Ὁ Χριστός Μας, ἔρχεται καί μᾶς ἀποκαλύπτεται ὅταν ταπεινωθοῦμε καί Τόν ἀγαπήσουμε

  Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

2)ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ - ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΑ

Ὁ Χριστός Μας, ἔρχεται καί μᾶς ἀποκαλύπτεται ὅταν ταπεινωθοῦμε καί Τόν ἀγαπήσουμε.

Μᾶς γνωρίζεται ὁ Χριστός, δίδασκε ὁ βιβλικότατος Γέροντας, ὅταν ταπεινωθοῦμε καί Τόν ἀγαπήσουμε ἀνιδιοτελῶς «ἐκ καθαρᾶς καρδίας». Τότε ἔρχεται ἡ Θεία Χάρη, τότε ἡ ψυχή θεραπεύεται, τότε ὅλα μεταμορφώνονται.

Ἔλεγε χαρακτηριστικά: «Πολλοί λένε ὅτι ἡ χριστιανική ζωή εἶναι δυσάρεστη καί δύσκολη, ἐγώ λέω ὅτι εἶναι εὐχάριστη καί εὔκολη, ἀλλά ἀπαιτεῖ δυό προϋποθέσεις: ταπείνωση καί ἀγάπη...

Ὅτι πρέπει νά προχωροῦμε μέ φροντίδα καί ἐπιμέλεια παντοτινή στήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς

      

 Ο Αόρατος πόλεμος 

ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

 Απόδοση στη νέα Ελληνική: Ιερομόναχος Βενέδικτος

Έκδοση Συνοδείας Σπυρίδωνος Ιερομονάχου, Νέα Σκήτη, Άγιον Όρος

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΖ΄ Ὅτι πρέπει νά προχωροῦμε μέ φροντίδα καί ἐπιμέλεια παντοτινή στήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς.

Ανάμεσα σε εκείνα που είναι αναγκαία και συμβάλλουν στην απόκτησι των αρετών, εκτός από όσα είπα με παραπάνω, είναι και το εξής· δηλαδή το να πηγαίνουμε πάντα μπροστά, αν θέλουμε να φθάσουμε στο σκοπό, που εμείς εδώ θέλουμε. Γιατί αλλιώς, αν μόνο σταματήσουμε, γυρίζουμε προς τα πίσω· ότι, όταν παύσουμε από τις ενάρετες πράξεις, αναγκαστικά συμβαίνει, μέσα από βίαιες κλίσεις της αισθητικής διαθέσεως και των άλλων πραγμάτων, που μας παρακινούν εξωτερικά, συμβαίνει, λέω, να γεννιούνται σε μας πολλά πάθη άτακτα, τα οποία διαφθείρουν τις αρετές ή τουλάχιστον τις λιγοστεύουν και έτσι μας στερούν από πολλές χάρες, που μπορούσαμε προοδεύοντας, να πετύχουμε από τον Θεό.

Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἀπό τό ὅρος Φρατσέσκο. Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἀπό τό ὅρος Φρατσέσκο.

Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Στόν καιρό τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου ζοῦσε ἕνας ἅγιος γέροντας, μέ τό ὄνομα Σεραπίων, ὁ ὁποῖος ἐπέρασε ὅλη τήν ζωή του στά βουνά καί στούς ἐρημικούς τόπους. Ἔζησε ἐκεῖ γιά νά γνωρίση τήν ζωή τῶν μεγάλων ἐρημιτῶν καί ἀσκητῶν πού ζοῦσαν μακριά ἀπό τόν κόσμο καί ν᾿ ἀκολουθήση τήν ἁγία καί θαυμαστή ζωή τους.
Αὐτός ἐπῆγε κάποια ἡμέρα στήν βαθύτερη ἔρημο τῆς Αἰγύπτου, στόν ἡγούμενο π. Ἰωάννη. Παίρνοντας πρῶτα τήν εὐλογία του, ἐπειδή ἦταν πολύ κουρασμένος ἀπό τήν ὁδοιπορία, ἐπῆγε ἐκεῖ δίπλα νά ξεκουρασθῆ. Ἐνῶ ἐκοιμᾶτο, εἶδε ὅραμα ὅτι ἐμφανίσθηκαν δίπλα του δύο ἡσυχαστές οἱ ὁποῖοι ἔλεγαν μεταξύ τους: «Αὐτός εἶναι ὁ ἀββᾶς Σεραπίων».
Μετά ὁ ἕνας ἀπ᾿ αὐτούς εἶπε στόν ἄλλον: «Πάτερ Σεραπίων, πολύ ἐκοπίασες στήν ζωήν σου γιά νά σοῦ ἀποκαλύψη ὁ Θεός ἁγίους ἀνθρώπους τῆς ἐρήμου καί νά ἀντιγράψης τήν ζωή τους, ἀλλά στόν ἀββᾶ Μᾶρκο, πού κατοικεῖ στό ὄρος Φραντσέσκο τῆς Αἰθιοπίας, ἀκόμη δέν ἔφθασες νά τόν γνωρίσης.

