Τό Ἄκτιστο Φῶς καί οἱ τρόποι θεωρίας του Ἅγιος Σιλουανός 33ο, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

Τό Ἄκτιστο Φῶς καί οἱ τρόποι θεωρίας του Ἅγιος Σιλουανός 33ο, Αρχίμ. Σάββα Αγιορείτου

Ἐπιτρέπεται νά κοινωνοῦμε μόνο ἀνά 40 ἡμέρες, 22-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Ἐπιτρέπεται νά κοινωνοῦμε μόνο ἀνά 40 ἡμέρες, 22-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Ψαλμός 44, 5 «Καί ἔντεινον καί κατευοδοῦ» Ἀρχ Σάββας Ἁγιορείτης

Ψαλμός 44, 5 «Καί ἔντεινον καί κατευοδοῦ» Ἀρχ Σάββας Ἁγιορείτης 15-12-2016

Κυριακή Ζ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Πρῶτο

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ρωμ. 15,1-7] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Πρώτο μέρος: υπομνηματισμός των εδαφίων Ρωμ.15,1-6] 

Αφού λοιπόν ο Παύλος απέδωσε τη δοξολογία προς τον Θεό, πάλι από την ευχή προχωρεί σε παραίνεση, στρέφοντας τον λόγο στους πιο δυνατούς κατά την πίστη και λέγοντας τα εξής: «Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν(: οφείλουμε εμείς οι δυνατοί στην πίστη και στην αρετή να δείχνουμε ανεκτικότητα και συμπάθεια στις αδυναμίες των αδυνάτων στην πίστη ανθρώπων και να μην κάνουμε εκείνα που αρέσουν στον εαυτό μας)»[Ρωμ.15,1]. 

Είδες πώς εξύψωσε αυτούς με τους επαίνους, όχι με το να τους πει μόνο δυνατούς, αλλά και με το να τους τοποθετήσει μαζί με τον εαυτό του; Και όχι μόνο έτσι, αλλά και τους παρακινεί πάλι με το χρήσιμο και το ευχάριστο. «Γιατί εσύ βέβαια είσαι δυνατός», λέγει, «και όταν δείχνεις συγκατάβαση δεν βλάπτεσαι καθόλου αλλά σε εκείνον ο κίνδυνος είναι για τα χειρότερα κακά, αν δεν βαστάζεται». Και δεν είπε «να βαστάζουμε τους αδυνάτους», αλλά «τις αδυναμίες των αδυνάτων ανθρώπων», για να παρακινήσει και να οδηγήσει τον δυνατό σε ευσπλαχνία, όπως και αλλού λέγει: «ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος(:εάν από αδυναμία πέσει ένας άνθρωπος σε κάποιο αμάρτημα, εσείς που είστε πνευματικά ισχυροί, να τον διορθώνετε και να τον παιδαγωγείτε με πνεύμα πραότητας)»[Γαλ.6,1]. 

Έγινες δυνατός; Απόδωσε την αμοιβή στον Θεό που σε έκανε τέτοιον και θα την αποδώσεις, αν διορθώνεις την ασθένεια του αρρώστου. Καθόσον και εμείς ήμασταν ασθενείς, αλλά γίναμε δυνατοί από τη θεία χάρη. Και αυτό δεν πρέπει να το κάνεις μόνο στην περίπτωση αυτή, αλλά και σε εκείνους που πάσχουν από διαφορετική αρρώστια, όπως αν κάποιος είναι οξύθυμος, αν είναι υβριστής, αν έχει κάποιο άλλο παρόμοιο ελάττωμα, να τον βαστάζεις. 

