Ἐνημέρωσι μέσω ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου ἀπό τήν ἱστοσελίδα Κύριος Ἰησούς Χριστός (http://www.hristospanagia.gr/)

Ὅσοι ἐπιθυμοῦν νά λαμβάνουν ἐνημέρωσι ἀπό τήν ἱστοσελίδα Κύριος Ιησούς Χριστός ἄς μᾶς στείλουν τό e- mail  τους στό: info@hristospanagia.gr

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Tετάρτης 06-03-13.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Ιωάννην Α΄ κεφ. γ΄ 21 - 24 & δ΄ 1 -11

γ΄ 21 - 24 & δ΄ 1 - 11 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ιδ΄ 43 - 72 Ιε΄ 1

Ιδ΄ 43 - 72 & Ιε΄ 1 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τά πάθη εἶναι κίνηση ἐνάντια στήν ἀγάπη

 

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ 

 

Τά πάθη εἶναι κίνηση ἐνάντια στήν ἀγάπη

Σύμφωνα μέ τούς λόγους τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος μᾶς διέταξε νά «ἀγαπήσουμε τούς ἀδελφούς μας καθώς κι Ἐκεῖνος μᾶς ἀγάπησε» (δηλ. μέχρι θανάτου!), θά πρέπει νά ἀγαπήσουμε τούς πάντας, περισσότερο καί ἀπό τήν ζωή καί τήν ὕπαρξή μας. Ὀφείλουμε νά ξεπεράσουμε καί τό λεγόμενο ἔνστικτο τῆς αὐτοσυντηρήσεως, προκειμένου νά διασώσουμε τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό καί πρός τόν συνάνθρωπο μας. Ἄν χρειαστεῖ, θά πρέπει νά δώσουμε καί τήν ζωή μας γιά χάρη τῶν ἀδελφῶν μας.

Τά πάθη μᾶς ἀποπροσανατολίζουν, μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας, μᾶς διαστρέφουν.

Πανελλήνιο Ἐπιστημονικό Συνέδριο γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν - 11-12 Μαρτίου 2013 στή Θεσσαλονίκη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ -
11-12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Θεσσαλονίκη, 02.03.2013

Η θρησκευτική εκπαίδευση αποτελούσε ανέκαθεν αντικείμενο ευρείας δημόσιας συζήτησης και αντιπαραθέσεων. Τελευταία, ενισχύονται οι φωνές που, διαχρονικά, τάσσονται εναντίον του χαρακτήρα και του περιεχομένου του Μαθήματος των Θρησκευτικών, ακόμα και εναντίον αυτής της ύπαρξής του, επιδιώκοντας με άμεσο ή έμμεσο τρόπο την ουσιαστική κατάργησή του. Στα πλαίσια αυτά, το 2011 συντάχτηκε -και έκτοτε εφαρμόζεται πιλοτικά σε ορισμένα σχολεία της χώρας- ένα Πρόγραμμα Σπουδών που δίνει στο Μάθημα των Θρησκευτικών κοινωνιολογικό - θρησκειολογικό χαρακτήρα και περιεχόμενο, προκαλώντας πολλαπλές και έντονες αντιδράσεις στο θεολογικό, ακαδημαϊκό και εκκλησιαστικό χώρο.

Πίστη

ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ Β΄

Πίστη

Ο πιστός χριστιανός, έλεγε κάποιος Πατήρ, βαδίζει το δρόμο του Θεού, βιάζοντας διαρκώς τον εαυτό του ν' αποφεύγει το κακό και να πράττει το αγαθό. Αυτός κατέχει θέση ομολογητού.
Τον καιρό που ο Αββάς Λώτ ήταν νέος κι αρχάριος στην ασκητική ζωή, ο Αββάς Ιωσήφ, ο Γέροντάς του, τού έδινε συχνά αυτή τη συμβουλή: -Δε θα γίνεις ποτέ καλός Μοναχός, του έλεγε, αν δεν διατηρήσεις άσβεστη στην καρδιά σου τη φλόγα της πίστεως. Αυτή θα σε φωτίζει να περιφρονείς τιμές και αναπαύσεις. Να κόβεις τα θελήματά σου και να φυλάττεις όλες γενικώς τις θείες εντολές.

