Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 06-02-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Καθολικαί Επιστολαί Πέτρου Α΄ κεφ. β΄ 21 - 25 & γ΄ 1 - 9  

β΄ 21 - 25 & γ΄ 1 - 9

 



   

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκου κεφ. Ιβ΄ 13 - 17 

Ιβ΄ 13 - 17 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Οἱ αἱρετικοί δέν ἔχουν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ

 Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΘΕΟ 

 (ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπό  ὁμιλία τοῦ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτη)
Δεῖτε ἐδῶ:Ὅποιος προσεύχεται ἀρχίζει νά αἰσθάνεται πόσο τόν ἀγαπάει ὁ Θεός.
Οἱ αἱρετικοί δέν ἔχουν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ
 

Σύμφωνα μέ τίς ἀντιλήψεις τῶν αἱρετικῶν (μή ὀρθοδόξων Χριστιανῶν), ὁ Θεός- κατ’ αὐτούς- φαίνεται σάν νά μήν ἐνεργεῖ πλέον μέσα στό σύμπαν, σάν νά εἶναι κάπου μακριά. Τά πιστεύουν αὐτά καί ζοῦν ἀναλόγως, διότι ἀκριβῶς οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἔχουνε ἀλλοιώσει τά βασικά δόγματα τῆς Πίστεως, ἔχουν πέσει στήν αἵρεση, στήν πλάνη. Δέν πιστεύουν σωστά γιά τόν Θεό, δέν ἔχουν τήν ὀρθή δόξα γι’ Αὐτόν, ὁπότε καί δέν αἰσθάνονται τήν παρουσία Του: οὔτε οἱ Παπικοί οὔτε οἱ Προτεστάντες.

Παρόλο πού λένε ὅτι πιστεύουν στόν ἴδιο Θεό μέ μᾶς, στόν Χριστό, στήν πραγματικότητα Τόν ἔχουνε ἀπωθήσει πολύ μακριά τους, Τόν ἔχουνε διώξει ἀπό τήν ζωή τους. Αὐτό ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά χάσουν τήν ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ καί τήν κοινωνία μαζί Του διότι στεροῦνται τῆς Θείας Χάριτος. 

Τό μακάριο τέλος τοῦ π. Κλεόπα. Ὁ τελευταῖος λόγος τοῦ π. Κλεόπα στήν 'Αδελφότητα τῆς Μονῆς Συχαστρίας

 

Τό μακάριο τέλος τοῦ π. Κλεόπα

Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

'Ο π. Κλεόπας μέχρι τίς ἡμέρες Παρασκευή καί Σάββατο τοῦ μηνός Νοεμβρίου ἐσυνέχιζε νά συμβουλεύη καί εὐλογῆ τούς προσκυνητάς, Μοναχούς καί λαϊκούς. *Ητο πρᾶος στό πρόσωπο, ὡμιλοῦσε μέ γαλήνη καί δέν ἔφευγε κανείς πού ἤθελε νά τόν ἰδῆ. Τούς παρηγοροῦσε ὅλους καί τούς ἐνίσχυε πάντοτε μέ εἰρηνικό τρόπο καί μέ ἀγάπη.
Τήν Κυριακή, 29 Νοεμβρίου, παραμονή τῆς ἑορτῆς τοῦ 'Αποστόλου 'Ανδρέου, πάλι περικυκλώθηκε ἀπό ἀνθρώπους. Τούς ὡμιλοῦσε θερμά, σύντομα καί μέ πολλή πραότητα. Μερικοί ἤρχοντο, ἄλλοι ἔφευγαν, ἐνῶ οἱ μαθηταί του ἐφρόντιζαν γιά ὅλα.
Στίς 11, 30 ἦλθε ἕνας ἀδελφός στήν Πανοσιότητά του γιά νά πάρη εὐλογία γιά τήν κουρά του σέ μοναχό, λέγοντάς του:
-Εὐλόγησέ με, πανοσιώτατε πάτερ Κλεόπα, διότι τό βράδυ στήν 'Ακολουθία γίνομαι μοναχός!
'Αφοῦ τόν εὐλόγησε κι ἔβαλε τό χέρι στό κεφάλι τοῦ ὑποψηφίου, ὁ 'Αδελφός ἐζήτησε ἕνα πνευματικό λόγο γιά τήν εἴσοδό του στόν μοναχισμό. Τότε ὁ στάρετς τοῦ εἶπε:

