Ἡ καλή ἐκμετάλλευση τοῦ χρόνου.Γέροντας Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης

Πρέπει να προσέξουμε στην καλή εκμετάλλευση του χρόνου, για να μας πλουτίζει κατά Χριστόν για την αιώνια ζωή. Όταν τον χρόνο τον σπαταλήσουμε έτσι άσκοπα και χωρίς κέρδος πνευματικό, θα φύγουμε από την ζωή χωρίς τίποτε. Και βλέπεις τον αδελφό σου να αγωνίζεται, να εκμεταλλεύεται τον χρόνο και να πλουτίζει, κι εσύ ο ταλαίπωρος να μην κινείσαι, ώστε να κάνεις κάτι καλό. Κι έρχεται και στους δύο ο θάνατος· ο μεν ένας πάει φορτωμένος επάνω, γεμάτος οφέλη, ενώ ο άλλος, εσύ, πας με άδειο «ντορβά», γεμάτος κακίες και αμαρτίες!

Γι’ αυτό, στον χρόνο που μας έδωσε ο Χριστός να προσπαθήσουμε κάθε μέρα να κάνουμε κάτι καλό. Φερ’ ειπείν, πόσο ευεργετικό είναι, όταν εφαρμόζουμε τις παραγγελίες του πνευματικού, που μας λέει: «Παιδί μου, κοίταξε να κάνεις το πρωί την προσευχή σου, να κάνεις τις μετάνοιες, να διαβάζεις το Ευαγγελιάκι σου· το απόγευμα να κάνεις την Παράκλησή σου, το βράδυ πάλι την προσευχή σου, να κάνεις τις μετάνοιές σου· να σκέπτεσαι τον Θεό, να κάνεις εκείνο, το άλλο, να λες την ευχή και να διώχνεις τους κακούς λογισμούς».

Όταν κάνεις υπακοή σ’ αυτά, τη σελίδα της κάθε ημέρας τη γεμίζεις με οφέλη. Αν όμως δεν πας σε πνευματικό και δεν σε βάλει σε μία τάξη, μαζεύεται το «κουβάρι», φθάνει το τέλος και δεν έχεις πολλά πράγματα να παρουσιάσεις.

Τό θαῦμα τοῦ Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης

Ο Ρώσος, ο κύριος Ηλιάσεβιτς, δημόσιος υπάλληλος λέει τα παρακάτω για τον πατέρα Ιωάννη της Κροστάνδης:

-Μπροστά στα μάτια μου, ο πατήρ Ιωάννης, θαυματουργικά θεράπευσε μία παράφρονα γυναίκα.

Μία μέρα, την ώρα που ο πάτερ Ιωάννης έβαζε τα άμφιά του για την λειτουργία, μία τρελή γυναίκα ξέφυγε από αυτούς, που την συνόδευαν στην εκκλησία, άρχισε να τρέχει ανάμεσα στο πιστό λαό και να φωνάζει.

Ο πατήρ Ιωάννης, βγήκε στον άμβωνα και φώναξε στην γυναίκα:

«Αμέσως, βγες έξω»! Η γυναίκα όμως αντί να βγει πλησίασε τον πατέρα Ιωάννη και άρχισε να κραυγάζει όλο και περισσότερο, Ο δούλος όμως του Θεού, ο πατήρ Ιωάννης πάλι της φώναξε: «Βγες έξω»!

Η γυναίκα τότε όρμησε προς το μέρος του, και τον κτύπησε στο κεφάλι! Σαν να μην συνέβη τίποτα ο πάτερ Ιωάννης, στάθηκε ήρεμα μπροστά της και είπε:

«Βγες έξω από αυτήν». Η γυναίκα κραύγασε και έπεσε κάτω.

Όταν σηκώθηκε, ο πατήρ Ιωάννης την διέταξε να κάνει τον σταυρό της: Εκείνη με τεράστια δυσκολία σήκωσε το δεξί χέρι της και έκανε το σταυρό της. Ο πατήρ Ιωάννης της έδωσε εντολή να κάνει τον σταυρό της μία δεύτερη φορά και μία τρίτη φορά, μέχρι που εκείνη γιατρεύτηκε και άρχισε ορθά και ξεκάθαρα να κάνει τον σταυρό της.

Κραυγές κολάσεως ὑπέρ τῶν ἀμβλώσεων. Μηνύματα πολιτικῶν μας ὑπέρ τῶν ἀμβλώσεων (Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκης)

Κραυγές κολλάσεως ὑπέρ τῶν ἀμβλώσεων

Μόνο ζούγκλας νόμος δίνει τὸ δικαίωμα νὰ σφάζωνται βρέφη. Καὶ μόνο θεωρητικοὶ δολοφόνοι ἀποκαλοῦν δικαίωμα τῆς γυναίκας νὰ σκοτώνη τὸ παιδί, πού κυοφορεῖται μέσα της μὲ τὴ διαδικασία τῆς ἀμβλώσεως (ἐκτρώσεως). Κουραστήκαμε ν᾽ ἀκοῦμε τὰ ἐγκληματικὰ συνθήματα:

—Ναί στὸ δικαίωμα τῆς γυναίκας νὰ διαχειρίζεται τὸ σῶμα της!

