Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 03-11-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. γ΄ 1 - 8

γ΄ 1 - 8

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 47 - Ιβ΄ 1

Ια΄ 47 - Ιβ΄ 1

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ θρῆνος τοῦ Ἀδάμ.Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Π. Σωφρονίου. 70ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ θρῆνος τοῦ Ἀδάμ.Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης.
Π. Σωφρονίου. 70ο Μέρος.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-04-2016
(Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι
στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

1.Ἡ οὐσία τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης 2.Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι θρησκεία Πατερική Θεολογία, 5ο Μέρος,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:1.Ἡ οὐσία τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης

2.Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι θρησκεία

Πατερική Θεολογία, 5ο Μέρος, Ὁμιλία στίς 20-09-2014

Τό θέμα μας σήμερα εἶναι πολύ σημαντικό στήν σειρά τῶν συνάξεων πού κάνουμε πάνω στήν Πατερική Θεολογία τοῦ π. Ἰωάννη Ρωμανίδη καί ἀφορᾶ στήν οὐσία τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης.

Πολλές φορές ἀκοῦμε τήν ἔκφραση «Ὀρθόδοξη παράδοση» καί ἀπό τούς ἐπίσημους ἡγέτες μας, τούς πολιτικούς, τούς θρησκευτικούς, τούς στρατιωτικούς, οἱ ὁποῖοι λένε ὅτι ὑποστηρίζουν τήν παράδοση, τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση καί τήν Ὀρθοδοξία. Ὅμως τί εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση; Ποιά εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση; Συνήθως ὁ νοῦς μας ἀκούγοντας τήν λέξη παράδοση πηγαίνει στούς παραδοσιακούς χορούς, στίς παραδοσιακές φορεσιές κ.λ.π.

Αὐτό ὅμως δέν εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Παράδοση. Δέν εἶναι δηλαδή ἕνα μουσειακό ἔκθεμα, τό ὁποῖο μποροῦμε νά τό βάλουμε σέ ἕνα μουσεῖο ἤ ὅπως βάζουμε ἕνα διατηρητέο κτίριο στήν λίστα μέ σκοπό νά τό φυλάξουμε, νά φυλάξουμε καί τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση ὡς ἕνα πολύ σημαντικό στοιχεῖο, τό ὁποῖο ὅμως εἶναι τοῦ παρελθόντος. Ὄχι, δέν εἶναι τοῦ παρελθόντος.

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ἡ καλή καί ἡ κακή συζυγία..Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ καλή καί ἡ κακή συζυγία.

Ὁ ὅσιος Πορφύριος δίδασκε ὅτι ἡ σαρκική ἕνωση μέσα στόν γάμο δέν εἶναι ἔνοχη, ἀρκεῖ ὅλα νά γίνονται σύμφωνα μέ τό νόμο τοῦ Θεοῦ καί μέ εὐλάβεια.

 «-Οἱ συζυγικές σχέσεις εἶναι κάτι καλό, δίνουν καλό στούς συζύγους, ὅταν εἶναι μέσα στή Χάρη τοῦ Θεοῦ»[26]. Ὁ ἅγιος διηγεῖτο «περιστατικά γιά νά ἐξηγήσει τήν ἁπαλότητα καί τήν εὐγένεια πού πρέπει νά ἔχουν (οἱ σύζυγοι) καί τήν ἀποφυγή βιαιότητας»[27].

