Συχνή Θεία Κοινωνία μέ εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

3.ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΖΩΗ

Συχνή Θεία Κοινωνία μέ εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ

Ἡ συχνή Θεία Κοινωνία – μέ τήν εὐλογία τοῦ Πνευματικοῦ –, ὅπως γινόταν στήν πρώτη Ἀποστολική Ἐκκλησία καί ἐξακολουθεῖ ὡς πρακτική νά ἐφαρμόζεται στά σημερινά Μοναστήρια, θά πρέπει νά λειτουργήσει ὁδηγητικά καί γιά τούς ἐνορῖτες στίς κοσμικές Ἐνορίες. Ἡ καλλιέργεια τοῦ ποιμνίου πού πρός τό παρόν, ἐν πολλοῖς ἀποδοκιμάζει, τούς συχνά κοινωνούντας ἐναπόκειται στήν φιλότιμη προσπάθεια τῶν φωτισμένων ποιμένων.

Στούς Ἀποστολικούς χρόνους καί λίγο μετά, ὅποιος δέν κοινωνοῦσε ἀποχωροῦσε μαζί μέ τούς κατηχουμένους. Ἄν παρέμενε στήν Θεία Λειτουργία τῶν πιστῶν καί δέν κοινωνοῦσε ὤφειλε νά λογοδοτήσει: νά πεῖ τόν λόγο γιατί δέν κοινώνησε «ἀφοῦ αὐτό ἀποτελεῖ ἀταξία». Σήμερα δυστυχῶς φθάσαμε λόγῳ τῆς ἐκκοσμίκευσης τῶν πιστῶν στό ἐντελῶς ἀντίθετο ἄκρο. Ἀντί νά ἐπιτιμῶνται αὐτοί πού δέν κοινωνοῦν χωρίς εὔλογη αἰτία, ἐπιτιμῶνται ὅσοι κοινωνοῦν συχνά. Αὐτοί καλοῦνται μέ ἀπαξιωτικούς χαρακτηρισμούς νά λογοδοτήσουν διότι δῆθεν «σκανδαλίζουν» μέ τήν συχνή τους προσέλευση στήν Θεία Κοινωνία.

Ἀντί οἱ γέροι νά γίνουν ὅπως τά παιδιά, κάνουν τά παιδιά γέρους!

 

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Γράφετε πόσο ἀγαπᾶτε τά παιδιά ἐξαιτίας τῆς ὑπέροχης εὐγνωμοσύνης τους, ἡ ὁποία ἔχει χαθεῖ στούς μεγάλους ἤ ἔχει περιοριστεῖ ἀρκετά. Δίνετε παραδείγματα. Θά σᾶς δώσω καί ἐγώ| ἕνα.

Ὁ μητροπολίτης τῆς Ἁγίας Πετρούπολης Ἰσίδωρος ἔλεγε συχνά πώς ὅταν ἦταν παιδί ἦταν ξυπόλυτος. Κάποιος ἄνθρωπος ὀνόματι Πέτρος τόν λυπήθηκε καί τοῦ ἀγόρασε ἕνα ζευγάρι γαλότσες μέ λαστιχένιες σόλες γιά πέντε καπίκια. Αὐτή ἡ μικρή εὐεργεσία χαράχθηκε τόσο βαθιά στή μνήμη τοῦ μικροῦ Ἰσίδωρου, ὥστε μετά καί κατά τή διάρκεια πενήντα χρόνων ὡς ἱερέας καί ὡς ἐπίσκοπος συχνά στίς Λειτουργίες μνημόνευε τόν εὐεργέτη τοῦ Πέτρο.
  

Παρακάτω γράφετε, ὅτι ἀκριβῶς ἐπειδή ἀγαπᾶτε τά παιδιά γι' αὐτά τά λυπάστε. Διότι ἦρθαν δύσκολοι καιροί γιά τήν παιδική ψυχή, γιά τόν παιδικό χαρακτήρα. Οἱ ἀντιθέσεις σάν κρύοι ἄνεμοι κτυποῦν τά παιδιά στό σπίτι, στό σχολειό καί τόν δρόμο. Καί δέν εἶναι ὅτι ἁπλά φέρνουν μπροστά στά παιδιά δύο ποτήρια, ἀλλά δύο ἀντίθετες θεωρίες γιά τή ζωή, τήν ἐκπαίδευση, τήν οἰκογένεια, τήν πατρίδα, ἀκόμα δέ περισσότερο μπερδεύουν τά παιδιά μέ ἀντίθετα παραδείγματα. 