Οι αδελφοί κάποιας σκήτης περικύκλωσαν έναν από τους εκεί Πατέρες, για ν' ακούσουν λόγο πνευματικό από το στόμα του. -Γιατί η ψυχή δεν προσελκύεται από τις υποσχέσεις του Θεού, αλλ' ευκολότερα παρασύρεται από τις απατηλές του κόσμου; ρώτησε κάποιος.

Ὁ Τίμιος Πρόδρομος βοηθᾶ τόν νεωκόρο

 

Ο ΤΙΜΙΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΒΟΗΘΑ ΤΟΝ ΝΕΩΚΟΡΟ.

 

Κάποτε, ζούσε ένας νεωκόρος, ο οποίος είχε πολύ σεβασμό, πολλή ευλάβεια, πολύ φόβο Θεού. Ήταν από εκείνους τους νεωκόρους, πού τους ζητάμε και τους θέλουμε ως υπηρέτες και βοηθούς στον Ναό. Ο Ναός ήταν κτισμένος προς τιμήν του Τιμίου Προδρόμου. Χτυπούσε λοιπόν ο νεωκόρος τις καμπάνες του Ναού - ήταν τρεις, τέσσερις οι καμπάνες - Και τις χτυπούσε με τα δυο του χέρια, Έπεσε όμως και τραυματίστηκε στο αριστερό του χέρι και δεν μπορούσε να χτυπήσει τις καμπάνες με το ένα χέρι μονάχα. Και ήταν γι' αυτό πολύ στενοχωρημένος.

Τό ὄνομα Ρωμηός καί ἡ ἱστορική του σημασία

Τοῦ π. Γ. Δ. Μεταλληνοῦ, τ. Κοσμήτορα τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπ. Ἀθηνῶν

Πηγή: Βιβλίο τού π. Γ. Δ. Μεταλληνού: "Παγανιστικός Ελληνισμός ή Ελληνορθοδοξία;" σελ. 247 - 267.

Αδιάσειστα ντοκουμέντα εναντίον όσων αρνούνται να αποδεχθούν το όνομα "Ρωμιός" ως γνήσια Εθνικό μας όνομα, και συκοφαντούν τη Ρωμανία ως "Βυζάντιο", συνεχίζοντας να παίζουν το παιχνίδι τών εχθρών τού έθνους μας. Το όνομα "Ρωμηός" δεν είναι παρά μια παραλλαγή τού "Ρωμαίος", η οποία βρίσκεται σε χρήση τουλάχιστον από τον 17ο αιώνα, που εκφράζει την πολιτισμική και κρατική ενότητα τών Ορθόδοξων λαών τής Ρωμανίας. Χρησιμοποιούμε το "Ρωμηός" περισσότερο από το "Ρωμαίος", όχι επειδή υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά, αλλά επειδή βρίσκεται χρονικά κοντύτερα σ' εμάς και ο λαός μας το έχει συνηθίσει.

 Οι Νεοπαγανιστές πολεμούν με μανία το όνομα «Ρωμηός» (= Ρωμαίος Ρωμαίος Ρωμηός) και την ιστορική του χρήση από εμάς τους Ορθοδόξους. Το πολεμούν δε, ακριβώς, διότι συνδέεται με την ορθοδοξο-πατερική παράδοση μας και χαρακτηρίζει τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.

Ἐπιστολή στόν κατατρεγμένο ἄνθρωπο γιά τά ἀνθρώπινα δικαστήρια (Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Σας δικάζουν και σας καταδικάζουν και εσείς θλίβεστε γι’ αυτό. Δίκασαν και καταδίκασαν και Εκείνον και θλιβόταν. «Νύν η ψυχή μου τετάρακται», είπε στον κήπο της Γεθσημανής (Ιωάν. 12, 27). Αλλά ο άνθρωπος παραμένει αυτό που είναι και όχι αυτό που οι άλλοι λένε γι΄ αυτόν. Με τους λόγους του για τους άλλους ανθρώπους, ο άνθρωπος δίνει μαρτυρία για το ποιος είναι ο ίδιος. Εμείς στη γη καθημερινά δίνουμε μαρτυρία για το ποιοι είμαστε, ακόμα και αν πικραίνουμε τον πλησίον μας. Γνωρίζοντας αυτό, λέει ο μεγάλος απόστολος Παύλος: «Εμοί δε εις ελάχιστόν εστιν ίνα υφ’ υμών ανακριθώ ή υπό ανθρωπίνης ημέρας… ο δε ανακρίνων με Κύριός εστιν» (Α΄Κορ. 4, 3-4).

