Μετάνοια καί Μνήμη θανάτου, Εὐεργετινός, Τόμος 1, Ὑπόθεση δ΄- ε΄, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Μετάνοια καί Μνήμη θανάτου, Εὐεργετινός, Τόμος 1, Ὑπόθεση δ΄- ε΄, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 19-8-2017 (Σύναξη) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Οἱ πνευματικές θεωρίες (Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριατσιανίνωφ)

Οι άγιοι Δημήτριος του Ροστώφ και Τύχων του Βορονέζ ασκούντο σε πνευματικές θεωρίες:

• σε άγιες σκέψεις γύρω από την ενσάρκωση του Θεού Λόγου, την επίγεια ζωή Του, τα φρικτά και σωτήρια πάθη Του, την ένδοξο Ανάστασή Του και Ανάληψή Του.
• σε σκέψεις γύρω από τον άνθρωπο, τον προορισμό του, την πτώση του, την αναγέννησή του από τον Λυτρωτή, και γύρω από όλα τα βαθειά μυστήρια του Χριστιανισμού.

α. Οι πνευματικές θεωρίες είναι επικίνδυνες

Τις ιερές αυτές σκέψεις, ο όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός, καθώς και άλλοι ασκητικοί συγγραφείς, τις κατατάσσει στις πνευματικές θεωρίες, και στην κατηγορία των θεωριών τις προσδιορίζει στον τέταρτο βαθμό.

Πνευματική θεωρία είναι η θέα κάποιου μυστηρίου και φανερώνεται στον ασκητή, όπως το βλέπομε στα έργα του οσίου Πέτρου, ανάλογα με την κάθαρσή του και με την μετάνοια του.

Η μετάνοια έχει δικά της στάδια. Και οι πνευματικές θεωρίες δικούς τους βαθμούς. Τα μυστήρια του χριστιανισμού αποκαλύπτονται στον ασκητή βαθμιαία, ανάλογα με την πνευματική του κατάσταση. Οι πνευματικές θεωρίες, ή ευσεβείς σκέψεις, των αγίων Δημητρίου και Τύχωνος, εκφράζουν την πνευματική τους κατάσταση.

Ἅγιος Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος: "Δέν φέρνει εὐχαρίστηση ὁποιαδήποτε ἀγάπη"

  Ἄν ἐπικρατοῦσε παντοῦ ἡ ἀγάπη, πόσο διαφορετικός θά ἦταν ὁ κόσμος μας! Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπάει, ζεῖ στή γῆ ὅπως θά ζοῦσε στόν οὐρανό, μέ ἀδιατάρακτη γαλήνη καί εὐτυχία, μέ ψυχή καθαρή ἀπό φθόνο, ζήλια, ὀργή, ὑπερηφάνεια, κακή ἐπιθυμία.. Νά ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος! Αὐτή καθεαυτή ἡ ἀγάπη πόσο ὡραία εἶναι! Μέ πόση χαρά καί εἰρήνη πλημμυρίζει τήν ψυχή, πού τήν κατέχει! Ἵσως θά μέ ρωτήσετε: Δέν φέρνει εὐχαρίστηση, ἔστω καί ἄτοπη, ὁποιαδήποτε ἀγάπη; Ὄχι. Μόνο...

ἡ γνήσια ἀγάπη φέρνει καθαρή καί ἀνόθευτη χαρά. Καί γνήσια ἀγάπη δέν εἶναι ἡ κοσμική, ἡ ἀγοραία, πού ἀποτελεῖ μᾶλλον κακία καί ἐλάττωμα, ἀλλά ἡ χριστιανική, ἡ πνευματική, ἐκείνη πού μᾶς ζητάει ὁ Παῦλος, ἐκείνη πού ἀποβλέπει στό συμφέρον τοῦ πλησίον.

Ὁ Στάλιν καί ὁ...Ἅγιος Πορφύριος

 

 

Όταν ζούσε ο Στάλιν,ένας χριστιανός παρεκάλεσε τον Γέροντα να προσευχηθεί να τον πάρει ο Θεός από την ζωή,να γλυτώσουν οι άνθρωποι από τα εγκλήματά του.

Ο Γέροντας τού απάντησε:

Κεντρικά σημεῖα τῆς διδασκαλίας τοῦ π. Ἰωάννου Ρωμανίδη

Του σεβ. Μητροπ. Ναυπάκτου Ιεροθέου

Η διδασκαλία του π. Ιωάννου Ρωμανίδη συντονίζεται στην διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας, την οποία εκείνος παρουσίασε με έναν σύγχρονο τρόπο στους φοιτητές του, τους ακροατές του και τους συνομιλητές του, όπως το έκανε και με τα γραπτά του. Όταν κανείς τον συναντούσε και συζητούσε για ελάχιστα λεπτά της ώρας μαζί του, μπορούσε να παραλάβει μια συμπεπυκνωμένη διδασκαλία. Είχε την ικανότητα σε μικρό χρονικό διάστημα να μεταδίδει με τρόπο ευσύνοπτο και απλό τον πυρήνα της διδασκαλίας του.

