Our own deformity

 However well informed you are in terms of human wisdom, this doesn’t cure your deformity.
You have to rediscover the true image of God, Christ, so that assuming the form of Christ, you’ll be healed of the deformities of the passions and of sin and thus attain your supreme goal of likeness, of glorification.
» Blessed Georgios Kapsanis, Hegumen of Gregoriou Monastery

Source:  pemptousia.com
http://www.diakonima.gr/2015/04/02/our-own-deformity/

Περὶ λογισμῶν, Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης.

Περὶ λογισμῶν, Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου.Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης.
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 18-03-2009.
(Συνάξεις Κυριακῆς στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

«Ἡ θεία ψυχανάλυση», Γ μέρος

Α. ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ

Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ θεία ψυχανάλυση»

Δεῖτε ἐδῶ το B μέρος

 Ἐξωτερικά ἡ Γενική Ἐξομολόγηση, ὅπως τήν περιγράφει ὁ Ὅσιος γέροντας Πορφύριος, μοιάζει μέ τήν ψυχανάλυση. Στήν πραγματικότητα εἶναι κάτι πάρα πολύ ἀνώτερο καί ἀποτελεσματικότερο.

Στήν «κοσμική ψυχανάλυση» γίνεται μία ἀναμόχλευση τοῦ συνειδητοῦ καί τοῦ λεγόμενου ἀσυνειδήτου τοῦ ἀνθρώπου, χωρίς ὅμως δυνατότητα θεραπείας. Εἶναι μία «ἀτέλειωτη κουβέντα» πού δέν ὁδηγεῖ πουθενά, ἀλλά, ἀντίθετα, μπορεῖ καί νά βλάψει.

Διά τῆς «κοσμικῆς ψυχανάλυσης» γίνεται καί ζημία, ἀφοῦ, ὅταν κανείς: α) θυμᾶται τό παρελθόν καί β) ἀσχολεῖται μέ τά ὄνειρα (καί τά δύο αὐτά οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς ἀπαγορεύουν νά τά κάνουμε), δέν κάνει τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά ἀνακατεύει τόν «βοῦρκο» πού ὑπάρχει στήν ψυχή, ὅσο ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀμετανόητος καί ἀνεξομολόγητος. Ὡς ἀποτέλεσμα ἔχουμε τό θόλωμα τῆς ψυχῆς καί τήν ἀνάδοση δυσωδῶν «ψυχικῶν ἀναθυμιάσεων», πού μολύνουν ἀκόμη περισσότερο τόν ἄνθρωπο.

Γιά τό τέλος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης Αδελφοί και Πατέρες, ιδού συν Θεώ, όπου εφθάσαμεν απάνω εις αυτήν την τελείωσην των αγίων νηστειών και τελειώνει η αγία Τεσσαρακοστή, καθώς βλέπετε όπου μας διδάσκουν αι θεοφιλείς ιστορίαι'

Διότι την σήμερον εσυναθροίζοντο εις την Ιερουσαλήμ οι άγιοι πατέρες ημών, ερχόμενοι από την έρημον όπου ασκήτευαν...

Εσείς, λέγει ο Κύριος εις τους Αποστόλους, μείνατε εν τη αγάπη τη εμή και μη γίνεσθε αλλοιώτικοι, αλλά πάντοτε εις το καλλίτερον να γινώμεθα'

Από σπινθήρα μικρού κατορθώματος να φθάσωμεν εις λαμπάδα φωτεινήν και λαμπράν και από άστρου μεταγινόμενοι εις ήλιον να αλλάξωμεν.

Και άμποτες να μη σταθούμε ποτέ του δρόμου της αρετής, μηδέ τα ορεκτικά του κόσμου να ορεγώμεθα, τα οποία ολίγον γλυκαίνουσι και ατελεύτητα φλογίζουσι και κολάζουσι, τα κείμενα εν τω μέσω εις δοκιμήν της γνώμης των ανθρώπων.

Και προς μεν τους ευλαβείς και θεοσεβείς ευρισκόμενα ευκαταφρόνητα, προς δε τους γαστριμάργους και φιλοσάρκους μεγάλα και θαυμαστά...

Πῶς νά προσέχουμε τόν ἑαυτό μας ἡμέρα καί νύχτα γιά νά προκόψουμε στήν ἀρετή

 Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ 

Ψυχή όλων των ασκήσεων, που γίνονται για τον Κύριο, είναι η προσοχή. Δίχως προσοχή, όλες αυτές οι ασκήσεις είναι άκαρπες, νεκρές. Όποιος ποθεί τη σωτηρία του, πρέπει να μάθει να προσέχει άγρυπνα τον εαυτό του, είτε ζει στη μόνωση είτε ζει μέσα στον περισπασμό, οπότε καμιά φορά και χωρίς να το θέλει, παρασύρεται από τις συνθήκες. 

Αν ο φόβος του Θεού γίνει το ισχυρότερο απ' όλα τ' άλλα αισθήματα της καρδιάς, τότε πιο εύκολα θα προσέχουμε τον εαυτό μας, τόσο στην ησυχία του κελιού μας όσο και μέσα στον θόρυβο που μας κυκλώνει από παντού. 

Στη διατήρηση της προσοχής πολύ συμβάλλει η συνετή μετρίαση της τροφής, που μειώνει τη θέρμη του αίματος. Η αύξηση αυτής της θέρμης από τα πολλά φαγητά, από την έντονη σωματική δραστηριότητα, από το ξέσπασμα της οργής, από το μεθύσι της κενοδοξίας και από άλλες αιτίες προκαλεί πολλούς λογισμούς και φαντασιώσεις, δηλαδή τον σκορπισμό του νου. 

Γι' αυτό οι άγιοι πατέρες σ' εκείνον που θέλει να προσέχει τον εαυτό του συστήνουν πριν απ' όλα τη μετρημένη, διακριτική και διαρκή εγκράτεια από τις τροφές. 

Ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς (Νέο Βιβλίο)

 

ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, 

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς (ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ) 

Τό βιβλίο αὐτό πού ἐκδίδεται μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωήλ, εἶναι  προϊόν μιᾶς ταπεινῆς ὁμιλίας πού ἀπομαγνητοφωνήθηκε καί ἔτυχε κάποιας μικρῆς ἐπεξεργασίας. 

Περιλαμβάνει μέ ἁπλᾶ λόγια τόν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στήν θεραπεία τῆς ψυχῆς τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου. Ἐπισημαίνονται λανθασμένες ἀντιλήψεις καί ἑρμηνεῖες τους.

 Στή συζήτηση θίγονται καίρια πνευματικά θέματα, ὅπως ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή. 

Εὐχόμεθα ταπεινά μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί ὅλων τῶν Ἁγίων μας τό βιβλίο νά γίνει ἀφορμή προβληματισμοῦ καί πνευματικῆς οἰκοδομῆς ὅλων μας.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Προφητεῖαι περί τῶν παθῶν καί τῆς Ἀναστάσεως (Ἁγ. Νεκταρίου Πενταπόλεως)

Ως διέγραψαν τας του Μεσσίου αρετάς αι προφητείαι, ούτω και τα πάθη και τον θάνατον αυτού· έμελλεν ίνα αυξήση ως τρυφερόν βλαστάριον εν γη ανύδρω, εισελάση εις Ιε­ρουσαλήμ εν μετριόφρονι θριάμβω οχούμενος επί πώλου όνου, προδοθή και πραθή επί τριάκοντα αργυρίοις· να μαστιγωθή, κολαφισθή, εμπτυσθή και χλευασθή-τρηθή τας χείρας και τους πόδας, αλλά μη κατεαγή τα οστά· λογχευθή την πλευράν, ποτισθή όξος μετά χολής· έμελλον να διανεμηθώσι τα ιμάτια αυτού και κληρώσωνται την περιβολήν αυτού· έμελλε να αποθάνη και ταφή, αλλά μη εγκαταλειφθή η ψυχή αυτού εν διαφθορά. 
Ταύτα πάντα προέλεχθησαν και απήντησαν πληρωθέντα επί λέξεως, καθ' α επροφητεύθη.

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν: 1) Ὁ ρόλος τῆς μητέρας, 2) Ἡ διδασκαλία τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν. (Νέο βιβλίο)

ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ:

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Η ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΟΣΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ 

(ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ) 

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

 Σύν Θεῷ καί μέ τήν εὐλογία τοῦ Σεβασμιωτάτου μας Μητροπολίτου Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ.κ. Ἰωήλ, προβαίνουμε στήν ἔκδοση δύο πτωχῶν ἔργων, πού ἀναφέρονται στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Τό περιεχόμενό τους βασίζεται στή διαχρονική διδασκαλία τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Περιλαμβάνει δύο ἐπί μέρους ἐργασίες-πονήματα.

Τό πρῶτο πόνημα ἔχει τίτλο:

 Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

Εἶναι προϊόν ἀπομαγνητοφωνημένης καί ἐλαφρά ἐπεξεργασμένης ὁμότιτλης ὁμιλίας, πού βασίζεται κυρίως στήν διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

Τό δεύτερο πόνημα ἔχει τίτλο:

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν κατά τόν  Ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη.