Και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό, άκουσε τα επόμενα. Γιατί, αφού είπε: «οφείλουμε να βαστάζουμε», πρόσθεσε: «και να μην κάνουμε όσα αρέσουν στον εαυτό μας»: «Ἓκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν(: ο καθένας μας δηλαδή ας γίνεται αρεστός στον διπλανό του, για να συντελεί στο καλό του και να τον οικοδομεί στην αρετή)»[Ρωμ.15,2].Αυτό που λέγει σημαίνει το εξής: Είσαι δυνατός; Ας γνωρίζει τη δύναμή σου ο ασθενής· εκείνος ας μαθαίνει τη δύναμή σου, σε εκείνον να αρέσεις. Και δεν είπε απλώς: «να αρέσεις», αλλά «για το καλό του»· και όχι απλώς για το καλό του, για να μη λέγει ο τέλειος «ιδού, τον έλκω στο καλό», αλλά πρόσθεσε «για την οικοδομή του». Επομένως είτε είσαι πλούσιος, είτε έχεις εξουσία, να μην κάνεις εκείνα που αρέσουν στον εαυτό σου, αλλά στον φτωχό και σε αυτόν που έχει ανάγκη· γιατί έτσι και την αληθινή δόξα θα απολαύσεις και πολλή ωφέλεια θα προκαλέσεις. Γιατί η δόξα των κοσμικών πραγμάτων αμέσως εξαφανίζεται, ενώ των πνευματικών μένει, αν το κάνεις αυτό για την οικοδομή του. Γι' αυτό από όλους το ζητάει αυτό· όχι δηλαδή ο τάδε και ο τάδε, αλλά «ο καθένας σας». 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΕΔΕΣΣΗΣ ἀπό 24-7-2020 ἔως και Κυριακή 26-7-2020

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24-7-2020

ΚΗΡΥΓΜΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) 22.00 

Τίτλος: 32. Ἐπιτρέπεται νά μήν κοινωνοῦμε συχνά ἀπό «εὐλάβεια»; - Ἐνστάσεις Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 24-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

ΣΑΒΒΑΤΟ 25-7-2020

ΟΡΘΡΟΣ- Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ (ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ) ΣΤΗΝ Ι.Μ. ΑΓ. ΤΡΙΑΔΟΣ 06.00-10.30 

Η ΠΥΛΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΑΠΟ 06.00- 09.00

33. «Ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία καί κάποιοι ἀσκητές κοινωνησαν μία φορά στή ζωή τους» - Ἐνστάσεις Περί Συνεχοῦς Μεταλήψεως, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορ., 25-7-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΕΤΑΔΟΣΗ: https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw (Πατῆστε ΕΓΓΡΑΦΗ καί μετά τό καμπανάκι)

Ἡ βεβήλωση τῆς Ἁγίας Σοφίας

«Βγάζεις τα παπούτσια σου για να μπεις πλέον στην Αγία Σοφία, αλλά τι προσκυνάς εκεί μέσα, για πέστε μου...Επιτρέπεται τώρα να πάει ο Χριστιανός εκεί πέρα και να βγάλει τα παπούτσια τού; Να συμπορεύεται δηλαδή με την λατρεία του αντίχριστου; Εκεί λατρεύεται ο σατανάς τώρα! Έτσι δεν είναι; Να πάει ο Χριστιανός εκεί μέσα να δει τι, τι να δεί; Δεν θα πάμε. Φυσικά και δεν θα πάμε! Και δεν είναι ευλάβεια αυτό...να βγάζεις μόνο τα παπούτσια σου. Το θέμα είναι να πιστεύεις σωστά και να λατρεύεις τον σωστό, τον αληθινό Θεό, όχι να λατρεύεις του δαίμονες! Τι να το κάνω εγώ που βγάζεις τα παπούτσια σου, τιμάς τον δαίμονα εκεί πέρα. Θα μου πείτε και αυτό που γινόταν με τους Χριστιανούς που πηγαίνανε σχεδόν γυμνοί μέσα στην Αγία Σοφια ήταν σωστό; Φυσικά και δεν ήταν σωστό. Και αυτό ήταν βεβήλωση. Αλλά ο Θεός με μια κίνηση κάνει πάρα πολλά οφέλη να ξέρετε, δεν βγαίνει μόνο ένα όφελος. Όντως είναι μια τιμωρία αυτό για μας, μια παιδαγωγία, μια ταπείνωση για μας...Ο μεγαλύτερος, ο σπουδαιότερος, ο ιερότερος τόπος μετά τους Αγίους Τόπους, να παραδοθεί στους αντίχριστους, και να λατρεύεται τώρα εκεί ο σατανάς...φοβερό! Και μυαλό δεν βάζουμε, δεν μετανοούμε..θα έπρεπε να κλαίμε όλοι γι' αυτή μας την κατάντια. Και είναι αυτό η έσχατη ταπείνωση του Θεού.

