Ἐξαιρετική ὁμιλία τοῦ π. Σεραφείμ Ζήση – «Ἕνας ἅγιος Ἱερομόναχος ἐναντίον δύο Πατριαρχῶν».

Μία άκρως επίκαιρη και σημαντική ομιλία του Μοναχού Σεραφείμ Ζήση για τους αγώνες του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, όταν ήταν ακόμη Ιερομόναχος, εναντίον δύο αιρετιζόντων Πατριαρχών που δεν είχαν ακόμη καταδικαστεί για τις αιρέσεις που διακήρυτταν.

Παράδειγμά μας πρέπει να είναι η ζωή των Αγίων και όχι αυτά που μας παραγγέλλουν «Επίσκοποι»-πρότυπα που ανέκαθεν κυνηγούσαν τους Αγίους.

-https://www.youtube.com/watch?v=_y9s9usyU_Y

Katihisis

Το είδα: ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ

https://orthopraxia.gr/εξαιρετική-ομιλία-του-π-σεραφείμ-ζήση/

Οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι:«Τά χρυσά τά παλικάρια»

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ: «ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ!»

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ:

«ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ!»

πηγή:Το Ειλητάριον

Η ιερά Καλύβη που για 63 ολόκληρα χρόνια (1923–1986) ασκήθηκε ο σύγχρονος αδάμαντας της νοεράς προσευχής και της καρτερικής ησυχίας, ο μακαριστός Γέροντας Θεοφύλακτος ο Νεοσκητιώτης (1897–1986), τιμάται επ’ ονόματι της Συνάξεως όλων των αγίων και θαυματουργών Αναργύρων.

Σ’ αυτή την ιερή τους εικόνα ο Γέροντας Θεοφύλακτος από την αρχή της μοναχικής του αφιερώσεως έβαλε την καθιερωμένη μετάνοια και υποτάχθηκε στον ονομαστό Γέροντα Ιωακείμ Σπετσιέρη (1858–1943).

Έκτοτε, η ζωντανή επαφή του με το ιερό σμήνος των αγίων Αναργύρων ήταν καθημερινή μέχρι το τέλος της ζωής του. Το πόσο μεγάλος ήταν ο σύνδεσμός του με τους αγαπημένους αγίους του, το φανερώνουν τα πολλά θαυμαστά περιστατικά που ο ίδιος εμπιστευόταν και αποκάλυπτε στους πλησίον του πατέρες, αλλά και από τις εκδηλώσεις θαυμασμού που του διέφευγαν πηγαία και αυθόρμητα. Αποσιωπούσε πολλά λόγω ταπεινοφροσύνης. Και αρκετά πάλι, παρ’ όλο που τα ομολογούσε, δεν γίνονταν αντιληπτά από τους πατέρες.

Οι θαυματουργικές ιάσεις που δέχθηκε από τους αγίους τού χάρισαν μια απόλυτη εμπιστοσύνη και μια χαριτωμένη φιλία μαζί τους.

Ἕνας βαρκάρης εἶχε χαράξει στά δύο κουπιά τῆς βάρκας του, τίς λέξεις «πίστη» καί «ἔργα» (Διδακτική ἱστορία)

«Η ΠΙΣΤΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΝΕΚΡΑ ΕΣΤΙΝ» (Ιακώβ. Β’26’)!!!

Ένας βαρκάρης είχε χαράξει στα δύο κουπιά της βάρκας του, τις λέξεις «πίστη» και «έργα».

Κάποιος από περιέργεια ερώτησε τον βαρκάρη τί σημαίνουν αυτές οι δύο λέξεις.

Ο βαρκάρης τότε απάντησε: «Πρώτα θα σου δείξω και μετά θα σου εξηγήσω…», και πήρε το κουπί που ήταν χαραγμένη η λέξη «πίστη», κωπηλάτησε μόνο με αυτό και η βάρκα άρχισε να διαγράφει κύκλους, χωρίς όμως να προχωρεί…

Το ίδιο συνέβη, όταν πήρε το δεύτερο κουπί που ήταν χαραγμένη η λέξη «έργα» προσπαθώντας να κινήσει την βάρκα, αλλά το αποτέλεσμα της πορείας ήταν πάλι μόνο κύκλοι…

Προφύλαξη στὸν θεῖο ἔρωτα;

 

Δείτε το πρώτο μέρος : Άσηπτη θεολογία ή θεολογία της μολύνσεως;

Ὁ π.Ἰωάννης Δρογγίτης ἀπαντᾶ σὲ ἐρωτήσεις τοῦ Ἰουστίνου Καρνέιρο πού ἀφοροῦν τὴ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας σὲ σχέση μὲ τὴν ὑφιστάμενη ἐπιδημία καὶ τὶς αἰτιάσεις τοῦ ἐπιστημονισμοῦ καὶ τοῦ κοσμικοῦ πνεύματος.

