Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τήν παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 12,16-21]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΦΡΟΝΟΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥ

«Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, ῾Ορᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας, ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ(:Και είπε σε όσους τον άκουγαν: ‘’Να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας. Η πλεονεξία δεν μπορεί καθόλου να κάνει τη ζωή σας άνετη και χαρούμενη· διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περίσσια πλούτη του και δεν διατηρείται από τα υπάρχοντά του. Τα πολλά του πλούτη δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τη μακροζωία και την ευχάριστη ζωή’’)»[Λουκ.12,16].

Μας παρουσίασε ο Κύριος την πλεονεξία ως βόθρο διαβολικό, την οποία ο σοφός απόστολος Παύλος, όπως είπαμε, την ονομάζει και ειδωλολατρία: «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία(:Νεκρώστε λοιπόν τα μέλη σας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές. Νεκρώστε την πορνεία, την ακαθαρσία, κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό, κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία, η οποία είναι λατρεία στο είδωλο του χρήματος)»[Κολ.3,5], επειδή αυτή ταιριάζει μόνο σε εκείνους που δε γνωρίζουν τον Θεό, ή και είναι ισοβαρείς σε βεβήλωση με εκείνους που λατρεύουν ξύλα και πέτρες. Γι’ αυτό λέγει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός: «῾Ορᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας(:Να προσέχετε και να προφυλάγεστε από κάθε είδος πλεονεξίας)», δηλαδή και μικρή και μεγάλη· γιατί ο πλεονέκτης είναι ασθενής, και σηκώνει τα μάτια του παρακλητικά μόνο σε Εκείνον που με όσα έπαθε μπορεί να τον αγανακτήσει.

Βλέπετε πόση ἀκρίβεια εἶχε ὁ ἄνθρωπος!

Ἔλεγαν οἱ μοναχές στόν Ἅγιο Παΐσιο:

- Γέροντα πᾶμε ἀγοράζουμε πράγματα καί δέν μᾶς δίνουν τιμολόγιο.

Καί ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παΐσιος:

- Δέν εἶναι σωστό αὐτό, πάντα νά παίρνετε τιμολόγιο. Ἐσεῖς εἶστε καί καλόγριες, ἕνας λόγος παραπάνω καί συμβάλλετε σέ μιά κλοπή.

Βλέπετε πόση ἀκρίβεια εἶχε ὁ ἄνθρωπος! Σ’ αὐτά πού δέν τά τηρεῖ κανείς, ὅλοι κοιτᾶνε νά τά ἀποφύγουν. Καί ὅμως αὐτό εἶναι τό σωστό. Εἶχε συνέπεια.

«Ἐγώ», ἔλεγε, «ὅταν στέλνω κάτι, βάζω καί γραμματόσημο πάνω, ἄσχετα ἄν δέν τό στέλνω μέ τό ταχυδρομεῖο καί τό στέλνω μέσω ἄλλου». Τόση συνέπεια εἶχε! Γιατί ἦταν προσανατολισμένος στόν Χριστό καί ὄχι στά χρήματα.

Κυριακή Θ Λουκᾶ. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ [: Γαλ. 2, 16-20]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Εἰδότες δὲ ὅτι οὐ δικαιοῦται ἄνθρωπος ἐξ ἔργων νόμου ἐὰν μὴ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡμεῖς εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν ἐπιστεύσαμεν διότι οὐ δικαιωθήσεται ἐξ ἔργων νόμου πᾶσα σάρξ(:Επειδή όμως μάθαμε από τη δική μας πείρα ότι δεν γίνεται δίκαιος ο άνθρωπος και δεν σώζεται με την τήρηση των τυπικών διατάξεων του μωσαϊκού νόμου, αλλά μόνο με την πίστη στον Ιησού Χριστό, γι' αυτό λοιπόν και εμείς πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό, για να γίνουμε δίκαιοι και να σωθούμε από την πίστη στον Χριστό και όχι από τα έργα του μωσαϊκού νόμου· διότι όπως αναφέρεται και στους Ψαλμούς, με τα έργα του νόμου δεν θα δικαιωθεί και δεν θα σωθεί κανένας άνθρωπος)»[Γαλ.2,16· ερμ. απόδοση Παν. Τρεμπέλα].

