Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 29-10-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 1 - 16

ιστ΄ 1 - 16

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 29 - 33

Ια΄ 29 - 33

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Στὴν ὑπηρεσία τῆς ἀνθρωπότητος. Τῆς Ἁγίας Σκέπης. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Στὴν ὑπηρεσία τῆς ἀνθρωπότητος 

Τῆς Ἁγίας Σκέπης  Κυριακὴ 28 Ὀκτωβρίου 2012

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Ακούσατε, ἀγαπητοί μου, τὸ ἱερὸ καὶ ἅγιο εὐαγγέλιο. Μιλάει γιὰ δύο ἀδελφὲς μὲ εὐγενῆ αἰσθήματα, τὴ Μάρθα καὶ τὴ Μαρία.  Καὶ οἱ δύο ἀγαποῦσαν τὸ Χριστό, ἀλλὰ ἔδειχναν τὴν ἀγάπη τους κατὰ διαφορετικὸ τρόπο. Ἡ Μάρθα ἔτρεξε νὰ ἑτοιμάσῃ τραπέζι, νὰ τὸν εὐχαριστήσῃ.
Ἡ Μαρία κάθισε στὰ πόδια του καὶ σὰν σφουγγάρι ῥουφοῦσε τὰ λόγια του. Ἀλλ᾽ ἐγὼ τώρα δὲν θέλω νὰ μιλήσω οὔτε γιὰ τὴ Μάρθα οὔτε γιὰ τὴ Μαρία· θέλω νὰ στρέψω τὴ σκέψι, τὴ διάνοια καὶ τὴν καρδιά σας σὲ μία ἄλλη αἰθερία ὀντότητα, ποὺ σήμερα, τὴν ἁγία αὐτὴ ἡμέρα, προβάλλει ἐμπρός μας ὡς σύμβολο μεγάλων ἀξιῶν καὶ ἀνδραγαθημάτων· καὶ αὐτή, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἡ ἀγαπητή μας πατρίδα, ἡ Ἑλλάς.

Ἡ παιδεία ὡς γνώση καί μεταμόρφωση (Ἀρχ. Κύριλλος Κωστόπουλος, Ἱεροκήρυκας Ἱ. Μ. Πατρῶν)

Έχει, δυστυχώς, συνδεθεί ή και ταυτισθεί η έννοια της παιδείας με την πολυμάθεια. Στο παρόν άρθρο μας δεν θέλουμε να αποκλείσουμε την πολυμάθεια. Πρέπει, όμως, να διακηρύξουμε ότι την παιδεία συνιστούν, κυρίως, η γνώση και η μεταμόρφωση. Εάν δε, θέλουμε να είμαστε περισσότερο ακριβείς, θα τονίσουμε ότι παιδεία σημαίνει, πρωτίστως, μεταμόρφωση.

Και αυτό για τον λόγο ότι γνώση είναι -με απλά λόγια- αφενός μεν η γνωριμία πραγμάτων μέσω των αισθήσεων, αφετέρου δε η σύλληψη των αιτίων των συμβαινομένων ανά πάσα στιγμή στη ζωή μας.

Ἡ ζωή καί τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τοῦ Μεγάλου Ἡγεμόνος τῆς Μολδαβίας Ρουμανίας. Ἁγιασμένες μορφές τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμάνικης Ἐκκλησίας. Μέρος Α'

Ἡ ζωή καί τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τοῦ Μεγάλου Ἡγεμόνος τῆς Μολδαβίας Ρουμανίας
Ἁγιασμένες μορφές τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμάνικης Ἐκκλησίας

(†) Μητροπολίτου Κράγιοβας Νέστορος

Ὁ πανένδοξος ἡγεμών τῆς Μολδαβίας Στέφανος γεννήθηκε τὀ 1434 ἀπό εὐσεβεῖς χριστιανούς, τόν Μπογδάνο Βόντα, γυιό τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ Καλοῦ ἀπό τό γένος τῶν Μουσάτ καί ἀπό τήν κυρία  Ὄλτεα Μαρία πού καταγόταν ἀπό τό γένος τῶν Μπασαράμπ.
Ἡ μητέρα του Μαρία, μετά τόν ἀπάνθρωπο θάνατο τοῦ ἀνδρός της στό Ρεουσένι, ἐφόρεσε μαῦρα ροῦχα καί παρακαλοῦσε ἀδιάκοπα τόν Θεό γιά τήν μακαρία ἀνάπαυσι τοῦ εὐσεβοῦς ἡγεμόνος καί ἀνδρός της καί γιά τήν προστασία τοῦ γυιοῦ της Στεφάνου.

