α) Περί κοινοῦ ἑορτασμοῦ Πάσχα β) Ἡ Γ' Οἰκουμενική Σύνοδος καταδικάζει τούς παπικούς ὡς αἱρετικούς.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 

Οἱ τρεῖς φοβεροί πειρασμοί-ἀπάτες τοῦ διαβόλου στήν ἀνθρωπότητα, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἀπόγνωση καί ἀπελπισία στίς πτώσεις μας - Ἡ κατά Θεόν λύπη καί ἡ μή κατά Θεόν, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἱστορικοὶ καὶ θαυματουργοὶ σταυροὶ στὸ Ρέθυμνο

Θεόδωρος Ι. Ρηγινιώτης

 

Στην 14 Σεπτεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει την Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Αυτή η ημέρα είναι αντίστοιχη με τη Μεγάλη Παρασκευή, γι’ αυτό οι χριστιανοί νηστεύουν και το λάδι (τρώνε μόνο φυτική τροφή, αλάδωτη), εκτός αν πέσει Σάββατο ή Κυριακή, ημέρες που δεν νηστεύεται το λάδι (εκτός από το Μέγα Σάββατο, το μόνο Σάββατο που νηστεύεται το λάδι).

Η γιορτή αυτή τιμά δυο γεγονότα: την πρώτη ύψωση του Τιμίου Σταυρού (δηλαδή του σταυρού, στον οποίο σταυρώθηκε ο Ιησούς Χριστός), από την αγία Ελένη, στα Ιεροσόλυμα, όταν τον βρήκε μετά από ανασκαφές στον 4ο αιώνα μ.Χ., και τη δεύτερη ύψωση, από τον αυτοκράτορα Ηράκλειο, τον 7ο αιώνα μ.Χ., πάλι στα Ιεροσόλυμα, όταν τον πήρε πίσω από τους Πέρσες, που τον είχα πάρει με επιδρομή τους.

Ο σταυρός αυτός δεν υπάρχει ολόκληρος σήμερα, γιατί έχει κοπεί και το ξύλο του (το «τίμιο ξύλο») έχει μοιραστεί ήδη από τα βυζαντινά χρόνια σε πολλές εκκλησίες και μοναστήρια σε όλο το χριστιανικό κόσμο.

Θαυματουργοί σταυροί στο Ρέθυμνο

Στον τόπο μας υπάρχουν σταυροί με τίμιο ξύλο, όπως και θαυματουργοί σταυροί γενικότερα. Μερικοί από αυτούς είναι:

Α) Ο σταυρός της Στεφάναινας (Κατίνας Βασιλάκη), που φυλάσσεται στο γνωστό εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού (στο λόφο πάνω από το νοσοκομείο της πόλης μας), όπου κάθε χρόνο το πρώτο μισό του Σεπτέμβρη γίνονται κάθε πρωί και βράδυ λειτουργίες, παρακλήσεις και εσπερινοί (ανάλογα με την ώρα) και όπου την παραμονή και ανήμερα του Τιμίου Σταυρού (13 και 14 Σεπτέμβρη) όλη η πόλη έρχεται να προσκυνήσει (αν δεν έχεις πάει, πήγαινε).

π. Σάββας Ἀχιλλέως καὶ ἡ μετάνοια τῆς ἀστρολόγου

Στο περιοδικό “Ρομάντζο” κάποτε διαφημιζόταν μιά αστρολόγος ξακουστή στον Πειραιά. Για να έχει επιτυχία έδωσε όρκο στον αρχηγό της κολάσεως να μην κάνει στον σταυρό της, να μην εκκλησιάζεται και να μουτζώνει όταν συναντά ιερέα.

Ο μακρόθυμος Κύριος επέτρεψε να σκοντάψει ο ηλικιωμένος πατέρας της και να σπάσει το χέρι του. Αυτή μόλις το έμαθε, ασυναίσθητα έκανε τον σταυρό της κι επικαλέστηκε την Παναγία.

Εκείνη τη στιγμή ξεράθηκε το χέρι της κι άρχισε να τραυλίζει. Ο “αρχηγός” δεν μπόρεσε να της προσφέρει τίποτα – ο δικός της αρχηγός. Οι φυσιοθεραπείες δεν απέδωσαν κι όπως της είχαν πει οι γιατροί θα έμενε ανάπηρο το χέρι της.

Κάποτε διαβάζοντας ένα δημοσίευμα εφημερίδας για τον Άγ. Γεώργιο Καρέα, ότι γίνονται θαύματα, ήρθε στον π. Σάββα, ο οποίος, αφού την εξομολόγησε, την προέτρεψε να φέρει τα εργαλεία της μαγείας προκειμένου να τα καταστρέψουμε και με τις πρεσβείες της Παναγίας και του Αγ. Γεωργίου να γινόταν καλά.

