Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 28-06-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ια΄ 13 - 24

ια΄ 13 -  24

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. Ια΄ 27 - 30

Ια΄ 27 - 30
                                             
Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

http://hristospanagia1.wordpress.com/

http://www.hristospanagia.gr/

Σύγχρονος πνευματικός λόγος ἀπό τόν γέροντα Ἰωσήφ τόν Βατοπαιδινό

Σύγχρονος πνευματικός λόγος από τον γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό

Μια συνέντευξη από το Περιβόλι της Παναγίας στην οποία ο λόγος που απορρέει από την υπερεξηκονταετή ασκητική πείρα του γέροντα Ιωσήφ, ακούγεται διαχρονικός σε σύγχρονα υπαρξιακά ζητήματα.

- Σεβαστέ γέροντα, θα θέλαμε να αναφερθείτε στο ορθόδοξο ασκητικό ήθος των Αγιορειτών πατέρων.

- Οι Αγιορείτες, παιδί μου, είναι συνεχιστές της ακριβούς πατερικής ορολογίας. Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο. Αυτό που δημιούργησαν οι πρώτοι Πατέρες, οι θεοφόροι και θεοφώτιστοι, αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ο μοναχισμός ξεκίνησε από το βάθος της Αιγύπτου τον 4ο αιώνα.

Τά δίχτυα τοῦ κοσμοκράτορα. Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ. Μέρος Β'

Τα δίχτυα του κοσμοκράτορα

Δείτε εδώ:Α' μέρος
 
 Άγιος Ιγνάτιος Μπρατσιανίνωφ

Να μια απλή απεικόνιση των διχτυών που έχει απλώσει ο κοσμοκράτορας για τη σύλληψη των χριστιανών. Ναι, μόνο ένα άτεχνο ζωγράφισμα τους επιχείρησα, αδελφοί, αλλά αυτό ασφαλώς θα σας προκάλεσε τρόμο, ασφαλώς θα γέννησε μέσα σας το ερώτημα: «Και ποιος μπορεί να ξεφύγει από αυτά τα δίχτυα;».
Ακόμα δεν τελείωσε, όμως, ο φοβερός πίνακας! Ακόμα κινείται ο χρωστήρας μου από τον λόγο του Θεού!
Τι λέει λοιπόν, ο Θεός; Κάνει μια προφητεία, που ήδη επαληθεύεται. Στους έσχατους καιρούς, προαναγγέλλει, «επειδή θα πληθύνει η κακία, η αγάπη των πιο πολλών θα ψυχρανθεί». Ο αδιάψευστος λόγος του Θεού, ο πιο στέρεος από τον ουρανό και τη γη, μας προειδοποιεί ότι στους έσχατους καιρούς θα αυξηθούν τόσο τα διαβολικά δίχτυα όσο και οι άνθρωποι που θα πιάνονται σε αυτά.
Πράγματι! Κοιτάζω τον κόσμο. Και τι βλέπω;

Γιά τίς θλίψεις καί δοκιμασίες.γ' μέρος

 

«Πατρικές Συμβουλές Γέροντος ΦιλοθέουΖερβάκου»

Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

ἔτους 2010

Δεῖτε ἐδῶ:β' μέρος

Γιά τίς θλίψεις καί δοκιμασίες

• Οἱ πειρασμοί ὑπάρχουν καί θά ὑπάρχουν πάντοτε στήν ζωή μας καί πρέπει νά φυλαγόμαστε ἀπό τίς ἀμέτρητες παγίδες πού στήνει ἐναντίον μας ὁ παμπόνηρος Διάβολος. Μόνο μέ τήν ταπεινοφροσύνη καί τήν προσευχή μποροῦμε νά τίς ἀποφεύγουμε καί ἀσφαλιστοῦμε...

Ὅποιος προσέχει καί εἶναι συνετός, ὠφελεῖται πολύ ἀπό τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς.

