Ὁ Μέγας Ἀντώνιος καὶ ἡ συνομιλία του μὲ δαιμόνιο

Ὅταν ὁ Μέγας Ἀντώνιος ἠσκήτευεν εἰς τὴν ἔρημον, νὰ καὶ ἔρχεται ὁ Δαίμων τὰ μεσάνυκτα, καὶ τοῦ ἐκτύπησε τὴν πόρτα διὰ νὰ τοῦ ἀνοίξῃ. Ἐσηκώθη λοιπὸν ὁ Μέγας Ἀντώνιος, καὶ ἀφοῦ ἄνοιξε τὴν πόρτα του, βλέπει ἔξαφνα ἄνθρωπον ἀλλόκοτον καὶ ἔστεκεν ἔξω.

Λέγει του ὁ Ἅγιος "Ποῖος εἶσαι ὁποῦ μοῦ κτυπᾶς τὰ μεσάνυκτα τὴν πόρταν, καὶ τὶ θέλεις";

Λέγει του ὁ μιαρὸς Δαίμων "Ἐγὼ εἶμαι ὁ Δαίμων".

Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἅγιος "Πῶς ἦλθες, παγκάκιστε ἐδῶ";

Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Δαίμων "Ἦλθα νὰ σοῦ εἰπῶ πῶς μάχονται οἱ καλόγηροι καὶ λοιποὶ Χριστιανοί, ὑβριζόμενοι κατὰ πᾶσαν ὥραν, καὶ πῶς τοὺς κοσμικοὺς γυρίζω εὔκολα εἰς τὸ θέλημά μου".

Λέγει του ὁ Ἅγιος...

"Παγκάκιστε, διατὶ κάμνεις αὐτό";

Λέγει του ὁ Δαίμων "Ἐγὼ φθονῶ τοὺς καλογήρους, διότι ὁ αὐθέντης μου ὁ Ἑωσφόρος ἔχει πολὺν φθόνον εἰς αὐτούς, ἐπειδὴ μέλλει ὁ Θεὸς ν΄ἀποκαταστήσῃ τὸ Τάγμα τῶν Ἀγγέλων ὁποῦ ἐξέπεσεν ἀπὸ ἡμᾶς, καὶ νὰ κάμῃ Ἀγγέλους ἀπὸ τοὺς καλοὺς Ἱερεῖς καὶ τοὺς ταπεινοὺς Μοναχούς, καὶ διὰ τοῦτο ἔχομεν τόσον φθόνον εἰς αὐτούς".

Λέγει του ὁ Ἅγιος "Ἐπειδὴ ἦλθες ἐδῶ, ὦ Δαίμων, ὁρκίζω σε εἰς τὸν Θεὸν τοῦ παντὸς τὸν κτίσαντα τὰ πάντα, νὰ σταθῇς αὐτοῦ ἕως οὗ νὰ ὁμολογήσῃς ὅλα ὅσα πράττεις".

Λέγει του ὁ Δαίμων "Διατὶ μὲ ἔδεσες Ἀντώνιε, ἐγὼ ἤλθα νὰ σοῦ πῶ τὸ καύχημά μου μόνον τό πῶς μάχονται οἱ μοναχοὶ καὶ λοιποὶ χριστιανοί, καὶ σὺ μὲ ἔδεσες";

Λέγει ὁ Ἅγιος "Εἶπέ μοι τὰ ἔργα τῶν Δαιμόνων, τὶ κάμνωσιν εἰς τοὺς Μοναχοὺς καὶ λοιποὺς χριστιανούς".