Πρόσεξε και εδώ πώς με ασφάλεια λέγει τα πάντα. «Διότι όχι όμως ως κακό αλλά ως ασθενή στο να μας εξασφαλίσει τη σωτηρία», λέγει, «εγκαταλείψαμε τον μωσαϊκό νόμο». Εάν λοιπόν ο μωσαϊκός νόμος δεν παρέχει δικαίωση και σωτηρία στον άνθρωπο, είναι περιττή η περιτομή. Αλλά εδώ μεν έτσι αναφέρει· προχωρώντας όμως δείχνει ότι όχι μόνο είναι περιττή η περιτομή, αλλά και επικίνδυνη· κάτι το οποίο είναι και περισσότερο αξιοπαρατήρητο, το ότι δηλαδή στην αρχή μεν λέγει ότι «δεν δικαιώνεται ο άνθρωπος από τα έργα του νόμου», προχωρώντας όμως ομιλεί και με πιο βαριές εκφράσεις.

«Εἰ δὲ ζητοῦντες δικαιωθῆναι ἐν Χριστῷ εὑρέθημεν καὶ αὐτοὶ ἁμαρτωλοί, ἆρα Χριστὸς ἁμαρτίας διάκονος;(:Αλλά όμως εάν υποθέσουμε ότι η τήρηση του μωσαϊκού νόμου είναι επιβεβλημένη, και συνεπώς εμείς που αφήσαμε τον νόμο, αμαρτήσαμε και βρεθήκαμε να είμαστε αμαρτωλοί μόνο και μόνο επειδή ζητούμε να δικαιωθούμε και να σωθούμε με την πίστη και την κοινωνία μας με τον Χριστό, τότε γεννιέται το άτοπο ερώτημα: “Άραγε ο Χριστός είναι υπηρέτης της αμαρτίας, αφού Αυτός μας ώθησε να αφήσουμε τον μωσαϊκό νόμο;”. Μη συμβεί να πούμε τέτοια βλασφημία)»[Γαλ.2,17]. «Διότι εάν δεν έχει δύναμη», λέγει, «η πίστη στον Χριστό να δικαιώσει, αλλά υφίσταται πάλι η αναγκαιότητα του μωσαϊκού νόμου, εκείνοι οι οποίοι εγκατέλειψαν τον νόμο για τον Χριστό και δεν δικαιώνονται από την άφεση, αλλά κατακρίνονται, θα βρούμε να γίνεται αίτιος της κατακρίσεως Αυτός, για τον οποίο, αφού εγκαταλείψαμε τον νόμο, καταφύγαμε στην πίστη».

Ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Κολυμπαρίου στὸ Οὐκρανικὸ Σχίσμα καὶ στὴν «Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν»(Σύναξις Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν)

Σήμερα (2024) μέ τό πλῆθος τῶν οἰκουμενιστικῶν ἐνεργειῶν Πατριαρχῶν καί ἀρχιερέων-ἱερέων, μέ τόν θρυλούμενο κοινό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα τοῦ 2025 ὀρθοδόξων καί αἱρετικῶν, μέ τίς ἀποφάσεις τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρἠτης (Κολυμπαρι 2016) καί μέ τήν ἀναγνώριση τῶν σχισματοαιρετικῶν Οὐκρανῶν ζοῦμε μία συνέχεια τῆς ψευδοένωσης, πού ὑπογράφηκε στήν Φερράρα-Φλωρεντία. Σχετικό καί ἀποδεικτικό εἶναι τό κείμενο πού παραθέτουμε ἀπό τήν Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καί μοναχῶν καί μάλιστα ἡ 5η ἑνότητά του μέ τίτλο: «Τελικὸς στόχος ἡ ὁλοκλήρωση τῆς ἤδη ὑφιστάμενης ἕνωσης μὲ τὸν πάπα καὶ τοὺς ἄλλους αἱρετικοὺς».