Όσον αφορά αυτό που είπατε σχετικά με τους βαθμούς ενσωμάτωσης… τόσο από πλευράς χώρου όσο και χρόνου. Εννοώ, μέσα στον Ναό, έξω από τον Ναό… ή όσον αφορά τα χρονικά όρια της Θείας Λειτουργίας και των άλλων Ακολουθιών. Μπορούμε να πούμε ότι μέσα σε αυτά τα όρια οι πιστοί έχουν ανοσία και έξω από αυτά τα όρια η ανοσία χάνεται;

«Νομίζω ότι το ερώτημα αν και αναπόφευκτο, και καλά κάνεις και το θέτεις γιατί πρέπει να το θέσεις, είναι σα να αφουγκράζεσαι ας πούμε ερωτήματα, σπέρματα σχολαστικισμού, τα οποία έχουμε όλοι μέσα μας ή έχουν ενδεχομένως οι άνθρωποι που θα ακούσουν αυτό που κάνουμε τώρα. Θεωρώ δηλαδή το ερώτημα τέτοιο. Δηλαδή πρέπει να απαντήσουμε με έναν τρόπο στον σχολαστικισμό των ανθρώπων. Δεν θα απαντήσουμε. Θα δείξουμε ότι αυτό είναι ένα σχολαστικό ερώτημα. Δεν θα αρνηθούμε καμμία διακινδύνευση αλλά πρώτα πρέπει να δείξουμε τη νόσο.

Γιά τούς ἁγίους Ἀποστόλους Πέτρο καί Παῦλο († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Εορτάσαμε με χαρά πνευματική τη μνήμη των δύο κορυφαίων Αποστόλων του Χριστού μας, των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Πέτρου και Παύλου. Είναι τόσο μεγάλη η προσφορά τους στην Εκκλησία του Χριστού, στην ανθρωπότητα, ώστε κανείς πρέπει να έχει Χρυσοστομικό στόμα για να μπορέσει αξίως να τους εγκωμιάσει.

Γνωρίζετε άλλωστε, ότι ο άγιος Χρυσόστομος έγραψε και περίφημες ομιλίες εγκωμιαστικές στον άγιο Απόστολο Παύλο, για τον οποίο είχε και έτρεφε μέγιστο θαυμασμό, και του οποίου μαθητής και συνεχιστής και τέλειος μιμητής υπήρξε ο ιερός αυτός Πατήρ της Εκκλησίας μας.

Θα ήθελα, προς οικοδομήν και επειδή και η ημέρα το καλεί, ένα σημείο να τονίσω σήμερα από τη ζωή των αγίων αυτών Αποστόλων του Χριστού, το οποίο μας κάνει εντύπωση, όταν διαβάζουμε τις επιστολές τους, όταν βλέπουμε την όλη ζωή και αποστολική τους αφιέρωση. Και αυτό το σημείο είναι η αγάπη τους, η λατρεία τους, η αφοσίωσή τους προς τον Θεάνθρωπο Χριστό.

Διότι και για τους δύο αυτούς αγίους Αποστόλους του Χριστού, τα πάντα και εν πάσι ήταν ο Χριστός, ο Σαρκωθείς Υιός και Λόγος του Θεού. Δεν είχαν μία αφηρημένη πίστη στον Θεό – αυτή την πίστη είχαν προ της επιστροφής τους, όταν βρίσκονταν ακόμα στον Ιουδαϊσμό – αλλά εκείνο που τους έκανε μεγάλους, μοναδικούς στύλους και θεμελίους της Εκκλησίας του Χριστού είναι η πίστη τους, η αγάπη τους, η αφοσίωσή τους, ο έρωτάς τους, ο εγκάρδιος έρωτάς τους προς το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, τον ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού, τον Χριστό.