Λέγει του ὁ Δαίμων "Ἄκουσον Ἀντώνιε ἡμεῖς εἴμεθα πρῶτα ἄγγελοι καὶ ὁ Ἑωσφόρος, ὁ πρῶτος μας, ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνειαν ἐξέπεσε, διότι ἠθέλησε νὰ στήσῃ τὸν θρόνον του ἐπάνωθεν τοῦ Θεοῦ, συλλογιζόμενος δὶς τὸν ἑαυτόν του νὰ γίνη ὅμοιος μὲ τὸν Θεόν. «Καὶ ἔσομαι ὁμοίως τῷ Ὑψίστῳ». Καὶ μόλις τὸ ἐσυλλογίσθη, παρευθὺς ἔπεσε κάτω εἰς τὰ καταχθόνια τοῦ ᾅδου, ἀκολουθοῦντες αὐτὸν καὶ ἡμεῖς, καὶ ἐξ αἰτίας τούτου, ἀπὸ ἄγγελοι ἐγείναμεν δαίμονες, καὶ διὰ τοῦτο ἔχομεν τὸν φθόνον εἰς τοὺς μοναχοὺς καὶ τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς, καὶ τοὺς πειράζομεν. Ἀλλὰ ἄλλο δὲν μᾶς θανατώνει περισσότερον ἀπὸ τὴν προσευχήν, τὴν νηστείαν καὶ τὴν ταπείνωσιν ὁποῦ κάμνουν οἱ μοναχοὶ καὶ λοιποὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοί- διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς πασχίζομεν κατὰ πολλὰ διὰ νὰ τοὺς κάμωμεν οὔτε νὰ προσεύχωνται οὔτε νὰ νηστεύωσιν, ἀλλὰ νὰ ἀμελῶσι καὶ νὰ ὑπερηφανεύωνται, καὶ ἄλλοι νὰ λέγωσιν ὅτι εἶναι εὔμορφοι, ἐνῶ εἶναι ἄσχημοι, καὶ ἄλλοι ὅτι εἶναι προκομμένοι καὶ δὲν γνωρίζουν οὔτε τὰ ἄλφα, καὶ βάνωμεν πολλὴν ἔχθραν ἀνάμεσον τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ ἄλλου διὰ νὰ μαλώνουν, καὶ ἐξ΄αἰτίας τούτου πηγαίνωμεν ἀπὸ τόπον εἰς τόπον, καὶ ἄλλους κάμνωμεν νὰ ἀρνῶνται τὸν Χριστόν, καὶ ἄλλους νὰ ἀφίνουν τὴν μοναχικὴν ζωὴν καὶ νὰ γίνωνται κοσμικοί, καὶ μ΄αὐτὸν τὸν τρόπον τοὺς πέρνομεν μαζὺ εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν. Ἀλλ' ἄκουσε καὶ τοῦτο, Ἅγιε τοῦ Θεοῦ. Ὅτι ἄλλο δὲν μᾶς πειράζει οὔτε ἡ προσευχή, οὔτε ἡ νηστεία, ὅσον ἡ ταπείνωσις. Καὶ αὐτὴν τὴν βλέπομεν εἰς πολλοὺς μοναχοὺς καὶ εἰς ὀλίγους κοσμικούς, ἀλλὰ αὐτοὺς τόσον πολὺ σπουδάζωμεν νὰ τοὺς σείρωμεν εἰς τὸν ἑαυτόν μας, ὅσον τὸ σκουλίκι ὁποῦ βόσκει εἰς τὶ δένδρον καὶ πασχίζει νὰ τὸ ξηράνη καὶ νὰ τὸ καταντήσῃ ἄχρηστον εἰς τὸ νὰ κάμῃ καρπὸν ὥστε νὰ βαλθῇ εἰς τὴν φωτιάν. Τέτοιας λογῆς λοιπὸν πασχίζομεν καὶ ἡμεῖς ὥστε νὰ ξηράνωμεν τὴν καρδία αὐτῶν ὁποῦ πράττουσι τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ. Ὕστερον νὰ τοὺς ῥίξωμεν εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν.

Λόγος εἰς τό θαῦμα τό γεγονός ἐν Βηρυτῷ, περί τῆς τιμίας καί σεβασμίας εἰκόνος τοῦ Κυρίου Καί Θεοῦ ἡμῶν.

