδειξη πνευματικής τελείωσης. Απόδειξη της αλήθειας αυτού πού λέω είναι τό ότι οι αληθινοί φτωχοί είναι αυτοί τούς οποίους ο Κύριος μακαρίζει στο Ευαγγέλιο, λέγοντας: «Μακάριοι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στον Θεό, γιατί δική τους είναι η βασιλεία τών ουρανών» (Ματθ. 5, 3). Τά ίδια λέει καί ο Ψαλμωδός: «Φώναξε ο φτωχός καί ο Κύριος τον άκουσε» (Ψαλμό. 33, 7). Καί ακόμα λέει: «Ο φτωχός καί ο ακτήμονας θα υμνήσουν το όνομά Σου» (Ψαλμό. 73, 21).

Υπάρχουν επίσης καί τά καλά πλούτη. Η απόκτηση αυτών είναι σημάδι μεγάλης αρετής καί σπάνιας αξίας.

Ἅγιος Εὐμένιος Ἐπίσκοπος Γορτύνης, 18 Σεπτεμβρίου

Ἅγιος Εὐμένιος Ἐπίσκοπος Γορτύνης, 18 Σεπτεμβρίου

 

Ὁ ἅγιος Εὐμένιος κατήγετο ἀπό τήν Κρήτη. Κατά πᾶσαν πιθανότητα ἔζησε πρίν ἀπό τό 732 μ.Χ., τότε πού ἡ Κρήτη ἐξηρτᾶτο ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τήν Ρώμη, μᾶλλον μεταξύ τοῦ 667 καί τοῦ 680. Αὐτό ἐξάγεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ ἅγιος συμφιλίωσε στήν Κωνσταντινούπολη τούς Αὐτοκράτορες, Κωνσταντῖνο Δ΄ Πωγωνάτο, Ἡράκλειο καί Τιβέριο, ὅπως ἀναφέρεται στήν ἀκολουθία του, τήν ὁποία συνέθεσε ὁ Ἰωσήφ ὁ Ὑμνογράφος.

Ὁ ἅγιος Εὐμένιος ἀπό τήν νεανική του ἡλικία ἀφιερώθηκε μέ πολλή ἐπιμέλεια στήν ἄσκηση καί τήν προσευχή. Διακρινόταν γιά τήν βαθειά του ταπείνωση, καθώς καί γιά τό ὅτι δέν καταλαλοῦσε καί δέν κατέκρινε ποτέ κανέναν, ἀλλά οὔτε καί ἐπέτρεπε νά κατηγοροῦν μπροστά του τούς ἄλλους. Ἐφάρμοζε, δηλαδή, μέ ἀκρίβεια τόν λόγο τοῦ ἱεροῦ Ψαλμωδοῦ: «Τόν καταλαλοῦντα λάθρᾳ τόν πλησίον αὐτοῦ, τοῦτον ἐξεδίωκον».

Δέχθηκε ταπεινά, μετά ἀπό πίεση, νά γίνη Ἐπίσκοπος καί ποίμανε τό ποίμνιό του μέ σύνεση καί ἀγάπη.

Ἅγιος Παΐσιος: «Καί ἡ ἀγάπη χρειάζεται διάκριση!»

Γέροντα, ο Αββάς Ποιμήν λέει: «Μάθε τι θέλει ο αδελφός και ανάπαυσέ τον». Τί θέλει να πη ακριβώς;

- Εννοεί να μάθης τι ανάγκη έχει ο αδελφός σου, ο πλησίον σου, και ανάλογα να τον αναπαύσης, με την καλή έννοια. Γιατί και η αγάπη χρειάζεται διάκριση. Αν κάποιος λ.χ. είναι γαστρίμαργος, δεν πρέπει να του δίνης συνέχεια νόστιμα φαγητά, γιατί αυτό θα τον βλάψη.