Κυριακή Β Ματθαίου. «'Ἐξάρτησις καί ἐξαρτήσεις». π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ. 4,18-23]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΕΞΑΡΤΗΣΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 28-6-1992]

(Β263)

Καθώς, αγαπητοί μου, ανοίγει η εκκλησιαστική περίοδος του ευαγγελιστού Ματθαίου, η Εκκλησία μας, παρουσιάζει την ωραία εκείνη εικόνα που ο Κύριος αναζητά τους πρώτους Του μαθητάς παρά την λίμνην της Τιβεριάδος. Εκεί βρήκε τα πρώτα δύο ζεύγη αδελφών, που τους κάλεσε κοντά Του. Ήταν ο Πέτρος και ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Ήταν ένα όμορφο πρωινό στην ακρολιμνιά. Εκεί, στα ήσυχα νερά της λίμνης, είδε το πρώτο ζεύγος, «βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς». Ρίχνοντας το δίχτυ τους στη θάλασσα· γιατί ήσαν αλιείς. Και τους λέγει: «Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Και εκείνοι «εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Κι εκείνοι αμέσως, αφού άφησαν τα δίχτυα τους, τον ηκολούθησαν. Και αφού προχώρησε λίγο πιο πέρα ο Κύριος, είδε το δεύτερο ζεύγος αδελφών. Τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Λέγει τότε και σ’ αυτούς να Τον ακολουθήσουν. «Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ». Εκείνοι δε αμέσως, αφού άφησαν το πλοίο και τον πατέρα τους, Τον ηκολούθησαν.

Οι πρώτοι άφησαν τα δίχτυα τους και Τον ακολουθούν. Οι δεύτεροι άφησαν πλοίο και πατέρα και ακολούθησαν τον Ιησούν. Μένομε, αγαπητοί μου, έκπληκτοι, που τόσο οι πρώτοι, όσο και οι δεύτεροι, άφησαν ευθέως, αμέσως, ό,τι τους συνέδεε και ακολουθούν τον Χριστόν.Τους χαρακτηρίζει εκείνο το «ευθέως», τους χαρακτηρίζει μία ανεξαρτητοποίησις με ό,τι ήσαν δεμένοι. Με πρόσωπα και με πράγματα. Είναι εκπληκτικόν. Και μένουν στην εξάρτηση του Ιησού, χωρίς όρους και συμφωνίες.

π. Ἀντώνιος Στυλιανάκης – Αὐτό τό περιστατικό μέ τά καυστικά ὑγρά δέν ἔχει γίνει στά παγκόσμια χρονικά. Θά τό πάρουν τό μήνυμα;

 

Είχα πει σε μια άλλη εκπομπή ότι αυτοί οι οποίοι βρίσκονται στην ηγεσία της Εκκλησίας πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί διότι κανένας δεν είναι στο απυρόβλητο. Δεν υπάρχει εδώ, ας το πούμε έτσι, αποφασίζομεν και διατάζομεν. Βέβαια θα μου πείτε, αυτά τα οποία βλέπουμε καθημερινά, και από την άποψη της πολιτείας, δυστυχώς, καταπατούνται οι νόμοι, καταπατείται το Σύνταγμα, καταπατείται και ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας όπως είχαμε πει και μια φορά… όμως κανένας δεν είναι υπεράνω των πάντων.

Και είχα πει σε μια άλλη εκπομπή -εν τάξει δεν θέλω πολύ να το τραβήξω το θέμα αυτό- το ότι μερικοί κάνουν κατάχρηση της εξουσίας αυτό μπορεί να γυρίσει και μπούμερανγκ εναντίον τους. Και μετά απ’ αυτό, συμπωματικά βέβαια, είδατε τί έγινε… το πρωτοφανές γεγονός μέσα στη Σύνοδο τη στιγμή ας πούμε της προσπάθειας απονομής δικαιθσύνης.

Δεν ασχολούμαι εγώ ποιος ήταν φυσικά αυτός ο άνθρωπος ο οποίος πήγε να ρίξει ένα καυστικό υγρό κτλ· εννοείται ότι είναι ένα τραγικό περιστατικό. Ναι. Αλλά όμως είναι ένα περιστατικό το οποίο ο Θεός το επέτρεψε. Αυτή είναι η διαφορά.