Του εν Αγίοις Πατρός ημών Αθανασίου

Υψώστε τους οφθαλμούς της διανοίας σας, και κοιτάξτε το νέο και παράδοξο θαύμα, το οποίο έγινε στις μέρες μας. Εμβλέψατε στην άπειρη αγαθότητα του Θεού, δώστε δόξα σ’ αυτόν, κατανοήστε την άφατη φιλανθρωπία και το μέγεθος της οικονομίας, και θρηνήστε με ευφροσύνη. Διότι για τον Θεό τίποτα δεν είναι παράξενο. Διότι σε αυτό το παράδοξο θαύμα, το οποίο έγινε στις ημέρες εκείνες, ξεσηκώθηκαν όλες οι καρδιές των ανθρώπων.

Υπάρχει πόλις που λέγεται Βηρυτός, στην περιφέρεια της Αντιόχειας. Σ’ αυτή την πόλη υπήρχαν πλήθη Ιουδαίων. Κοντά στην συναγωγή τους κάποιος Χριστιανός αφού έλαβε κελί διέμενε. Έφτιαξε ολόσωμη εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ζωγραφισμένη με πολλή ωραιότητα. Αφού πέρασε πολύς καιρός, ο Χριστιανός θέλησε ν’ αναχωρήσει από το κελί αυτό. Αναζήτησε, λοιπόν, άλλο κελί μεγαλύτερο, επειδή του χρειάζονταν, κι επειδή τον πλησίαζαν οι Ιουδαίοι.

Όταν βρήκε άλλο οίκημα, μετακόμισε εκεί, παίρνοντας μαζί όλα τα υπάρχοντά του. Κατ’ οικονομία Θεού, που θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας, και που δείχνει όλα τα θαυμάσιά του σε όλους όσους πιστεύουν σε αυτόν αληθινά, έχοντας λάβει ο Χριστιανός όλη την περιουσία του, όπως ειπώθηκε προηγουμένως, κατελήφθη η εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μόνη, διότι την ξέχασε στο κελί.

Κάποιος Ιουδαίος έλαβε το κελί για να μείνει, εκεί που ήταν η εικόνα του παμβασιλέως Χριστού, και αφού μετέφερε τα υπάρχοντά του στο κελί, διέμενε, χωρίς να έχει δει την εικόνα του Κυρίου, ότι βρίσκεται εκεί, ούτε αντιλήφθηκε τον τόπο εκείνο.

Γιά ποιούς ἰσχύει τό «Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»

ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

«Και ν’ αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις και τις γενεαλογίες και τις φιλονεικίες και τις διαμάχες για το νόμο, γιατί είναι ανωφελείς και μάταιες». Τι δηλαδή θέλουν οι γενεαλογίες; Γιατί και στην επιστολή του προς τον Τιμόθεο το αναφέρει αυτό λέγοντας· «μύθους και απέραντες γενεαλογίες». Ίσως και εδώ και εκεί να εννοεί τους Ιουδαίους, που υπερηφανεύονταν για το ότι είχαν πρόγονό τους τον Αβραάμ και αδιαφορούσαν για τα δικά τους. Γι’ αυτό τις ονομάζει και «ανόητες» και «ανωφελείς»· γιατί το να πιστεύει κανείς σε πράγματα που δεν ωφελούν είναι απόδειξη ανοησίας.

Φιλονεικίες εννοεί αυτές με τους αιρετικούς, για να μην κουραζόμαστε στα χαμένα, όταν δεν υπάρχει κανένα κέρδος, αφού το τέλος τους είναι το τίποτε. Γιατί, όταν κάποιος είναι διεστραμμένος και προδιατεθειμένος, να μην αλλάξει καθόλου τη γνώμη του, ό,τι και αν γίνει, για ποιο λόγο κουράζεσαι άσκο­πα σπέρνοντας επάνω σε πέτρες, ενώ έπρεπε να διαθέτεις τον καλό αυτόν κόπο στους δικούς σου, μιλώντας σ’ αυτούς για την ελεημοσύνη και τις άλλες αρετές;

Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς γιά τόν κόσμο Ἅγιος Σιλουανός, π. Σωφρονίου, 42ο μέρος . Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτη

Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς γιά τόν κόσμο

Ἅγιος Σιλουανός, π. Σωφρονίου, 42ο μέρος

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτη στίς 22-11-2015

Προχωροῦμε σ’ ἕνα καινούριο κεφάλαιο τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ (τοῦ π. Σωφρονίου ὁ Ἅγιος Σιλουανός»), πού ἔχει τίτλο «Ἡ δύναμη τῆς προσευχῆς γιά τόν κόσμο». Κι ἄν τό προσέξουμε, θά δεῖτε, τήν σημασία τῆς προσευχῆς καί τοῦ ἔργου πού κάνουν οἱ μοναχοί καί ὅλοι οἱ πιστοί πού προσεύχονται. Γιατί μερικοί λένε, ἐντάξει, μόνο προσευχή; Ὄχι μόνο προσευχή! Αὐτό εἶναι τό σπουδαιότερο πράγμα πού μπορεῖ νά κάνει ὁ ἄνθρωπος γιά ὅλο τόν κόσμο.

«Γράφει ὁ μακαριστός Γέροντας», ἐννοεῖ ὁ Ἅγιος Σιλουανός, «Ὁ μοναχός ἱκετεύει γιά ὅλο τόν κόσμο. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, δίνει στόν μοναχό τήν ἀγάπη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ἀπ’ αὐτή τήν ἀγάπη ἡ καρδιά τοῦ μοναχοῦ εἶναι πάντα λυπημένη γιά τόν λαό γιατί δέν σώζονται ὅλοι. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἦταν τόσο λυπημένος γιά τόν λαό, ὥστε παρέδωσε τόν ἑαυτό Του στόν σταυρικό θάνατο. Καί ἡ Παναγία εἶχε τήν ἴδια λύπη γιά τούς ἀνθρώπους στήν καρδιά της. Τό ἴδιο Ἅγιο Πνεῦμα ἔδωσε ὁ Κύριος καί στούς Ἀποστόλους καί στούς Ἁγίους Πατέρες μας καί στούς Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας»[1]. Τό Πνεῦμα δηλαδή τό Ἅγιο δίνει στούς Ἁγίους, στούς Ἀποστόλους, στούς Ἁγίους Πατέρες, στούς Ποιμένες, ἀγάπη γιά τόν κόσμο καί πόνο καί λύπη. Γιατί; Γιατί δέν σώζονται ὅλοι. Καί μόνο νά σκεφτεῖ κανείς τόσα δισεκατομμύρια σήμερα ἄνθρωποι μακριά ἀπό τόν Χριστό σ’ ὅλο τόν κόσμο! Αὐτοί πῶς μποροῦν νά σωθοῦν; Καί ὑπάρχει μεγάλη πιθανότητα νά μήν σωθοῦν. Κι αὐτό ὅλο προκαλεῖ λύπη μεγάλη στήν καρδιά μας.

«Σ’ αὐτό ἔγκειται ἡ διακονία μας στόν κόσμο. Γι’ αὐτό οὔτε οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας οὔτε οἱ μοναχοί πρέπει νά ἀσχολοῦνται μέ κοσμικά προβλήματα, ἀλλά νά μιμοῦνται τήν Θεομήτορα, ἡ ὁποία μελετοῦσε μέρα καί νύχτα μέσα στόν ναό, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, τόν νόμο τοῦ Κυρίου καί περνοῦσε τή ζωή της πρεσβεύοντας γιά τόν λαό»[2]. Εἶναι ἐπίκαιρο αὐτό, γιατί σήμερα γιορτάζουμε τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου καί ἀκριβῶς γιορτάζουμε αὐτό τό γεγονός τῆς εἰσόδου τῆς Παναγίας μας στόν ναό καί θυμούμαστε τήν παραμονή της δώδεκα χρόνια στόν ναό, στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, πού ἄκουγε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί προσευχότανε γιά ὅλους.