Θα κάνεις νόστιμο φαγητό για έναν που έχει ανορεξία, για να μπορέση να το φάη. Ή, αν κάποιος έχη ζάχαρο και του δίνης γλυκά, αγάπη είναι αυτή;

- Γέροντα, πως γίνεται να αγαπάη κανείς το ίδιο όλους τους ανθρώπους και να τους αγαπάη με διάκριση;

- Αγαπάει όλους το ίδιο, αλλά δεν εκδηλώνει την αγάπη του σε όλους το ίδιο. Άλλον τον αγαπάει από μακριά, γιατί χρειάζεται να τον κρατήση σε απόσταση, άλλον από κοντά, ανάλογα με το τι ωφελεί τον καθένα. Σε έναν δεν πρέπει καθόλου να μιλήση, σε άλλον πρέπει να πη δυο λόγια, σε άλλον λίγα παραπάνω.

- Μπορεί , Γέροντα, η εκδήλωση της αγάπης μου να βλάψη τον άλλον;

Ἐμμανουήλ Παναγόπουλος: Εὐθανασία- Λύση γιά τό «Ἀσημένιο Τσουνάμι»;

Ευθανασία- Λύση για το «Ασημένιο Τσουνάμι»;

Εμμανουήλ Παναγόπουλος, Αμ. Επ. Καθηγητής Χειρουργικής, Διευθυντής Χειρουργικού Ε.Σ.Υ.

Τα τελευταία χρόνια, στις δυτικές κυρίως κοινωνίες, καταγράφεται μία συνεχής και σημαντική αύξηση του πληθυσμού των ηλικιωμένων ατόμων. Η τεράστια πρόοδος της Ιατρικής τα προηγούμενα 30 χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, που κατέστησε τους ανθρώπους σημαντικά μακροβιότερους. 

Ο γηραιός πληθυσμός όχι μόνον αυξάνεται σε απόλυτους αριθμούς, σήμερα υπολογίζεται σε 600 εκατομμύρια και το 2025 προβλέ­πεται να διπλασιασθεί, αλλά και λόγω της συνεχιζόμενης υπογεννητικότητος, στις δυτικές κυρίως κοινωνίες και στην Κίνα (πολιτική του ενός παιδιού), μεγαλώνει το ποσοστό του μέσα σε κάθε κοινωνία. Αυτή η απόλυτη και ποσοστιαία μεγέθυνση αυτού του πληθυσμού, δημιουργεί κοινωνική πίεση. Έτσι πίεση ασκεί στο σύστημα υγείας, αφού αυτός ο πληθυσμός είναι που καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων πόρων για την υγεία. Πίεση ασκεί στο «ασφαλιστικό σύστημα, αφού η μειούμενη αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους κλονίζει τις δυνατότητες των ασφαλιστικών ταμείων. Πίεση ασκεί στην κοινωνία, γιατί ένα μεγάλο ποσοστό αυτού του πληθυσμού εμφανίζει νοητική έκπτωση, άνοια, νόσο του Alzheimer, με αποτέλεσμα τη μείωση ή και την απώλεια της ικανότητος για αυτοεξυπηρέτησή του και κατά συνέπεια τη μερική ή από­λυτη εξάρτησή του από το στενότερο ή ευρύτερο οικογενειακό του περιβάλλον και την κοινωνία. Λόγω της έντονης κοινωνικής πίεσης, που αυτός ο συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός των ηλι­κιωμένων ατόμων ασκεί, έχει χαρακτηρισθεί ως ένα «ασημένιο τσουνάμι» από τα «ψαρά-ασημένια» μαλλιά τους.

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: «Τί πρέπει νὰ κάνει ὁ χριστιανὸς γιὰ νὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή;»

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Θέματα ζωῆς Β΄», 

ὁμιλίες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου,

Ἐκδόσεις Ἱερὰ Μονὴ Παρακλήτου, Ὠρωπὸς Ἀττικῆς

 Ὁ Χριστιανός, γιὰ νὰ κληρονομήσει 

τὴν αἰώνια ζωή, πρέπει:

 

1. Μ’ ὅλη του τὴν ψυχὴ ν’ ἀγαπάει τὸ Θεὸ καὶ νὰ τηρεῖ τὶς ἐντολές Του. Ν’ ἀγαπάει, ἐπίσης, τὸ συνάνθρωπό του ὅπως καὶ τὸν ἑαυτό του. Γιατί ὁ Κύριος εἶπε: «Θὰ μείνετε πιστοὶ στὴ ἀγάπη μου, ἂν τηρήσετε ὅλες τὶς ἐντολές μου» (Ἰω. 15:10 ). Καί: «Ἔτσι, θὰ σᾶς ξεχωρίζουν ὅλοι πὼς εἶστε μαθητές μου, ἂν ἔχετε ἀγάπη ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλο» (Ἰω. 13:35).