Ἡ Ἁγία Ἀγάθη (Κατάνη Σικελίας)

Η αγία Αγάθη, η ένδοξη μάρτυρας του Χριστού, ήταν από τη Κατάνη της Σικελίας. Φημιζόταν δε για την ομορφιά της και το ψυχικό της πλούτο. Εκείνα τα χρόνια βασίλευε ο ασεβέστατος αυτοκράτορας του Ρωμαϊκού κράτους Δέκιος, που θανάτωσε το Φίλιππο, τον προκάτοχο του, για να πάρει το θρόνο. Θέλοντας δε ο αξιόκριτος να αποδείξει οτι δεν σκότωσε το Φίλιππο επειδή ήθελε να βασιλεύσει, τον κατηγόρησε οτι πίστευε στο Χριστό, και έτσι κίνησε μεγάλο διωγμό εναντίον των χριστιανών και έστειλε σ' όλες τις πόλεις και χώρες άρχοντες και ηγέμονες προστάζοντας τους να ερευνούν καλά και να κάνουν το κάθε τι για να αφανίσουν εντελώς τ' όνομα του Χριστού.

Μεταξύ δε των άλλων επάρχων που έστειλε, ήταν και κάποιος σκληρός κι απάνθρωπος, ο Κυντιανός, που ορίστηκε ηγέμονας σ' όλη τη Σικελία. Ανάμεσα στις άλλες αισχρουργίες είχε κι αυτά τα τρία ελαττώματα: πρώτο ανήλθε εκεί στο αξίωμα με κακές πράξεις, δεύτερο ήταν βυθισμένος στο βόρβορο της σάρκας και τρίτο ήταν υπερβολικά φιλάργυρος.

Την εποχή λοιπόν εκείνη βρισκόταν στη Κατάνη η τόσο ωραία κοπέλα, η Αγάθη, παρθένα 15 χρονών, στολισμένη στη ψυχή και στο σώμα με διάφορες αρετές και καλές πράξεις, αγαθή στη γνώμη και στην καρδιά, όπως και η επωνυμία της. Το όνομα των γονέων της δεν βρίσκετε γραμμένο στις γραφές, γιατί πέθαναν στην ασέβεια· αυτή όμως η κοπέλλα διδάκτηκε το λόγο του Θεού και σεβώταν τον Εσταυρωμένο Χριστό και τον αγαπούσε με όλη τη δύναμη της ψυχής της, σύμφωνα με την θεία εντολή που λέει: " Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου".

Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος καί ἡ Ἁγία Γραφή.Ἡ Θεοπνευστία τῆς Ἁγίας Γραφῆς

Ἡ περί τῶν Ἁγίων Γραφῶν διδασκαλία

Ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτη

Εἰρήνη Ἀρτέμη

Πτ. Θεολογίας, Μphil. Θεολογίας - πτ. Φιλολογίας

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

            Ο άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης μελέτησε την Αγία Γραφή με μεγάλη προσοχή. Μέσα από τις επιστολές του ερμηνεύει διάφορα βιβλικά χωρία η διευκρινίζει βιβλικά θέματα. Ο λόγος της Γραφής αποτελεί για τον Πατέρα αλάνθαστο οδηγό για να ξεπεράσει το σκόπελο κάθε αιρετικής διδασκαλίας, η οποία απειλεί τη σωτηρία των πιστών εν Χριστώ. Συγχρόνως με βάση τα θεόπνευστα έργα της Βίβλου μπορεί να διακηρύττει ότι υπάρχει Ένας Θεός με Τρία Πρόσωπα. Υπογραμμίζει την ενότητα της ουσίας Του και συγχρόνως μιλά για τη διάκριση των Υποστάσεών Του. Γνωρίζει φυσικά ότι ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να συλλάβει την ακατανόητη φρόνηση, δηλαδή τη σοφία του Θεού, αφού εκείνη υπέρκειται των ορίων της ανθρώπινης διανοίας. Τέλος με τη βοήθεια των αγιογραφικών χωρίων μπορεί να αναπτύσσει διεξοδικά στις επιστολές του θέματα εκτός από δογματικά, ηθικά, ασκητικά, παιδαγωγικά και ερμηνευτικά: « ... υπομιμνήσκων και νουθετών, και απλώς πάσι τοις αυτόν ερωτώσι τας της θείας Γραφής ρήσεις σοφώτατα ερμηνεύων»[1].