"Τά ψωμάκια νά μή τελειώνουν...". Θαυμαστές Ἱεραποστολικές ἱστορίες

"Τά ψωμάκια νά μή τελειώνουν..."

Στίς 21 Μαΐου τοῦ 2002, ἦτο μνήμη τῶν Ἁγίων Κωνσταντίου καί Ἑλένης. Ἕνας  ἀπό τούς δασκάλους τοῦ σχολείου, τό ὄνομά του Κωνσταντῖνος μαζί μέ τήν σύζυγό του Ἑλένη τό ὄνομά της, ἔφεραν 15 ψωμάκια στήν ἐκκλησία νά διαβασθοῦν γιά τήν γιορτή τους. (Ἐκεῖ δέν ὑπάρχει σιτάρι καί ἀντί γιά κόλυβα, βράζουμε καλαμπόκι ἤ ἀγοράζουμε ψωμάκια γιά νά μνημονεύσουν οἱ ζῶντες κάποιον νεκρό ἤ νά εὐχηθῆ ὁ ἱερεύς γιά τήν γιορτή κάποιου ἑορτάζοντος).

Μετά τήν Θεία Λειτουργία ὁ ἱερεύς μαζί μέ τό ἀντίδωρο ἐμοίραζε καί τά ψωμάκια, κομμένα στήν μέση. Ναί, ἀλλά τό ἐκκλησίασμα εἶχε περί τά 650 ἄτομα.

«ΠΝΕΥΜΑ ΟΔΗΓΟΣ» Ἕνα ἀποκρυφιστικό φαινόμενον

«ΠΝΕΥΜΑ ΟΔΗΓΟΣ»

Ένα αποκρυφιστικό φαινόμενον

Του Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. 

Το «Πνεύμα Οδηγός» είναι ένα ακόμα κεφάλαιο του σύγχρονου αποκρυφισμού, το οποίο διαδόθηκε ευρύτερα μέσα στα αντιχριστιανικά πλαίσια της «Νέας Εποχής» και κατά περίπτωση σχετίζεται ή με εξωσυμπαντικές οντότητες ή με «αγγέλους» ή με τον Ανώτερο Εαυτό κατά τη νεοεποχίτικη εκδοχή του ή με πνεύματα νεκρών ή με κάποια άλλη πνευματική οντότητα. 

Στα αποκρυφιστικά πλαίσια της «Νέας Εποχής» ή το «Πνεύμα Οδηγός» παρουσιάζεται ως μία πηγή προστασίας, έμπνευσης και πνευματικής καθοδήγησης, που υποτίθεται καθοδηγεί τους ανθρώπους μέσω μίας ευδιάκριτης εσωτερικής φωνής ή μέσω ονείρων ή μέσω διαλογισμού ή μέσω οραμάτων.

Ἡ ὁδός τοῦ Κυρίου. Πατερικές διδαχές

 Ἡ ὁδός τοῦ Κυρίου

Εἶναι στενὴ, ἀλλὰ καὶ εὐρύχωρος, ὅπως μᾶς συμβουλεύει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Τίποτε δὲν εἶναι μόνιμο, ἀλλὰ τὰ πάντα παρέρχονται, καὶ τὰ λυπηρὰ καὶ τὰ καλά τῆς ζωῆς. Καὶ δὲν εἶναι ὡς πρὸς αὐτὸ μόνο εὔκολα τὰ τῆς ἀρετῆς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ τέλος των πάλι γίνονται εὐκολώτερα.
Ὄχι μόνο ἐπειδὴ παρέρχονται οἱ κόποι καὶ οἱ ἱδρῶτες, ἀλλὰ καὶ γιά τὸ ὅτι καταλήγουν εἰς αἴσιον τέλος (διότι καταλήγουν εἰς ζωήν), ποὺ εἶναι ἱκανὸ νὰ παρηγορήσει αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονται.
Ὥστε καὶ τὸ ὅτι οἱ κόποι εἶναι πρόσκαιροι, ἐνῶ οἱ στέφανοι παντοτινοί, καὶ τὸ ὅτι αὐτὰ μὲν προηγοῦνται ἐνῶ ἐκεῖνα ἀκολουθοῦν, θὰ ἠμποροῦσε νὰ ἀποτελέσει πάρα πολὺ μεγάλη παρηγορία εἰς τοὺς κόπους.

