Περί προσευχῆς (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 29-12-2017

Περί προσευχῆς (Ἁγίου Παϊσίου), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-12-2017 (σύναξη στά Μετέωρα) http://www.HristosPanagia.gr, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σε mp3: http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Ἁγίου Ἀθανασίου

Ἀγαθὴν ἅμιλλαν ἐνεστήσασθε πρὸς τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ μοναχοὺς, ἤτοι παρισωθῆναι, ἢ καὶ ὑπερβάλλεσθαι τούτους προελόμενοι τῇ κατ' ἀρετὴν ὑμῶν ἀσκήσει.
Καὶ γὰρ καὶ παρ' ὑμῖν λοιπὸν μοναστήρια, καὶ τὸ τῶν μοναχῶν ὄνομα πολιτεύεται.
Ταύτην μὲν οὖν τὴν πρόθεσιν δικαίως ἄν τις ἐπαινέσειε, καὶ εὐχομένων ὑμῶν, ὁ Θεὸς τελειώσειεν·
ἐπειδὴ δὲ ἀπῃτήσατε καὶ παρ' ἐμοῦ περὶ τῆς πολιτείας τοῦ μακαρίου Ἀντωνίου, μαθεῖν θέλοντες ὅπως τε ἤρξατο τῆς ἀσκήσεως, καὶ τίς ἦν πρὸ ταύτης, καὶ ὁποῖον ἔσχε τοῦ βίου τὸ τέλος, καὶ εἰ ἀληθῆ τὰ περὶ αὐτοῦ λεγόμενά ἐστιν, ἵνα καὶ πρὸς τὸν ἐκείνου ζῆλον ἑαυτοὺς ἀγάγητε·
μετὰ πολλῆς προθυμίας ἐδεξάμην τὸ παρ' ὑμῶν ἐπίταγμα.

Κἀμοὶ γὰρ μέγα κέρδος ὠφελείας ἐστὶ καὶ τὸ μόνον Ἀντωνίου μνημονεύειν.
Οἶδα δὲ, ὅτι καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες, μετὰ τοῦ θαυμάσαι τὸν ἄνθρωπον, θελήσετε καὶ ζηλῶσαι τὴν ἐκείνου πρόθεσιν·
ἔστι γὰρ μοναχοῖς ἱκανὸς χαρακτὴρ πρὸς ἄσκησιν ὁ Ἀντωνίου βίος.
Οἷς μὲν οὖν ἠκούσατε περὶ αὐτοῦ παρὰ τῶν ἀπαγγειλάντων, μὴ ἀπιστήσητε, ὀλίγα δὲ μᾶλλον ἀκηκοέναι παρ' αὐτῶν νομίζετε·
πάντως γὰρ κἀκεῖνοι μόγις τοσαῦτα διηγήσαντο.
Ἐπεὶ κἀγὼ, προτραπεὶς παρ' ὑμῶν, ὅσα ἂν διὰ τῆς ἐπιστολῆς σημανῶ, ὀλίγα τῶν ἐκείνου μνημονεύσας ἐπιστείλω·
καὶ ὑμεῖς δὲ μὴ παύσησθε τοὺς ἐνθένδε πλέοντας ἐρωτᾷν.
Ἴσως γὰρ, ἑκάστου λέγοντος ὅπερ οἶδε, μόγις ἐπαξίως ἡ περὶ ἐκείνου γένηται διήγησις.

Ἐβουλόμην γὰρ οὖν, δεξάμενος ὑμῶν τὴν ἐπιστολὴν, μεταπέμψασθαί τινας τῶν μοναχῶν, τῶν μάλιστα πυκνότερον εἰωθότων πρὸς αὐτὸν παραγίνεσθαι·
ὡς ἄν τι πλέον μαθὼν πληρέστερον ὑμῖν ἐπιστείλω·
ἐπειδὴ δὲ γὰρ καὶ ὁ καιρὸς τῶν πλωΐμων συνέκλειε, καὶ ὁ γραμματοφόρος ἔσπευδε·

Ἡ πιό ἀγαπημένη μου βόλτα εἶναι στό κοιμητήριο!

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

 

Ο περίπατος στο κοιμητήριο.

