No man is humble if he is not peaceful

 

No man has understanding if he is not humble

No man has understanding if he is not humble, and he who lacks humility is devoid of understanding. No man is humble if he is not peaceful, and he who is not peaceful is not humble. And no man is peaceful without rejoicing. In all the paths upon which men journey in this world they will find no peace, until they draw nigh to hope in God.

Ζωή ἐντός τῆς Ἐκκλησίας-Ὀρθόδοξη Παράδοση

    

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

Γενικά θεραπευτικά μέσα

1. Ζωή ἐντός τῆς Ἐκκλησίας-Ὀρθόδοξη Παράδοση
2. Θεία Χάρη
3. Ἀνθρώπινη συνέργεια

1) Ζωή ἐντός τῆς Ἐκκλησίας-Ὀρθόδοξη Παράδοση

1^α) Μόνο ἡ Ἐκκλησία μᾶς θεραπεύει ἀληθινά. Μᾶς ἀπαλάσσει ἀπό τά πάθη καί τήν κατάθλιψη

Ἀπό τήν στιγμή τῆς πτώσεως καί μετά, μόνον ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διά τοῦ Χριστοῦ θεραπεύει τόν ἄνθρωπο. Ἀλλοίμονο!... Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δέν φυλάξαμε τόν θησαυρό τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καί τοῦ Ἁγίου Χρίσματος. Πέσαμε οἰκτρά στόν βόθρο τῆς φιλαυτίας, τῆς φιληδονίας, τῆς φιλαργυρίας καί τῆς κενοδοξίας. Αἰτία τῆς πτώσης μας ἡ κακή χρήση τοῦ αὐτεξουσίου, τῆς ἐλευθερίας μας. Ὁ ἄνθρωπος ἔπεσε στήν φιλαυτία, στόν ἐγωισμό. Ἡ λήθη τοῦ Θεοῦ, ἡ ἄγνοια καί ἡ ραθυμία μᾶς κυρίευσαν. Ἡ Ἐκκλησία, σάν στοργική νοσοκόμα-μάννα, ἀνέλαβε ρόλο θεραπευτικό. Μᾶς ζωογονεῖ μέ τήν μετάνοια καί τήν προσευχή Της, μέ τά ἅγια Μυστήρια καί τήν ἀσκητική Της θεραπευτική ἐπιστήμη.

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: Γιά τό μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως

Ο Θεός με το στόμα του Προφήτου Ησαΐα μάς παραγγέλλει λέγων: «Λούσασθε και καθαροί γίνεσθε, αφέλετε τας πονηρίας από των ψυχών υμών απέναντι των οφθαλμών μου, παύσασθε από των πονηριών υμών. Μάθετε καλόν ποιείν» (Ησ. α' 16).

Η μετάνοια προϋποθέτει αμαρτία. Όποιος δεν έχει αμαρτία, αυτός δεν έχει ανάγκη μετανοίας. Όλοι, και πρώτος εγώ, αισθανόμεθα αμαρτωλοί.

Η αμαρτία είναι τραύμα στην ψυχή, πληγή στην συνείδησι που μας πονάει, τραύμα στο σώμα του Χριστού, στην Εκκλησία, της οποίας είμαστε μέλη. Η αμαρτία είναι κάρφωμα και ξανακάρφωμα στο Χριστό. Ποιος δεν έχει τραυματισθεί από την αμαρτία; ποιος δεν έχει αμαρτήσει με τα λόγια, με τις πράξεις του, με τους λογισμούς;

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ποιμήν εἰρηνοποιός. Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. Π. Γεώργιος Καψάνης

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ποιμήν εἰρηνοποιός

                                                                        

