27. Γιατί κάποιοι ἐνῷ ἁμαρτάνουν εὐεργετοῦνται ἀπό τόν Θεό;, 15-1-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

27. Γιατί κάποιοι ἐνῷ ἁμαρτάνουν εὐεργετοῦνται ἀπό τόν Θεό; Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐτου-Ἐρωταποκρίσεις (10η), 15-1-2020, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἀμπελειές (Ἱ.Ν. Ἁγ. Ἀθανασίου) Πέλλας,http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου.Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο. Μέρος Πρῶτο

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Εβρ.7,7-17] 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 

[Μέρος πρώτο: υπομνηματισμός των εδαφίων Εβρ.7,6-10] 

«Ὃ δὲ μὴ γενεαλογούμενος ἐξ αὐτῶν δεδεκάτωκε τὸν Ἀβραάμ(:Ο Μελχισεδέκ όμως, ο οποίος δεν γενεαλογείται και δεν κατάγεται από τη γενεά του Λευί, έχει πάρει το ένα δέκατο από τον Αβραάμ)»[Εβρ.7,6].Στη συνέχεια δεν το προσπέρασε έτσι απλά, αλλά και πρόσθεσε: «καὶ τὸν ἔχοντα τὰς ἐπαγγελίας εὐλόγηκε (: και έχει ευλογήσει αυτός τον Αβραάμ που είχε δεχθεί τις θείες επαγγελίες)». Επειδή αυτό ήταν παντού το καύχημα των Ιουδαίων, δείχνει και από την κοινή κρίση όλων ότι ο Μελχισεδέκ ήταν σπουδαιότερος από τον Αβραάμ. 

Και συνεχίζει λέγοντας: «χωρὶς δὲ πάσης ἀντιλογίας τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ κρείττονος εὐλογεῖται (:και βέβαια είναι αναντίρρητο και ομολογημένο ότι το μικρότερο και κατώτερο ευλογείται από το μεγαλύτερο και ανώτερο. Για να ευλογήσει λοιπόν ο Μελχισεδέκ τον Αβραάμ, σημαίνει πως ήταν ανώτερός του)»[Εβρ.7,7].Δηλαδή, όλοι πιστεύουν ότι το κατώτερο ευλογείται από το ανώτερο. Επομένως ο τύπος του Χριστού είναι ανώτερος και από εκείνον που είχε τις επαγγελίες. 

«Καὶ ὧδε μὲν δεκάτας ἀποθνήσκοντες ἄνθρωποι λαμβάνουσιν, ἐκεῖ δὲ μαρτυρούμενος ὅτι ζῇ(:κι εδώ βέβαια στον μωσαϊκό νόμο παίρνουν δεκάτες άνθρωποι που πεθαίνουν. Εκεί όμως στην περίπτωση του Αβραάμ πήρε δεκάτη ο Μελχισεδέκ, ο οποίος μαρτυρείται ότι ζει, διότι η Αγία Γραφή δεν μιλάει για θάνατο του Μελχισεδέκ)»[Εβρ.7,8]. Αλλά για να μην πουν τα εξής λόγια: «Γιατί επανέρχεσαι στα προηγούμενα; Τι σημασία έχει για τους ιερείς μας, αν ο Αβραάμ έδωσε το ένα δέκατο; Πες αυτά που ενδιαφέρουν εμάς», προσθέτει και λέγει: «καὶ ὡς ἔπος εἰπεῖν (:και με λίγα λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς)»· -σωστά το είπε αυτό και δεν μίλησε φανερά, για να μην τους πλήξει-· «διὰ Ἀβραὰμ καὶ Λευΐ ὁ δεκάτας λαμβάνων δεδεκάτωται (:ότι δίνοντας ο Αβραάμ τη δεκάτη στον Μελχισεδέκ, στο πρόσωπο του Αβραάμ έχει δώσει δεκάτη στον Μελχισεδέκ και ο ίδιος ο Λευί, που εισπράττει δεκάτες από τους αδελφούς του)»[Εβρ.7,9]. 

.. Γιά νά δεῖς τά ὑλικά πράγματα, πρέπει νά εἶναι ὑγιεῖς οἱ σωματικοί ὀφθαλμοί σου.