Ὁ ἐκκλησιασμὸς τῆς Κυριακῆς «Ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι…» (Λουκ. 13,14). (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Ὁ ἐκκλησιασμὸς τῆς Κυριακῆς «Ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι…» (Λουκ. 13,14)

Τὸ σημερινὸ εὐαγγέλιο, ἀγαπητοί μου, εἶναι μιὰ περικοπὴ ἀπὸ τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο. Ἡ πέννα τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ ζωγραφίζει μὲ τέτοια χάρι τὰ γεγονότα, ὥστε νομίζεις ὅτι τὰ βλέπεις μπροστά σου ζωντανά.
Βλέπουμε λοιπὸν σήμερα μιὰ γυναίκα νὰ περπατάῃ μὲ τὰ τέσσερα. Μὰ τί ἤτανε, ζῷο; Τὸ ἐξηγεῖ τὸ εὐαγγέλιο· τὴ χτύπησε ἀρρώστια. Ἡ ἀρρώστια της δὲν ἦταν φυσική. Ἦταν ἀποτέλεσμα ἐπηρείας πονηρῶν πνευμάτων, ἐπίδρασι σατανική.
Ὅπως λυγίζεις μιὰ βέργα καὶ τὴν κάνης κρικέλλα, ἔτσι ὁ σατανᾶς λύγισε τὴ σπονδυλική της στήλη καὶ ἔκανε αὐτὴ τὴ γυναῖκα νὰ σκύψῃ καὶ νὰ περπατάῃ μὲ τὰ τέσσερα. Ἔτσι πῆγε καὶ στὴ συναγωγή, ὅπου λάτρευαν τὸ Θεό.
Ἐκεῖ τὴν εἶδε ὁ Χριστὸς καὶ τὴ σπλαχνίστηκε. Ἅπλωσε πάνω της τὰ ἄχραντά του χέρια, καὶ μόλις τὴν ἄγγιξε, ἔγινε τὸ θαῦμα· τὰ κόκκαλα ἔτριξαν, ἡ σπονδυλικὴ στήλη ἀνωρθώθηκε, τὸ κορμὶ ἀναστηλώθηκε· καὶ τὸ κεφάλι ἐκεῖνο, ποὺ ἄγγιζε τὴ γῆ, ἔβλεπε τώρα γιὰ πρώτη φορὰ τὸν οὐρανὸ καὶ τὰ ἄστρα. Ὅλοι εἶδαν τὸ θαῦμα καὶ ὅλοι χάρηκαν.

Ἡ Βυζαντινή μουσική, ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3

 Π. Σάββας 2012-02-04_Ἡ Βυζαντινή μουσική, ὡς θεραπευτικό μέσο_mp3
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-02-2012 (Σύναξη νέων).

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

‐ Ἐλευθερία δέν εἶναι ἡ πολιτική ἀνεξαρτησία, ἀλλά τό νά μήν ἔχη κυριαρχία ἐπάνω μας ὁ πονηρός.

‐ Ελευθερία δεν είναι η πολιτική ανεξαρτησία, αλλά το να μην έχη κυριαρχία επάνω μας ο πονηρός.
π. Σωφρόνιος  
http://wra9.blogspot.gr/2013/11/blog-post.html

Τί ἔλεγε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιὰ τὴν κρίση τῆς ἐποχῆς του

«Ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς νὰ τραντάζεται ἡ γῆ, ἀλλὰ δὲν τὴν καταστρέφει, σείει δυνατά τα πάντα μὲ τὸ σεισμό, ἀλλὰ δὲν τὰ κατεδαφίζει, γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν μετάνοια. Τόσο μεγάλο εἶναι τὸ πέλαγος τῆς εὐσπλαχνίας Του. Γιατί εἶδε νὰ παραβαίνουμε τὶς ἐντολές Του καὶ νὰ Τὸν πικραίνουμε ὑπερβολικά. Εἶδε τὴν ἐπιθυμία μας νὰ ἁρπάζουμε τὴν ξένη περιουσία, εἶδε ὅτι χτίζαμε τὸ ἕνα σπίτι κοντὰ στὸ ἄλλο καὶ ὅτι ἐπλησιάζαμε τὸ ἕνα χωράφι κοντὰ στὸ ἄλλο, μὲ σκοπὸ νὰ κλέψουμε τὸ διπλανό μας. Εἶδε ὅτι δὲν ἐλεούσαμε τὰ ὀρφανὰ καὶ ἀδιαφορούσαμε γιὰ τὶς χῆρες. Εἶδε τοὺς δασκάλους νὰ κάνουν τὰ ἀντίθετα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἐδίδασκαν. Εἶδε μαθητὲς νὰ προσβάλουν τὶς σεμνὲς τελετὲς τῆς Ἐκκλησίας μὲ ἀταξίες ποὺ ἁρμόζουν σὲ θέατρα. Εἶδε νὰ ζοῦμε μέσα στὴν κακία καὶ νὰ κινούμαστε ἀπὸ φθόνο. Εἶδε νὰ προσθέτουμε στὸ φθόνο καὶ τὴν πονηρία. Εἶδε τὶς καταιγίδες τῆς ὑποκρισίας νὰ βυθίζουν σὰν βάρκες τοὺς ἀπονήρευτους.