Ἡ ἐποχή τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ὑπῆρξε κατ’ ἐξοχήν ταραχώδης, ὄχι μόνο λόγῳ τῶν προβλημάτων καί ἐρίδων πού προκαλοῦσαν οἱ δυτικόφρονες λόγιοι, ἀλλά καί γιά τόν ἐπισυμβάντα τότε φοβερό ἐμφύλιο πόλεμο, πού ἐξησθένησε τήν Αὐτοκρατορία καί συνετέλεσε στήν ταχυτέρα κατάρρευσί τους. Γράφει πρός τούς Γέροντες τοῦ Ἁγίου Ὄρους:
 «Ἀλλά τῆς στάσεως, ὡς μή ὤφελε, κινηθείσης, τί ποιεῖν ἡμᾶς ἔδει; Συνεξορμᾶν κατ’ ἀλλήλων τούς ὁμοφύλους ἤ παραινεῖν ἐπιγινώσκειν ὡς ἀλλήλων μέλη καί μή χρῆσθαι τοῖς ὁμογενέσιν ὡς ἀλλοφύλοις;»19.
Ὁ Ἅγιος δέν ἐταυτίσθη οὔτε μέ τήν μερίδα τῶν Παλαιολόγων οὔτε μέ τήν τῶν Καντακουζηνῶν. Ἐκτιμοῦσε τόν Καντακουζηνό, ἀλλά δέν ταυτίσθηκε μαζί του. Πονοῦσε βαθύτα γιά τόν ἀδελφικό ἀλληλοσπαραγμό καί κατέβαλε κάθε προσπάθεια γιά τήν εἰρήνευσι τῶν ἀλληλομαχομένων.

Διδακτική διήγηση γιά ὅσους «σκοτώνουν» τόν πολύτιμο χρόνο τους

 Ζούσε στους πρώτους αιώνας ένας μοναχός, ό οποίος όσες φορές τον ερωτούσε ό Ηγούμενος του «Πώς πηγαίνει; στην υγεία σου, αδελφέ;».
Αυτός πάντοτε παραπονιόταν ότι ήταν κατάκοπος από την πολλή εργασία.
Ακούγοντας καθημερινώς ό Ηγούμενος το ίδιο παράπονο ερώτησε κάποια ημέρα τον Μοναχό: «Τι είδους εργασία κάμνεις και κοπιάζεις τόσον πολύ, αδελφέ;»
Και ό Μοναχός απάντησε: Άγιε Ηγούμενε έχω τόσες εργασίες κάθε ημέρα και νύκτα, ώστε οί δυνάμεις μου δεν θα έφθαναν γι' αυτές, εάν ό Θεός δεν με βοηθούσε:
    Πρώτον, έχω δύο γεράκια, τα οποία προσπαθώ να κρατώ δέσμια και να τα εξημερώνω.
    Δεύτερον, έχω δύο λαγούς, τους οποίους φυλάγω για να μη φύγουν.
    Τρίτον, έχω δύο βόδια, τα οποία επιβλέπω για να εργάζονται.
    Τέταρτον, έχω ένα λύκο τον οποίον προσέχω δια να μη βλάψει κανένα.
    Πέμπτον, έχω ένα λιοντάρι, το οποίο προσπαθώ να κατανικήσω, και
    Έκτον, έχω ένα ασθενή, τον οποίον πρέπει πάντοτε να τον περιποιούμαι.

Οἱ Ἀπολογηταί καί τό ἔργον τῶν ἐνάντιον εἰδωλολατρῶν, Ἰουδαίων καί Φιλοσόφων. Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίου

Οἱ Ἀπολογηταί καί τό ἔργον τῶν ἐνάντιον εἰδωλολατρῶν, Ἰουδαίων καί Φιλοσόφων

Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίου

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίας εἰς ἐγκύκλιον κήρυγμά του ὑπό ἡμερομηνίαν 24ην Μαρτίου ἀσχολεῖται μέ τούς «ἀπολογητάς», οἱ ὁποῖοι ἔγραφον λόγους, διά νά καταρρίψουν κατηγορίας τῶν εἰδωλολατρῶν, τῶν Ἰουδαίων καί τῶν φιλοσόφων ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν. Τό κήρυγμα ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«1. Ἐπανερχόμαστε, ἀδελφοί μου χριστιανοί, στά πατερικά μας κηρύγματα. Τήν μελέτη μας στούς ἁγίους Πατέρες τήν κάνουμε κατά χρονολογική σειρά. Ἔτσι τούς σπουδάζουμε καλύτερα καί τούς ἐκτιμοῦμε καλύτερα. Τά ὅσα εἴπαμε μέχρι τώρα γιά τούς Πατέρες ἀνήκουν στόν δεύτερο αἰώνα. Σ᾽ αὐτόν τόν αἰώνα πού μελετᾶμε θά συναντήσουμε τώρα καί τούς Ἀπολογητές.
Οἱ Ἀπολογητές, χριστιανοί μου, ἔκαναν ἕνα δύσκολο καί σπουδαῖο ἔργο. Αὐτοί ἔγραφαν λόγους, γιά νά καταρρίψουν τίς κατηγορίες, πού διατύπωναν οἱ εἰδωλολάτρες καί οἱ Ἰουδαῖοι καί οἱ φιλόσοφοι ἐναντίον τῶν χριστιανῶν.

Βάπτισμα - Τά ἔργα, ἡ πομπή καί ἡ λατρεία τοῦ σατανᾶ (ἅγ. Κύριλλος Ἱεροσολύμων)

Α’. Από καιρό ποθούσα να σας μιλήσω, γνήσια και περιπόθητα παιδιά της Εκκλησίας, γι’ αυτά τα πνευματικά και επουράνια Μυστήρια. Επειδή όμως γνώριζα καλά, ότι ο άνθρωπος δέχεται και παραδέχεται πιο εύκολα όσα μηνύματα του δίνουν τα μάτια του, παρά όσα του προσφέρουν τα αυτιά του, περίμενα αυτή ακριβώς την ώρα —που θα ήσασταν, λόγω του Βαπτίσματος, περισσότερο δεκτικοί και θα μπορούσατε να κατανοήσετε καλύτερα όσα θα ειπωθούν— για να σας χειραγωγήσω, ξεκινώντας μαζί σας από κείνη τη νύχτα που βαπτιστήκατε, στον πιο φωτεινό κι ευωδιαστό λειμώνα αυτού του Παραδείσου της Εκκλησίας. Και είναι βέβαιο τώρα ότι βρίσκεσθε σε μια άλλη κατάσταση, διότι ήδη έχετε δεχθεί και έχετε γίνει κοινωνοί των θείων και υπερφυών χαρισμάτων του θείου και ζωοποιού Βαπτίσματος. Επειδή πρέπει τώρα πλέον να σας παραθέσω τράπεζα με τις πιο πλήρεις και πιο τέλειες τροφές, θα επιχειρήσω να σας ερμηνεύσω με ακρίβεια και να σας εξηγήσω πιο ξεκάθαρα το καθετί από αυτά, ώστε να πληροφορηθείτε με ακρίβεια και να γνωρίσετε το νόημα και τη σημασία που είχαν όλα όσα έγιναν για σας, εκείνο το βράδυ που βαπτισθήκατε.

Ἡ μετάνοια πρέπει νά εἶναι ἀληθινή, γιά νά συγχωρέσει ὁ Θεός τίς ἁμαρτίες μας

Ειρήνη, ειρήνη, ειρήνη! Φωνάζουν οι κυβερνήτες και οι λαοί τους σκοτώνονται πολεμώντας, επειδή μιλάνε για ειρήνη χωρίς Θεό.
Ψωμί, ψωμί, ψωμί! Φωνάζουν οι επιστήμονες της ευρωπαϊκής οικονομίας και οι λαοί τους πεινάνε, γιατί ζητούν ψωμί χωρίς τη βοήθεια του Θεού.
Νόμοι, νόμοι, νόμοι! Φωνάζουν οι καθηγητές του ευρωπαϊκού δικαίου και της δικαιοσύνης και οι λαοί τους κάνουν παρανομίες κάθε μέρα και κάθε στιγμή, γιατί συντάσσουν δικούς τους νόμους και όχι θεϊκούς….
Η νέα Ευρώπη έσπασε τις πλάκες του μωσαϊκού νόμου, παράκουσε τις εντολές του Χριστού. Καταπάτησε το νόμο της ηθικής, βρήκε τους ψεύτικους νόμους της φύσης και έβαλε αυτούς τους νόμους σαν θηλιά στο λαιμό των ανθρώπων.
Αγνόησε τους νόμους που υπήρχαν σαν ανύπαρκτους.