Ἅγιος Πατήρ ἡμῶν Ἰωάννης Καλαΐδης: "ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαήλ βγῆκε ἀπό τήν εἰκόνα του...".

Άγιος Πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης: "Ο αρχάγγελος Μιχαήλ βγήκε από την εικόνα του...". 

Λίγες ημέρες πριν την γιορτή των Ταξιαρχών του 2000 ο π. Ιωάννης μου είχε πει ότι θα λειτουργήσει την ημέρα εκείνη στο παρεκκλήσιο των Αγίων, που βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού (Μπέλες). Μαζί με τον πνευματικό μου αδερφό Γεώργιο Σιώτο, ιεροψάλτη, που ήταν συνέχεια κοντά στον Παππούλη, ανεβήκαμε με ένα τζιπ γιατί ο δρόμος ήταν αρκετά δύσβατος! Ο π. Ιωάννης είχε πάει πιο πριν με άλλους προσκυνητές. Η θεία λειτουργία ήταν κατανυκτική και μόλις τελείωσε, ο άγιος Πατήρ με φώναξε στο ιερό για να διαβάσω την ευχαριστία της Θείας Μεταλήψεως. Γονάτισα και διάβαζα δυνατά γιατί ο π. Ιωάννης ήθελε να ακούει καθαρά τις ευχές όταν έκανε κατάλυση! Μετά διηγήθηκε σε όλους τους προσκυνητές, ένα μεγάλο θαύμα που έγινε στο παρεκκλήσιο αυτό πριν από χρόνια! Μας είπε: " Τα προηγούμενα χρόνια ,οι ηλικιωμένες κυρίως γυναίκες, συνήθιζαν να ξενυχτούν από το βράδυ της παραμονής της γιορτής και μέχρι το πρωί που άρχιζε η θεία λειτουργία, μέσα στον ιερό ναό! Μια χρονιά, τα ξημερώματα, βγήκε ο Αρχάγγελος από την εικόνα του τέμπλου και πέταξε επάνω από τις προσκυνήτριες! Μετά ξαναγύρισε στην εικόνα του τέμπλου "!

Τώρα, λόγῳ τῶν δαιμονίων ποὺ ὑπάρχουν στὶς καρδιές, κινδυνεύουμε νὰ γίνουμε νεκροθάφτες ἑνὸς ἱστορικοῦ ἔθνους.

Ἐγὼ ὡς ἐπίσκοπος δὲν ἀνήκω σὲ κόμματα• ἀνήκω στὴν Ἑλλάδα τὴν πατρίδα μου καὶ παραπάνω ἀπ᾿ τὴν πατρίδα ἀνήκω στὸ Χριστό. Αὐτὰ τὰ δυὸ πιστεύω καὶ αὐτὰ ὑποστηρίζω μέχρι τέλους. Τὰ κόμματα χωρίζουν, ἡ Ἐκκλησία ἑνώνει. Εἶναι μάνα. Κι ὅπως ἡ κλῶσσα ἔχει πουλιά, κι ἄλλα εἶναι κόκκινα, ἄλλα εἶναι πράσινα, ἄλλα εἶναι μαῦρα, κι ἄλλα εἶναι ἄσπρα, ἀλλὰ ὅλα τὰ πουλιά της τ᾿ ἀγαπάει, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ἀγαπάει ὅλα τὰ παιδιά της. Ἕνα μόνο ζητοῦμε• ν᾿ ἀγαποῦν ὅλοι καὶ ν᾿ ἀκολουθοῦν τὸ Χριστό μας. Τότε θὰ εἶναι καὶ ἑνωμένοι. Διότι τὸ ἐπαναλαμβάνω• Ὁ Χριστὸς ἑνώνει, τὰ κόμματα χωρίζουν, καὶ αὐτὰ θὰ γίνουν ὁ τάφος τῆς πατρίδος. 