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ

e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ

ΚΑΙ ΣΤΗΝ «ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ»

Τί δέoν γενέσθαι;

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Εἰσαγωγικὸ Σημείωμα

Ἐπειδὴ ἡ Διακήρυξη ξεπέρασε τὴν ἔκταση ποὺ ὑπολογίζαμε, γιὰ νὰ μὴ δειλιάσει κανεὶς καὶ ἀποφύγει νὰ τὴν διαβάσει παρουσιάζουμε ὡς κίνητρο καὶ καθρέπτη τὰ περιεχόμενά της:

1. Ἡ νέα παπίζουσα ἐκκλησιολογία τοῦ Φαναρίου ἐγέννησε τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καὶ τὸ ψευδοαυτοκέφαλο τῆς Οὐκρανίας.

2. Ἡ ἐν τῇ πράξει (de facto) ἐφαρμογὴ τοῦ νέου "πρωτείου" στὸ Κολυμπάρι.

3. Οἱ δύο βασικοὶ στόχοι τῆς "συνόδου" στὸ Κολυμπάρι.

4. Καὶ τὸ Οὐκρανικὸ συνδέεται μὲ τὸ Κολυμπάρι καὶ μὲ τὸ νέο "πρωτεῖο" τῆς Κωνσταντινούπολης

16 Νοεμβρίου. † Ματθαίου τοῦ ἀποστόλου καὶ εὐαγγελιστοῦ. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Εὐαγγελιστοῦ, Τρίτης δ´ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Ῥωμ. ι´ 11 - ια´ 2).

Ρωμ. 10,11         λέγει γὰρ ἡ γραφή· πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.

Ρωμ. 10,11                 Αλλωστε και η Αγία Γραφή λέγει· “καθένας, που πιστεύει εις αυτόν, είτε Ιουδαίος είναι είτε εθνικός, δεν θα εντροπιασθή ούτε θα ίδη να διαψεύδεται η πίστις του”.

Ρωμ. 10,12         οὐ γὰρ ἔστι διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν·

Ρωμ. 10,12                Ναι, καθένας που πιστεύει, διότι δεν υπάρχει καμμία διάκρισις μεταξύ Ιουδαίου και Ελληνος, επειδή ο αυτός Κυριος είναι Κυριος και Θεός όλων, προσφέρων πλουσίας τας δωρεάς του εις όλους εκείνους, οι οποίοι τον επικαλούνται.

Λειτουργικὴ διάκρισις καὶ ἰδιοποιήσεις εἰς κλασσικὴν λατινικὴν θεολογικὴν παράδοσιν

Λειτουργικὴ διάκρισις καὶ ἰδιοποιήσεις εἰς κλασσικὴν λατινικὴν θεολογικὴν παράδοσιν

Τοῦ κ. Εὐλάλιου Θωμαΐδη, Θεολόγου καὶ Ἐκπαιδευτικοῦ

Προτοῦ ἀναπτύξω τὸ παρὸν θέμα, θὰ ἤθελα νὰ ἀναφέρω τὸ πόσο διαφωτιστικὰ ἦταν γιὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ παρόντος κειμένου τὰ ἄρθρα τοῦ πυρηνικοῦ ἰατροῦ καὶ ἐξαίρετου θεολόγου κ. Γ. Καραλῆ καὶ τοῦ ὑποψήφιου διδάκτορα δογματικῆς θεολογίας κ. Π. Τομάζου, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν στὴν ἀνάδειξη τῆς μὴ λειτουργικῆς διάκρισης τῶν προσώπων ἢ ὑποστάσεων τῆς Ἁγίας Τριάδας κατὰ τὸ ἔργο ποὺ αὐτὲς ἐπιτελοῦν στὴ θεία οἰκονομία, ὅσο καὶ ἂν αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ διάκριση ὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῆς σύγχρονης ὀρθόδοξης ἀκαδημαϊκῆς θεολογικῆς διανόησης (πχ. Ν. Ματσούκας καὶ π. Ν. Λουδοβίκος). Στὴν πραγματικότητα, ὅμως, ἡ λειτουργικὴ διάκριση εἶναι μία κακέκτυπη ἀπομίμηση τῆς λατινικῆς θεολογικῆς παράδοσης καὶ ἰδιαίτερα τῶν περίφημων ἀποστολῶν (missions), ὅπως θὰ φανεῖ μὲ ἐνάργεια κατωτέρω.