«Σ’ αὐτά τά πράγματα (τήν σαρκική ἕνωση)», δίδασκε τούς συζύγους, «δέν πρέπει νά νιώθει κανείς ἐνοχή. Ἀπ’ τή στιγμή πού εὐλογήθηκε στήν ἐκκλησία εἶναι εὐλογημένο. Τώρα θά πεῖς, ὕστερα ἀπό τόσα πνευματικά, νά πάω στήν ἡδονή τοῦ σώματος; Ὁ Θεός σ’ ὅλη Του τήν δημιουργία ἔχει βάλει χαρά. Σ’ αὐτό τό θέμα (τήν δημιουργία παιδιῶν) ὁ ἄνθρωπος εἶναι συνδημιουργός μέ τόν Θεό. Καί ὁ Θεός θέλησε νά βάλει ἡδονή μέσα σ’ αὐτό. Μπαίνεις μέσα στήν δημιουργία μ’ αὐτό καί χαίρεσαι. Ὅλα αὐτά ἔτσι εἶναι, ὅταν γίνονται μέ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί μέ εὐλάβεια. Ὅλη ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ εἶναι χαρά. Δέν κάθισε ὁ Θεός τήν ἕβδομη μέρα καί κοίταξε ὄσα ἔφτιασε; Δέν ἔνιωσε χαρά ὁ Θεός;[28] Πρέπει, πές τους, νά αἰσθάνονται ἐλεύθεροι οἱ δυό τους»[29].

Θαύματα Ὁσίας Παρασκευῆς τῆς νέας τῆς Ἐπιβατηνῆς

Μύρια είναι τα θαύματα που τέλεσε ο Θεός από τότε που φανερώθηκε το άγιο λείψανο και τελεί ακόμα μέχρι σήμερα σε όσους επικαλούνται το όνομά της, που είναι αδύνατο να γραφούν. Γιατί και χωλούς και κωφούς και παραλυτικούς και ασθενείς ψυχικά και από κάθε είδος ασθένεια και από κάθε θανάσιμο πάθος θεραπεύει και μόνο που ακουμπάς στην αγία λάρνακα[1] φεύγει κάθε νόσημα και άφθονα σαν πηγή ανεξάντλητη χύνεται και πλημμυρίζει με ιάματα σε αυτούς που προσέρχονται με πίστη στη χάρη της.

Οι ασθενείς προστρέχουν σ’ αυτήν με ευλάβεια, ασπάζονται το άγιο λείψανό της, τοποθετούν πάνω στο άγιο κεφάλι το μαντήλι τους και φορώντας το θεραπεύονται. Σε καιρό ανομβρίας ή επιδημίας, oι Χριστιανοί τελούν λειτουργία μαζί με το ιερό λείψανο της Οσίας και δεν αποτυγχάνουν στη δέησή τους[2]. Αλλά και στην πατρίδα της, τους Επιβάτες, και τη διπλανή Καλλικράτεια (και σήμερα στους Νέους Επιβάτες, στη Νέα Καλλικράτεια, στην Πτολεμαΐδα, στην κωμόπολη Θεολόγος της νήσου Θάσου κ.α) αναφέρονται πολλά θαύματα και από την παράδοση και από προφορικές μαρτυρίες[3]. Σε λίγα από αυτά θα αναφερθούμε παρακάτω.

Όταν μετακομιζόταν το ιερό Λείψανο της Οσίας από την Καλλικράτεια (όπου διατηρούνταν στο όνομά της παρεκκλήσιο)[4] για τον Τύρνοβο, όπου ήταν η έδρα των Βουλγάρων βασιλέων, κατά τη διάβαση της ιεράς πομπής μέσω των Επιβατών, όπου περνούσε ο μεγάλος δρόμος που οδηγεί στην Αδριανούπολη, όλοι οι κάτοικοι έτρεξαν για να προσκυνήσουν το ιερό σκήνωμα.

Τί ἐστί Οἰκουμενισμός

Τί ἐστί ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

 

(Μικρή συλλογή ἀποφθεγματικῶν περιγραφῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀπό σύγχρονους Πατέρες καί διδασκάλους). 

 

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ, ιατρός

 

Μία θρησκεία μόνο εἶναι, ἡ Ὀρθόδοξος χριστιανική Θρησκεία.Καὶ το πνεῦμα αὐτό τὸ ὀρθόδοξον εἶναι τὸ ἀληθές.Τὰ ἄλλα πνεύματα εἶναι πνεύματα πλάνης καὶ οἱ διδασκαλίες τους εἶναι μπερδεμένες.