2. Νὰ ταπεινώνει τὴν ψυχὴ του μπροστὰ στὸν Θεὸ καὶ ποτὲ νὰ μὴν ταπεινώνει τὸν πλησίον του. Γιατί «καρδιὰ συντετριμμένη καὶ ταπεινωμένη ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὴν καταφρονήσει» (Ψαλμ. 50:19). Νὰ πενθεῖ γιὰ τὶς ἁμαρτίες του. Νὰ θλίβεται πικρὰ γιὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ πλησίον του. Νὰ χαίρεται, ὅταν ὁ πλησίον του εἶναι εὐτυχισμένος, καὶ νὰ μὴν τὸν φθονεῖ γιὰ τὴν εὐτυχία του. Νὰ δέχεται μὲ ὑπομονὴ καὶ νὰ συμβουλεύει μὲ καλοσύνη ὅσους τοῦ ἐναντιώνονται. Νὰ ἐπιδιώκει πάντα τὴν ἐκτέλεση δικαίων καὶ θεάρεστων ἔργων, ποὺ συντελοῦν στὴ διατήρηση τῆς καθαρότητος τῆς ψυχῆς.

3. Νὰ αἰσθάνεται εὐσπλαχνία γιὰ τοὺς δυστυχισμένους. Νὰ ἐργάζεται μ’ ὅλες του τὶς δυνάμεις γιὰ τὴν εἰρήνη, ὅπως τὴ θέλει ὁ Κύριος· γιατί ἔτσι θὰ ὀνομαστεῖ παιδὶ τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 5:9). Νὰ μὴ δειλιάζει ὅταν βρίζεται, ὅταν κατηγορεῖται, ὅταν κατατρέχεται, ἀκόμα καὶ ὅταν θανατώνεται γιὰ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ὁμολογία τῆς πίστεως στὸ Χριστό.

4. Νὰ πολεμάει κάθε αἱρετικὴ διδασκαλία καὶ νὰ δέχεται τὴν ὀρθὴ πίστη τῆς ἁγίας...

Ἐκκλησίας μας γιὰ τὸν Τριαδικὸ Θεό.

5. Ν’ ἀγαπάει τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ μὴ μολύνει ποτὲ τὴ γλώσσα του μὲ τὸ ψέμα. Νὰ μὴν κάνει ποτὲ κακὸ στὸν πλησίον του.

6. Νὰ μὴν κατηγορεῖ. Νὰ μὴν κοροϊδεύει. Νὰ μὴν κάνει τίποτε ἀπ’ ὅσα ἀπαγορεύει ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ.

7. Νὰ δίνει ἐλεημοσύνη ἔστω ἀπὸ τὸ ὑστέρημά του, χωρὶς νὰ ζητάει ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἐνίσχυση γιὰ τὴν καλὴ αὐτὴ πράξη.

8. Νὰ δίνει εὐχές, ὅταν τοῦ δίνουν κατάρες. Ἂν κάποιος τὸν πάρει ἀγγαρεία γιὰ ἕνα μίλι, νὰ πάει μαζί του δύο (Ματθ. 5:41), δίχως νὰ βαρυγγωμήσει ἢ νὰ ξεστομίσει κακὸ λόγο. Νὰ μὴν ὁρκίζεται ποτέ, ἀλλὰ νὰ ἐφαρμόζει τὴν παραγγελία τοῦ Κυρίου: «Τὸ «ναὶ» σας νὰ εἶναι ναὶ καὶ τὸ «ὄχι» σας νὰ εἶναι ὄχι» (Ματθ. 5:37).

9. Νὰ ὑμνολογεῖ τὸ Θεὸ καὶ νὰ προσεύχεται σ’ Αὐτὸν μὲ κατάνυξη.