Μονή Ζωοδόχου Πηγῆς Πόρου: Δέν ἀποδεχόμεθα τόν Προσωπικό ἀριθμό διότι διά τῆς παραλαβῆς αὐτοῦ ὑποκλέπτεται ἡ θεόσδοτη ἐλευθερία εἰς ἕνα ἀντίχριστο σύστημα Παγκοσμίου ἠλεκτρονικῆς δικτατορίας!

Ἱερά Μητρόπολις Ὕδρας Σπετσῶν καί Αἰγίνης

Ἱερά Μονή Ζωοδόχου Πηγῆς Πόρου

Ἐν Πόρω,

Κυριακή, 25 Αὐγούστου 2024

 

«Πρός τήν Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν σχετικά μέ τόν Προσωπικό ἀριθμό».

Ἅγιοι Πατέρες καί ἀδελφοί, μετά τή θεσμοθέτηση τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας διατίθεται πλέον καί ὁ “Προσωπικός ἀριθμός”/ΕΚΑΜ μέσω τοῦ ὁποίου ὁλοκληρώνεται ἡ τεχνολογική ψηφιακή ὑποδομή γιά τήν πλήρη ἠλεκτρονική καταγραφή καί ἰχνηλάτηση ὅλων τῶν συναλλαγῶν καί τῶν κινήσεων τῶν ἀνθρώπων. Σύντομα, ὁ Προσωπικός ἀριθμός θά εἶναι ὑποχρεωτικός γιά τήν πραγματοποίηση συναλλαγῶν μέ τούς δημόσιους καί ἰδιωτικούς ὀργανισμούς γιά τήν κατάργηση τῆς ἰδιωτικότητας, τήν πλήρη ἀστυνόμευση, καί τήν ἀπομόνωση τῶν ἀντιφρονούντων.

Τραγικότερες ὅμως εἶναι οἱ πνευματικές ἐπιπτώσεις. Ἡ συναίνεσις τοῦ Χριστιανοῦ στήν ἀποδοχή ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας καί προσωπικοῦ ἀριθμοῦ... ἰσοδυναμεῖ μέ οἰκειοθελῆ παράδοση τοῦ θεοσδότου ἀγαθοῦ τῆς ἐλευθερίας καί de facto ‘πολιτογράφηση’ τοῦ ἀνθρώπου στήν παράταξη τοῦ ἀντιχρίστου συστήματος τῆς νέας τάξης, τό προτελευταῖο βῆμα πρίν ἀπό τό χάραγμα, οὐσιαστικά μιά πρώτη “ἄρνηση” τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος.

Τό θέμα τῶν ταυτοτήτων ἔχει ἀπασχολήσει διαχρονικά τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί τούς Ἁγίους της, καί πολλές φορές ἰδιαίτερα τά τελευταῖα σαράντα χρόνια τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τήν Ἱερά Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὅρους, τίς Μονές τῶν Μετεώρων, καθώς καί Πανεπιστημιακούς διδασκάλους καί Θεολόγους. Οἱ θέσεις μέ τίς ὁποῖες ὀφείλουν νά συνταχθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἔχουν ἐκφραστεῖ στίς παρακάτω πηγές:

Ὁ καλὸς δάσκαλος κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο...

Ο καλός δάσκαλος κατά τον Αγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο εμπνέει, προσελκύει και πείθει, (MG. 57327).

Δεν είναι εγωιστής ούτε αλαζόνας, δε διακρίνεται για το εξουσιαστικό του ύφος, έχει πνεύμα μαθητείας, δεν περιαυτολογεί. Είναι ταπεινός έχοντας συναίσθηση των ατελειών και αδυναμιών του. Γνωρίζει καλά «ότι η επιείκεια είναι πιο δυνατή από τη βία», (MG. 57, 61).

Ο παιδαγωγός πρέπει να επιδεικνύει δημοκρατικό πνεύμα και να σέβεται τη γνώμη των μαθητών του, (MG. 60, 35-36).

Απέναντι τους να είναι απλός, ειλικρινής, απονήρευτος, άδολος. Να αποφεύγει την ειρωνεία και την υποκρισία,(MG. 61, 404-406).

Οι δάσκαλοι κατά τον Άγιο Πατέρα δεν πρέπει να είναι φορτικοί και πιεστικοί αλλά φιλόστοργοι.(MG. 62, 402-403).

Οφείλουν να υπερβάλλουν σε φιλοστοργία τους φυσικούς πατέρες. «Ο λόγος (του δασκάλου)», λέει ο Χρυσόστομος πρέπει να είναι «λόγος ανθρώπου που διδάσκει μάλλον παρά ελέγχει, που παιδαγωγεί παρά τιμωρεί, που βάζει τάξη παρά διαπομπεύει, που διορθώνει παρά επεμβαίνει στη ζωή του άλλου (του μαθητού)»,

(MG. 61 593-594).