Η ζωή μας μοιάζει με πορεία. Τίποτε το μόνιμο δεν έχει. Όλα περνούν, όλα φεύγουν!

Το ίδιο προσπερνούμε και τα δυσάρεστα και τα ευχάριστα. Πουθενά δεν σταματούμε.

Να γιατί μου αρέσει αυτό εδώ το μέρος, το κοιμητήριο!

Από όλα τα μέρη μας αυτό εδώ το αγαπώ πιο πολύ.

Γι’ αυτό και το επισκέπτομαι συχνά. Όχι μόνο σαν έχουμε Θεία Λειτουργία. Όχι! Και άλλες ημέρες, μόνος, συχνάζω εδώ.

Πολλές φορές έρχομαι από την πόλη και σταματώ εδώ στο κοιμητήριο. Χωρίς κανέναν συντροφιά. Μέσα στην ερημιά, καταμεσής στους τάφους!

Κάθομαι μέσα στην ερημιά, έχω μπροστά μου τους τάφους και σκέπτομαι...

Ἅγιος Παΐσιος: Ὁ Γέροντας πού τόν ὑπηρετοῦσε ὁ Ἅγιος Ἄγγελος, στά Ἀσκητήρια τῶν Κατουνακίων

Στα Ασκητήρια λοιπόν των Κατουνακίων, στην Καλύβη «Άξιον εστιν», μπροστά από πενήντα χρόνια περίπου, ζούσε ένας Γέροντας με τρεις υποτακτικούς: τον π. Γεώργιο, τον π.Παχώμιο και τον π.Χρυσόστομο.

Μετά τον θάνατο του Γέροντα, ανέλαβε ο διάδοχος, ο αρχαιότερος κατά την καλογερική κουρά, Πατήρ Γεώργιος. Επειδή όμως ήταν πολύ απλός και τελείως αγράμματος ο νέος Γέροντας, οι άλλοι δύο δεν θέλησαν να υποταχθούν, γιατί είχαν λίγο περισσότερη μόρφωση από τον Πατέρα Γεώργιο, αλλά και λίγη υπερηφάνεια.

Γι’ αυτό έφυγαν και τον εγκατέλειψαν. Χώρισαν και αναμεταξύ τους, γιατί πάλι δεν μπορούσε ο ένας να υποταχθή στον άλλο. Άλλαξαν δε πολλές κατοικίες, από Μοναστήρι σε Μοναστήρι και από Κελλί σε Κελλί.Μια μέρα, ο ένας αδελφός θυμήθηκε τον Γέροντα, που τον άφησαν μόνο του, εγκαταλελειμμένο και σε περασμένη ηλικία, και αποφάσισε να πάη να τον επισκεφθή. Πήρε και ευλογίες στον τουρβά του και ξεκίνησε.Όταν πλησίασε στην γειτονική Καλύβη, ρώτησε για τον Γέροντα, αλλά δεν τον είχαν ιδεί. Ένας άλλος Πατέρας είπε:

Μία μόνον εἶναι ἡ προσευχή!

Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ

Νὰ ξέρουμε ὅμως ἐμεῖς, οἱ εὐσεβεῖς, ὅτι ὅσο βρισκόμαστε στὴν ἁμαρτία, δηλαδὴ στὴν παράβαση τῶν θείων ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Θεοῦ, ἀκόμη καὶ ἂν διαβάζουμε ὅλες τὶς προσευχὲς τῶν ὁσίων, τὰ τροπάρια, τὰ κοντάκια καὶ τοὺς κανόνες κάθε μέρα καὶ κάθε ὥρα, δὲν θὰ καταφέρουμε μὲ αὐτὸ τίποτα. Ἐπειδὴ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ὁ Χριστός, σὰν μὲ μομφὴ καὶ παράπονο, λέγει σέ μᾶς: «Τί δὲ μὲ καλεῖτε Κύριε, Κύριε, καὶ οὐ ποιεῖτε ἃ λέγω;», δηλαδὴ ὅσο ζεῖτε παραβαίνοντας τὶς ἐντολές μου, μέχρι τότε μάταια μὲ καλεῖτε μὲ πολλὲς καὶ πολύωρες προσευχές.