«Ὅποιος νομίζει ὅτι στέκεται, ἄς προσέξει μήπως πέσει»

Ἄν λησμονήσεις τόν Ἀπόστολο Παῦλο  «Φοβοῦμαι μήπως ἐγώ, πού κήρυξα σέ ἄλλους, ὁ ἴδιος γίνω ἀνάξιος» (Α’ Κοριν. 9,27), καί «Ὅποιος νομίζει ὅτι στέκεται, ἄς προσέξει μήπως πέσει». Καί ἄν λησμονήσεις τήν ἐκτροπή καί ἀνομία τοῦ Σολομῶντα ὕστερα ἀπό τόση χάρη· καί ἄν λησμονήσεις τήν ἀπροσδόκητη ἄρνηση τοῦ Πέτρου, τότε μπορεῖς  νά ἔχεις θάρρος στήν γνώση σου καί νά καυχιέσαι γιά τήν πολιτεία σου καί τά πολλά χρόνια τῆς ἀσκήσεώς σου».  
(Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής) 

Πηγή :ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο

Νεοπαγανισμός: Μιά μορφή ἐκφυλιστικῆς μετάλλαξης τῆς Μαρξιστικῆς ἰδεολογίας!

του κ. Λάμπρου Σκόντζου, Θεολόγου-Καθηγητού.

Η σύγχρονη παγκόσμια νεοπαγανιστική λαίλαπα χρήζει ιδιαίτερης επιστη­μονικής διερεύνησης. Η ορμή αυτού του παράδοξου (παρά)θρησκευτικού και σα­φέστατα αποκρυφιστικού φαινομένου προκαλεί κατάπληξη σε κάθε σκεπτό­μενο και προβληματιζόμενο άνθρωπο. Ερωτηματικά εγείρονται για το γεγονός ότι στην ανατολή του 21ου αιώνα, στην εποχή της πνευματικής (υποτίθεται) απε­λευθέρωσης και του ορθού λόγου, ευδοκι­μούν μορφές θρησκευτικού και πνευματι­κού πρωτογονισμού, με κύρια έκφανση τον παγανισμό.

Κατάπληξη επίσης προκαλεί το γεγο­νός ότι πρωτοπόροι του νεοπαγανιστικού κινήματος τυχαίνει να προέρχονται από πρώην μαρξιστικές τάξεις και μάλιστα πολλοί από αυτούς είχαν θητεύσει στην ανένταχτη αναρχική αριστερά!

Ποιός ἔφτιαξε τόν Θεό;

Ένας νέος πήγε σ ‘ έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά:

 -Πώς είναι ο Θεός;Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;

-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.

-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;

-Και βέβαια, το πιστεύω.

-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;

-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.

Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του γέροντα.

Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν:

Μιχαήλ Μιχαήλωφ «Ἡ μυστική ἐμπειρία στήν κατάσταση τῆς ἐλευθερίας» (π.Βασίλειος Σπηλιόπουλος)

Μιχαήλ Μιχαήλωφ

«Ἡ μυστική ἐμπειρία στήν κατάσταση τῆς ἐλευθερίας»

Εκδόσεις «Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος», Μήλεσι 2007

_____________________________________

Η ΘΕΟΣΟΦΙΑ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟ

ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

Πρεσβυτέρου Βασιλείου Σπηλιοπούλου

       Τό ἱερό ἡσυχαστήριο τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στό Μήλεσι, τό γνωστό ὡς τό μοναστήρι τοῦ γέροντος Πορφυρίου, ἐξέδωσε τό 2007, μέ τήν φροντίδα τῶν Ἐκδόσεων Σταμούλη Α.Ε, τό βιβλίο τοῦ Μιχαήλ Μιχαήλωφ „Ἡ μυστική ἐμπειρία στήν κατάσταση τῆς ἀνελευθερίας”.  Τό γεγονός αὐτό, πού δυστυχῶς μόλις τελευταῖα πληροφορηθήκαμε, προκαλεῖ σέ κάθε νηφάλιο ἀναγνώστη ἀλλά καί σέ κάθε πιστό πού ἀγαπᾶ τό συγκεκριμένο ἡσυχαστήριο, τό ταυτισμένο μέ τόν γέροντα, ἀβάστακτη θλίψη καί ὀδύνη καί αὐτό διότι ἄν καί το βιβλίο αὐτό τό ἐκδίδει ἕνα μοναστήρι σέ συνεργασία, μαλιστα, μέ τόν ἐξαιρετικό, κατά τά ἄλλα, ἐκδοτικό οἶκο κάθε ἄλλο παρά ὀρθόδοξο μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ. 