Για να γνωρίσεις τα νοερά πράγματα, πρέπει να είναι υγιεῖς οι οφθαλμοί της ψυχής σου, να έχεις δηλαδή φωτισμένη συνείδηση και διάκριση. Μόνο μ’ αυτή την προϋπόθεση θα εφαρμόζεις σωστά τις εντολές τού Θεού «και ουκ εκκλίνεις απ’ αυτών εις δεξιά ουδέ εις αριστερά, ίνα συνής εν πάσιν οις εάν πράσσης» (Ιησ. Ναυή 1:7).

Διάκριση είναι η ικανότητα της ψυχής να διακρίνει αλάθητα σε κάθε περίπτωση το καλό από το κακό, το θείο θέλημα από τη δαιμονική απάτη. Με τη διάκριση θα γνωρίσεις πότε και πώς πρέπει να πολεμάς τα πάθη, πότε να υποχωρείς, πώς να αντιμετωπίσεις νικηφόρα τις πανουργίες των δαιμόνων, πότε οι λογισμοί σου προέρχονται από τον Θεό και πότε από τους δαίμονες. Αυτή τη νοερή αίσθηση την αποκτούν μόνο όσοι έχουν καθαρή καρδιά και καθαρό σώμα, αμόλυντη συνείδηση και αμόλυντες αισθήσεις.

«Ἦρθε ὁ Προφήτης Ἡλίας μαζί μέ τόν Τίμιο Πρόδρομο καί μέ πῆραν νά λειτουργήσουμε πάνω στόν Προφήτη Ἡλία!»

*Από το νέο βιβλίο: «Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας – Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων»

Η ζωή κοντά στον Όσιο Γεώργιο Καρσλίδη ήταν για τον καθένα αποκαλυπτική. 

Οι άνθρωποι κοντά του αξιώνονταν να δουν θαυμαστά γεγονότα και να τονωθεί η πίστη τους. Έβλεπαν σημεία από τον ουράνιο κόσμο και έμπαιναν σε μία άγνωστη μέχρι τότε γι’ αυτούς διάσταση, μια διάσταση που για τον Γέροντα ήταν πολύ οικεία στα πλαίσια της καθημερινότητας. Η ψυχή του ζούσε στο μεταίχμιο αυτού του κόσμου και του άλλου και προγευόταν ήδη την Άνω Ιερουσαλήμ…

*****

Στα χρόνια της βουλγαρικής κατοχής η μάνα Αργυρώ έμενε στο μοναστηράκι κοντά στον Γέροντα και τον φρόντιζε. Μια βραδιά γύρω στις 2.20 π.μ., ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος σαν να έπεσε ο τοίχος της Εκκλησίας. Φοβήθηκε μήπως ήρθαν οι Βούλγαροι να σκοτώσουν τον Γέροντα, αλλά είδε ότι η Εκκλησία ήταν κλειδωμένη.

Ἐνῶ ὁ Πατριάρχης καὶ ὁ Αὐτοκράτορας εἶχαν προδώσει, ἕνας ἐπίσκοπος μαζὶ μὲ τὸν λαὸ ἔσωσε τὴν Ὀρθοδοξία!

Πολλαπλὰ τὰ μηνύματα ποὺ στέλνει ἡ ἑορτὴ τοῦ σημερινοῦ Ἁγίου. Κόντρα σὲ ὅλη τὴν ἐκκλησιαστικὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία τῆς ἐποχῆς, ἡ ἄρνηση ὑπογραφῆς τῆς ἕνωσης τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Παπικοὺς ἀπὸ ἕναν ταπεινὸ ἐπίσκοπό της Ἐφέσου, ἔσωσε τὴν ὀρθόδοξη πίστη! Ἂς εὐχόμαστε στὸ Θεὸ νὰ ἀναδείξει καὶ σήμερα νέους Μάρκους Εὐγενικοὺς ποῦ θὰ ἀντισταθοῦν στὶς κακοδοξίες ὁρισμένων ὀρθόδοξων (;) ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν ποὺ ἀποτελοῦν τὸν ἐσωτερικὸ καὶ ἴσως πιὸ ἐπικίνδυνο ἐχθρό της Ἐκκλησίας.

Ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικὸς γεννήθηκε τὸ 1392 μ.Χ. ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ πιστοὺς γονεῖς, τὸν ἀρχιδικαστή, σακελλίων καὶ διάκονο τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Γεώργιο καὶ τὴ Μαρία ποὺ ἦταν κόρη τοῦ εὐσεβοῦς ἰατροῦ Λουκᾶ. Εἶχε ἀκόμα ἕναν μικρότερο ἀδερφὸ ποὺ ὀνομαζόταν Ἰωάννης. Λόγω τῶν πολλῶν του πνευματικῶν χαρισμάτων ἔκανε περίλαμπρες θεολογικὲς καὶ φιλοσοφικὲς σπουδὲς καὶ μαθήτευσε στοὺς πλέον φημισμένους διδασκάλους τῆς ἐποχῆς του, τὸν Ἰωάννη Χορτασμένο (κατόπιν Ἰγνάτιο Μητροπολίτη Σηλυμβρίας) καὶ τὸν μαθηματικὸ καὶ φιλόσοφο Γεώργιο Γεμιστὸ Πλήθωνα. Μεταξὺ τῶν συμμαθητῶν τοῦ ἦταν καὶ ὁ μετ' ἔπειτα ἄσπονδος ἐχθρός του Βησσαρίων ὁ καρδινάλιος ποὺ ἦταν ὑπέρμαχος τῆς ἕνωσης.

Δίδασκε στὸ φροντιστήριο τοῦ πατέρα του, καὶ ἀργότερα, μετὰ τὸν θάνατο αὐτοῦ, τὸν διαδέχθηκε στὸ διδασκαλικὸ ἐπάγγελμα. Διακρίθηκε σὰν δάσκαλος τῆς ρητορικῆς καὶ μεταξὺ τῶν μαθητῶν του, ποὺ διέπρεψαν ἀργότερα, ἦταν ὁ Γεώργιος Γεννάδιος Σχολάριος (ὁ πρῶτος μετὰ τὴν πτῶσιν τῆς Πόλεως Πατριάρχης), ὁ Θεόδωρος Ἀγαλλιανός, ὁ Θεοφάνης Μητροπολίτης Μηδείας καὶ ὁ ἀδελφός του Ἰωάννης ὁ Εὐγενικός.

Στὸ 25ο ἔτος τῆς ἡλικίας τοῦ ἀποφάσισε νὰ γίνει μοναχὸς καὶ γι' αὐτὸ ἔφυγε σὲ μία Μονὴ στοὺς Πριγκηπόνησους. Ἐκεῖ ἐτάχθη ὑπὸ τὴν πνευματικέ ἐπιστασία ἐνάρετου μοναχοῦ, τοῦ Συμεών, ὁ ὅποιος τὸν ἔκειρε μοναχὸ καὶ τὸν μετονόμασε ἀπὸ Ἐμμανουήλ, ποὺ ἦταν τὸ πρῶτο του ὄνομα, σὲ Μάρκο. Κατόπιν ἀπὸ τὰ νησιὰ αὐτὰ ἔφυγε καὶ πῆγε στὴ Μονὴ τῶν Μαγκάνων, ὅπου χειροτονήθηκε Ἱερέας. Ἀφοῦ ἔγινε κληρικός, τὸ 1436 μ.Χ. ἐκλέγεται Ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου.

Ἀκολούθησε τὸν αὐτοκράτορα Ἰωάννη Παλαιολόγο στὴ Φεράρα καὶ τὴ Φλωρεντία, ὅπου πραγματοποιήθηκε Σύνοδος γιὰ τὴν ἕνωση τῆς Ἀνατολικῆς καὶ τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας. Ἐκεῖ ὁ Μάρκος ἀνεδείχθη ὁ θερμοτερος καὶ στερεότερος ὑπέρμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀρνούμενος νὰ ὑπογράψει τὸν ὄρο τῆς ψευδοενώσεως, ἔτσι ποὺ ὅταν ὁ πάπας Εὐγένιος Δ’ (1431 - 1447 μ.Χ.) πληροφορήθηκε τὴν ἀπόφασή του εἶπε: «Μάρκος οὒχ ὑπέγραψε, λοιπὸν ἐποιήσαμεν οὐδέν».

Ἡ ἑλληνική καί ἡ κατά Χριστόν μόρφωσις, κατά τούς τρεῖς Ἱεράρχας († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης)

… Ομιλία εκφωνηθείσα εις την εν Αγίω Όρει Αθωνιάδα Σχολήν τη 30η Ιανουαρίου 2001, εορτή των Τριών Ιεραρχών…

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

Αναδημοσιεύουμε από παλαιότερη ανάρτησή μας.

Η ελληνική και η κατά Χριστόν μόρφωσις, κατά τους τρεις Ιεράρχας († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης)

Εορτάζουμε σήμερα την μνήμη των τριών μεγάλων Ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων της Εκκλησίας, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Των τριών μεγίστων φωστήρων της Τρισηλίου Θεότητος. Οι άμβωνες της Κωνσταντινουπόλεως, της Αντιοχείας, της Καισαρείας της Καππαδοκίας, της Ναζιανζού έγιναν αιώνιοι άμβωνες της Εκκλησίας, από τους οποίους οι τρεις Ιεράρχαι κηρύττουν την Ορθόδοξο Θεολογία και πίστι μας και μας υποδεικνύουν την γνησία Χριστιανική ζωή.

Γι’ αυτό και σε κάθε ακολουθία και Θεία Λειτουργία τους μνημονεύουμε. Ο μακαρισμός και έπαινός τους στην Εκκλησία του Θεού είναι πολύς, αδιάκοπος και αιώνιος.

Τιμώνται ιδιαίτερα ο καθένας την ημέρα της μνήμης του και όλοι μαζί σήμερα, ώστε οι Χριστιανοί να τους θεωρούν ισαξίους και ισοτίμους.

Μετά την απελευθέρωσι του Γένους από την φοβερή τουρκική σκλαβιά, η νεοελληνική πολιτεία καθιέρωσε η σημερινή εορτή τους να εορτάζεται και ως εορτή της Παιδείας.

Η καθιέρωσις της εορτής αυτής ως εορτής των Γραμμάτων και της Παιδείας ήταν επιβεβλημένη. Είναι αλήθεια ότι μετά την απελευθέρωσι οι ηγεσίες του Ελληνικού Κράτους, επηρεασμένες από τα δυτικά ρεύματα και πρότυπα και μάλιστα κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας των Βαυαρών, δεν ετίμησαν και δεν αξιοποίησαν δεόντως την Παράδοσι του Γένους και κάποτε ασέβησαν απέναντι της, εκτός εξαιρέσεων.

Όμως η ανακήρυξις των Τριών Ιεραρχών ως προστατών της Ελληνορθοδόξου Παιδείας ήταν πράξις αξία της Παραδόσεως του Γένους, αφού οι Τρείς Ιεράρχαι συνδυάζουν την Χριστιανική διδασκαλία με την θύραθεν και μάλιστα την Ελληνική μόρφωσι.

Τον 4ον αιώνα που έζησαν οι τρεις Ιεράρχαι, υπήρχε διαμάχη μεταξύ Χριστιανισμού και Ελληνισμού. Υπήρχαν δύο αντίθετα άκρα. Το ένα εκ μέρους Χριστιανών που απέρριπταν τελείως την Ελληνική σοφία, λόγω του φόβου της ειδωλολατρείας. Το άλλο εκ μέρους των φανατικών ελληνολατρών-ειδωλολατρών, που όχι μόνο απέρριπταν την Χριστιανική πίστι αλλά και θεωρούσαν τους Χριστιανούς αναξίους να σπουδάζουν τα Ελληνικά Γράμματα. Κύριος εκπρόσωπός των ήταν ο ειδωλολάτρης Ιουλιανός ο Παραβάτης, συμμαθητής του Μεγάλου Βασιλείου και του αγίου Γρηγορίου στην Αθήνα, που όταν έγινε αυτοκράτωρ εξέδωκε διάταγμα κατά των Χριστιανών διδασκάλων, να μη διδάσκουν την Ελληνική φιλοσοφία.

Ἄν ζοῦσαν σήμερα οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες, τί θά ἔκαναν;

Μακαριστού Επισκ. Αυγουστίνου Καντιώτη, 

Αν ζούσαν σήμερα οι Τρεις Ιεράρχες, τι θα έκαναν; 

 Ο μεν Βασίλειος θα έλεγε «εκκαθαρίσατε εντός 24 ωρών την Εκκλησία της Ελλάδος» 

ο δε Ιερός Χρυσόστομος… 

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr Αναδημοσιεύουμε από παλαιότερη ανάρτησή μας. Μακαριστού Επισκ. Αυγουστίνου Καντιώτη, 

Αν ζούσαν σήμερα οι Τρεις Ιεράρχες, τι θα έκαναν; Αν ζούσαν σήμερα οι Τρεις Ιεράρχες, τι θα έκαναν;;; Τα ερωτήματα αλλά και την απάντηση δίνει ο επαναστατικός μακαριστός επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντώτης: – Θα συμμαχούσαν με τα ανάκτορα; – Θα συμμαχούσαν με τους πλουσίους; – Θα συμμαχούσαν με τους Στρατηγούς; – Θα συμμαχούσαν με όλη την κοπρία και την αηδία; Αμαρτωλοί που φύγομεν, Επίσκοποι που φύγομεν Ο μεν Βασίλειος θα έλεγε «εκκαθαρίσατε εντός 24 ωρών την Εκκλησία της Ελλάδος ο δε Ιερός Χρυσόστομος … Σταματήστε ότι άλλο κάνετε και ακούστε τα λίγα αυτά λεπτά της επαναστατικής -ασυμβίβαστης ομιλίας του:

«ΟΙ 3 ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΩΣ ΑΓΩΝΙΣΤΑΙ» Ομ ΜΗΤΡ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

https://katanixi.gr/2020/01/28/μακαριστού-επισκ-αυγουστίνου-καντιώ/

Τί εἶναι ἡ Νεοορθοδοξία; π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ (1927- 2006) π.ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

Οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχαι γιά τήν μετάνοια, 30-1-2020, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Οἱ Ἅγιοι Τρεῖς Ἱεράρχαι γιά τήν μετάνοια, 30-1-2020, Ἁρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ζωντανή μετάδοση, Ἱερό Ἠσυχαστήριο Ἁγίου Πορφυρίου-Λεπτοκαρυά Γιαννιτσῶν http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Δὲν εἶναι δυνατὸ μετὰ τὸ πέρας τῆς ζωῆς αὐτῆς, νὰ μετανοήσεις!

Δὲν εἶναι δυνατὸ μετὰ τὸ πέρας τῆς ζωῆς αὐτῆς, νὰ μετανοήσεις! Δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ στεφανωθεῖς, μετὰ τὴν λήξη τῶν ἀγώνων! Αὐτὸς εἶναι ὁ καιρὸς τῆς μετανοίας, ἐνῶ ἐκεῖνος εἶναι καιρὸς κρίσεως!

Αὐτὸς εἶναι ὁ καιρὸς τῶν ἀγώνων, ἐνῶ ἐκεῖνος τῶν στεφάνων!

Σᾶς εὔχομαι να διέλθητε το νέον ἔτος ἐν χαρᾷ(Ἀπό τις ἐπιστολές τοῦ ἁγίου Νεκταρίου)

Ἀπὸ τὶς ἐπιστολὲς τοῦ ἁγίου Νεκταρίου

Σᾶς εὔχομαι νὰ διέλθητε τὸ νέον ἔτος ἐν χαρᾷ καὶ νὰ φθάσητε εἰς τὸ τέλος αὐτοῦ κομῶσαι στάχυας τῶν ἀρετῶν· ἐν δὲ τῇ ἀνασκοπήσει αὐτοῦ νὰ συναντᾶτε σημεῖα πνευματικῆς εὐφροσύνης τοσαῦτα, ὥστε νὰ χρησιμεύσωσιν ὡς θεμέλια τοῦ ἀρξαμένου νέου ἔτους.

30 Ἰανουαρίου. ♰ Τῶν τριῶν ἱεραρχῶν Βασιλείου τοῦ μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τῶν ἁγίων. 18 Ἰαν. (Ἑβρ. ιγ΄ 7-16).

Εβρ. 13,7           Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν.

Εβρ. 13,7                   Να ενθυμήσθε πάντοτε τους πνευματικούς σας ηγέτας και προεστούς, οι οποίοι σας εδίδαξαν τον λόγον του Θεού. Να φέρνετε στον νουν σας και να μελετάτε με ευλάβειαν το κατά Θεόν τέλος του βίου και της εναρέτου συμπεριφοράς των και να μιμήσθε την πίστιν.