            Στις Γραφές βρίσκει ο πιστός εν Χριστώ τα εφόδια για να αγωνισθεί για την κοινωνική και ηθική προκοπή του αλλά κυρίως για να μπορέσει να κατακτήσει την πνευματική κατά Θεόν πρόοδον και τελείωσή του.

Οἱ ἀναμνήσεις ἀπό τό ἡμερολόγιό μου. Οἱ μάρτυρες τοῦ Ἀρχαγγέλου

 

ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ. ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ.

Οι μάρτυρες του Αρχαγγέλου

Το αγγλικό περιοδικό «Χριστιανική Ανατολή» δημοσίευσε, το 1934, περιγραφή των μαρτυρίων των ρώσων χριστιανών της περιοχής του Αρχαγγέλου (πόλη της Βόρειας Ρωσίας). Τις πληροφορίες (κατά πάντα αυθεντικές) έδωσε στο περιοδικό μια ρωσίδα, καταγόμενη από την περιοχή του Αρχαγγέλου, η οποία έζησε τούς διωγμούς κατά των χριστιανών, αφού και η ίδια είχε συλληφθεί και βασανίσθηκε σκληρά. Όταν αργότερα, κάτω από άγνωστες συνθήκες, κατόρθωσε να καταφυγή στη Δύση, διηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια όλα τα τραγικά γεγονότα πού είδε και έζησε.

Στη συνέχεια παραθέτουμε εκτενείς επιλογές από τη μακρά διήγησή της:

I. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ

«Ό χειμώνας του 1930 ήταν υπερβολικά ψυχρός. Έξω από τις πύλες της εκκλησίας του Αρχαγγέλου στέκονταν παγωμένοι από το ψύχος πλήθη ιερέων. Είχαν έλθει από διάφορα μέρη της Ρωσίας εκατοντάδες ιερείς, μοναχοί, ακόμα και επίσκοποι. Είχαν έξορισθή στη Βόρεια Ρωσία, γιατί ομολόγησαν τη θρησκευτική τους πίστη. Όταν έφθασαν εκεί, τούς επέτρεπαν να πηγαίνουν όπου ήθελαν. Αλλά που μπορούσαν να πάνε; Δεν γνώριζαν κανένα στην ξένη αυτή πόλη, γι` αυτό περιεπλανώντο στους δρόμους. Μερικοί έβρισκαν καταφύγιο στα άδεια βαρέλια, πού ήταν στην παραλία, λίγοι δέ προσελήφθησαν από εύσπλαχνους χριστιανούς, οι όποιοι συχνά για το λόγο αυτό φυλακίζονταν.

Π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος - Πρέπει νά προσευχόμαστε πρωί καί βράδυ;

https://www.youtube.com/watch?v=GzAotARltYc

Περί διορατικοῦ χαρίσματος καί τῆς ἀποφυγῆς τῶν ἀμελῶν

ΠΕΡΙ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΩΝ ΑΜΕΛΩΝ

Ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς

 

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ ἀγαπητοί ἀδελφοί.

Γνωρίζετε ὅτι σᾶς γράφω ἐπειδή σᾶς θεωρῶ τέκνα μου ἀγαπητά καί τέκνα τῆς ἐπαγγελίας καί τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτό σᾶς ὑπενθυμίζω νά παρακαλῆτε νύκτα καί ἡμέρα τόν Θεό νά σᾶς προφυλάξη ἀπό κάθε ἁμαρτία. Νά ζητᾶτε καί διαρκῶς νά φροντίζετε νά σᾶς χαρίση διάκρισι καί φωτισμό, γιά νά μάθετε νά διακρίνετε τό καλό ἀπό τό κακό σέ κάθε περίπτωσι. Ἔχει γραφῆ: «Τελείων ἐστίν ἡ στερεά τροφή, τῶν διά τήν ἕξιν τά αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων, πρός διάκρισιν καλοῦ τε καί κακοῦ»  (Ἑβρ. Ε΄: 14).