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Παρατηρήσεις κατά τῶν λωποδυτῶν

Αυτά είχα να ειπώ περί της προσευχής. Επειδή όμως ο διάβολος πλην της αδιαφορίας κατά την προσευχή επινόησε και άλλη περισσότερο επικίνδυνο μέθοδο, πρέπει να αμυνθώμεν και εναντίον αυτής. Ποία λοιπόν είναι αυτή η κακούργος επινόησης του πονηρού δαίμονος ; Επειδή σας είδε συνεσφιγμένους εις εν σώμα και προσηλωμένους με μεγάλη προσοχή εις το κήρυγμα, δεν τόλμησε να στείλει τα όργανά του, διά να σας απομακρύνουν από την ακρόαση διά των συμβουλών των, διότι γνώριζε ότι κάνεις από σας δεν θα ηνείχετο τοιούτους συμβούλους. Αντί αυτών όμως εγκατέσπειρεν εις το πλήθος ληστές και λωποδύτες και εις πολλές περιπτώσεις διοργάνωσε την κλοπή χρημάτων, τα όποια έφεραν μαζί των πολλοί από τους εκκλησιαζομένους .

 Τούτο δε συνέβη εδώ πολλάκις και εις πολλά πρόσωπα.

Ὁ πατέρας καί τό παιδί.β' μέρος

 «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται» (Ματθ. Ε΄. 9)

Ἀπό τό βιβλίο «Πνευματικές Νουθεσίες»

Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα

(ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν)

 Δεῖτε ἐδῶ:α' μέρος
Ὁ πατέρας καί τό παιδί

Γνωρίζω ὅτι εἶσαι φιλάνθρωπος καί ὅτι πολλούς ἔχεις βοηθήσει, καί μάλιστα πλουσιοπάροχα. Ἀλλά σήμερα ὁ Χριστός εἶναι πού περιπλανιέται, ὁ Χριστός εἶναι πού ζητιανεύει, ὁ Χριστός εἶναι πού σοῦ χτυπάει τήν πόρτα, κρατώντας ἀπό τό χέρι τήν ἐγγονή σου κι ἔχοντας γύρω Του τά ἕξι παιδάκια της. Ἄκουσε! Ἐκεῖνος σοῦ ζητάει βοήθεια! «Αἱ ἀλώπεκες φωλεούς ἔχουσι καί τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δέ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τήν κεφαλήν κλίνῃ» (Λουκ. 9. 58). Ἀκοῦς; «...οὐκ ἔχει ποῦ τήν κεφαλίν κλίνῃ!» Καί ζητάει ἀπό σένα νά τοῦ προσφέρεις μιά στέγη, γιά νά γείρει μέσα τό κεφάλι Του!

Στάσου ἐδῶ νὰ γνωρίσῃς τὰ τεράστια τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου.

Σὲ κάποια χώρα πλησίον τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὀνομαζομένην Ἄβυδο, κατοικοῦσε ἕνας ὀρθόδοξος καὶ εὐλαβὴς χριστιανὸς μὲ τὴν ἐπίσης ἐνάρετη καὶ θεοφιλῆ σύζυγό του Σοφιανὴ κατὰ τὸ ἔτος 1607.

Κάποια φορὰ ἀσθένησε ἡ Σοφιανὴ καὶ παρέμεινε στὸ κρεββάτι ἐπὶ εἴκοσι ἡμέρες χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ σήκωση οὔτε τὸ κεφάλι της. Κατὰ τὴν δύσι τοῦ ἡλίου τῆς 3ης Αὐγούστου ἅπλωσε τὰ χέρια της στὸν οὐρανὸ καὶ φάνηκε σὰν νὰ ἐξέπνευσε. Ὅλοι οἱ συγγενεῖς της τότε ἑτοίμαζαν τὰ ἁρμόδια γιὰ τὴν ταφὴ χωρὶς νὰ μποροῦν ἀπὸ κανέναν νὰ παρηγορηθοῦν. Διεπίστωσαν ὅμως ὅτι κάτω ἀπὸ τὸν ἀριστερὸ μαστό της τὸ μέρος ἐκεῖνο ἦταν θερμό, ὁπότε καὶ τὴν ἄφησαν ἀσαβάνωτη μέχρις ὅτου τελείως νεκρωθῆ.