Πρέπει νὰ δοῦμε ποὺεἶναι ἡ ἀλήθεια.Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν Ὀρθοδοξία.Ἐγώ τὴνἔχω ζήσει καὶ τὴν ξέρω, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἔχω ζήσει, μέσα σὲ ἁγίους ἀνθρώπους, ποὺ πέφτουν, στὸ πνεῦμα αὐτό τῆς ἀληθείας.Ὑπάρχουν πολλά φῶτα ποὺ βλέπει κανείς καὶ ἐντυπωσιάζεται. Μὰ ἕνα εἶναι τὸ Φῶς τὸ Ἀληθινό.Πρέπει νὰ τὰ σκεφτοῦμε αὐτά

(Ἅγιος Πορφύριος)

………………………………………………………………………………………………

.… ζητοῦμε τὴν ἕνωση τῶν ἀνθρώπων διὰ τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, στὴν κοινωνικὴ ἕνωση, στὴν ἐμπορικὴ ἕνωση, στὴν πολιτισμικὴ ἕνωση καί, προπαντῶς, εἰς τὴν θρησκευτική ἕνωση, αὐτὸ ποὺ ἀκριβῶς λέμε Οἰκουμενισμός.Στὴ χοάνη αὐτὴ νὰ ρίξουμε ὅλες τὶς θρησκεῖες, νὰ βγάλουμε αὐτὸποὺ λέμε Οἰκουμενισμός. Θέτουμε, λοιπόν, «ἐκποδῶν» τὸν Θεόν, ποὺ σταμάτησε τὴν πυργοποιΐα, τότε, καὶ μᾶς ἔδωσετὴν Πεντηκοστή. Τὸν διώχνουμε τὸν Θεό, δὲν τὸν χρειαζόμαστε τὸν Θεό. Αὐτὴ ἡ ἑνότητα εἶναι ἀκραιφνῶς, ἀκραιφνῶς δαιμονική.

( Ἀπὸ ὁμιλία π. Ἀθαν. Μυτιληναίου γιὰ τὴν Πεντηκοστή- Νέος Πύργος Βαβέλ ὁ Οἰκουμενισμός)

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης - Πῶς πρέπει ὁ Χριστιανός νά ἀντιμετωπίζει τούς πρόσφυγες;

(Απομαγνητοφώνηση ομιλίας, Δ. Ρόδης για την ιστοσελίδα Πνεύματος κοινωνία.)

Είναι η θέση που μας δίδαξε ο Χριστός μας, τι μας είπε ο Χριστός μας; Αγαπάτε αλλήλους. Δεν είπε να αγαπάτε μόνο τούς χριστιανούς ε; Και τούς μουσουλμάνους να τούς αγαπάτε, και τούς μασώνους, και τούς άθεους, και τούς αντίχριστους όλους θα τούς αγαπάμε...

Δεν θα αγαπάμε την αμαρτία, τον αμαρτωλό τον αγαπάμε. Και αυτούς τούς ανθρώπους, έτσι πρέπει να τούς δούμε. Μας τούς έφερε ο Θεός εδω, τώρα μας τούς φέρανε (..;) το πιο πιθανό είναι μας τούς φέρανε...

Και δεν είναι πρόσφυγες έτσι; Κακά τα ψέματα, αυτοί είναι στρατός, σε διατεταγμένη υπηρεσία είναι. Ένας δημοσιογράφος που είχε πάει, χριστιανός δημοσιογράφος, το αποκάλυψε αυτό (...) και τον ...νομίζω τον φιμώσανε.

Από τις 60 βάρκες που ερχόντουσαν στήν Μυτιλήνη, γεμάτες άνδρες κάτω των 30 ετών, και μια βάρκα που ερχόταν με γυναικόπαιδα, όλα τα ΜΜΕ, πήγαιναν στήν μια βάρκα... Γιατί αυτή είναι η γραμμή. Και τις 60 βάρκες με τούς νέους, στρατός δηλαδή, ολοι άνδρες κατω των 30 ετών, δεν τις δείχνανε...

Καταλάβατε; Λοιπόν μας κοροϊδεύουνε, και δεν είναι καθόλου ολοι αυτοί Σύριοι...

Δεν είναι πρόσφυγες, αυτοί είναι οτιδήποτε άλλο, και με το που φτάνανε στήν Μυτιλήνη, σκίζανε τα διαβατήρια τούς. Και δηλώνανε απώλεια διαβατηρίου, κοροϊδία δηλαδή. Και βγάζανε το κινητό τελευταίας τεχνολογίας, και τα μάτσα με ευρώ. Που τα βρίσκουνε ολα αυτά;

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Δυσεύρετοι οἱ ἄξιοι κληρικοί

Δυσεύρετοι οἱ ἄξιοι κληρικοί

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

 

ΣΥΧΝΑ εἶναι τά παράπονα τῶν χριστιανῶν γιά τούς ἱερεῖς καί ἀρχιερεῖς. Τούς ἐνοχλεῖ τό κοσµικό τους φρόνηµα, ἡ ἀπρόσεκτη συµπεριφορά τους, ἡ ἔλλειψη ἱεραποστολικοῦ ζήλου, ἡ φιλαργυρία καί πλεονεξία τους, ἀλλά καί ἡ φιλοδοξία καί ἡ φιληδονία τους. Τούς προκαλεῖ ἐπίσης τό γεγονός ὅτι εἶναι ἄξιοι διάδοχοι τῶν Φαρισαίων, τούς ὁποίους ὁ Χριστός εἶχε ἐλέγξει µέ τά σκληρότερα λόγια. Ἡ ὑποκρισία ποτέ δέν ἀπέδωσε µόνιµους καρπούς στό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.

Στήν ἀρχή οἱ ὑποκριτές κληρικοί ἐντυπωσιάζουν τό λαό, µετά ὅµως ἀπό σύντοµο χρονικό διάστηµα, διαλύονται οἱ καλές ἐντυπώσεις καί ἀποκαλύπτεται ἡ ἀναξιότητά τους.

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος: «Ὁ μοναδικός ἰατρός τῆς ψυχῆς μας εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, χθές καί σήμερον ὁ αὐτός εἰς τούς αἰώνας»

... Η παράλυσις του σώματος εξασθενεί τας σωματικάς δυνάμεις και τας καθιστά ακινήτους προς εργασίαν σωματικήν, και η παράλυσις της ψυχής καθιστά τας πνευματικάς και ψυχικάς δυνάμεις ακινήτους προς εργασίαν πνευματικήν.

Και την μεν παράλυσιν τους σώματος ευκόλως οι άνθρωποι την αισθάνονται, ενώ την ψυχικήν ελάχιστοι την εννοούν.

Όταν εις τις πνευματικές εργασίες είναι κανείς ακίνητος και αναίσθητος, όταν η ψυχή του δεν αγαπά τον Θεόν, δεν αισθάνεται έφεσιν ολόψυχον, όταν δεν αγαπά τον πλησίον, όταν βλέπει πάσχοντα πτωχόν, πεινώντα, διψώντα, γυμνόν, κινδυνεύοντα και η ψυχή του δεν αισθάνεται πόνον, συμπάθειαν, ευσπλαχνίαν τότε πάσχει από παράλυσιν.

Σκέπασε τόν ἁμαρτωλό

Σ’ όλα σου τα έργα, έχε αγαθή συνείδηση!… Η δικαιολογία δεν είναι για τους Χριστιανούς!… 

Κατηγόρησα κάποιον, είμαι νεκρός κι εγώ και τα έργα μου εκείνη τη μέρα!… Κάνε συντροφιά με λεπρούς, παρά με υπερήφανους!