Ἂν ἐξετάσουμε καλά, ὅλοι ἔχουμε κάποιο δαιμόνιο ποὺ μᾶς ἐνοχλεῖ, ὅλοι εἴμαστε κατὰ κάποιο τρόπο δαιμονισμένοι. Κ᾿ ἔπρεπε νὰ ξανάρθῃ ὁ Ντοστογιέφσκυ νὰ περιγράψῃ τὰ δαιμόνια ὄχι πλέον τῆς Ῥωσικῆς γῆς, ἀλλὰ τὰ δαιμόνια, ποὺ εἶναι σκορπισμένα καὶ ἁλωνίζουν στὴν Ἑλλάδα. Κ᾿ ὕστερα μοῦ λές, πὼς δὲν ὑπάρχουν δαιμονιζόμενοι. Ὑπάρχουν• καὶ χειρότεροι ἴσως ἀπὸ τοὺς δαιμονιζομένους τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου• καὶ χειρότεροι ἴσως ἀπὸ τοὺς δαιμονιζομένους ποὺ πᾶνε στὴν Κεφαλονιὰ γιὰ νὰ θεραπευθοῦν. 

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: Οἱ προϋποθέσεις γιὰ νὰ ἀκούσει ὁ Θεὸς τὴν Προσευχή μας

Ἡ στάση μας νὰ εἶναι σεμνή, τὸ φρόνημα ταπεινὸ καὶ τὸ πρόσωπο χαρούμενο καὶ ἤπιο. «Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι τὸ ὄχημα τῆς προσευχῆς».

Νὰ προσευχόμαστε μὲ πραότητα, ἐπιείκεια καὶ ἠρεμία.

Δὲν θὰ στρεφόμαστε ποτὲ ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν μας. «Αὐτὴ εἶναι ἡ γλῶσσα ποὺ μιλοῦν οἱ ἄγγελοι, ἐκείνη ποὺ δὲν λέει τίποτε τὸ πικρό, ἀλλὰ ὅλα ὅσα λέει εἶναι εὐχάριστα».

Νὰ εἴμαστε ἄξιοι νὰ πάρουμε αὐτὰ ποὺ ζητᾶμε, νὰ προσευχόμαστε συνεχῶς, νὰ μὴ ζητοῦμε τίποτε τὸ κοσμικό, νὰ ζητοῦμε ἐκεῖνα ποὺ συμφέρουν τὴν ψυχή μας καὶ νὰ κάνουμε...

ὅλα ὅσα ἐξαρτῶνται ἀπὸ ἐμᾶς.

Νὰ ζητοῦμε μὲ θέρμη, ἐπιμονὴ καὶ ἄγρυπνη ψυχὴ αὐτὰ ποὺ πρέπει.

Μαζὶ μὲ τὴν προσευχὴ εἶναι ἀπαραίτητη καὶ ἡ προσεκτικὴ συμπεριφορά , νὰ κάνουμε δηλαδὴ ὅσα θέλουμε νὰ κάνουν σὲ ἐμᾶς οἱ ἄλλοι.

Ἡ προσευχὴ εἶναι ἀνώφελη, ὅταν ἐπιμένουμε στὰ ἁμαρτήματα μας.

Τὸ λιβάνι εὐωδιάζει ὅταν ἔλθει σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν φωτιά, καὶ ἡ προσευχὴ εἶναι εὐωδιαστὴ « ὅταν ἀνεβαίνει στὸν οὐρανὸ ἀπὸ ψυχὴ γεμάτη φλόγα καὶ θέρμη».

Ἡ προσευχή μας εἰσακούεται ὅταν εὐχαριστεῖ τὸν Θεό, ὅταν ἐκδηλώνουμε τὴν εὐγνωμοσύνη μας.