Ὁ νεαρός Στέφανος, ὡς ἄξιο βλαστάρι ἡγεμονικῆς οἰκογενείας, ἔλαβε ἀπό τήν νεότητά του μία θεμελιώδη παιδεία στό κατάλληλο πνεῦμα τῆς πατροπαραδότου πίστεως, τοῦ σεβασμοῦ στίς μνῆμες τῶν ἡρώων καί τά ἔθιμα τοῦ ἔθνους καί ἐκπαιδεύθηκε στόν χειρισμό τῶν ὅπλων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς.

Μία δύσκολη μεταστροφή. Ε’ Καρποφορία καί συγκομιδή. Δανιήλ Κατουνακιώτης. Μέρος Β'

 Μία δύσκολη μεταστροφή
 Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές
 Δανιήλ Κατουνακιώτης

Ο Κωστής κατόρθωσε να απαλλαγεί από τις σατανικές ενοχλήσεις. Πλην όμως ο εχθρός δεν εννοούσε να τον αφήσει εντελώς ήσυχο. Τον επείραζε με άλλο, πιο δυσδιάκριτο τρόπο.
   Πολλές φορές αισθανόταν ότι μέσα στον εγκέφαλό του υπήρχε ολοζώντανη η μορφή του Αποστόλου Παύλου. Παρουσιαζόταν ψηλός, με τη συνηθισμένη ενδυμασία, τα χέρια ακουμπισμένα σ’ ένα μεγάλο ραβδί, και άλλοτε έπαιρνε τη μία έκφραση και άλλοτε την άλλη. Επίσης ορισμένες φορές έβλεπε μέσα στο μυαλό του το Ευαγγέλιο. Συχνά άκουγε μέσα στο μυαλό του ορισμένες φράσεις, τις οποίες και  χρησιμοποιούσε όταν είχε συζήτηση με άλλους. Τα φαινόμενα αυτά τα θεωρούσε ως προϊόντα της χάριτος. Και ο γερο-Δανιήλ δυσκολεύθηκε πολύ να τον πείσει ότι ανήκουν στην πλάνη και ότι δεν πρέπει να τα αποδέχεται.

Τά ΟΧΙ τοῦ χθές καί τοῦ σήμερα. Κωνσταντῖνος Χολέβας

Τα ΌΧΙ του χθες και του σήμερα

 Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Το ΟΧΙ του Ιωάννου Μεταξά και του ελληνικού λαού δεν εξέπληξε όσους ήξεραν την  ιστορία αυτού του έθνους. Διχαζόμαστε, μεμψιμοιρούμε, κατατριβόμαστε με ασήμαντα, χάνουμε τη σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων, όμως στα δύσκολα ενωνόμαστε, μεγαλουργούμε, αντιστεκόμαστε. ΤΟ ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 1940 αποτελεί οδοδείκτη για τα νέα ΟΧΙ που καλούμαστε να εκστομίσουμε. Ως πρόσωπα, ως λαός, ως έθνος.
Σήμερα καλούμαστε πρωτίστως να πούμε ΟΧΙ σε κάθε νέο διχασμό. ΟΧΙ στις λανθασμένες επιλογές που υπαγορεύει ο λαϊκισμός, η υπεραπλούστευση, η ανευθυνότητα.

Ὀρθόδοξος Κατηχητής ἐπῆγε στόν μάγο. Προσευχόταν στό βουνό, χωρίς νά βρέχεται. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 Ὀρθόδοξος Κατηχητής ἐπῆγε στόν μάγο

 Θαύματα Ἁγίων καί ἐμπειρίες Ὀρθοδόξων Ἀφρικανῶν στήν Ἱεραποστολή τῆς Ἀφρικῆς 

 Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Τήν παροῦσα διήγησι τήν ἄκουσα ἀπό τόν ἐφημέριο τῆς ἐνορίας τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων τοῦ χωριοῦ Καουαγιόνγκο, τόν π. Τιμόθεο Nyembo.
Σέ ἀπόστασι 20 περίπου χιλιομέτρων ὑπάρχει τό χωριό Κακόπα, ὅπου ἀνοίχθηκε ἐνορία, μέ ἐκκλησία χορτοκαλύβα πρός τιμήν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου.
Ὁ Κατηχητής λοιπόν αὐτῆς τῆς ἐνορίας, εἶχε ἕνα χρέος σέ κάποιον ἄνθρωπο τοῦ χωριοῦ. Καθυστεροῦσε νά τοῦ τό ἐπιστρέψει, λόγῳ οἰκονομικῆς του ἀνέχειας. Ὁ δανειστής του, προκειμένου νά ἐκδικηθῆ τόν Κατηχητή ἐπῆγε νά ζητήσει τήν βοήθεια τοῦ μάγου. Τοῦ ἐζήτησε νά τόν τιμωρήση προκαλώντας διαταραχή στό νευρικό σύστημα τοῦ σώματός του. Ἐκεῖνος τοῦ ἔδωσε ἕνα ὑγρό μέ τό ὁποῖο θά γίνει  αὐτό ποῦ τοῦ ἐζήτησε.
Πράγματι ὁ Κατηχητής ἔχασε τά μυαλά του καί γύριζε στούς δρόμους σάν μεθυσμένος καί παραλογισμένος.