Σύμφωνα μὲ τὴν κλασσικὴ λατινικὴ θεολογικὴ παράδοση, ἤτοι τὸν ἱερὸ Αὐγουστῖνο καὶ τὸν Θωμᾶ Ἀκινάτη, ἡ οὐσία, ἡ ἐνέργεια καὶ τὸ ἔργο εἶναι πράγματα κοινὰ γιὰ ὅλα τὰ τριαδικὰ πρόσωπα τῆς ἀκτίστου θεότητας. Ὅμως, κάθε θεῖο πρόσωπο ἢ ὑπόσταση πραγματώνει τὸ κοινὸ θεῖο ἔργο, ἤτοι τὴ δημιουργία καὶ τὴν ἀναδημιουργία, σύμφωνα μὲ τὸ δικό του ὑποστατικὸ ἰδίωμα καὶ ἄρα τρόπο ὕπαρξης [1]. Ὅπως ἀκριβῶς κάθε πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος διαθέτει ξεχωριστὸ καὶ μοναδικὸ τρόπο ὕπαρξης, ἔτσι καὶ κάθε θεία ὑπόσταση (Πατήρ, Υἱὸς καὶ Ἅγ. Πνεῦμα) διαθέτει ξεχωριστὸ τρόπο δράσης καὶ σχέσης ὡς πρὸς τὴν κτιστὴ πραγματικότητα. Ἐν ὀλίγοις, ὁ τρόπος δράσης – ἐνέργειας συμμορφώνεται μὲ τὸν τρόπο ὕπαρξης, τουτέστιν τὴ διακριτότητα τῶν τριαδικῶν ὑποστάσεων ἤ, ἀλλιῶς, μὲ τὶς ὑποστατικὲς σχέσεις [2].

Περί Μόδας

 Πόσο μᾶς ἐπηρεάζει ἡ μόδα; «Εἶναι στή μόδα αὐτό τό ροῦχο ἤ δέν εἶναι;», λέει. Τί εἶναι ἡ μόδα; Δέν εἶναι αὐτή ἡ σκλαβιά στό τί θά πεῖ ὁ κόσμος καί τί κάνει ὁ κόσμος; Αὐτό ἀκριβῶς εἶναι ἡ μόδα! Εἶναι ἀντίχριστο πράγμα ἡ μόδα καί δέν πρέπει ὁ Χριστιανός νά τήν ἀκολουθεῖ. «Τί κάνουν οἱ πολλοί; Νά κάνω καί ἐγώ...».

Χτύπα τὸ κακὸ μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴ δοξολογία πρὸς τὸν Θεό...

Νιώθεις οργή, θυμό, νεύρα για κάποιον; Θέλεις να τον υβρίσεις, διότι σου προξένησε λύπη, πόνο, κακό, σε αδίκησε;

Κάνε ένα κομποσχοίνι εκατοστάρι γι' αυτόν και θα δεις πως θα ελαφρύνεις και θα νοιώσεις αγάπη γι' αυτόν.

Προσευχήσου με θέρμη γι' αυτόν.Χτύπα το κακό με το καλό.Χτύπα το κακό με την προσευχή και τη δοξολογία προς τον Θεό.

Γέροντος Σεραφείμ του Σαββαΐτου

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/10/blog-post_796.html