Νὰ προσευχόμαστε χωρὶς ὀργὴ καὶ μνησικακία καὶ χωρὶς ἀμφιβολία καὶ ὀλιγοπιστία.

Ὅταν προσευχόμαστε νὰ μὴν χασμουριόμαστε καὶ νὰ μὴν ξυνόμαστε, οὔτε νὰ στριφογυρίζουμε καὶ νὰ δείχνουμε ἀδιαφορία.

Ὁ Θεὸς εἶναι Δικαιοσύνη, ὅποιος θὰ ἔλθει πρὸς Αὐτὸν συνοδευόμενος ἀπὸ τὴν δικαιοσύνη, δὲν θὰ φύγει ἄδειος.

Συνήθως τὸ Θεὸ δὲν τὸν πείθει τὸ πλῆθος τῶν λόγων ἀλλὰ ἡ καθαρὴ ψυχὴ καὶ ἡ ἐπίδειξη καλῶν ἔργων

Προσερχόμαστε στὸ Βασιλιᾶ τοῦ κόσμου, ποὺ κατοικεῖ μέσα στὸ ἄκτιστο φῶς, ἂς γονατίζουμε καὶ ἂς προσευχόμαστε μὲ δέος.

«Ἄν παρουσιάσεις ζωὴ ἀποστολικὴ καὶ ἔχεις ὁμόνοια καὶ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον σου, θὰ εἰσακουσθοῦν οἱ παρακλήσεις σου».

Πῶς νὰ προσευχηθῶ ἀφοῦ μολύνθηκα;

Ὁ Γέροντας Παΐσιος ζοῦσε Οὐράνιες καταστάσεις.

Έλεγε ο γέροντας: «Όταν ήμουν στα Κατουνάκια, στο Κελλί του Υπατίου, ένα απόγευμα... Έλεγα συνέχεια την ευχή. Γύρω στις έντεκα την νύχτα γέμισε ξαφνικά το κελλί με ένα φως γλυκό, ουράνιο. Ήταν πολύ δυνατό, αλλά δεν σε θάμπωνε. Κατάλαβα όμως ότι και τα μάτια μου «δυνάμωσαν», για να μπορώ να αντέξω αυτήν την λάμψη. Όσο ήμουν σε αυτήν την κατάσταση, μέσα στα θείο εκείνο φως, ήμουν σ' έναν άλλον κόσμο, πνευματικό. Αισθανόμουν μια ανέκφραστη αγαλλίαση, και τα σώμα μου ανάλαφρο: είχε χαθεί το βάρος του σώματος. Ένιωθα την Χάρη του Θεού, τον θείο φωτισμό. Θεία νοήματα περνούσαν γρήγορα από το νου μου σαν ερωταποκρίσεις. Δεν είχα προβλήματα, ούτε θέματα να ρωτήσω, όμως ρωτούσα και είχα συγχρόνως και την απάντηση. Ήταν ανθρώπινα λόγια οι απαντήσεις, είχαν όμως και θεολογία, αφού ήταν θείες. Και τόσο πολλά όλα αυτά, ώστε, αν τα έγραφε κανείς, θα γραφόταν άλλος ένας Ευεργετινός. Αυτό κράτησε όλη την νύχτα, μέχρι τις εννέα τα πρωί. Όταν πια χάθηκε εκείνο τα φώς, όλα μου φαίνονταν σκοτεινά.

Ἡ καινούρια αἴρεση καί βλάσφημη Θεολογία περί μολυσμοῦ στόν Ἱερό Ναό, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ καινούρια αἴρεση καί βλάσφημη Θεολογία περί μολυσμοῦ στόν Ἱερό Ναό, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ παγίδα τῆς προδοσίας.

Πρέπει να επιμένουμε στην εσωτερική εργασία. Όταν δεν ζούμε αυτά πού λέμε στην προσευχή, αυτές οι προσευχές είναι μάταιες. Μέχρι τώρα μπορούσαμε να ξεπερνάμε τις καθημερινές μας δυσκολίες κάνοντας κάποια επιφανειακά θρησκευτικά καθήκοντα, αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό για τούς καιρούς πού έρχονται. Αν δεν έχουμε συντετριμμένη καρδιά, δεν θα μπορούμε να αντέξουμε στα ψυχολογικά βασανιστήρια.

