ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2023
Ὁ νοῦς πρέπει νά ἀσχολεῖται μέ τήν ἀνάγνωση καί τήν προσευχή
– Ποια είναι η προσευχή που αρμόζει στους αρχάριους μοναχούς και χριστιανούς;
– Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος λέγει ότι από εμάς τους αρχαρίους ο Θεός δεν ζητά τέλεια προσευχή, διότι η τελειότητα είναι για τους αγγέλους. Από εμάς ζητά την προφορική προσευχή, την προσευχή των αναγνώσεων από το Ωρολόγιο, το Ψαλτήρι, τη συμμετοχή στις ιερές ακολουθίες και στη θεία Λειτουργία και την υπακοή.
Ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης λέει ότι ανάλογα με την πνευματική ηλικία του καθενός πρέπει να συνιστάται και το έργο της νοεράς ή καρδιακής προσευχής. Διότι αν κάποιος αρχίσει αυτή την υψηλή προσευχή πρόωρα, χωρίς δηλαδή να έχει καθαρισθεί από τα πάθη, μάταια κοπιάζει και ταράζεται.
Οπότε λοιπόν, κανείς να μην αρχίζει την πνευματική ζωή με καρδιακή προσευχή, αλλά με την πρακτική, η οποία συνίσταται από εδαφιαίες και προσκυνητές μετάνοιες, από προσευχές του Ωρολογίου, νηστεία, ανάγνωση του Ψαλτηρίου και άλλων ωφελίμων βιβλίων, υπακοή και ταπείνωση προς όλους.
Αυτός ο τύπος της πρακτικής ζωής είναι κατάλληλος για όλους, και για μοναχούς και για λαϊκούς. Ενώ η νηπτική ζωή προϋποθέτει φυλακή του νου, νοερά εργασία, νοερά και καρδιακή προσευχή και ό,τι αφορά την πνευματικότητα της καρδιάς. Αυτά μας δίδαξαν οι άγιοι Πατέρες μας και διδάσκαλοι της προσευχής.
Δύο σύγχρονα φοβερά θαύματα τοῦ Ἁγίου Δημητρίου στή Θεσσαλονίκη
Πριν λίγες μέρες ψάχνοντας στο παλιό σεντούκι τού σπιτιού μου, και σέ κάποια παραμελημένα βιβλία μου, βρήκα μια ξεχωριστή περιγραφή για δυό φοβερά θαύματα του Αγίου Δημητρίου πού είχε κάνει στα 1906 και πού ελάχιστοι σήμερα τά γνωρίζουν…
Τά βρήκα σ΄ ένα βιβλίο αυτοβιογραφίας με τίτλο « Ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, 1884 – 1980» , με 700 τόσες σελίδες, όλες ξεχωριστές και υπέροχες. Όποιος το διαβάσει δεν θα χάσει…
Τις μέρες αυτές λοιπόν πού γιορτάζουμε τον Άγιο Δημήτριο θα παραθέσω μία άγνωστη περιγραφή, απ΄ αυτές πού σήμερα ίσως και να σπανίζουν…
«….Μετά δύο ημέρας φθάσαμε εις Θεσσαλονίκην, η οποία τότε κατείχετο ύπό των Τούρκων και, επειδή εγώ άπό μικρός είχον ευλάβειαν είς τον Άγιο Δημήτριο, παρεκάλουν τον φίλον μου Νικόλαον να εξέλθωμεν του ατμόπλοιου, διά να προσκυνήσωμεν τον τάφον του Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου.
Εξελθόντες μετέβημεν και προσκυνήσαμε μετά κατανύξεως τον Τάφον του Αγίου και, επιστρέψαντες εις τι ξενοδοχείον Ελληνικόν, εμείναμεν ολόκληρον την ημέραν και το εσπέρας.
Την επομένην ητοιμάσθημεν ν’ άναχωρήσωμεν δι’ Άγιο “Ορος και μεταβάντες εις το Τελωνείον, δεν μας επέτρεψαν ν’ άναχωρήσωμεν.
Δεν θά φύγετε, μας είπον, διότι είσθε κατάσκοποι !
Ἡρωΐδες στὸ Ἔπος τοῦ 1940-41 : α) Οἱ Γυναῖκες τῆς Πίνδου β) Οἱ Ἀδελφὲς Νοσοκόμες (Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου Ἀνδρέου).
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Ἀριθ. Πρωτ.: 587
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Ὀκτωβρίου 2023
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 253 η
Θέμα: Ἡρωΐδες στὸ Ἔπος τοῦ 1940-41 : α) Οἱ Γυναῖκες τῆς Πίνδου β) Οἱ Ἀδελφὲς Νοσοκόμες.