 Στην συνέχεια θα εκτεθούν δέκα σημεία, που είναι οι κεντρικές θέσεις της διδασκαλίας του, όπως τις έχω αντιληφθεί.

1. Ο Θεός της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι Θεός της αποκαλύψεως, δηλαδή ο Θεός ο οποίος φανερώθηκε στους Προφήτες, Αποστόλους και Αγίους κάθε εποχής και οι οποίοι χαρακτηρίζονται θεούμενοι και είναι φίλοι του Θεού. Ο Θεός της Εκκλησίας δεν είναι Θεός των φιλοσόφων και των στοχαστών, αλλά ο Θεός των Πατέρων ημών. Αποκαλύπτεται δε στους Θεουμένους, σε αυτούς, δηλαδή, που βρίσκονται σε ένα επίπεδο πνευματικής καταστάσεως, για να αισθανθούν την κοινωνία μαζί Του.

Η πνευματική αυτή κατάσταση λέγεται θεωρία, δηλαδή, οι θεόπτες βλέπουν τον Θεό μέσα στο Φως της δόξης Του. Αυτή η θέα είναι κοινωνία. Η κοινωνία προσφέρει γνώση και η γνώση αυτή είναι υπεράνω της ανθρώπινης γνώσεως. Κατά την διάρκεια της θεωρίας ο θεούμενος δεν έχει νοήματα, μετέχει του Φωτός, αλλά μετά την θεωρία καταγράφει την εμπειρία του με λέξεις και εικόνες που λαμβάνει από το περιβάλλον. Ο Θεός είναι Φως, οι Άγιοι ζουν μέσα στο Φως και στην συνέχεια περιγράφουν την άκτιστη αυτήν πραγματικότητα με στοιχεία της κτιστής πραγματικότητας. Η λέξη «άκτιστος» σημαίνει αδημιούργητος, δηλαδή δεν είναι κτιστός. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ακτίστου και κτιστού και οι θεούμενοι το αντιλαμβάνονται αυτό κατά την διάρκεια της θεοπτικής τους εμπειρίας.

Ἁγίου Νεκταρίου Διδαχές μέρος ζ΄ «Ἀγάπη»

Ἐπιδιώκετε τήν ἀγάπη. Ζητᾶτε καθημερινά ἀπό τό Θεό τήν ἀγάπη. Μαζί μέ τήν ἀγάπη ἔρχεται καί ὅλο τό πλῆθος τῶν ἀγαθῶν καί τῶν ἀρετῶν. Ἀγαπᾶτε, γιά ν᾿ ἀγαπιέστε κι ἐσεῖς ἀπό τούς ἄλλους. Δῶστε στό Θεό ὅλη σας τήν καρδιά, ὥστε νά μένετε στήν ἀγάπη.

«Ὅποιος ζεῖ μέσα στήν ἀγάπη, ζεῖ μέσα στό Θεό, κι ὁ Θεός μέσα σ᾿ αὐτόν» (Α΄Ἰω. 4 : 16).

Ὀφείλετε νά ἔχετε πολλή προσοχή στίς μεταξύ σας σχέσεις καί νά σέβεστε ὁ ἕνας τόν ἄλλον ὡς πρόσωπα ἱερά, ὡς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ. Νά μήν ἀποβλέπετε ποτέ στό σῶμα ἤ στήν ὀμορφιά του, ἀλλά στήν ψυχή. Προσέχετε τό αἴσθημα τῆς ἀγάπης, γιατί ὅταν ἡ καρδιά κινδυνεύει νά γίνει σαρκική καί ἀφύσικη· κινδυνεύει νά σκοτίσει τό νοῦ καί νά κατακάψει τήν καρδιά.

Τό συγγραφικό ἔργο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Ἀρχιμ. Κυρίλλου