Κωνσταντίνος ὁ Μέγας καί ἡ ἱστορική ἀλήθεια

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Του π. Γ. Δ. Μεταλληνού, τ. Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπ. Αθηνών

Πηγή: Απομαγνητοφωνημένη ομιλία: Κωνσταντίνος ο Μέγας και η ιστορική αλήθεια

Ο π. Γεώργιος Μεταλληνός ξεσκεπάζει μια Δυτικόφερτη συνωμοσία των αρχαίων Παγανιστών, την οποία συνεχίζουν να συντηρούν σε συνεργασία Νεοπαγανιστές και Προτεστάντες!

ΠΗΓΗ: http://www.oodegr.com/neopaganismos/sykofanties/kwnst2.htm

********

Η εορτή του αγίου Κωνσταντίνου και της μητέρας του, της αγίας Ελένης, που είχαμε πριν από δύο μέρες, επικαιροποιεί το θέμα το οποίον εξαγγείλατε προηγουμένως.

Η σωστή χρήση των πηγών

Είναι γεγονός ότι η στάση των ιστορικών απέναντι στο Μέγα Κωνσταντίνο είναι αντιφατική. Για άλλους υπήρξε μέγα αίνιγμα ή στυγνός δολοφόνος και καιροσκόπος, για άλλους δε, το μέγα θαύμα της ιστορίας. Αυτό συμβαίνει διότι επικρατούν συνήθως ιδεολογικά κριτήρια και παραταξιακές εκτιμήσεις ερήμην των πηγών. Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στο χώρο της ιστορίας, που οδηγεί αυτόχρημα στην αυτοκατάργηση του ιστορικού και των ερευνών του, είναι η χρησιμοποίηση της ιστορίας με οποιεσδήποτε διασκευές της κατά το δοκούν, ώστε να χρησιμοποιείται για να αποδειχθούν πράγματα που ιστορικά δεν θεμελιώνονται. Ένα άλλο επίσης πρόβλημα είναι όχι μόνον η ιδεολογική χρήση της ιστορίας και των πηγών ακόμη, αλλά είναι και ο ιστορικός αναχρονισμός.

Τά ὑποτιθέμενα ἐγκλήματα καί ἡ ἀναμφίβολη ἁγιότητα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου_mp3

Π. Σάββας 2012-05-26_Τά ὑποτιθέμενα ἐγκλήματα καί ἡ ἀναμφίβολη ἁγιότητα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-05-2013 (Συνάξεις Ἀνδρῶν).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ὁ μανδύας τῆς Συγχωρητικότητας

«Ο άγιος Κωνσταντίνος ο Μέγας, ο πρώτος Χριστιανός Αυτοκράτορ, μετά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, στη Νίκαια (325), προσκάλεσε όλους τους Πατέρες της Συνόδου (318) στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι, του δόθηκε η ευκαιρία να επικοινωνήσει προσωπικά με όλους τους Επισκόπους της Εκκλησίας. Τους παρέθεσε επίσημο γεύμα και τους πρόσφερε αναμνηστικά δώρα. Με ένα προσωπικό τρόπο, τίμησε ιδιαίτερα τους ομολογητάς Επισκόπους, ασπαζόμενος τα ίχνη του Μαρτυρίου τους. Του αγίου Παφνουτίου , ασπάσθηκε τα τυφλωμένα μάτια και των άλλων Ομολογητών, τις πληγές και τα διαστρεβλωμένα μέλη του σώματός τους.

Οἱ Ἅγιοι 13 μάρτυρες τῆς Καντάρας (†1231).

  Οι Άγιοι 13 μάρτυρες της Καντάρας (†1231)

Αγιορείτες Άγιοι  Μνήμη 19 Μαΐου

Το έτος 1228, έφθασαν στην Κύπρο, δύο ευσεβείς ασκητές, από ένα μοναστήρι του Καλού Όρους, που βρίσκεται στην Παμφυλία τους Μικράς Ασίας, και ονομάζονταν Ιωάννης και Κόνων.
Ήρθαν στο νησί, έτοιμοι να θυσιάσουν τους εαυτούς τους μέχρι αίματος για την αληθινή ορθόδοξη πίστη, προβάλλοντας έτσι ένα λαμπρό παράδειγμα για τους Κυπρίους που περνούσαν δύσκολα χρόνια.
Οι λατίνοι κατακτητές του νησιού, επέβαλλαν αφόρητες πιέσεις, βαριές φορολογίες και επεδίωκαν τον εκλατινισμό του νησιού και την υποταγή του στον Πάπα.
Οι εκπρόσωποι τους Λατινικής Εκκλησίας ήθελαν να υποτάξουν την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Οι δύο μοναχοί, αφού έφθασαν στη Κύπρο, ανέβηκαν στην Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου του Μαχαιρά. Εκεί στο ησυχαστήριο τους Μονής συνέχιζαν τον πνευματικό τους αγώνα.