Στό παρόν πόνημα βασιζόμαστε κυρίως στήν διδασκαλία τοῦ νέου Ὁσίου τῆς Ἐκκλησίας μας Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου γιά τήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ, Θεολογικά καί ἠθικά ἐρωτήματα ἀπό τή φερόμενη ὡς πρόταση τοῦ Μητροπολίτου Περγάμου περί ὁμοφυλοφιλίας

Ἐν Πειραιεῖ 1 – 4 – 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Σήμερα ὁ Σατανᾶς σηκώνει πάλι μὲ αὐθάδεια τὸ κεφάλι καὶ ἀπειλεῖ νὰ καταστρέψει ὅ,τι ὡραῖο, ὑψηλό, ἠθικό, πνευματικό, χριστιανικό, εὐαγγελικό, ἀποστολικό καί πατερικό, ἔχει κατορθωθεῖ κατὰ τὸ δισχιλιετὲς διάστημα τῆς ζωῆς καὶ δράσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Προσπαθεῖ νά ἐκτροχιάσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν σκοπὸ τῆς δημιουργίας του πού εἶναι ἡ ὑποταγὴ τῆς σάρκας στὸ πνεῦμα, ἡ πνευματοποίηση καὶ ἡ κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο, ἡ σαρκοποίηση, ἡ ὑποταγὴ τοῦ πνεύματος στὴ σάρκα.

Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀνατροπὴ τοῦ σχεδίου τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἀντικείμενος Σατανᾶς θέλει τὸν ἄνθρωπο δοῦλο τῆς σάρκας, τῆς ἡδονῆς, τῆς ἁμαρτίας, ὄχι πνευματικό, ἀλλὰ ὑλικὸ δημιούργημα, σὰν τὰ ἄλογα ζῶα.

Ἡ φερομένη πρόταση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κ.κ. Ἰωάννου κατά τίς ἐργασίες τῆς Εἰδικῆς Προσυνοδικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν ἑτοιμασία τῶν θεμάτων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας^[1], καθώς καί τά σκωπτικά καί ἐπικριτικά δημοσιεύματα, πού ἀφοροῦν στήν αὐτονόητη δήλωση σέ τηλεοπτικό δίαυλο τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἀνθίμου^[2], σχετικά μέ τόν «κολοφώνα» τῶν ἁμαρτημάτων, ὅπως εὔστοχα χαρακτηρίζεται ἀπό τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο^[3] ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας μέ τήν ἀπενοχοποίηση τῆς σαρκικῆς σαπρότητος, ὡς δῆθεν διαφορετικότητος καί ἐκφράσεως ἐλευθέρου αὐτοπροσδιορισμοῦ μᾶς ὑποχρεώνει νά ἀναφέρωμεν τά αὐτονόητα.

Ἡ λιτή τροφή εἶναι μητέρα τῆς ὑγείας! (Ἅγ. Ἰ. Χρυσοστόμου)

Δεν προκαλούν τόση διάβρωση και καθίζηση στις όχθες τα ορμητικά ρεύματα των ποταμών, όσο υποσκάπτουν εύκολα όλα τα στηρίγματα της υγείας η απόλαυση από την πολυφαγία και η σπάταλη ζωή.
Αν επισκεφθείς γιατρό και θελήσεις να ρωτήσεις, θα μάθεις ότι όλες σχεδόν οι αρρώστιες έχουν αιτία την πολυφαγία. Η απλή δηλαδή και λιτή τροφή είναι μητέρα της υγείας. Γι” αυτό και οι γιατροί την ονόμασαν έτσι· ονόμασαν δηλαδή υγεία τον μη κορεσμό, τη λιτότητα. «Ακορίη γαρ τροφής, υγιείη» (Υγεία είναι η λιτότητα στην τροφή). Και τη λιτότητα στη δίαιτα τη θεώρησαν μητέρα της υγείας. Εφόσον λοιπόν η λιτότητα είναι μητέρα της υγείας, είναι ολοφάνερο ότι η πολυφαγία είναι μητέρα των νοσημάτων και της καχεξίας και δημιουργεί παθήσεις, που (μερικές φορές ) δεν μπορεί να θεραπεύσει ούτε η ιατρική επιστήμη. Γιατί οι ποδαλγίες και οι πονοκέφαλοι και οι αμβλυωπίες και οι πόνοι των χεριών και οι σπασμοί και η πάρεση και ο ίκτερος και οι επίμονοι και υψηλοί πυρετοί και άλλες από αυτές τις αρρώστιες πολύ περισσότερες (που δεν έχουμε τον καιρό να τις απαριθμήσουμε), δεν έχουν αιτία τη στέρηση και τη φιλοσοφημένη δίαιτα και λιτότητα, αλλά την πολυφαγία και την κατάχρηση.