Ὅσιος Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης: Τί εἶναι προτιμότερο τά μνημόσυνα ἤ οἱ φιλανθρωπίες;

–Τά σα­ραν­τα­λε­ί­τουρ­γα παι­διά μου έ­χου­νε με­γά­λη α­ξί­α για τις ψυ­χές των αν­θρώ­πων. Για το­ύς ζών­τες και το­ύς τε­θνε­ώ­τας.

Άν εί­χα­τε α­κο­ύ­σει, πρό ε­τών, έ­να κα­ρά­βι που βυ­θί­στη­κε ε­δώ στην Κρή­τη το «Ηράκλειο»… Λοι­πόν, μί­α γυ­ναί­κα με πή­ρε. Πή­ρε τη­λέ­φω­νο, και λέ­ει: 

-Πάτερ, οι συγ­γε­νείς μας πνί­γη­καν στο κα­ρά­βι».–Τήν ρώτησα: Δεν θα κά­νης μνη­μό­συ­νο στον άν­δρα σου, στους συγ­γε­νείς σας;

–Μπά… δεν χρει­ά­ζον­ται τα μνη­μό­συ­να, λέ­ει. Ε­γώ έ­δω­σα 5.000 στο Ορ­φα­νο­τρο­φεί­ο της Χαλ­κί­δος. Το ί­διο εί­ναι. Πάτερ μου, ε­σύ τι λές γι᾿ αυ­τό;

–Λέω, ά­κου­σε παι­δί μου να σου πώ, ε­φό­σον με ρω­τά­τε. Άλ­λο, παι­δί μου, η προ­σευ­χή και άλ­λο η ε­λε­η­μο­σύ­νη. Άλ­λο, με συγ­χω­ρεί­τε, η προ­σευ­χή που κά­νου­με με το μνη­μό­συ­νο. Δι­ό­τι, έ­τσι τα βρή­κα­με. Έ­τσι εί­ναι. Και α­πό το­ύς Α­πο­στο­λι­κο­ύς χρό­νους, αλ­λά, και α­πό τις η­μέ­ρες που ή­ταν ο Μωυσής, ο Προ­φή­της της Π. Δι­α­θή­κης.

Δέν βλέπεις τί λέει; “Ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ σταυροῦ χαρά ἐν ὅλω τῷ κόσμω”.

Η χαρά παρηγορεί, αλλά δεν μας φέρνει κοντά στον Θεό. Σε ξεγελά και ξεχνάς την φιλοπονία, την άρση του σταυρού. Εγώ πολλές φορές βλάφτηκα από την πολλή χαρά. Οι θλίψεις, οι πειρασμοί, οι στενοχώριες σε καθαρίζουν και αισθάνεσαι κοντά σου τον Θεό. Ο σταυρός σε κάνει ταπεινό και αυτός φέρνει την ανάσταση. Δεν βλέπεις τι λέει; “Ιδού γαρ ήλθε δια του σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω”.
            Η ζωή μας εδώ είναι ένα συνεχές μαρτύριο. “Στενή και τεθλιμμένη οδός”, η μόνη που οδηγεί στον ουρανό.

Εἶπε γέρων...

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/01/blog-post_17.html

Πανήγυρις εἶναι ὁ κόσμος, ἡ ζωή καί ὁ καθένας ἐμπορεύεται μέ τόν χρόνο τῆς ζωῆς του, τήν Αἰώνιο Ζωή...

Δεν είναι μάταιος ο κόσμος; Δεν είναι ολιγοχρόνιος η ζωή; γιατί λοιπόν να μας απασχολούν τα άχυρα, περισσότερο από τον χρυσό; Όλα σε τούτο τον μάταιο κόσμο, θα παρέλθουν..

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 16 Ἰανουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 16 Ἰανουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

16 Ἰανουαρίου. Ἡ προσκύνησις τῆς τιμίας ἁλύσεως τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἀποστόλου, Σαβ. δ΄ ἑβδ. Πράξ. (Πρξ. ιβ΄ 1-11).

Πραξ. 12,1         Κατ᾿ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας.

Πραξ. 12,1                Κατά τον καιρόν εκείνον, ο βασιλεύς Ηρώδης Αγρίππας, άπλωσε τα χέρια και επιασε μερικούς από τους πιστούς της Εκκλησίας, δια να τους κακοποιήση.