—Ναί στὸ δικαίωμα διακοπῆς τῆς κυήσεως μὲ τὰ κοφτερὰ μαχαίρια τῶν ἐκτρωσιολόγων γιατρῶν.Ἔπι τέλους ὅμως ἀκούστηκε καὶ μία φωνὴ ἀπὸ ἐπίσημα χείλη, πού εἶπε πολὺ ἠχηρά:

—Ὄχι στὸ θάνατο. Ναὶ στὴ ζωή!

—Ὄχι στὴ σφαγή. Ναὶ στὴ στοργή!Ἐπί τέλους τὰ ἀθῶα κυοφορούμενα βρέφη (ζωντανά ἔμβρυα, ζωντανὲς ἀνθρώπινες ὑπάρξεις) βρῆκαν σπουδαία νομικὴ ὑποστήριξι. Μέχρι τώρα, τουλάχιστον ἐδῶ στὴν ἄλλοτε παιδομάνα Ἑλλάδα, στὸ ἄλλοτε χριστιανικό μας Ἔθνος, καταδικάζονταν στὴν πιὸ ἄγρια θανατικὴ ποινὴ 300.000 χιλιάδες παδιὰ ἐτησίως χωρὶς καμμία ὑποστήριξι, χωρὶς συνήγορο ν᾽ ἀγωνιστῆ γιὰ ν᾽ ἀποτρέψη τὴ θανατική τους ποινή.

Ἐπί τέλους βρέθηκε ὄχι ἁπλῶς ἕνας συνήγορος, ὄχι ἁπλῶς ἕνα τοπικὸ χαμηλοῦ βαθμοῦ δικαστήριο, γιὰ νὰ παλαίψη γιὰ τὴν κατάργησι τῆς θανατικῆς ποινῆς στὸ ἀγέννητο παιδί, ἀλλὰ βρέθηκε ἈνώτατοΔικαστηριο. Ὕψωσε μὲ θάρρος τὸ ἀνάστημά του καὶ μὲ ἀδιάσειστα νομικὰ ἐπιχειρήματα κατάργησε τὸ «δικαίωμα» στὴν ἄμβλωσι. Πρόκειται γιὰ τὸ Ἀνώτατο Δικαστήριο τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Μὲ τὴν ἀποφασί του (24 Ἰουνίου 2022) μὲ ψήφους 6 ἔναντι 3, ἦρε τὴ νομικὴ κάλυψι στὸ ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων. Ἐπί τῇ βάσει τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς ἀποφάσεως, μποροῦν οἱ κατὰ τόπους Πολιτεῖες τῶν ΗΠΑ νὰ νομοθετοῦν καὶ νὰ θέτουν στὸ ἀντισυναγματικὸ περιθώριο τὴν ἄμβλωσι.

Νά φύγω χωρίς γυρισμό (Περί Ἀπόφασης καί αὐταπάρνησης μέ ἀναφορά στόν Ἅγιο Δημήτριο), Βίος καί λόγοι Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτη.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

4. Νά φύγω χωρίς γυρισμό (Περί Ἀπόφασης καί αὐταπάρνησης μέ ἀναφορά στόν Ἅγιο Δημήτριο), 26-10-2018

[Ἰωάν. (15: 17, 16: 2)]

«Ὅτι δέ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ᾿ ἐγώ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διά τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος»[1], μᾶς λέγει ὁ Κύριος ἀπευθυνόμενος εἰς τούς Ἀποστόλους καί δια τῶν Ἀποστόλων καί σέ ὅλους τούς Χριστιανούς, ὅτι θά ἀντιμετωπίσουμε διωγμούς καί θλίψεις, μίσος καί ἀπόρριψη ἀπό τόν κόσμο. Γιατί ὁ ἀληθινός Χριστιανός δέν εἶναι ἐκ τοῦ κόσμου αὐτοῦ, ἀλλά εἶναι ἐκλελεγμένος ἐκ τοῦ Θεοῦ καί χωρισμένος ἀπό τόν κόσμο, χωρισμένος δηλαδή ἀπό τίς τρεῖς ἄρρωστες ἀγάπες πού κυβερνοῦν τούς ἀνθρώπους πού δέν πιστεύουν πραγματικά στόν Θεό, τήν ἀγάπη γιά τά χρήματα, γιά τή δόξα καί γιά τίς ἡδονές. Ὁ Χριστιανός εἶναι αὐτός πού ἔχει πάρει θετική ἀπόφαση καί ὁριστική νά φύγει χωρίς γυρισμό ἀπό τόν κόσμο. Εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος ἔχει ἐκπληρώσει τόν λόγο τοῦ Κυρίου, πού λέγει «εἰ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν, καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι»[2]. Καί ὅποιος θέλει νά σώσει τήν ψυχή του, αὐτός θά τήν χάσει∙ καί ὅποιος χάσει τήν ψυχή του, δηλαδή τήν ζωή του γιά Μένα, αὐτός θά τή βρεῖ. Μέ αὐτή τήν ἔννοια εἶπε καί τό ὅτι ὅποιος θά χάσει τήν ψυχή του, δηλαδή θά θυσιάσει τήν ζωή του γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου, αὐτός θά τήν κερδίσει αἰώνια.