«Ἡ προσευχή γιά ὅλο τόν κόσμο, γιά ὅλο τόν Ἀδάμ, ὁδηγεῖ πολλές φορές στήν ἀπομάκρυνση ἀπό τήν εἰδική ὑπηρεσία πρός τούς ἀνθρώπους». Καί λένε καί οἱ ἄνθρωποι μέσα στόν κόσμο, τί κάνει ὁ μοναχός τώρα;.. γιατί δέν βγαίνει στόν κόσμο νά βοηθήσει τούς ἄρρωστους, φτωχούς κ.λπ. Κάνει ὅμως τό μεῖζον! «Ἴσως ρωτήσει κανείς: Αὐτή ἡ ἀπομάκρυνση δέν εἶναι μήπως μία ἄρνηση τῆς συγκεκριμένης ὀντότητας γιά χάρη μιᾶς ἀφηρημένης ἰδέας;».

Στὴ Βίγλα τῆς Ἐκκλησίας δὲν εἶναι μόνο οἱ Ἀρχιερεῖς. Ὑπάρχουν καὶ οἱ ἄξιοι κληρικοὶ καὶ οἱ χριστιανοί. Ὅταν οἱ πρῶτοι δὲν ἐπαρκοῦν ἢ δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν ἀντίσταση, τότε οἱ ἔσχατοι γίνονται πρῶτοι!

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Πολὺς λόγος γίνεται στὶς μέρες μας γιὰ τὸ «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων. Ἡ Κυβέρνηση προτίθεται νὰ τὸν νομοθετήσει. Μᾶς ἔχει διαβεβαιώσει ὁ Πρωθυπουργὸς πολλὲς φορές, λὲς καὶ ἀνυπομονεῖ ὁ δοκιμαζόμενος λαὸς καὶ εἰδικότερα οἱ ψηφοφόροι τῆς Νέας Δημοκρατίας γιὰ τὸ πότε θὰ ψηφισθεῖ ἕνα ἀκόμα ἀντιχριστιανικὸ νομοθέτημα. Προφανῶς ἕνας συνειδητὸς χριστιανὸς ἐξοργίζεται ἀπὸ τὴν πρωτοβουλία τῆς Κυβέρνησης καὶ δὲν ἀναγνωρίζει κανένα ἐλαφρυντικὸ στοὺς πολιτικοὺς ποὺ συμφωνοῦν.

Ἡ ἀνησυχία μας κορυφώνεται καὶ ἀπὸ τὴ μετριοπαθῆ, γιὰ νὰ μὴ ποῦμε, δειλή, στάση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀπέναντι στὸ μεγάλο ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ στὴν υἱοθεσία ἀθῴων παιδιῶν ἀπὸ τὴ μεριὰ... τῶν προβληματικῶν ὁμοφυλοφίλων.