Ἐν τῷ μεταξὺ ἦλθε καὶ ἡ κατὰ σάρκα ἀδελφή της καὶ μέσα στὴν ἀπελπισία καὶ τὸν πόνο της ἐπῆρε κρύο νερὸ καὶ ἐράντισε τὴν Σοφιανὴ ἡ ὁποῖα συνῆλθε καὶ εἶπε τὰ ἑξῆς στὴν ἀδελφή της Ἄννα:

Μετά τό Γολγοθᾶ φθάνουμε στήν Ἀνάσταση.

 

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

Μετά τό Γολγοθᾶ φθάνουμε στήν Ἀνάσταση.

 «Τίποτε περισσότερο δέν ἔχει τό μυστήριο τοῦ Πάσχα ἀπό αὐτό πού τελεῖται τώρα· ἕνα καί τό αὐτό εἶναι, ἡ ἴδια χάρη τοῦ Πνεύματος, πάντα Πάσχα εἶναι»[6].

Ἡ Θεία   Εὐχαριστία εἶναι τό ἀδιάκοπο Πάσχα τῆς Ἐκκλησίας. Κάθε Θεία  Λειτουργία εἶναι Ἀνάσταση, εἶναι τό Μυστήριο τοῦ κενοῦ μνημείου, εἶναι Πάσχα. Εἶναι ἡ ἀρχή καί ἡ πρόγευση τοῦ καινοῦ αἰῶνος, πού εἰσβάλλει μέσα στόν παλαιό καί τόν μεταμορφώνει μέσα στό ἀναστάσιμο φῶς. Εἶναι ἡ χαρισματική παρουσία τῆς μελλοντικῆς Βασιλείας. Εἶναι ἡ ζωή στόν Παράδεισο ἀπό τώρα.

Γιά τή μοναχική ζωή. Γέρων Εὐσέβιος Γιαννακάκης. Ἀποφθέγματα καί νουθεσίες

Για τη μοναχική ζωή

-Δικό μας τάλαντο και πρώτο λαχείο είναι η αγγελική μας κλήσις.

- Όταν ο άνθρωπος δίνει τον εαυτόν του στο Χριστό, όλος ο ουρανός είναι περιουσία δική του.

- Μακάριοι όσοι δόθηκαν στον Χριστό· κατέχουν όλη τη γή και τον ουρανό.

-Η αφιερωμένη ψυχή κάθε μέρα γιορτάζει.

- Άφθαστο Πανεπιστήμιο το Μοναστήρι.

- «Ουδέν γλυκύτερον του ουρανίου Νυμφίου». Και όταν αγκαλιάζουμε το Χριστό με όλο μας το είναι χωρίς να αφήνουμε υπόλοιπα, τότε διαποτιζόμαστε κι εμείς άπ’ αυτή τη γλυκύτητα.

Ἡ Ὁμοιοπαθητική ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη

H OMOIOΠAΘHTIKH AΣYMBIBAΣTH
ME THN OPΘOΔOΞH ΠIΣTH

Δεν αποτελεί ιατρική ειδικότητα

©1998 Έκδοση Πρωτοβουλίας Γονέων Βορείου Ελλάδος για την Προστασία της Οικογένειας και του Ατόμου.

Πολυτεχνείου 29, T.Θ. 6, 631 00 ΠOΛYΓYPOΣ

Όταν κανείς ομιλεί για την Oμοιοπαθητική πρέπει κατ' αρχήν να γνωρίζει ότι δεν αναφέρεται σε κάποια ιατρική ειδικότητα όπως είναι η χειρουργική, η μαιευτική κ.λ.π., αφού όπως οι ίδιοι οι ομοιοπαθητικοί ομολογούν, «... σε καμιά χώρα, τουλάχιστον του ανεπτυγμένου κόσμου, δεν υφίσταται η Oμοιοπαθητική σαν επίσημη κρατική πανεπιστημιακή ειδικότητα».