Τέλειοι εἶναι ὅσοι ἔγιναν υἱοί τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν καί θεωρήθηκαν ἄξιοι τῆς υἱοθεσίας τῶν οὐρανῶν καί θεωρήθηκαν ἄξιοι τῆς υἱοθεσίας καί ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τῆς διακρίσεως σέ ὅλα τά ἔργα τους, γιά νά μή μπορῆ κανείς νά τούς ἀπατήση. Πράγματι, συχνά ξεγελιέται ὁ ἄνθρωπος μέ τήν πρόφασι τοῦ ἀγαθοῦ καί πολλοί ἀπατῶνται, ἐπειδή δέν ἔχουν ἀκόμη λάβει ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τῆς διακρίσεως.

Ὁ Ἐρχόμενος τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ ἐρχόμενος τῆς «Νέας Ἐποχῆς». (Ἡ Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς ἀπαντᾶ σέ δημοσίευμα καθημερινῆς ἐφημερίδας τῶν Ἀθηνῶν)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί  τη 3η  Φεβρουαρίου 2014

 

Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»

 

 Πρόσφατα στην καθημερινή εφημερίδα των Αθηνών «Ελεύθερη Ώρα», δημοσιεύτηκε άρθρο με τίτλο: «Ο Ερχόμενος. Η δοξασία των Μεσολαβητών, Μεσσιών, Χριστών ή Αβατάρ». Επειδή το δημοσίευμα αυτό προκάλεσε ίσως σύγχυση στους αναγνώστες της εφημερίδος, διότι περιείχε άκρως αντιχριστιανικές δοξασίες, θεωρήσαμε σκόπιμο να δώσουμε ορισμένες απαντήσεις, να επισημάνουμε τις κακοδοξίες των συντακτών και να προβάλλουμε την Ορθόδοξη διδασκαλία περί του Ερχομένου Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

 Κατ’ αρχήν παραξενευτήκαμε από το δημοσίευμα αυτό, διότι η εν λόγω εφημερίδα, κατά κανόνα, έχει ορθόδοξο χριστιανικό προσανατολισμό και φρονούμε, ότι η μεγαλύτερη μερίδα των αναγνωστών της είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Το περιεχόμενο του δημοσιεύματος είναι ουσιαστικά μια ανασκόπηση της περί Μεσσίου, (ή ορθότερα Μεσσιών, Μεσολαβητών, Χριστών, Αβατάρ σε πληθυντικό, διότι κατά την θεοσοφική αποκρυφιστική διδασκαλία δεν πρόκειται για έναν, αλλά για πολλούς Μεσσίες κ.λ.π.), εσχατολογικής διδασκαλίας των οπαδών της Θεοσοφίας και της «Νέας Εποχής». Βεβαίως οι συντάκτες του φρόντισαν να αναφέρουν, ότι αποστασιοποιούνται από το δημοσίευμα και ότι «τα συμπεράσματα για το κατά πόσον είναι εύλογη και επίκαιρη (η δοξασία)» επαφίενται στους αναγνώστες τους, χωρίς να παρατίθεται η ορθόδοξη διδασκαλία, ή έστω να γίνεται σύντομη αναφορά, ότι τα γραφόμενα είναι τελείως αντίθετα με την Ορθόδοξη χριστιανική εσχατολογία.

Ὅταν λές "Κύριε σῶσε με, ὅ,τι κι ἄν μοῦ στοιχίσει", πρέπει νά εἶσαι ἕτοιμος!

Οι λέξεις της προσευχής έχουν την ιδιότητα να είναι πάντοτε λέξεις γεμάτες υποσχέσεις.

Δεν μπορείς να λες απλά μία προσευχή χωρίς να έχεις συνέπεια σ’ αυτό που λες. Δηλαδή, θα πρέπει να εννοείς αυτό που λες: «Αν πω αυτό, ακριβώς αυτό είναι εκείνο που θα κάνω, όταν οι περιστάσεις το ζητήσουν». 