Ὁ ἅγιος Λαμβέρτος ἐπίσκοπος Μαιστρίχτης

Ο άγιος Λαμβέρτος Επίσκοπος Μαιστρίχτης17 Σεπτεμβρίου

Ο άγιος Λαμβέρτος ήταν απόγονος της επιφανεστέρας οικογενείας των περιοχών Λιέγης και Μαιστρίχτης (σημερ. Μάαστριχτ του Βελγίου). Από την παιδική του ηλικία τον είχε επισκιάσει η θεία χάρις και, καθώς μεγάλωνε, ηύξανε μέσα του η αγάπη του προς τον Θεό και ο πόθος της σωτηρίας του πλησίον. Μετά την δολοφονία του επισκόπου της Μαιστρίχτης αγίου Θεοδάρδου, διδασκάλου του και πνευματικού του πατρός, διάδοχός του, παρά το νεαρόν της ηλικίας, εξελέγη ο Λαμβέρτος (671).

Ο νεαρός ποιμήν, ενισχυμένος πνευματικά από την νηστεία και την αυστηρή ασκητική ζωή του, τελούσε καθημερινά την θεία λειτουργία και κήρυττε συνεχώς τον λόγο του Θεού, για να εμπνεύσει στο ποίμνιό του τις ευαγγελικές αρετές. Η αγιότης της ζωής του και οι ελεημοσύνες του τον κατέστησαν αγαπητό σε όλο τον λαό, αν και μετά την δολοφονία του βασιλέως της Αυστρασίας Χιλδερίκου Β’ (673), στον οποίο ήταν αφοσιωμένος, εκδιώχθηκε από τον θρόνο του. Ο άγιος αποσύρθηκε στην μονή του Σταβελό, όπου ζούσε επί επτά έτη με άκρα ταπείνωση, ως ένας από τους απλουστέρους μοναχούς.

Μια χειμωνιάτικη νύκτα, όπως σηκώθηκε για προσευχή, δημιούργησε θόρυβο και διετάραξε την νυκτερινή μοναστηριακή ησυχία. Ο ηγούμενος επέβαλε στον αίτιο του θορύβου, χωρίς να γνωρίζει ποιος ήταν, το επιτίμιο να σταθεί όρθιος έως την ώρα του όρθρου, με τα πόδια γυμνά μέσα στο χιόνι, μπροστά στον σταυρό που ήταν στημένος έξω από την εκκλησία.

Mέρος τοῦ Ἱεροῦ Σχοινου μὲ τὸ ὁποῖο ἔδεσαν τὸν Χριστό!

Ο Τίμιος Σταυρός στο χωριό Ομοδος Λεμεσού της Κύπρου! Μέσα του έχει μέρος του Ιερού Σχοινου με το οποίο έδεσαν τον Χριστό οι αγνώμονες! Τον Τίμιο Κανναβο δώρισε στο Ομοδος η Αγία Ελένη! Μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε πουθενά άλλο τεμάχιο του Αγίου Σχοινίου!

Τά ἀσκηταριά τῶν Πρεσπῶν ὡς μνημεῖα λατρείας καί τέχνης

25 Σεπτεμβρίου. Εὐφροσύνης ὁσίας καὶ Παφνουτίου τοῦ πατρὸς αὐτῆς (ε΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Τετάρτης ιδ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Β´ Κορ. ιγ´ 3-13).

Β Κορ. 13,3        ἐπεὶ δοκιμὴν ζητεῖτε τοῦ ἐν ἐμοὶ λαλοῦντος Χριστοῦ, ὃς εἰς ὑμᾶς οὐκ ἀσθενεῖ, ἀλλὰ δυνατεῖ ἐν ὑμῖν.

Β Κορ. 13,3               επειδή και σεις ζητείτε να πάρετε απόδειξιν εκ μέρους του Χριστού, ο οποίος μένει έντος μου και λαλεί με το στόμα μου και ο οποίος εις σας δεν έχει φανή ασθενής, αλλά πολύ δυνατός με τα χαρίσματα και τα δώρα και τα θαύματα, που έχει κάμει μεταξύ σας δια μέσου ημών των Αποστόλων.

Β Κορ. 13,4        καὶ γὰρ εἰ ἐσταυρώθη ἐξ ἀσθενείας, ἀλλὰ ζῇ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ· καὶ γὰρ ἡμεῖς ἀσθενοῦμεν ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ ζησόμεθα σὺν αὐτῷ ἐκ δυνάμεως Θεοῦ εἰς ὑμᾶς.

Β Κορ. 13,4               Διότι και αν κατά την ασθενή ανθρωπίνην του φύσιν έπαθε και εσταυρώθη, εν τούτοις ζη και δίδει ζωήν εκ της δυνάμεως του Θεού, ως Θεός που είναι και αυτός. Διότι και ημείς οι ίδιοι είμεθα ασθενείς εφ' όσον εν τω ονόματί του διωκόμεθα, όπως εδιώχθη και αυτός, αλλά θα ζήσωμεν μαζή με αυτόν από την δύναμιν του Θεού, την οποίαν θα γνωρίσετε και σεις.