Ὁ καθηγιασμένος γάμος...

«Ὁ καθηγιασμένος γάμος, ὁ πειθαρχημένος, ὁ χωρὶς διαστροφήν, διατηρεῖ τὸν ἄνθρωπον φυσικῶς καὶ ἠθικῶς, ἐνῷ πᾶσα ἄλλη μορφὴ σαρκικῆς ἀπολαύσεως, ἔστω καὶ ὑπὸ ὀνειρώδη μόνον μορφήν, διαφθείρει ὁλόκληρον τὸν ἄνθρωπον, ἤτοι τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα».

Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/06/blog-post_235.html

24 Ἰουλίου. Τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Χριστίνης. Ἀθηναγόρου τοῦ Ἀπολογητοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. ζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ζ΄ 35 - η΄ 8).

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' Ζ´ 35 - 40

³⁵ τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν συμφέρον λέγω, οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω, ἀλλὰ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ Κυρίῳ ἀπερισπάστως. ³⁶ Εἰ δέ τις ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει, ἐὰν ᾖ ὑπέρακμος, καὶ οὕτως ὀφείλει γίνεσθαι, ὃ θέλει ποιείτω· οὐχ ἁμαρτάνει· γαμείτωσαν. ³⁷ ὃς δὲ ἕστηκεν ἑδραῖος ἐν τῇ καρδίᾳ, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματος, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, τοῦ τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶς ποιεῖ. ³⁸ ὥστε καὶ ὁ ἐκγαμίζων καλῶς ποιεῖ, ὁ δὲ μὴ ἐκγαμίζων κρεῖσσον ποιεῖ. ³⁹ Γυνὴ δέδεται νόμῳ ἐφ’ ὅσον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς· ἐὰν δὲ κοιμηθῇ ὁ ἀνήρ αὐτῆς, ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει γαμηθῆναι, μόνον ἐν Κυρίῳ. ⁴⁰ μακαριωτέρα δέ ἐστιν ἐὰν οὕτω μείνῃ, κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην· δοκῶ δὲ κἀγὼ Πνεῦμα Θεοῦ ἔχειν.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Α' Η´ 1 - 8

¹ Περὶ δὲ τῶν εἰδωλοθύτων, οἴδαμεν ὅτι πάντες γνῶσιν ἔχομεν. ² ἡ γνῶσις φυσιοῖ, ἡ δὲ ἀγάπη οἰκοδομεῖ. εἰ δέ τις δοκεῖ εἰδέναι τι, οὐδέπω οὐδὲν ἔγνωκε καθὼς δεῖ γνῶναι· ³ εἰ δέ τις ἀγαπᾷ τὸν Θεόν, οὗτος ἔγνωσται ὑπ’ αὐτοῦ. ⁴ Περὶ τῆς βρώσεως οὖν τῶν εἰδωλοθύτων οἴδαμεν ὅτι οὐδὲν εἴδωλον ἐν κόσμῳ, καὶ ὅτι οὐδεὶς Θεὸς ἕτερος εἰ μὴ εἷς. ⁵ καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶ λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ τῆς γῆς, ὥσπερ εἰσὶ θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί, ⁶ ἀλλ’ ἡμῖν εἷς Θεὸς ὁ Πατήρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν, καὶ εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δι’ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς δι’ αὐτοῦ. ⁷ Ἀλλ’ οὐκ ἐν πᾶσιν ἡ γνῶσις· τινὲς δὲ τῇ συνειδήσει τοῦ εἰδώλου ἕως ἄρτι ὡς εἰδωλόθυτον ἐσθίουσι, καὶ ἡ συνείδησις αὐτῶν ἀσθενὴς οὖσα μολύνεται. ⁸ βρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύομεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα.