Οἱ ἰδιότητες τῆς ἀγάπης καί πῶς αὐτή ἐκδηλώνεται. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Οἱ ἰδιότητες τῆς ἀγάπης καί πῶς αὐτή ἐκδηλώνεται. Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 13-01-2013
(Σύναξη Γονέων)
http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

«Περί ταπείνωσης 1», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Περί ταπείνωσης 1»

Ὁμιλία στίς 11-01-2009

Νά εὐχηθοῦμε σέ ὅλους καλή καί εὐλογημένη χρονιά, ἄν καί γιά τήν Ἐκκλησία ἡ χρονιά ἀρχίζει τήν 1^η Σεπτεμβρίου, ἡ ὁποία ὅμως προσλαμβάνει καί τά κοσμικά δεδομένα. Ὁ Χριστός μας ἦρθε στήν γῆ γιά νά κάνει Ἐκκλησία ὅλους τούς ἀνθρώπους καί ὅλη τήν κτίση. Ἔτσι λοιπόν εὐχόμαστε κι ἐμεῖς αὐτήν τήν χρονιά νά τήν περάσουμε ἐν μετανοία καί ἐν ἐξομολογήσει. Τότε θά εἶναι πραγματικά καλή ἡ χρονιά.

Ἐξομολόγηση ἀφενός σημαίνει νά ἐξομολογούμαστε καί νά μετανοοῦμε καί ἀφετέρου νά δοξάζουμε τόν Θεό. Ἄλλωστε αὐτός εἶναι ὁ προορισμός τοῦ ἀνθρώπου, νά δοξάζει τόν Θεό. Αὐτό γίνεται μέ τό νά μετέχουμε στόν Θεό καί στήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς ἀπό μόνοι μας δέν μποροῦμε νά δοξάσουμε τόν Θεό, οὔτε ὁ Θεός δοξάζεται ἀπό ἐμᾶς. Ὁ Θεός δοξάζεται ἀπό μόνος Του, εἶναι αὐτοδόξαστος καί δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν δική μας δοξολογία. Ὅμως ὁ Θεός ζητάει νά Τόν δοξάζουμε, γιά νά δοξαζόμαστε καί μεῖς ἀπό Αὐτόν. Λέει κάπου στήν Ἁγία Γραφή «τούς δοξάζοντάς με, δοξάσω» (Α΄Βασ. 2,30). Οἱ Ἅγιοι αὐτό ἀκριβῶς ἔκαναν. Προσπαθοῦσαν νά δοξάσουν τόν Θεό μέ τήν ζωή τους, τήν προσευχή τους, τήν μετάνοιά τους, τά ἔργα τους ἀποφεύγοντας τήν ἀνθρώπινη δόξα καί τότε ὁ Χριστός τούς δόξαζε. Ὅσο αὐτοί ζητοῦσαν νά κρυφτοῦν, τόσο ὁ Θεός τούς δόξαζε, ἐπειδή ἦταν ταπεινοί ἄνθρωποι.

Γέροντος Βιταλίου . Ἐμπειρικές διδαχές γιά μοναχούς καί λαϊκούς (+18 Νοεμβρίου 1992)

Γέροντος Βιταλίου 1992

Εμπειρικές διδαχές γιά μοναχούς καί λαϊκούς

* «Πρέπει ο κάθε μοναχός, καί πιο πολύ εγώ πού ακόμα είμαι δόκιμος, να υπακούει με ταπείνωση έως θανάτου τόν γέροντά του. Εκτός από δύο περιπτώσεις - αν ο γέροντάς του πέσει σε αίρεση ή αν πέσει στήν σαρκική αμαρτία. Η σωτηρία για τον δόκιμο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο η υπακοή. ’Αν δεν κάνει υπακοή ας μην περιμένει γιά τον εαυτό του σωτηρία, αλλά να ετοιμάζεται γιά βάσανο».

*        «Το δικό μας θέλημα μόνο κακό μάς κάνει, ενώ η υπακοή μάς ανασταίνει», έλεγε ο πατήρ Βιτάλιος στα πνευματικά του παιδιά. «Σήμερα κανείς δεν έχει υπακοή», έλεγε καί προσπαθούσε να καλλιεργήσει αυτή την αρετή στα πνευματικά του παιδιά....

*        «Ο ταπεινός άνθρωπος είναι δυνατότερος καί από τούς πιο δυνατούς».

*        «Σ’ όλη την ζωή μας πρέπει να μαθαίνουμε την ταπείνωση», έλεγε ο πατήρ Βιτάλιος.

*        "Ένα απ’ τά πιο αγαπημένα του πατερικά χωρία ήταν αυτό: «Μόνο τότε θα μπορέσεις να Αποκτήσεις την γνήσια ταπείνωση, όταν καταλάβεις πώς είσαι γιά όλα Ανάξιος, ανάξιος γιά να έχεις καλό φαγητό, να φοράς καλά ρούχα, να έχεις σπίτι καλό καί μαλακό στρώμα, ανάξιος να σε τιμούν οι άνθρωποι καί να κάθεσαι στην πρώτη θέση και μόνο γιά ένα πράγμα θα θεωρείς άξιο τόν εαυτό σου – για κάθε δυστυχία». ’Έτσι ένιωθε ο πατήρ Βιτάλιος.

Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος

Τα Καλογέρια έλεγαν στον Γέροντα να αγοράσουν βακαλάο, μια που δεν βρήκαν ψάρια. Ο Γέροντας τους έλεγε: – Κάντε υπομονή, ο Άγιος Σπυρίδων θα μας φέρει ψάρια. Και συνέχεια έκανε κομποσκοίνι. Ενώ είχαν χάσει πια την υπομονή τους τα Καλογέρια και ήταν καταστεναχωρημένα, γιατί η ώρα είχε πλησιάσει και έπρεπε να μαγειρέψουν, ακούνε ξαφνικά να χτυπάν την πόρτα. Ανοίγουν και τι να ιδούν! Δύο ψαράδες με δυό πανέρια γεμάτα ψάρια να ζητάνε τον Γέροντα. Φώναξαν οι υποτακτικοί τον Γέροντα, αλλά οι ψαράδες είπαν:
– Δεν είναι αυτός ο Γέροντας. Σ’ εμάς ήρθε ένας άλλος Γέροντας και μας είπε: “Να πάτε τα ψάρια στο Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος, που πανηγυρίζει, και θα πληρωθείτε με καλή τιμή. Αν θέλετε, να σας δώσω και καπάρο”.

Ὅροι 7 Οἰκουμενικῶν Συνόδων γιά τίς αἱρέσεις. (Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός)

Όροι 7 Οικουμενικών Συνοδων για τις αιρέσεις.

 

 Οι πρώτες 7  Άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι, οι Όροι Πίστεως και Ιεροί Κανόνες αυτών είναι Δόγμα για την Εκκλησία. Σύμφωνα με Όρο των Θεοφόρων Πατέρων των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, δεν μπορεί έως της συντέλειας του αιώνος να συνέλθει άλλη Οικουμενική Σύνοδος και να αλλάξει ή να αθετήσει το παραμικρό, από τα ήδη γραφόμενα και θεσπισμένα που είναι μέσα σε Αυτές, διότι εκπίπτει και γίνεται Αιρετική.

 Οι Θεόπνευστοι Οικουμενικοί διδάσκαλοι μας, είναι πολύ αυστηροί με τις Αιρέσεις και τους αμετανόητους Αιρετικούς. Στα Πρακτικά της Ζ' Οικουμενικής Συνόδου οι Πατέρες ορίζουν σχετικά :

"Η  Αίρεσις χωρίζει από την Εκκλησία κάθε άνθρωπο. Όλοις τοις Αιρετικοίς, ανάθεμα. Ημείς τη αρχαία θεσμοθεσία της Καθολικής Εκκλησίας επακολουθούμεν, ημείς τους προστιθέντας τι ή αφαιρούντας εκ της Καθολικής Εκκλησίας Αναθεματίζομεν".

Ἡ ψυχή καί τό πνεῦμα

ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

 

          ΙΑ.1. Μια φορά εξέφρασα την επιθυμία να μάθω από τι αποτελείται η ανθρώπινη φύση καθώς και τον προορισμό του ανθρώπου. Ο Γέροντας μου απάντησε:

          - Ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα (αφ' ενός), ψυχή και πνεύμα (αφ' ετέρου). Το σώμα έχει πέντε αισθήσεις: όραση, ακοή, γεύση, οσμή, αφή. Έχει και δύο ένστικτα: της επιβίωσης και του πολλαπλασιασμού.

          Η ψυχή είναι όπως αναπνέουμε. Όμοια (είναι κάπως) και στα ζώα και στα ερπετά. Διαθέτει διάνοια, συναίσθημα και επιθυμία. Τη διάνοια ο Θεός την έβαλε στο νου. Το συναίσθημα στην καρδιά. Την επιθυμία σ' όλο το σώμα. Τις επιθυμίες διευθύνει η βούληση, η οποία δεν έχει όργανο. Είναι σ' όλο το σώμα. Όταν μας κυριεύει η επιθυμία για κάτι, τότε όλο το σώμα συνεγείρεται. Η ψυχή θέλει να ικανοποιήσει το ένα ή το άλλο συναίσθημα. Το αθάνατο πνεύμα έχει τρία χαρακτηριστικά: το φόβο του Θεού, τη συνείδηση, τη λαχτάρα για τον Θεό. Όλα αυτά δεν τα έχουν τα ζώα και τα ερπετά. Η ψυχή είναι στο αίμα. Αλλά δεν είναι αίμα.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 12-01-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ι΄ 35 - 39 & ια΄ 1 - 7

ι΄ 35 - 39 & ια΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Ι΄ 39 - 42

Ι΄ 39 - 42

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Ποιούς καί πῶς ὠφελοῦν τά μνημόσυνα;

ΠΟΙΟΥΣ  ΚΑΙ  ΠΩΣ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ;

 

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

 

Απόσπασμα από το βιβλίο: Ο ΘΑΝΑΤΟΣ  και τα μετά θάνατον

Τώρα να επανέλθουμε στο θέμα ποιούς ωφελούν και πως ωφελούν τα μνημόσυνα. Υπάρχει η εξής δυ­σκολία σχετικά με το θέμα των μνημοσύνων. Είπαμε και σε προηγούμενες ενότητες ότι οι ψυχές των κεκοιμημένων μετά τον χωρισμό τους από το σώμα διακρίνονται βασικώς σε δύο κατηγορίες.

Πρώτον, στις ψυχές εκείνων που αμάρτησαν θανάσιμα και έφυγαν αμετανόητοι από αυτήν την ζωή, με απιστία, με ασέβεια και με θανά­σιμα αμαρτήματα, οι οποίες ψυχές παραλαμβάνονται από τους δαίμονες και οδηγούνται στην κόλαση.

Και δεύτερον, στις ψυχές των αγίων και των δικαίων, αυτοίν οι οποίοι πέρασαν όλη τους την ζωή εν μετανοία, εν φι­λανθρωπία και εν αγάπη, όλη τους η ζωή ήταν μία αφιέ­ρωση στον Θεό και στους συνανθρώπους, και οι οποίες παραλαμβάνονται από τους αγγέλους και οδηγούνται στον παράδεισο.

Υπάρχει όμως και μία άλλη, μέση τάξη ψυχών.

Με την μέση τάξη των ψυχών σχετίζεται ένας διάλογος που έγινε ανάμεσα στην Ορθόδοξη Ανατολική και στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, και με την μέση αυτή τάξη των ψυχών συνδέεται η διδασκαλία της Ρω­μαιοκαθολικής Εκκλησίας για το καθαρτήριο πυρ.

Ποια είναι αυτή η μέση τάξη; 

Πλησιάζουν τά ἔσχατα;Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

https://www.youtube.com/watch?v=h2wg2ytu0Kg

Ἡ προσευχή τοῦ Ἁγίου Γεωργίου λίγο πρίν τό μαρτύριο

Παρόμοια καί ο άγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος (3ος- 4ος αί.), αφού καταφρόνησε μέ τη χάρη του Χριστού όλα τά φρικτά βασανιστήρια πού επινόησε η κακία των δημίων του, αφού ανέστησε μπροστά στα μάτια τους έναν νεκρό, αφού κατέστρεψε τά είδωλα μόνο μέ την επίκληση του ονόματος του Χριστού, φτάνοντας στον τόπο του μαρτυρικού του θανάτου, έκανε τούτη την προσευχή: «Δοξασμένος να είσαι, Κύριε καί Θεέ μου, πού δεν μέ παρέδωσες σάν θήραμα στους διώκτες μου καί δεν έδωσες χαρά στους εχθρούς μου, αλλά λύτρωσες την ψυχή μου σάν πουλί από την παγίδα των κυνηγών. Καί τώρα, Κύριε, άκουσέ με καί παραστάσου μου την τελευταία μου τούτη ώρα Φύλαξε την ψυχή μου από τόν άρχοντα του αέρα, τον απαίσιο αντίπαλο Σου, καί από τά ακάθαρτα πνεύματα πού τόν ακολουθούν.

..Μερικοί νομίζουν σφαλερά πώς ἡ μνήμη τοῦ θανάτου δηλητηριάζει τή ζωή.

..Μερικοί νομίζουν σφαλερά πώς η μνήμη του θανάτου δηλητηριάζει τή ζωή. 

Δέν τή δηλητηριάζει.