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ὑπάρχουν ἡμέρες, ποὺ ὅσο κι’ ἄν περνοῦν τὰ χρόνια, δὲν λησμονοῦνται. Ἀντίθετα κερδίζουν σὲ τιμὲς καὶ δόξα. Ἀνάμεσά τους, μεγάλη καὶ σπουδαία, εἶναι ἡ 28η Ὀκτωβρίου 1940, ποὺ μᾶς θυμίζει τὴν κοσμοϊστορική μας Νίκη ἐναντίον τῆς φασιστιστικῆς Ἰταλίας. Νίκη, ποὺ ἀναπτέρωσε τὸ κατατρομαγμένο φρόνημα τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρης τῆς ἀνθρωπότητας. Νίκη, ποὺ ἀπέδειξε ἀνίσχυρα τὰ χιλιάδες μαχητικὰ ἀεροπλάνα, τὸν τρομερὸ ἰταλικὸ πολεμικὸ στόλο, τὸ ἄφθονο πολεμικὸ ὑλικὸ καί, κυρίως, τὶς “ἑπτὰ ἑκατομμύρια λόγχες”, ὅπως ἐκόμπαζε ὁ ἀλαζόνας Μπενίτο Μουσολίνι. Νίκη, ποὺ δὲν ὑπολόγισε ἀκόμη, ὅτι ὁ Ἰταλὸς Δικτάτορας εἶχε κοντά του τὴν τρομερὴ πολεμικὴ μηχανὴ τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας, ἡ ὁποία, ἐκείνη τὴν ἐποχή, πατοῦσε μὲ τὴν βαρειά της μπότα ὁλόκληρη τὴν Εὐρώπη καὶ εἶχε σύμμαχό της τὸν φόβο ποὺ ἐπάγωνε τὶς ἀνθρώπινες καρδιές. Κι’ αὐτὴ ἡ μεγαλειώδης Νίκη ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἀκλόνητης χριστιανικῆς πίστεως, τῆς φιλοπατρίας, τῆς λατρείας πρὸς τὴν Ἐλευθερία, τῆς ὁμόνοιας καὶ τῆς ἑνότητας τοῦ λαοῦ μας, καθὼς καὶ τῆς ἀταλάντευτης ἀποφάσεως τῶν Ἑλλήνων, ἀκόμη καὶ νὰ πεθάνουν γιὰ τὴν Ἑλλάδα.
-Β-
Ἀλλὰ, ἡ μεγαλειώδης ἐκείνη Νίκη, ποὺ πέτυχαν οἱ φαντάροι μας, εἶχε κι’ ἕνα ἀφανῆ καὶ ἀθόρυβο σύμμαχο. Κι’ αὐτὸς ἦταν οἱ ἡρωΐδες γυναῖκες τῆς Πίνδου · ποὺ ἔπλεκαν κάλτσες καὶ “κατσοῦλες” γιὰ τὰ Ἑλληνόπουλα ποὺ πολεμοῦσαν · ποὺ ζύμωναν συνέχεια ψωμί, μιᾶς καὶ ἡ Ἐπιμελητεία τοῦ Στρατοῦ δὲν προλάβαινε, συχνά, νὰ φτάνῃ στὶς πρῶτες γραμμὲς τοῦ Μετώπου. Οἱ ἡρωΐδες γυναῖκες τῆς Πίνδου ἦταν αὐτές, πού, ὅταν εἶδαν ὅτι τὰ πολεμοφόδια καὶ τὰ κανόνια ἦταν ἀδύνατον νὰ προωθηθοῦν στὰ κακοτράχαλα βουνὰ καὶ στὰ καταρράχια τῆς Πίνδου, ἔγιναν οἱ ἴδιες τὰ ... “μεταγωγικά” : Ζαλώθηκαν στὶς πλάτες τους κασόνια μὲ πυρομαχικὰ καὶ τραβῶντας μὲ σχοινιὰ τὰ κανόνια, τὰ ἀνέβαζαν στὶς βουνοκορφές, παλεύοντας μὲ τὶς δυνατὲς νεροποντὲς καὶ τὶς φοβερὲς χιονοθύελλες, ἀναμαλλιασμένες, μουσκεμένες, ξυλιασμένες ἀπὸ τὸ δυνατὸ κρύο, ἀλλὰ πάντοτε μὲ ἀνδρεῖες τὶς καρδιές, “γιὰ τὰ παιδιά μας, τὰ Ἑλληνόπουλα”, ὅπως ἔλεγαν.
Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου, Ἐπιστολή πρός Φιλαδελφεῖς
Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου,
Επιστολή προς Φιλαδελφείς
-μνημειώδη πρωτοχριστιανικά κείμενα
Αποστολικών Πατέρων-
στα νέα ελληνικά
Εισαγωγή: Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος υπήρξε δεύτερος επίσκοπος Αντιοχείας. Η επισκοπία του αρχίζει από το 70 μ.Χ. Η γνωριμία του με αποστόλους είναι βέβαιη. Οι Επιστολές του Ιγνατίου είναι σχεδόν οι μόνες πηγές του βίου του. Πρόκειται για επίσκοπο οικουμενικού κύρους. Στο διωγμό του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραϊανού συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε κατασπαραγμό από θηρία στο Κολοσσαίο της Ρώμης. Ο διωγμός συνέβη μεταξύ των ετών 107 και 117. Στις τελευταίες ημέρες της ζωής του ο Ιγνάτιος έγραψε επτά Επιστολές, οι οποίες του εξασφάλισαν την εξαιρετική τιμή του πρώτου μεταποστολικού μεγάλου θεολόγου και πρώτου Πατρός και Διδασκάλου της Εκκλησίας. Οι επιστολές του είναι σπουδαία φιλολογικά και θεολογικά κείμενα. (Στυλιανού Παπαδόπουλου Πατρολογία Α σελ. 177-178)
Κείμενο σε μετάφραση στη νεοελληνική, εκδόσεις ΕΠΕ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΣ
γράφτηκε ανάμεσα στο 107 & 117
Εγώ ο Ιγνάτιος, που ονομάζομαι και Θεοφόρος, προς την Εκκλησία του Θεού Πατέρα και του Κυρίου Ιησού Χριστού, που βρίσκεται στη Φιλαδέλφεια της Ασίας, την ελεημένη και στηριγμένη στην ομόνοια του Θεού, η οποία χαίρεται με το πάθος του Κυρίου μας χωρίς διακρίσεις και είναι βεβαιωμένη για την ανάσταση με κάθε ευσπλαχνία, την οποία ασπάζομαι με το αίμα του Ιησού Χριστού, που αποτελεί χαρά αιώνια και μόνιμη, ιδιαίτερα μάλιστα όταν είναι ενωμένοι με τον επίσκοπο και τους πρεσβύτερους και διακόνους, που είναι μαζί του αφοσιωμένοι στη γνώμη του Ιησού Χριστού, τους οποίους, σύμφωνα με το θέλημα του, τους στήριξε στην πίστη με το Άγιο Πνεύμα του.
Σπυρίδων Ζορμπαλάς: Θαυμαστό γεγονός στήν Πάτρα
Γράφει ο Σπυρίδων Ζορμπαλάς
Το θαυμαστό γεγονός που ευθύς θα περιγράψουμε συνέβη το 2ο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου (2023) στην Ι. Μ. Τιμίου Σταυρού στην Ανθούπολη Πατρών.
Σε μία αγρυπνία λοιπόν, ο ιερέας παρατήρησε στο εσωτερικό τμήμα του κουβουκλίου της εικόνας της Παναγίας (πίσω από το τζάμι) την ύπαρξη κάποιου υγρού.
Επειδή το υγρό αυτό συνέχισε να υπάρχει (το φαινόμενο συνεχίστηκε συνολικά για περίπου 15 ημέρες), κλήθηκε συνεργείο το οποίο μετακίνησε την μεγάλη και βαρειά κατασκευή μέσα στην οποία έχει τοποθετηθεί η εικόνα, και άνοιξε το πίσω μέρος αυτής για να έρθουν σε άμεση επαφή με την εικόνα ώστε να δουν τι ακριβώς συνέβαινε.
Παρουσία ιερέως και λαϊκών διαπίστωσαν ότι όντως υπήρχε ένα υγρό το οποίο ήταν κάποιο είδος μύρου καθώς ευωδίαζε και είχε ελαιώδη υφή.
Το υγρό είχε νοτίσει και την εικόνα η οποία σημειωτέον έχει αγιογραφηθεί πάνω σε ύφασμα.
2 Νοεμβρίου. Ἀκινδύνου, Πηγασίου, Ἀφθονίου, Ἐλπιδοφόρου καὶ Ἀνεμποδίστου μαρτύρων (†341-345). Τῶν ἐν Ἀγρινίῳ τριῶν νεομαρτύρων (†1786). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. κβ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Κλσ. δ΄ 2-9).
Κολ. 4,2 Τῇ προσευχῇ προσκαρτερεῖτε, γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ,
Κολ. 4,2 Κυριοι και δούλοι, όλοι οι Χριστιανοί, να επιμένετε εις την προσευχήν, να αγρυπνήτε εις αυτήν και να εκφράζετε συγχρόνως δι' αυτής τας ευχαριστίας σας προς τον Θεόν.
«Θά πιαστεῖτε ἀπό τήν κολώνα τῆς Ἐκκλησίας»
«Όταν κάναμε κουβέντα με τον Άγιο Πορφύριο για την κατάπτωση του κόσμου και ότι πηγαίνει προς το κακό έλεγε ότι ‘‘όλα χαλάνε, θα πηγαίνουμε προς το χειρότερο, προς το κακό’’, ενώ τόνιζε ότι θα φτάσουμε ακόμα και στην αποστασία του κλήρου.
Τον ρώτησα με αγωνία, εμείς τι θα κάνουμε;
Ἡ κοίμηση τοῦ Ἁγίου Δημητρίου
Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Από το πατριαρχικό μοναστήρι του Ιπεκίου(Πετς)
https://proskynitis.blogspot.com/2023/10/blog-post_614.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