10. Νὰ συλλογίζεται πάντα τὸ θάνατό του, τὴ μέλλουσα κρίση καὶ τὴν ἀπολογία ποὺ θὰ δώσει γιὰ τὰ ἔργα του. Νὰ συλλογίζεται πάντα τὶς ἁμαρτίες του, παρακαλώντας τὸ Θεὸ νὰ τοῦ τὶς συγχωρήσει.

11. Νὰ κάνει μὲ ζῆλο καλὲς πράξεις, χωρὶς ὅμως νὰ καυχιέται γι’ αὐτές, ὅπως ὁ Φαρισαῖος.

12. Νὰ ἀποφεύγει τὴ λαιμαργία, τὴ μέθη, τὴν ἐπιορκία, τὴν ἄσκοπη φλυαρία, τὸ φθόνο, τὶς διαμάχες, τὴν κακεντρέχεια, τὴν πλεονεξία, τὴν αἰσχροκέρδεια, τὴν ὀργή, τὴν πορνεία, τὴ μοιχεία καί, γενικά, τὴν ἀσέλγεια.

13. Νὰ μὴν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὴ μαγεία, νὰ μὴ χρησιμοποιεῖ μαγικὰ καὶ νὰ μὴν καταφεύγει ποτὲ σὲ μάγους, μάντεις καὶ γητευτές. Νὰ διατηρεῖ τὸν ἑαυτὸ του ἁγνό, ὥστε νὰ μεταλαμβάνει ἄξια τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.

14. Νὰ συντρέχει τὰ ὀρφανά, τὶς χῆρες καὶ τοὺς ξένους. Νὰ μὴν ἀρνεῖται τὴ βοήθειά του σ’ ἐκεῖνον ποὺ τὴν χρειάζεται. Νὰ δίνει δανεικὰ δίχως τόκο σ’ ἐκεῖνον ποὺ τοῦ ζητάει, γιατί, ὅσα ἔχει, ἀπὸ τὸ Θεὸ τὰ ἔχει καὶ σ’ Αὐτὸν ἀνήκουν.

15. Νὰ λυπᾶται ὡς ψυχικὰ τυφλούς τούς ἐχθρούς τῆς πίστεως καὶ ν’ ἀγωνίζεται μ’ ὅλες του τὶς δυνάμεις γιὰ τὸ φωτισμό τους, νὰ φεύγει μακριὰ ὅμως, ἀπὸ κείνους ποὺ ἐμμένουν στὴν τύφλωσή τους.

16. Νὰ παραμένει σταθερὰ ἀγαθός, εὐσεβής, ἁγνὸς κι ἀφοσιωμένος στὸ Θεό. Νὰ κατευθύνεται σὲ κάθε ἐνέργειά του ἀπὸ τὴν ἐνθύμηση καὶ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου, σύμφωνα μὲ τὸ ψαλμικό: «Βλέπω τὸν Κύριο πάντοτε μπροστά μου» (Ψαλμ. 15:8).

17. Νὰ μὴ διατηρεῖ μνησικακία στὴν ψυχή του, ἀλλὰ νὰ συγχωρεῖ ἀμέσως ἐκεῖνον ποὺ τοῦ φταίει. Γιατί ὁ Κύριος εἶπε: «Ἂν συγχωρήσετε τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὰ παραπτώματά τους, θὰ σᾶς συγχωρήσει κι ἐσᾶς ὁ οὐράνιος Πατέρας σας» (Ματθ. 6:14).

18. Νὰ κρίνει μὲ δικαιοσύνη καὶ φόβο Θεοῦ. Νὰ μὴν κατακρίνει, νὰ μὴν περιφρονεῖ καὶ νὰ μὴν ἐξευτελίζει τὸν πλησίον γιὰ τ’ ἁμαρτήματά του. Γιατί ὁ Κύριος εἶπε: «Μὴν κρίνετε τοὺς συνανθρώπους σας, γιὰ νὰ μὴ σᾶς κρίνει κι ἐσᾶς ὁ Θεὸς» (Ματθ. 7:1).