Περί δακρύων

ΠΕΡΙ ΔΑΚΡΥΩΝ

Τὰ δάκρυα εἶναι μεταξὺ ἐμπαθείας καὶ ἀπαθείας. Τὰ δάκρυα καθαρίζουν. Εἶναι τὰ ἀρχαρήτικα δάκρυα, δηλαδὴ τὰ δάκρυα μετανοίας. Ἤτοι σκέπτεσαι, ἐὰν κολασθῶ; Θὰ εἶμαι μὲ τὸν Χριστὸν ἢ μὲ τὸν διάβολον; Ἐὰν θὰ εἶμαι αἰώνια εἰς τὴν κόλασιν; Τότε τί θὰ κάνω; κοκ.
Κατόπιν ἔρχονται τὰ δάκρυα τῆς χάριτος. Τὰ δάκρυα αὐτὰ εἶναι τόσον γλυκά, ὥστε ὅταν μοῦ ἤρχοντο ἔλεγα: Θεέ μου εἰς τὸν παράδεισον τίποτε ἄλλον δὲν θέλω, παρὰ νὰ κλαίω ἔτσι. Αὐτὰ τὰ δάκρυα ἔρχονται ὕστερα.
Τὰ δάκρυα εἶναι ἡ τροφὴ τῆς ψυχῆς. Ὅπως τὸ σῶμα τρέφεται μὲ καλὴν τροφὴ ζωογονεῖται, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ τρέφεται μὲ τὰ δάκρυα καὶ ζωογονεῖται.
Νὰ καλλιεργῇς τὰ δάκρυα. Νὰ καλλιεργῇς τὶς εἰκόνες, τὶς σκέψεις, ποὺ φέρνουν δάκρυα.

«SERVUS SERVORUM DEI». Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη

«SERVUS SERVORUM DEI»

 Μιχαὴλ Μιχαηλίδη Θεολόγου

Τί σημαίνουν οἱ πιό πάνω λατινικές λέξεις καί ποιά ἡ ἐννοιολογική τους σημασία; Σέ μετάφραση στά ἑλληνικά, σημαίνουν: "Δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ". Αὐτοχαρακτηρισμός τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου. Δηλαδή, (εἶμαι) "δοῦλος τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ". Εἶμαι δοῦλος τῶν συνανθρώπων μου.
Σκοπός τῆς ζωῆς μου, εἶναι ἡ διακονία καί ὑπηρεσία τῶν ἀνθρώπων. Αὐτός ὁ ἐντυπωσιακός καί σύντομος λόγος, ἀνήκει στόν ἑκάστοτε Πάπα τῆς Ρώμης.
Αἱρετικοί, βέβαια, εἶναι οἱ παπικοί,ἀλλ᾽ ὁ λόγος αὐτός δέν ἀφορᾶ τό δόγμα, ἀλλά τό χριστιανικό ἦθος καί τήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα.
Τά σκῆπτρα τοῦ μεγαλείου τά ἔχει ἡ ταπείνωση. Ἐάν "ὁ Θεός ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δέ δίδωσι χάριν", τότε τήν χάρι τοῦ μεγαλείου, τήν ἔχει ἡ ταπείνωση. Ἐάν ὁ ἐγωϊσμός εἶναι ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν καί τῶν κακιῶν, ἡ ταπείνωση εἶναι πηγή καί ρίζα καί μητέρα ὅλων τῶν ἀρετῶν.

Ἡ κλίμακα τῶν ἀρετῶν

Η ελάττωσις του κακού γεννά την αποχή από το κακό.
Η αποχή από το κακό είναι η αρχή της μετανοίας.
Η αρχή της μετανοίας είναι η αρχή της σωτηρίας.
Η αρχή της σωτηρίας είναι η καλή πρόθεσις.
Η καλή πρόθεσις γεννά τους κόπους.
Αρχή των κόπων είναι οι αρετές.
Η αρχή των αρετών είναι το άνθος της πνευματικής ζωής.