 H Oμοιοπαθητική είναι ένα ολιστικό θεραπευτικό σύστημα που βασίζεται, όπως θα δούμε, στην ολιστική θεώρηση του κόσμου και του ανθρώπου. O ιδρυτής της Σαμουήλ Xάνεμαν, γερμανός γιατρός, στο βασικό σύγγραμμά του «Όργανον της Θεραπευτικής Tέχνης», υποστηρίζει την εξής θέση: «Mεγάλη ποικιλία δύναμης βρίσκεται κρυμμένη σ' αυτά τα ίδια τα φυτά, των οποίων τα εξωτερικά χαρακτηριστικά γνωρίζουμε από καιρό, αλλά των οποίων τις ψυχές - εσωτερικότητες όπως ήταν, και οποιοδήποτε θείο στοιχείο έχουν αυτά, δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα». Aυτή την ύπαρξη «θείου στοιχείου» σε όλη την κτίση αναλύει και ένας συνεχιστής του Xάνεμαν, ο James Tyler Kent, που γράφει ότι «... η ίδια η ενέργεια δεν είναι ενέργεια αλλά μιά δυναμική ουσία... υπάρχει ένας υπέρτατος Θεός, που είναι ουσιώδης και είναι μία ουσία. Tα πάντα προέρχονται, απορρέουν από Aυτόν, όλα από το ανώτερο μέχρι και το τελευταίο υλικό σώμα με αυτόν τον τρόπο συνδέονται. Aν βέβαια υπάρχει διαχωρισμός και όχι συνεχής "εισροή" απ' το πρώτο στο τελευταίο, τα τελευταία θα πάψουν να υπάρχουν».

Οἱ Ρωμιοί τῆς Συρίας καί ἡ Ἑλληνορθόδοξη Μονή τῆς Παναγίας τῆς Σεντνάγια

 Πηγή: noctoc-noctos.blogspot.com

Για τους περισσότερους από μας τους Έλληνες, η λέξη Ρωμιοί έχει συνδεθεί με όλους τους ελληνόφωνους Ορθόδοξους Χριστιανούς που ζούσαν κατά το διάστημα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που ονομαζόταν Ρωμανία και οι κάτοικοι της Ρωμιοί. Το ίδιο όνομα είχαμε όταν ήμασταν κάτω από την οθωμανική κυριαρχία, δεδομένου ότι μας αποκαλούσαν και μας χαρακτήριζαν οι Μουσουλμάνοι Οθωμανοί κατακτητές μας ως “Ρωμιούς”. Η λέξη Ρωμιοί για τον Ελληνικό λαό έχει γίνει συνώνυμη με τη λέξη Έλληνες. Όμως, όταν οι Οθωμανοί εφάρμοσαν το όνομα “Ρωμιοί”, γι’ αυτούς όπως και για τους Βυζαντινούς, η λέξη δεν είχε εθνική έννοια, αλλά θρησκευτική, και γι’ αυτό το λόγο περιλαμβάνονταν ως Ρωμιοί και όλοι οι λαοί που ανήκαν στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία, ανεξάρτητα από την εθνική τους προέλευση, ή τη μητρική τους γλώσσα. Έτσι, όλα τα άτομα που βρίσκονταν κάτω από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ανήκαν στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία ονομάζονταν Ρωμιοί, και όχι μόνο οι Έλληνες όπως οι περισσότεροι από εμάς ψευδώς πιστεύομε. Γι’ αυτό το λόγο, όλα τα άτομα που μιλούν αραβικά και που ανήκουν στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία είναι επίσης Ρωμιοί και αυτοαποκαλούνται ως Ρωμιοί μέχρι και σήμερα.

Ὀρθοδοξία καὶ Ἔθνος

 

 Ὀρθοδοξία καὶ Ἔθνος

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

(Κατὰ τὸ Μητροπολίτη Κιέβου Ἀντώνιο Χραποβίτσκυ)