«Μέγας εἶναι ἐκεῖνος πού ἀπαρνεῖται κατά τρόπο θεάρεστο τά χρήματα», λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, «ἅγιος ὅμως εἶναι ἐκεῖνος, πού ἀπαρνεῖται τό δικό του θέλημα. Ὁ μέν πρῶτος θά λάβει ἑκατονταπλάσια, εἴτε χρήματα εἴτε χαρίσματα, ἐνῶ ὁ δεύτερος θά κληρονομήσει τήν αἰώνια ζωή»[3]. Αὐτό ἀκριβῶς ἔκαναν ὅλοι οἱ Ἅγιοι καί ὁ σήμερα ἑορταζόμενος Ἅγιος Δημήτριος. Ἔδειξε μιά πολύ μεγάλη ἀποφασιστικότητα, μιά πολύ μεγάλη αὐταπάρνηση. Ἀποφασιστικότητα στό νά ἀκολουθήσει τόν Κύριο μέχρι τέλους, θυσιάζοντας τά πάντα.

Ποιοί δίνουν οἰκογενειακή ἀγωγή στά παιδιά μας; Παραμύθια από drag queens σέ παιδιά νηπιαγωγείου…

Από «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»

Άτομα της τρανς κοινότητας ανέλαβαν στα πλαίσια επετειακών εκδηλώσεων να διαβάσουν παραμύθια σε παιδιά νηπιακής ηλικίας στη Θεσσαλονίκη. Στόχος τους να εξοικειωθούν τα παιδιά και οι εκπαιδευτικοί με την τρανς ορολογία, τις νέες μορφές «οικογένειας» και την ποικιλομορφία στη σεξουαλικότητα. Αρκετοί γονείς εμπιστεύτηκαν τα παιδιά τους πιστεύοντας μάλλον πως θα διευρύνουν τον κοινωνικό τους ορίζοντα…

Όμως τι θα πει αυτός ο γονιός όταν το μικρό του αγόρι του πιστέψει πως το φύλο του, η ανδρική του ταυτότητα και η ρομαντική του διάθεση μπορούν να διαμορφώνονται εξωτερικά φορώντας κοστούμια, παρδαλές μπογιές και περούκες;

Τι θα πει ο γονέας για «την» τρανς νηπιαγωγό που σφετερίζεται το φύλο της κόρης του υποστηρίζοντας πως «είναι εξίσου γυναίκα» με εκείνη και «έχει δικαίωμα να κάνει παιδιά και οικογένεια με έναν άλλο άντρα»;

Τι θα αισθανθεί όταν το μικρό του κορίτσι επιλέξει να γίνει «άντρας» για να γλυτώσει από την περίοδο στην εφηβεία….. Όλα αυτά, είπαν στα παιδιά στο χρωματιστό νηπιαγωγείο πως ήταν πολύ φυσικά και σύγχρονα και εορταστικά!

Περί ἐξωγήινων....

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/07/blog-post_495.html

Μόλις ὁ Ὅσιος ἄνοιξε τήν πόρτα τοῦ εἶπε αὐστηρά:«Δικηγόρε, τά ψέματά σου στά δικαστήρια!»

Κάποτε ένας δικηγόρος συνάντησε στο μονοπάτι πρός Παναγούδα δύο προσκυνητές και τούς είπε:« Γι' αύτόν τόν Παΐσιο πολλά λένε. Έγώ τώρα θά πάω νά τού πώ ότι είμαι γιατρός, ενώ είμαι δικηγόρος!

14 Ἰουλίου. Ἀκύλα ἀποστόλου (Πρξ. ιη ́ 2). Ἰούστου μάρτυρος, Ἰωσὴφ ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Νικοδήμου ὁσίου τοῦ Ἁγιορείτου (†1809). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. ε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. ιε΄ 17-29).

Ρωμ. 15,17         ἔχω οὖν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν·

Ρωμ. 15,17                Εχω, λοιπόν, και εγώ βαθείαν ηθικήν ικανοποίησιν και καύχησιν με την δύναμιν και τον φωτισμόν του Ιησού Χριστού δια την κατά Θεόν πνευματικήν αυτήν εργασίαν.