Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 27-11-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εφεσίους κεφ. β΄ 4 - 10

β΄ 4 - 10

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 18 - 27

Ιη΄ 18 - 27

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα KΓ’ Κυριακῆς: Ὁμιλία περί τοῦ ὅτι ἄφευκτον τῆς ἐργασίας τῶν ἀρετῶν τό χρέος (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Εφεσ. β’ 4-10)

• Ποιο έργο όρισε ο Θεός στον άνθρωπο;
• Υπάρχουν δικαιολογίες όταν παραβαίνουμε του Θεού τα προστάγματα; Η άγνοια και η αδυναμία μας μπορεί να αποτελέσουν ελαφρυντικά στην κρίση του Θεού;
• Ο Θεός εκτός από το αυτεξούσιο, έδωσε στον άνθρωπο τη λογική, τη διάκριση και τη συνείδηση. Ποια η ανάγκη αυτών;

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Νά μήν θέλουν τά παιδιά τό «μπράβο»..Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

   Νά μήν θέλουν τά παιδιά τό «μπράβο».

Τά παιδιά, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου, δέν πρέπει νά ἀκοῦνε τό «μπράβο», οὔτε νά τό θέλουν. «Ὁ ἔπαινος κάνει κούφιο τόν ἄνθρωπο καί διώχνει τή χάρι τοῦ Θεοῦ»[76] ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος. Καί συμπλήρωνε: «Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἔρχεται μόνο μέ τήν ἁγία ταπείνωση»[77]. Καί συμπέραινε: «Πρέπει νά μάθομε στά παιδιά νά ζοῦν ταπεινά καί ἁπλά καί νά μή ζητοῦν τόν ἔπαινο καί τό «μπράβο». Νά τά μάθομε ὅτι ὑπάρχει ἡ ταπείνωση, πού εἶναι ἡ ὑγεία τῆς ζωῆς»[78]...Καί τῆς ψυχῆς καί τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, θά τολμούσαμε νά συμπληρώσουμε.

Ἡ ἱστορία γιά μιά ἁμαρτωλή τοῦ Βελιγραδίου. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η ιστορία γιά μια αμαρτωλή τον Βελιγραδιού

Από τό ημερολόγιό μου

 Μάς αφηγείται σήμερα ένας ιερέας του Βελιγραδιού τό ασυνήθιστο γεγονός μέ μία εκδιδόμενη γυναίκα στους δρόμους του Βελιγραδιού. Μία μέρα λίγο πριν βραδιάσει βάδιζε στους δρόμους γιά τή «δουλειά» της. Καθώς περνούσε δίπλα σ’ έναν κήπο βλέπει έναν άνθρωπο να ετοιμάζεται να απαγχονιστεί. Έδεσε τό σχοινί στο κλαδί του δέντρου καί μέ μιας τό έβαλε γύρω από τό λαιμό του.
  Η γυναίκα σβέλτα πήδησε πάνω από την περίφραξη, τράβηξε τό μικρό της μαχαίρι από την τσέπη κι έκοψε τό σχοινί, οπότε ο άνθρωπος έπεσε στο χώμα λιπόθυμος. Του έκανε μαλάξεις ώσπου συνήλθε. Τότε της είπε ο αυτόχειρας: «Γιατί τό ’κανες;

«Καταργεῖται μόνη της ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης»

«Καταργείται μόνη της η Σύνοδος της Κρήτης»

 

Επιστολή προς τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Ιασίου και Μητροπολίτην Μολδαβίας και Μπουκοβίνας, κ. Θεοφάνην της Ηγουμένης της Ι.Μ. Paltin, Ιουστίνας:

 

«Σεβασμιώτατε,

Με υιική υπακοή και βαθιά λύπη Σας απευθύνουμε αυτή την επιστολή, εμείς, οι ανάξιοι, οι μη φωτισμένοι κατά τον βίο και οι τελευταίοι της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ο προβληματισμός και η λύπη μας προκλήθηκαν από τη σύγκληση, τις αποφάσεις και ιδιαιτέρως από τις δυνατές συνέπειες της Συνόδου της Κρήτης (2016). Ξέρουμε ότι η Αντιπροσωπία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας έκανε μεγάλο αγώνα για την ομολογία της Ορθοδοξίας, αγώνα στον οποίο Εσείς είχατε μεγάλη συμβολή. Καθώς ξέρετε, με την ευλογία και τη θέλησή Σας, εμείς, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Paltin Petru Voda, κατά τις ταπεινές μας δυνάμεις, αντιμετωπίσαμε αυτή τη Συν­οδο με πνευματικό τρόπο, με νηστεία και προσευχή. Παρόλο που ήμασταν πεπεισμένοι ότι έπρεπε να αναβληθεί η σύγκληση αυτής της Συνόδου, διότι παρουσίαζε τεράστια θεολογικά προβλήματα ακόμα και στον ίδιο τον «Κανονισμό Διοργάνωσης και Λειτουργίας», εφόσον δεν εκπληρώθηκε η αναμενόμενη ομοφωνία, απαραίτητη για την έγκριση των προπαρασκευαστικών κειμένων, και ταυτόχρονα υ­πήρχαν και σχετικές αν­τιρρήσεις εκ μέρους κάποιων Τοπικών Εκκλησιών, κάναμε υπακοή και προσ­ευχηθήκαμε να διεξαχθούν με τη Χάρη και το Φως της Αλήθειας οι εργασίες της Συνόδου της Κρήτης και να ακολουθήσουν τις αποφάσεις των Θείων και Αγίων Πατέρων ημών. Είχαμε την πεποίθηση ότι ο Παντοδύναμος Θεός πληρώνει τις ανθρώπινες αδυναμίες και ελλείψεις και δύναται να μετατρέψει το κακό σε καλό. Συνάμα, οι ειδήσεις για την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας από την Ρουμανική Αντιπροσωπία μας έδωσαν ελπίδα και μας ενίσχυσαν στην προσευχή και νηστεία μας.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ εἶναι ἕνα μεγάλο μυστήριο. Πρόκειται γιά τήν ἀναγέννηση τοῦ ἀνθρώπου από την πρόσκαιρη γήινη ζωή στήν αἰώνια. Κατά τή συντέλεση του μυστηρίου του θανάτου ἀποβάλλουμε τό παχύ μας περίβλημα, το σῶμα, καί μέ την ψυχική μας ὕπαρξη, τή λεπτή καί αἰθέρια, μεταβαίνουμε στόν ἄλλο κόσμο, στό ἐνδιαίτημα τῶν ὁμοίων μέ τήν ψυχή ὑπάρξεων.

  Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Λόγος γιά τόν θάνατο

«Να θυμάστε σ’ όλη σας τή ζωή την ημέρα της- εξόδου σας από την Αίγυπτο»

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Πρόκειται γιά την αναγέννηση του ανθρώπου από την πρόσκαιρη γήινη ζωή στήν αιώνια. Κατά τή συντέλεση του μυστηρίου του θανάτου αποβάλλουμε τό παχύ μας περίβλημα, το σώμα, καί μέ την ψυχική μας ύπαρξη, τή λεπτή καί αιθέρια, μεταβαίνουμε στον άλλο κόσμο, στο ενδιαίτημα των ομοίων μέ την ψυχή υπάρξεων. Ο κόσμος αυτός δεν γίνεται αντιληπτός μέ τά αισθητήρια όργανα του σώματός μας λόγω της υλικής παχύτητάς τους. Πάντως, σ’ όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωής μας μέ τά όργανα αυτά ενεργούν οι αισθήσεις, οι οποίες δεν ανήκουν τόσο στο σώμα όσο στήν ψυχή.

Η ψυχή, βγαίνοντας από τό σώμα, είναι αόρατη σ’ εμάς, όπως καί όλες οι άλλες υπάρξεις του αοράτου κόσμου. Κατά την τέλεση της Νεκρώσιμης Ακολουθίας σ’ έναν κεκοιμημένο χριστιανό, δεν βλέπουμε παρά τό υλικό σώμα του δίχως πνοή καί ζωή. Έπειτα αυτό αρχίζει να διαλύεται, κι εμείς βιαζόμαστε να τό θάψουμε στη γη, όπου θυσιάζεται στη φθορά, τά σκουλήκια καί τη λησμονη. Έτσι πέθαναν καί ξεχάστηκαν αναρίθμητες γενιές ανθρώπων. Τί έγινε καί τί γίνεται μέ τίς ψυχές πού εγκατέλειψαν τα σώματά τους;

Προφητεῖες γιά τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου (Μέρος Δ’)

Προφητείες της Κ. Διαθήκης για τον Αντίχριστο

Πιο ξεκάθαρα, όμως, μιλάει για τον Αντίχριστο η Καινή Διαθήκη. Εδώ επί πλέον δεν μιλάει μόνο κάποιος Προφήτης θεόπνευστος μα και ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Σε κάποιο σημείο του λόγου του προς τους άπιστους Ιουδαίους λέγει: «Εγώ ελήλυθα εν τω ονόματι του Πατρός μου και ου λαμβάνετέ με∙ εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω, εκείνον λήψεσθε». (Ιωαν. Ε. 43). Μ’ αυτό θέλει να υπογραμμίσει στους Ιουδαίους, ότι, ενώ αρνήθηκαν να δεχθούν και να υποδεχθούν τον ίδιο,

που είναι ο Αληθινός Υιός του Θεού, δεν θα πράξουν το ίδιο για τον άλλον, τον πλάνο, τον Αντίχριστο, που όταν έλθει θα τον δεχτούν.

Ερμηνεύοντας τον λόγο αυτό του Χριστού και ο ιερός Χρυσόστομος λέγει, ότι ο Κύριος «τον Αντίχριστον ενταύθα αινίττεται».

«Νά ἀγαπήσετε τίς ἀγρυπνίες», Ἅγιος Πορφύριος

Να αγαπήσετε τις αγρυπνίες.
Οι αγρυπνίες είναι μεγάλο πράγμα.
Ανοίγει ὁ ουρανός
Μιλάμε με τον Θεό.
Στις δικές μας αγρυπνίες εκεί πάνω, μέχρι τις δώδεκα τα μεσάνυχτα νύσταζα λιγάκι, κλείνανε τα μάτια μου.
Μετά άνοιγε ο νούς μου, και τη ζούσα την προσευχή, ως το πρωί. Όταν τελείωνε, είχα τόση διάθεση, ώστε, να ήταν τρόπος να ξανάρχιζε πάλι από την αρχή.
Στη Σκήτη διαβάζαμε καθαρά, με νόημα τον κανόνα.
Όταν οι αγρυπνίες γίνονταν στο Κυριακό, τον ψέλναμε».
Και συμπλήρωσε, αναπολώντας τη μοναχική του ζωή στα Καυσοκαλύβια:

Τόν ἀλαζόνα, μοχθηρό καί ὑπερήφανο ἄνθρωπο νά τόν βλέπεις σάν τόν ἄνεμο

Τον αλαζόνα, μοχθηρό και υπερήφανο άνθρωπο να τον βλέπεις σαν τον άνεμο. 

 Μην προσβάλλεσαι από την κακία, την υπερηφάνεια και την μοχθηρία του.