Τό Μυστήριο τοῦ Ἱεροῦ Εὐχελαίου

α. Το νόημα καί ή σύσταση του Μυστηρίου

Ή σύσταση του ιερού αυτού Μυστηρίου στηρίζεται στην εξουσία πού έδωσε ό Χριστός στους Μαθητές Του, «…ώστε (μ” αυτήν την εξουσία) θεραπεύειν πάσαν νόσον καί πάσαν μαλακίαν» (Ματθ. ι’, 1). Καί οι Απόστολοι πιστοί εκτελεστές των εντολών του Κυρίου επέστρεφαν από τις περιοδείες τους καί με ενθουσιασμό ομολογούσαν: «Κύριε καί τα δαιμόνια υποτάσσεται ημίν εν τω ονόματι σου» (Λουκ. ι’, 17). Γι” αυτό καί ό Ευαγγελιστής Μάρκος αναφέρει ότι οι Απόστολοι «…ήλειφον ελαίω πολλούς αρρώστους καί εθεράπευον» (Μαρκ. στ’, 13).
Αυτή ή θεραπευτική τακτική τηρήθηκε καί μετά την Πεντηκοστή από τους Αποστόλους καί τους διαδόχους τους καί είναι προνόμιο πού χορηγήθηκε από τον Χριστό στην Εκκλησία Του. Αυτό το προνόμιο καθιερώνει πρακτικά αργότερα (μεταξύ 55-60 μ.Χ.) ό Απόστολος Ιάκωβος, ό Άδελφόθεος, στην επιστολή του λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εάν κάποιος είναι άρρωστος, να προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας να προσευχηθούν γι” αυτόν καί να τον αλείψουν με λάδι, επικαλούμενοι το όνομα του Κυρίου. Καί ή προσευχή πού γίνεται με πίστη θα σώσει τον άρρωστο» (Ίακ. ε’, 13-15).

Διδαχή ἀπό τόν βίο τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας

O μακαριστός Γέροντας Γεώργιος Καψάνης ομιλεί στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου για το θαυμαστό βίο της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Ακούστε εδώ την ομιλία: http://www.pemptousia.gr/2015/04/didachi-apo-ton-vio-tis-osias-marias-tis-egiptias/

http://www.pemptousia.gr

Ἡ Ἱερά Μονή Κηπίνας Καλαρρυτῶν

 Του Χρήστου Κιντή | Romfea.gr

---

H Mονή Κηπίνας είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά μοναστήρια της Ηπείρου, χτισμένη στο κοίλωμα κατακόρυφου βράχου, κοντά στο χωριό Καλαρρύτες.
Στέγη του είναι ο συμπαγής βράχος που έχει λαξευτεί με τέχνη ώστε να σχηματίζει ένα τέλειο θόλο.
Το μοναστήρι χτίστηκε περί το 1212 μ.Χ. και είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Το όνομα της οφείλεται στους κήπους που καλλιεργούσαν κοντά στη μονή οι μοναχοί.
Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος φθάνει ως τη βάση του βράχου και από εκεί ένα μονοπάτι σκαλισμένο στο βράχο και μια ξύλινη γέφυρα, οδηγούν στο μοναστήρι.
Κατά την τουρκοκρατία, η ξύλινη γέφυρα ήταν κινητή και οι μοναχοί την ανέβαζαν με μοχλό ώστε να προστατεύονται από επιδρομές.
Ο μικρός ναός της Μονής είναι γεμάτος με αγιογραφίες του 17ου αιώνα.
Στον πρόναο του καθολικού βρίσκεται μια μεγάλη σπηλιά, μήκους 240 μέτρων, στην οποία κατέφευγαν οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών για να προστατευτούν τον καιρό της Τουρκοκρατίας.

Λόγος Γέροντος

Ἐκεῖνος, πού ἐπιθυμεῖ τό κακό τοῦ συνανθρώπου του, κάνει τελικά κακό στόν ἴδιο τόν ἑαυτό του. Καί ἐκεῖνος, πού ἀγαπᾶ ἀκόμα καί τόν ἐχθρό του, στήν πραγματικότητα εὐεργετεῖ τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του.

Γέρων Γερμανὸς Σταυροβουνιώτης

https://agathan.wordpress.com/2015/03/14/%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82/