Αναρωτήθηκε κανείς. Άραγε αυτό τί μήνυμα δίδει στην ηγεσία της Εκκλησίας; Τί μήνυμα δίδει; Απλώς να εντείνουμε τα μέτρα ασφαλείας; Ή μήπως υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία πρέπει να τα προσέξουμε ιδιαίτερα στην απονομή της δικαιοσύνης; Διότι αυτό έγινε στο σώμα το οποίο απονέμει τη δικαιοσύνη, και μάλιστα σε μία ημέρα που αν δεν κάνω λάθος -γιατί το περιμέναμε- σχηματιζόταν ο φάκελος εναντίον του Μητροπολίτου Κυθήρων. Δεν ξέρω. Τυχαίο; Λοιπόν, ας τα λάβουνε υπόψη τους…

Ἡ δόξα μὲ δαγκώνει (Άγιος Συμεών ο Ν. Θεολόγος)

Η ΔΟΞΑ μὲ δαγκώνει, κενή, μάταιη

τὰ δόντια της ἔμπηξε στὴν καρδιά μου,

κι ὅταν ἦρθαν τ’ ἄγρια σκυλιά, τὸ πλῆθος τὰ θηρία,

μὲ βρῆκαν νὰ κείτομαι καὶ μὲ κατασπάραξαν.

Ἡ τρυφὴ κι ὁ ἔπαινος τὸν μυελὸ καὶ τὰ νεῦρα μου

διέσπασαν, τῆς ψυχῆς τὴ δύναμη καὶ προθυμία.

Ὅσα μοῦ ἀφαίρεσαν, ἀλίμονο, πῶς νὰ τὰ γράψω ὅλα;

Ἀντὶ γι’ αὐτὰ μοῦ ‘βαλαν νἄχω ληστὲς

τὴν οἴηση καὶ τὸν ὄκνο, τὴν ἡδονὴ καὶ τὴ μέριμνα

πῶς ν’ ἀρέσω στοὺς ἄλλους,

στ’ ἀντίθετα μ’ ἔσυραν καὶ μὲ διαμέλισαν.

Ἄλλοι τὴ σωφροσύνη παινεύοντας, τὴ νηφαλιότητά μου,

ἄλλοι τὰ ἔργα μου, νεκρὸ μὲ κατάφεραν,

οἴηση, τὸ παράδοξο πρᾶγμα, τὴ μεγάλη ἀπορία, σὲ μένα ἔσπειραν, τὸν καταβρωμισμένο.

Γιατὶ πῶς, ἐξήγησε, πῶς δὲν εἶναι ν’ ἀπορεῖ κανείς,

πῶς δὲν εἶναι ἀξιολύπητο τελείως,

τόσα πάθη ξαφνικὰ μοῦ ἐπιτέθηκαν,

μὲ κατάφεραν νεκρό, ἀπ’ ὅλες τὶς ἀρετὲς γυμνό,

Τό καθῆκον τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά λατρεύει τό Θεό καί τόν Ὑιό Του καί νά προετοιμάζεται γιά τή ζωή στόν ἐπερχόμενο κόσμο...

…Είναι αλήθεια ότι αυτή η γενιά είναι μπερδεμένη. Το μόνο πρόβλημα με μένα είναι ότι δεν είμαι μπερδεμένος και γνωρίζω πολύ καλά ποιο είναι το καθήκον του ανθρώπου: να λατρεύει το Θεό και τον Υιό Του και να προετοιμάζεται για τη ζωή στον επερχόμενο κόσμο, όχι να ζει άνετα κι ευτυχισμένα σ’ αυτόν τον κόσμο εκμεταλλευόμενος τον συνάνθρωπο του και ξεχνώντας το Θεό και τη Βασιλεία Του.

π. Σεραφείμ Ρόουζ

5 Ἰουλίου. Δευτέρα. Ἀθανασίου τοῦ ἐν Ἀγίῳ Ὅρει Ἄθῳ (+1000) καὶ Λαμπαδοῦ ὁσίων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ὁσίου. Σαβ. κζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε΄ 22 - ς΄ 2).

Γαλ. 5,22           ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις,

Γαλ. 5,22                  Ο καρπός όμως, τον οποίον το Αγιον Πνεύμα παράγει εις τας καλοπροαιρέτους και πιστάς καρδίας, είναι η αγάπη προς όλους, η χαρά από την λύτρωσιν που δίδει ο Χριστός, η ειρήνη που παρέχει η αγαθή συνείδησις, η μακροθυμία προς εκείνους που πταίουν απέναντι μας, η καλωσύνη και η διάθεσις να είμεθα εξυπηρετικοί προς τους άλλους, η αγαθότης της καρδίας, η αξιοπιστία στους λόγους και τας υποσχέσεις μας,