19. Νὰ σωφρονίζει τὸν πλησίον μὲ ἀγάπη. Νὰ ὑπερασπίζει τὸν ἀδικημένο. Νὰ προστατεύει τὸν ἀδύνατο. Νὰ βοηθάει τὸν ἀνάπηρο. Νὰ νουθετεῖ τὸν παραστρατημένο.

20. Νὰ ἀγαπᾶ τὴν ἀνάγνωση πνευματικῶν βιβλίων, τὴν ἀκρόαση τοῦ θείου λόγου καὶ τὶς ψυχωφελεῖς συζητήσεις.

21. Νὰ τιμᾶ τοὺς γονεῖς του καὶ νὰ μὴν τοὺς κακολογεῖ ποτέ.

22. Νὰ συχνάζει στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες, ποὺ τελοῦνται στὸ ναό. Νὰ μὴν ἀμφιβάλλει γιὰ τὰ θαύματα, ποὺ γίνονται ἀπὸ τὸ Θεὸ σὲ κάθε ἐποχή.

23. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἔχοντας παντοτινὰ τὸ Θεὸ στὴν καρδιά του μὲ ἐπίγνωση, θὰ κληρονομήσει τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ποὺ ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιὰ τοὺς ἁγίους ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ κόσμου καὶ ποὺ εὔχομαι νὰ κληρονομήσουμε ὅλοι μας, μὲ τὴ χάρη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σ’ Αὐτὸν ἀνήκει ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμη στοὺς ἀτελεύτητους αἰῶνες. Ἀμήν.

 

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/09/blog-post_12.html

«Ἡ ἔκπληξις ἀπό ἕναν ἀγράμματο κληρικόν»

Ἕνας ἡλικιωμένος ἱερεύς (85 ἐτῶν), ὁ ὁποῖος δέν ἔχει πανεπιστημιακά πτυχία ἤ πτυχίο Θεολογίας, ὁ π. Γεώργιος Χιωτάκης (ἔγινε ἱερεύς εἰς ἡλικίαν 49 ἐτῶν καί εἶχεν ἕνδεκα παιδιά) παρευρέθη πρό ἐτῶν εἰς Θεολογικόν Συνέδριον, τό ὁποῖον διεξήχθη εἰς τήν Κρήτην, διά τάς σχέσεις Ὀρθοδόξων καί Παπικῶν. Ἐζήτησε νά θέση ἐρωτήματα, ἀλλά ἐπειδή δέν εἶχε πτυχίον Θεολογίας δέν τοῦ ἐπέτρεψαν νά ὁμιλήση. Τότε ἀπήντησεν: ὅτι ἡ Θεολογία εἶναι μυστήριον καί δέν εἶναι ἀριθμός πτυχίων.

Ἐνῶ εἰς γραπτόν σημείωμα, τό ὁποῖον ἀπέστειλεν εἰς τήν ὀργανωτικήν ἐπιτροπήν ἐτόνισε διά τό θέμα, τό ὁποῖον ἐξήταζε τό συνέδριον:

Δάκρυα κατανύξεως

Ὁσίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου

Ἄς ἀγωνιστοῦμε λοιπόν κι ἐμεῖς νά μετανοήσουμε ἀληθινά, ν᾿ ἀποκτήσουμε ἐπίγνωση τῶν πολλῶν καί μεγάλων ἁμαρτημάτων μας καί νά καθαριστοῦμε ἀπ᾿ αὐτά, ἀκούγοντας τήν προτροπή τοῦ ἁγίου ἀδελφοθέου Ἰακώβου:

Στό μέλλοντα αἰώνα ὅλοι οἱ οὐρανοί θά ἔχουν μόνο ἕνα θέλημα

Πρέπει στην αρχή να συνειδητοποιήσουμε οτι η μοναχική μας ζωή έχει ως σκοπό τη συμφωνία της καρδιάς μας με τις διαθέσεις του Ουρανίου Πατρός. Όπως ο απόστολος Παύλος το λέει, στον μέλλοντα αιώνα όλοι οι Ουρανοί θά έχουν μόνο ένα θέλημα. Ποιό θέλημα;

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 18 Σεπτεμβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 18 Σεπτεμβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)