Κυριακή Ι΄ Λουκᾶ

Κυριακή τοῦ Λουκᾶ Ι΄ (ΚΖ΄). Περὶ τῆς ἐχούσης πνεῦμα ἀσθενείας. Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας

Ο Χριστός καί η συγκύπτουσα. Ομιλία στην Κυριακή Ι΄Λουκά. π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος - Κυριακή Ι΄ Λουκά (Η συγκύπτουσα γυνή)
http://anavaseis.blogspot.gr/2013/12/blog-post_844.html

Ἡ καλή χρήση τῶν πραγμάτων

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

«Από τα πράγματα που μας έδωσε ο Θεός προς χρήση, άλλα βρίσκονται μέσα στην ψυχή, άλλα στο σώμα και άλλα έξω από το σώμα. Για παράδειγμα, μέσα στην ψυχή βρίσκονται οι δυνάμεις της, στο σώμα τα αισθητήρια όργανα και τα υπόλοιπα μέλη, και έξω από τα σώμα, οι τροφές, τα κτήματα και τα άλλα. Η καλή λοιπόν χρήση αυτών, ή όσων συμβαίνουν γύρω από τους ανθρώπους ως καλά και ως κακά, ενώ κανένα τους δεν είναι κακό από τη δική του αιτία. Ανάλογα λοιπόν προς χρήση τους, θεωρούνται είτε κακά είτε αγαθά. Η γνώση καθεαυτή είναι καλή το ίδιο και η υγεία αλλά για τους πολλούς ωφέλησαν περισσότερο τα αντίθετα, παρά αυτά. Γιατί στους φαύλους η γνώση δε βγαίνει σε καλό αν και καθεαυτή είναι καλή, όπως έχει ειπωθεί.

Ἡ σωτηρία διά τῆς Ἐκκλησίας καί ἐν τῆ Ἐκκλησία. Κυριακή Ι΄ Λουκᾶ. Ἀρχιμ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος

Η σωτηρία διά της Εκκλησίας και εν τη Εκκλησία

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής Ι΄ Λουκά

(Εφεσ. Β΄ 14 - 22)

Σε κάθε εποχή και σε κάθε Χριστιανική γενιά, ο λόγος περί Εκκλησίας, αποτελεί ένα από τα βασικότερα κεφάλαια της όλης δογματικής διδασκαλίας και συνειδήσεως.
Δεν θα είμαστε εκτός της πραγματικότητας, εάν υποστηρίζαμε ότι περισσότερο σήμερα, παρά ποτέ, ο αυθεντικός εκκλησιολογικός λόγος γίνεται απολύτως αναγκαίος, και τούτο διότι οι πλέον απίθανες διδασκαλίες ακούγονται και μάλιστα από επίσημα βήματα, αν όχι και από αυτά τα ιερά θυσιαστήρια.
Το Αποστολικό Ανάγνωσμα που θα ακούσουμε στους Ναούς μας την Κυριακή, θέτει και ξεκαθαρίζει το θέμα, αφού παρομοιάζει την Εκκλησία με οικοδόμημα ισχυρό και αδιάσειστο.
Τονίζει ο Απόστολος, ότι το αγκωνάρι αυτό που βαστάζει και στηρίζει την ακλόνητη αυτή οικοδομή, είναι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός.

Οὔτε ὁ πλούσιος μπορεῖ νά ζήσει δίχως τόν φτωχό οὔτε ὁ φτωχός δίχως τόν πλούσιο

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

"Πού είναι ο πλούτος σας;", θα ρωτούσα εκείνους που τον είχαν και τον έχασαν. Και θα τους ρωτούσα, όχι για να τους χλευάσω -ποτέ τέτοιο πράγμα!- ούτε για να ξύσω πληγές, αλλά για να κάνω λιμάνι της σω­τηρίας σας το δικό τους ναυάγιο.