 Τὸ συγ­γρα­φι­κό του ἔρ­γο ἐκ­πλήσ­σει μὲ τὴν ἔ­κτα­ση καὶ τὴν ποι­κι­λί­α τῶν θε­μά­των, τὴν πο­λυ­μέ­ρεια καὶ τὸ θε­ο­λο­γι­κό τους βά­θος. ”Ὁ ἅγιος Νι­κό­δη­μος κα­τα­τάσ­σε­ται με­τα­ξὺ τῶν λο­γι­ω­τά­των τοῦ και­ροῦ του, πάν­των ὑ­πέρ­τε­ρος κα­τὰ τὴν φι­λο­πο­νί­αν καὶ χαλ­κέν­τε­ρος ἀ­να­δει­χθείς, τὰ πο­λυ­ά­ριθ­μα αὐ­τοῦ συγ­γράμ­μα­τα οὐκ ὀ­λί­γον συ­νε­τέ­λε­σαν εἰς τὴν κρα­ταί­ω­σιν τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας, ὠ­φε­λεί­ας ἀ­νυ­πο­λο­γί­στου τοῦ ἡ­με­τέ­ρου Ἔθνους πρό­ξενα γε­νό­με­να­” (Κ. Σά­θας, στὸ ”Νεοελληνική Φι­λο­λο­γί­α­”, βι­ο­γρα­φί­αι τῶν ἐν τοῖς γράμ­μα­σι δι­α­λαμ­ψάν­των Ἑλ­λή­νων (1453-18210, ἐν Ἀ­θή­ναις 1868, σελ. 626). Πραγ­μα­τι­κά, ὁ­μι­λοῦ­με γιὰ μί­α μο­να­δι­κὰ με­λε­τη­ρὴ καὶ εὐ­ρυ­μα­θέ­στα­τη μορ­φὴ ἑ­νὸς Ἁγι­ο­ρεί­του ἀ­σκη­τι­κοῦ μο­να­χοῦ.

 Τὰ ἔρ­γα του δι­α­κρί­νον­ται σὲ θε­ω­ρη­τι­κά, μυ­στι­κά, ἠ­θι­κὸ-ἀ­σκη­τι­κά, πα­τρο­λο­γι­κά, δογ­μα­τι­κά, ἀ­πο­λο­γη­τι­κά, ἑρ­μη­νευ­τι­κά, ἁ­γι­ο­λο­γι­κά, ποι­μαν­τι­κά, ὑ­μνο­λο­γι­κά, ὁ­μι­λη­τι­κά, κα­νο­νο­λο­γι­κά. Ὁ ἅ­γιος Νι­κό­δη­μος ἀ­να­δεί­χθη­κε μέ­σα ἀ­πὸ τὸ ἔρ­γο του σὲ κο­ρυ­φαῖ­ο κα­νο­νο­λό­γο, λει­τουρ­γι­ο­λό­γο. Ἁ­γι­ο­γρά­φο, ἐκ­δό­τη βι­βλί­ων, δι­ορ­θω­τῆ καὶ ἐ­πε­ξερ­γα­στῆ ἀρ­χαί­ων χει­ρο­γρά­φων, τὰ ὁ­ποῖ­α ἀ­φοῦ συ­νέ­λε­γε, συ­νέ­κρι­νε με­τα­ξύ τους, ἔ­κα­νε τὶς ἀ­πα­ραί­τη­τες δι­ορ­θώ­σεις, συμ­πλη­ρώ­σεις, σχο­λια­σμούς, θε­ο­λο­γι­κὲς ἑρ­μη­νεῖ­ες προ­τοῦ νὰ τὰ ἐκ­δώ­σει. Ἐκ­πλήσ­σει τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι ὅ­λο αὐ­τὸ τὸ ἔρ­γο συ­νε­τε­λέ­σθη ὑ­πὸ δύ­σκο­λες συν­θῆ­κες, μέ­σα σὲ βι­βλι­ο­θῆ­κες μο­νῶν καὶ κελ­λιὰ τοῦ Ἁ­γί­ου Ὄ­ρους, δί­χως τὶς ἀ­νέ­σεις καὶ εὐ­κο­λί­ες πού δι­α­θέ­τει ἕ­νας σύγ­χρο­νος ἐ­ρευ­νη­τὴς-με­λε­τη­τής.

Ἡ πίστη πού στηρίζει, εἶναι πιό θερμή καί πιό δυνατή, ἀπό τήν πίστη πού ἁπλῶς στολίζει!.. Ἁγ.Νικολάου Ἐπισκόπου Ἀχρίδος.

Ο άνθρωπος κρατάει τό μπαστούνι.

Καί τό μπαστούνι στηρίζει τόν άνθρωπο.

Μερικοί βέβαια τό κρατούν γιά ομορφιά.

Μά οι πιό πολλοί τό έχουν γιά στήριγμα στόν δύσκολο δρόμο τους.

Έτσι καί η πίστη ειναι καί ΚΟΣΜΗΜΑ καί ΣΤΗΡΙΓΜΑ.

Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: «Ἡ προσευχή εἶναι τά μάτια καί τά φτερά τῆς ψυχῆς μας ...»

 Η προσευχή είναι τα μάτια και τα φτερά της ψυχής μας, και μας δίδει θάρρος και δύναμιν να αντικρύσωμε τον Θεόν.

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/07/blog-post_231.html