Στή μνήμη τοῦ π. Νικοδήμου Γρηγοριάτου πού ἀρνήθηκε τήν μεταμόσχευση καρδιᾶς

 

 ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΠΑΤΡΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ

Ὁ π. Νικόδημος Γρηγοριάτης μοναχός διακεκριμένος κατά τήν ἀρετή ἔπασχε ἀπό βαρειά καρδιοπάθεια. Ἀρνήθηκε τήν μεταμόσχευση πού τοῦ προτάθηκε συνεπής στίς εὐαγγελικές ἀρχές. Γιά περισσότερα διαβᾶστε ἐδῶ  

 καθώς καί τά παρακάτω :
 Εις μνήμην μοναχού Νικοδήμου Γρηγοριάτη.

Γράφει ὁ ἀδ. Κωνσταντῖνος:

 Πέρασαν ήδη πέντε χρόνια από την οσιακή κοίμηση του πατρός Νικοδήμου Γρηγοριάτη. Για όλους εμάς που είχαμε την ευλογία να τον γνωρίσουμε η παρουσία του μένει πάντα ζωντανή ανάμεσά μας. Κάθε στιγμή που ζήσαμε κοντά του ήταν και μια ξεχωριστή ευλογία για τον καθένα μας και δοξάζουμε τον Θεό για το ανεκτίμητο δώρο που μας χάρισε. Σαν μια μικρή προσφορά στην αγάπη του που πλούσια μας χάρισε στην διάρκεια της επίγειας ζωής του θα ήθελα στην επέτειο της κοιμήσεως του να αναφερθώ σε ένα από τα πολλά περιστατικά της ζωής του, του οποίου υπήρξα αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας.

Ἀνακοινωθέν τῆς Δ.Ι.Σ. γιά τό πρόβλημα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως

Το πρόβλημα της οικονομικής κρίσεως

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά την σημερινή Συνεδρία αυτής, συζήτησε και πάλι το πρόβλημα της οικονομικής κρίσεως, η οποία μαστίζει το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού λαού και αποτελεί το κύριο θέμα των μέσων ενημερώσεως και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας κατά την τελευταία τετραετία. Η γενική διαπίστωση του Μακαριωτάτου Προέδρου και των Σεβασμιωτάτων Συνοδικών Ιεραρχών είναι ότι ουδείς είχε την αίσθηση ότι η απ’ αρχής προβλεπομένη κρίση στον τομέα της οικονομίας θα εξελίσσετο σε μια εξουθενωτική δοκιμασία και για πολλούς μάλιστα σε τραγική περιπέτεια μέχρι και αυτού του θανάτου. Ο ανέλπιστος αριθμός των αυτοκτονιών Ελλήνων πολιτών αδελφών μας βαραίνει στις συνειδήσεις όλων μας ως μια αποτρόπαια συνέπεια των σφαλμάτων των διαχειριστών του δημοσίου χρήματος. Χωρίς να αποσιωπώνται οι ευθύνες όλων μας, ως λαού, αφού πέσαμε στη φιλοχρηματία, στην απληστία και στην αδάπανη καλοπέραση.

Τὸ ἐπαναστατημένο παιδὶ καὶ ὁ καλὸς πατέρας

  ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Ἔλεγε ὁ π. Πορφύριος ὅτι τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ καλοῦ πατέρα γιὰ τὸ παιδί του πρέπει νὰ μένει ἀμείωτο, ἀκόμη κι ὅταν τὸ παιδὶ μεγαλώνει καὶ σκληρύνεται καὶ ἐπαναστατεῖ καὶ δὲν τὸν ἀκούει καὶ παίρνει ἀκόμη καὶ θέσεις ἐχθρικὲς καὶ ἀντίθετες. Ἐκεῖ θὰ φανεῖ ἡ δεξιοτεχνία, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ καλοῦ πατέρα, γιατὶ τὰ παιδιά, μέχρι νὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν ἀνδρικὴ ἡλικία, κάνουν πολλὲς ἀνέμπειρες καὶ ἀνόητες ἐνέργειες καὶ προκαλοῦν τοὺς γονεῖς, εἰδικὰ τὸν πατέρα.
Ὁ πατέρας καμιὰ φορὰ σκληρύνεται καί, ἀπὸ ἀπερισκεψία λησμονεῖ τὴ θέση τοῦ καλοῦ πατέρα καὶ γίνεται ἀστυνομικὸς σκληρὸς καὶ κάνει στὸ παιδί του, πολλὲς φορές, ἀνεπανόρθωτο κακό.