Πρόκειται, δυστυχῶς, γιά ἕνα ἄριστο ἐγχειρίδιο ἀποκρυφισμοῦ! 

Ἡ Ἁγία Νεομάρτυς Κυράννα ( 28 Φεβρουαρίου)

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Αυτή η καλή σε όλα νύμφη του Χριστού ήταν από ένα χωριό της Θεσσαλονίκης, που λεγόταν Αβυσσώκα, τέκνο Χριστιανών γονέων, ήταν δε πολύ όμορφη και ζούσε ζωή σεμνή και συνετή. Αλλά ο διάβολος, που μισεί το καλό, τη φθόνησε για την τόση αρετή της και, μη μπορώντας να την μολύνει με αισχρούς λογισμούς και με άτοπες κρυφές πράξεις, βρήκε ως όργανο της κακίας του έναν Αγαρηνό Γενίτζαρο, που ήταν σε εκείνο το χωριό σούμπασης και συγκέντρωνε τα αρχοντικά εισοδήματα, ο οποίος χτυπήθηκε από σατανικό έρωτα για την κόρη και άρχισε ο μιαρός να την κολακεύει με διαφόρους τρόπους, για να την φέρει στο σκοπό του, αλλά η παρθένος δεν τον δεχόταν καθόλου. Ύστερα εκείνος της έταζε να της δώσει, όσα χρήματα θέλει και να της κάμει και φορέματα πολύτιμα, εάν παραδεχθεί, αλλιώς την απειλούσε, ότι θα την υποβάλει σε μεγάλα βασανιστήρια και τελευταία θα της δώσει και θάνατο.

5 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ,

Ὁ Ἅγιος Κόνων ὁ Ἴσαυρος

Ὁ Ἅγιος Κόνων γεννήθηκε περὶ τὰ τέλη τοῦ 1ου αἰῶνα μ.Χ. στὴ Βαδινή, χωριὸ τῆς Ἰσαυρίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ ἔζησε στοὺς Ἀποστολικοὺς χρόνους. Οἱ γονεῖς του, Νέστωρ καὶ Νάδα ἦταν ἀρχικὰ εἰδωλολάτρες. Σὲ νεαρὴ ἡλικία ἔγινε Χριστιανὸς καὶ ὅταν οἱ γονεῖς του τὸν πίεσαν νὰ νυμφευθεῖ, συμφώνησε μὲ τὴ σύζυγό του νὰ ζοῦν ὡς ἀδελφοὶ ἀφιερωμένοι στὸν Θεό.
Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι τὸν Ἅγιο καθοδηγοῦσε ὁ Ἀρχιστράτηγος Μιχαήλ, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν βάπτισε, τοῦ δίδαξε τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, μετέδωσε τὰ Θεία Μυστήρια σὲ αὐτόν, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, τοῦ συμπαραστεκόταν καὶ τοῦ χορήγησε μάλιστα καὶ τὴ χάρη τῶν παράδοξων θαυμάτων.
Ὁ Ἅγιος Κόνων ὁδήγησε στὴν Χριστιανικὴ πίστη καὶ τοὺς γονεῖς του, ὁ δὲ πατέρας του Νέστωρ μαρτύρησε γιὰ τὸν Χριστό. Ἀλλὰ καὶ τοὺς Ἕλληνες, ποὺ ἀντιστέκονταν σὲ αὐτὸν καὶ ἔλεγαν ὅτι δὲν ὑπάρχει ἄλλος Θεὸς ἐκτὸς τῶν εἰδώλων, τοὺς ἔπεισε καὶ τοὺς προετοίμασε νὰ ὁμολογήσουν μὲ μεγάλη φωνὴ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ βαπτισθοῦν.