Για να αντιληφθείτε, ότι αυτός που σήμερα είναι πλούσιος, αύριο κατα­ντάει φτωχός. Γι' αυτό πολλές φορές γέλασα, όταν διάβασα διαθήκες, που έγραφαν: «Ο τάδε να έχει την κυριότητα των αγρών ή του σπιτιού, τη χρήση όμως να την έχει άλλος». Μα όλοι τη χρήση έχουμε, κανείς δεν έχει την κυριότητα. Ακόμα κι αν μείνουμε πλού­σιοι σ' ολόκληρη τη ζωή μας, όταν πεθάνουμε, θέλου­με δεν θέλουμε, θα παραχωρήσουμε τον πλούτο μας σε άλλους. Γυμνοί φεύγουμε για την άλλη ζωή, αφού για μερικά χρόνια ήμασταν μόνο χρήστες, όχι και κύριοι του πλούτου.

Ποιός εἶναι ὁ νεοκαταταγείς ἅγιος Μελέτιος, ὁ ἐν Ὑψενῆ Ρόδου;

Στις 27 Νοεμβρίου 2013 το Οικουμενικό Πατριαρχείο συγκατέλεξε στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας τους Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη και Ιερομόναχο Μελέτιο, τον εν Υψενή Ρόδου. Στο ορθόδοξο πλήρωμα της χώρας μας ο πρώτος είναι ευρύτερα γνωστός, μιας και έζησε σχετικά πρόσφατα (1906-1991).

Ποιος είναι όμως ο δεύτερος πρόσφατα καταταγείς άγιος

Ο όσιος Μελέτιος, λοιπόν, γεννήθηκε στο χωριό Λάρδος της Ρόδου περί τα τέλη του 18ου αιώνα. Το κοσμικό του όνομα ήταν Εμμανουήλ (όπως και του αγ. Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη!) και από μικρός έλαβε “παιδεία και νουθεσία Κυρίου” από τους γονείς του (επίσης όπως και ο άγ. Πορφύριος). 

Τα θεία γράμματα τα διδάχθηκε από τον εφημέριο της γενέτειράς του. Από την παιδική ηλικία, επίσης, επέδειξε έντονα φιλανθρωπικό και ελεήμον πνεύμα, παρά τις επιπλήξεις των γονέων του.

Ὁ Σωτὴρ Ἰησοῦς Χριστὸς. Ποιό εἶναι τό τρίτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, καί τί μᾶς διδάσκει; Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

 Ὁ Σωτὴρ Ἰησοῦς Χριστὸς 

Ποιό εἶναι τό τρίτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, καί τί μᾶς διδάσκει;
 

Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

Τό τρίτο ἄρθρο εἶναι: «Τόν δι' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν Οὐρανῶν καί σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος ῾Αγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου καί ἐνανθρωπήσαντα».
῾Ο 'Ιησοῦς Χριστός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ κατέβηκε ἀπό τούς Οὐρανούς καί διά τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος ἔλαβε σάρκα ἀπό τήν Παρθένο Μαρία.
῎Εγινε ἄνθρωπος διά νά σώσῃ τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν Προπατορική ἁμαρτία καί τίς συνέπειές της. Μέ ἄλλα λόγια, φανερώθηκε στούς ἀνθρώπους ἡ ὁδός τῆς σωτηρίας, ἡ ὁδός τῆς ἐπιστροφῆς στό Θεό, στό χαμένο παράδεισο τῆς τρυφῆς, λόγῳ παρακοῆς τοῦ 'Αδάμ. Γι' αὐτό ὁ 'Ιησοῦς Χριστός ὀνομάζεται ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου.
Πῶς καί μέ ποιά ἔργα μᾶς ἔδειξε ὁ 'Ιησοῦς Χριστός τήν ὁδόν τῆς σωτηρίας:

Οπτικό Αγιολόγιο 8 Δεκεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 8ης Δεκεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

«Καί ὁ Λόγος σαρκώθηκε καί ἔστησε τή σκηνή Του ἀνάμεσά μας». (Ἰωάν. α΄ : 14)

«Ἄς ὁμολογήσουμε τήν παρουσία ἀνάμεσά μας τοῦ Βασιλιᾶ καί Ἰατροῦ Χριστοῦ. Διότι ὁ Βασιλιᾶς Ἰησοῦς, πού ἐπρόκειτο νά μᾶς γιατρέψει, ζώστηκε τή δουλική ποδιά τῆς ἀνθρώπινης φύσης καί θεράπευσε τήν ἀρρώστια της. Ὁ τέλειος Διδάσκαλος τῶν νηπίων ἔγινε μαζί τους νήπιο, γιά νά κάνει σοφούς τούς ἀνόητους. Ὁ ἐπουράνιος Ἄρτος κατέβηκε στή γῆ γιά νά θρέψει τούς πεινασμένους».

(Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων,
Κατήχηση Φωτιζομένων ΙΒ΄, σελ. 313 - 315).