Γάμος. Ἐρωτοαπαντήσεις σέ λειτουργικά καί τελετουργικά θέματα.Ι' μέρος

  

 Δείτε εδώ:θ' μέρος

Τί σημαίνει ο χορός του Ησαΐα; Και γιατί χορεύει ο ιερέας τους νεονύμφους τρεις φορές γύρω από το τραπέζι στο κέντρο του Ναού;
 
Ως γνωστόν το τραπέζι που βρίσκεται στο κέντρο του ναού συμβολίζει την Αγία Τράπεζα. Για τον λόγο αυτό στο τραπέζι επάνω βρίσκεται και το ευαγγέλιο και πάνω σ' αυτό τοποθετεί ο ιερέας τα δακτυλίδια των νεονύμφων, καθώς και τα στέφανα. Ο κύκλος γύρω από το τραπέζι συμβολίζει την αιωνιότητα1 και την πρόσκληση των μελλονύμφων να εισέλθουν δια του μυστηρίου του γάμου τους στην ουράνια βασιλεία του Θεού, δηλ. στον Παράδεισο.
Κατά την τέλεση της ιερολογίας του γάμου, μετά την ευλογία και την προσφορά του κοινού ποτηρίου γίνεται ο χορός του Ησαΐα. Παρόμοιος χορός απαντάται στη λειτουργική μας Παράδοση και κατά τις χειροτονίες και των τριών βαθμών της ιεροσύνης, δηλ. του διακόνου, πρεσβυτέρου και επισκόπου.

Ὁ Mητροπολίτης Σύρου γιά τό Corpus Christi. Xρῆστος Kων. Λιβανός

Ὁ Mητροπολίτης Σύρου γιὰ τὸ Corpus Christi

 Xρήστου Kων. Λιβανοῦ

«Kαὶ ὁ ἄκρῳ δακτύλῳ τῆς Ἱστορίας, θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικῆς, γευσάμενος θὰ ἔμενε παγερὰ ἀδιάφορος γιὰ μιὰ ἀκόμη προσπάθεια σπίλωσης τοῦ Προσώπου τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Yἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ…»!
     Oἱ πιὸ πάνω γραμμὲς ἀποτελοῦν τὴν ἀρχὴ ἑνὸς ἄρθρου, μὲ τὸ ὁποῖον ὁ Mητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος B΄ θέλησε νὰ τοποθετηθῇ ἔναντι τοῦ αἰσχροῦ καὶ βλασφήμου θεατρικοῦ ἔργου Corpus Christi. Kατὰ τὸν Mητροπολίτη, οἱ χριστιανοὶ δὲν ἔπρεπε νὰ ἀντιδράσουν κατὰ τοῦ ἔργου καὶ τῶν δημιουργῶν του, διότι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων «τόμοι βιβλίων ἔχουν γραφτεῖ, σωρεία κινηματογραφικῶν καὶ θεατρικῶν ἔργων ἔχουν παρουσιαστεῖ, μὲ τὰ ὁποῖα καὶ διὰ τῶν ὁποίων διακωμωδεῖται, ἐξυβρίζεται, βλασφημεῖται καὶ ἐμπτύεται» ὁ Xριστός, δίχως νὰ μειώνεται τὸ κῦρος του καὶ ἡ μεγαλειότης τοῦ Προσώπου του!

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 1912-2012 «Τὸ θαῦμα ἔφτασε ἀμέσως στὸ ἀποκορύφωμά του: τὴν 26η Ὀκτωβρίου».