Τὸ θέμα ἔχει δύο μέρη. Πρωτίστως ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ τονίσει μὲ σαφήνεια καὶ ἀπεριφράστως ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι βαρύτατο ἁμάρτημα. Καμιὰ συνοδικὴ ἀπόφαση δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἐμφανίσει ὡς ἀποτέλεσμα κάποιας ἀδυναμίας τῶν συγκεκριμένων ἀνθρώπων καὶ ἄρα νὰ τὴ δεχθεῖ ἀπὸ βαρύτατο ἁμάρτημα ὡς ἕνα σχεδὸν «ἀθῷο» πταῖσμα, ποὺ δὲν χρῄζει οὔτε μετάνοιας οὔτε συγχώρησης. Τὸ δεχόμαστε καὶ πᾶμε πιὸ πέρα. Ἔτσι βλέπουμε ἀνώτερους κληρικοὺς νὰ ὑποδέχονται καὶ νὰ χαιρετοῦν ἐγκαρδίως προκλητικοὺς ὁμοφυλόφιλους καὶ νὰ τοὺς εὔχονται ἐπιτυχία στὸ ἔργο τους, δίνοντας τὴν ἐντύπωση ὅτι ἀμνηστεύουν τὴν ἁμαρτωλή τους ζωή. Λησμονοῦν οἱ μεγαλόσχημοι ρασοφόροι τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται στὸ κτηνῶδες ἁμάρτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Λέει σχετικὰ ὅτι οἱ ἀνόητοι ἄνθρωποι ἀντὶ γιὰ τὸ Θεὸ προσκυνοῦν τὰ εἴδωλα, «γι’ αὐτὸ τοὺς παρέδωσε ὁ Θεὸς στὶς βρωμερὲς ἐπιθυμίες τους καὶ τοὺς ἄφησε νὰ ἀτιμάζουν μόνοι τους τὰ σώματά τους. Γιατί στὴ θέση τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ ἔβαλαν τὸ ψέμα καὶ σεβάστηκαν καὶ λάτρεψαν τὴν κτίση ἀντὶ τοῦ Κτίστη. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο, λοιπόν, τοὺς παρέδωσε ὁ Θεὸς σὲ ἐπαίσχυντα πάθη: ἔτσι οἱ γυναῖκες ἀντικατέστησαν τὶς φυσικὲς σχέσεις μὲ ἀφύσικες· τὸ ἴδιο καὶ οἱ ἄντρες ἄφησαν τὴ φυσικὴ σχέση μὲ τὴ γυναίκα καὶ φλογίστηκαν μὲ σφοδρὸ πάθος ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλο, διαπράττοντας ἀσχήμιες ἀρσενικοὶ μὲ ἀρσενικοὺς καὶ πληρώνοντας ἔτσι μὲ τὸ ἴδιο τους τὸ σῶμα τὸ τίμημα, ποὺ ταίριαζε στὴν πλάνη τους» (Ρωμ. α΄ 24-27). Ἐπίσης ὁ Παῦλος κατατάσσει στοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλούς «τοὺς πόρνους καὶ τοὺς ἀρσενοκοῖτες (ὁμοφυλόφιλους) (Α΄ Τιμ. α΄ 10).

Μεγάλου Ἀθανασίου Ἔργα

ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΡΓΑ

1. ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ - ΕΔΩ

2. ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ - ΕΔΩ

3. ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ - ΕΔΩ

4. ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ - ΕΔΩ

5. ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΟΣ - ΕΔΩ

Εὔχομαι σέ σᾶς ὑγείαν, χαράν καί εὐλογίαν Οὐράνιον!

Εύχομαι σε σας υγείαν, χαράν και ευλογίαν Ουράνιον!

Συνήθης ευχή του Οσίου Ιακώβου προς προσκυνητές.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2024/01/blog-post_8.html

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΟΣΙΩΝ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ, 19-1-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΟΣΙΩΝ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ, 19-1-2024

https://www.youtube.com/live/a00JrHSuln8?si=WYv5Ajc19BliXx_z

19 Ἰανουαρίου. Μακαρίου ὁσίου τοῦ Αἰγυπτίου. Ἀρσενίου Κερκύρας, Μάρκου ἀρχιεπ. ᾿Εφέσου τοῦ Εὑγενικοῦ († 23 Ἰουν. 1444), Μακαρίου ὁσ. ἱεροδιακὀνου τοῦ Πατμίου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρασκευῆς λα´ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἰακ. β´ 1-13).

Ιακ. 2,1             Ἀδελφοί μου, μὴ ἐν προσωποληψίαις ἔχετε τὴν πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς δόξης.

Ιακ. 2,1                      Αδελφοί μου, προσέχετε να μη έχετε και εκδηλώνετε την πίστιν σας προς τον ένδοξον Κυριον μας Ιησούν Χριστόν με προσωποληψίας και μάλιστα στον τόπον και τον χρόνον της λατρείας.