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 1912-2012

Τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»,
ἀρ. τ. 2052 , 01.10.2012

Στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

.           Εἶχαν περάσει 90 χρόνια ἀπὸ τότε ποὺ ἡ πανέμορφη κόρη πετάχθηκε ἀντρειωμένη ἀπὸ τὸν τάφο τῶν 400 χρόνων καὶ μετρώντας μὲ βιάση μὲ τὸ ἀστραπηβόλο βλέμμα της τὴν γῆ τῶν προγόνων, χάραξε μὲ τὴν τρομερὴ κόψη τοῦ σπαθιοῦ της τὰ προσωρινὰ σύνορα τοῦ τιτανομάχου λαοῦ.
.           90 χρόνια ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ ἡ μεγάλη ἔκρηξη τοῦ 21, ἐκεῖ ποὺ πρῶτα ὅλα «τά ᾽σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά», δημιούργησε μικρὸ ἀνεξάρτητο κράτος. Μικρό! Τὸ μέγιστο τμῆμα τοῦ ἑλληνισμοῦ στέναζε ἀκόμα κάτω ἀπὸ ἀφόρητη τυραννία. Κι αὐτὸ τὸ μαρτύριο τῶν σκλάβων ἀδελφῶν ἔκαιγε τὰ σπλάγχνα τῶν ἀπελευθερωμένων.

Ἀποστολικό ανάγνωσμα Κυριακῆς ΣΤ' Λουκᾶ: Ὁμιλία περί συκοφαντίας, καί τίνι τρόπω δεῖ ἀπολογεῖσθαι κατά τῶν συκοφαντούντων ἡμᾶς (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 

(Γαλ. α', 11-19)

- Γιατί πρέπει να είναι απόλυτη η αποχή μας από το φοβερό αμάρτημα της συκοφαντίας;

- Τί είναι προτιμότερο ως αντίδραση. Να επαινέσω και να ευλογήσω τον συκοφάντη μου ή να σιωπήσω; Εάν σιωπήσω και δεν απολογηθώ δεν είναι σαν να μην έχω απολογία και σαν να δέχομαι την ψευδή κατηγορία; Είναι η απολογία αμαρτία; Πώς απολογήθηκε ο Χριστός όταν τον εσυκοφάντησαν; Ο Κύριός μας απολογήθηκε σε κάθε συκοφαντία;

Μετὰ τὸν ἐκκλησιασμὸ

(Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

    Ἐμεῖς ἂς ἀναχωροῦμε ἀπὸ τὴ Θεία Λειτουργία σὰν λιοντάρια ποὺ βγάζουν φωτιά, ἔχοντας γίνει φοβεροὶ ἀκόμα καὶ στὸ διάβολο. Γιατί τὸ Ἅγιο αἷμα τοῦ Κυρίου ποὺ κοινωνοῦμε, ποτίζει τὴν ψυχή μας καὶ τῆς δίνει μεγάλη δύναμη. Ὅταν τὸ μεταλαμβάνουμε ἄξια, διώχνει τοὺς δαίμονες μακριὰ καὶ φέρνει κοντά μας τοὺς Ἀγγέλους καὶ τὸν Κύριο τῶν Ἀγγέλων. Αὐτὸ τὸ αἷμα εἶναι ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν μας, μ’ αὐτὸ λούζεται ἡ ψυχή, μ’ αὐτὸ στολίζεται. Αὐτὸ τὸ αἷμα κάνει τὸ νοῦ μας λαμπρότερο ἀπὸ τὴ φωτιά, αὐτὸ κάνει τὴν ψυχή μας λαμπρότερη ἀπὸ τὸ χρυσάφι.

Δέησις ἁμαρτωλοῦ

Ἰησοῦ Χριστέ, τὸ καλὸ ὄνομα, ὁ γλυκασμός μου, ἡ ἐπιθυμία μου καὶ ἡ ἐλπίδα μου, σὺ ποὺ ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς καὶ τακτοποίησες τὰ πάντα μὲ σοφία γιὰ τὴ σωτηρία μας!

Σὲ δοξάζω, Κύριε Θεέ μου, μὲ ὅλη τὴν καρδιά μου. Γονατίζω μπροστά Σου μὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή μου καὶ ἐξομολογοῦμαι τὶς ἁμαρτίες μου. Σκῦψε καὶ σὺ καὶ ἄκουσε τὴ δέησή μου καὶ συγχώρησε τὴν ἀσέβειά μου.

Ἁμάρτησα, ἀνόμησα, ἐπλημμέλησα, παρώξυνα καὶ παραπίκρανα Ἐσένα τὸν ἀγαθό μου Κύριο καὶ τροφέα καὶ προστάτη. Δὲν ὑπάρχει εἶδος κακίας ποὺ δὲν ἔκανα μὲ ἔργο καὶ μὲ λόγο, ἐν γνώσει καὶ ἐν ἀγνοίᾳ καὶ μὲ ἐνθυμήσεις καὶ σκέψεις πονηρὲς πολὺ ἁμάρτησα.

28η Ὀκτωβρίου 2012: Ἡ Ἑλλάδα συνεχίζει νά ἀντιστέκεται ! Ἄς βάλουμε ὅλοι τήν Ἑλληνική σημαία στά μπαλκόνια μας!