Οἱ ἀληθινοὶ Ὀρθόδοξοι δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ εἶναι σωβινιστές. Θυμοῦμαι κάποτε τὸ 1926 σὲ μία συζήτηση ποὺ εἶχα μὲ τὸ Μητροπολίτη Ἀντώνιο ὅτι μοῦ διηγήθηκε τὸ ἑξῆς: «Στὸ Ἅγιον Ὅρος ὑπάρχει τὸ τυπικὸ ὅτι ἕνας μοναχὸς ποὺ δὲν συγχωρεῖ τὰ «ὀφειλήματα» κανονίζεται νὰ παραλείπει τὰ λόγια «καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἠμῶν ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν» ἀπὸ τὴν ἀπαγγελία τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς, μέχρι τὸν καιρὸ ποὺ θὰ ἔχει συγχωρέσει τὸ ἀδίκημα ποὺ τοῦ ἔγινε. Κι ἐγὼ ἔχω εἰσηγηθεῖ» πρόσθεσε ὁ ἅγιος ἐπίσκοπος «ὅτι οἱ σωβινιστὲς ἐθνικιστὲς δὲν πρέπει νὰ ἀπαγγέλλουν τὸ ἔννατο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως» (σημ. Μ.: δηλαδὴ τὸ ἄρθρο ποὺ ἀναφέρεται στὴν Ἐκκλησία).

Ἡ ἄλλη ἄποψη γιά τήν κρίση Αὐτοκριτική. Ἀντωνίου Οὐρεϊλίδη

Η άλλη άποψη για την κρίση-Αυτοκριτική

του Αντωνίου Ουρεϊλίδη, φοιτητή Θεολογίας ΑΠΘ

Αντώνιος Ουρεϊλίδης, Φοιτητής Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ

            Ο τρόπος ζωής με τον οποίο πορευόμαστε στην εποχή μας, έχει οδηγήσει σε πολλαπλού τύπου προβλήματα: κρίσης αξιών και ιδανικών, ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά. Ερευνώντας για τα αίτια και, ταυτόχρονα, ασκώντας αυτοκριτική ως προς το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί, κατέληξα σε δύο θεμελιώδη αξίες (που μάλιστα, με αφορούν άμεσα), η απουσία των οποίων, κατά τη γνώμη μου, δημιούργησε το σύγχρονο και βασανιστικό κυκεώνα.

            Η πρώτη και βασική είναι η απομάκρυνσή μου από την Αλήθεια του Ευαγγελίου, από τα λόγια Αυτού που πιστεύω, ή λέω ότι πιστεύω, ως Θεό. Με άλλα λόγια, η απομάκρυνση από την Πίστη μου. Η πίστη είναι στενά συνδεδεμένη με τη ζωή μας και την επηρεάζει άμεσα. Το πώς ζω είναι αποτέλεσμα του τι πιστεύω, και προσεγγίζοντας λίγο τον αγιογραφικό λόγο, διαπιστώνω με έκπληξη, ότι τον έχω κακοποιήσει, τον έχω «κόψει και ράψει» στα μέτρα μου, ουσιαστικά δεν τον γνωρίζω.

Θαύματα Ἁγίας Ζώνης

1. Με γλύτωσε η Παναγία

Δευτέρα 30-3-1998
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Α.Τ» ο αρχιφύλακας Χρίστος Πετρόπουλος, που υπηρετεί στο τμήμα Πετραλώνων Αττικής, αναφέρει ότι καταδιώκοντας Ρουμάνο κακοποιό πυροβολήθηκε από αυτόν και κτυπήθηκε από μία σφαίρα. Ψηλαφώντας ανακάλυψε την σφαίρα σφηνωμένη στο πορτοφόλι του.
 Λέει ο ίδιος: «Ξέρετε τί με γλύτωσε; Η Παναγία. Έχω ένα κομμάτι κορδόνι από την Τίμια Ζώνη της και από τότε το φυλάω σε ειδική θέση μέσα στο πορτοφόλι μου και δεν το αποχωρίζομαι».


2. Το όνειρο έγινε πραγματικότητα
14-4-1998
Κ. Λαμέρα 9, Νέα Μάκρη
«Σας είχαμε γράψει για τα βάσανά μας, στην προσπάθεια να κάνουμε ένα παιδάκι και για την ευλογία που μας χάρισε ο Θεός. Μετά από 9 μήνες αγώνα (τούς 7 μήνες ήμουν στο κρεβάτι) ήρθε η ευλογημένη μέρα, που το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Με την Χάρη του Θεού στις 26-12-97 αποκτήσαμε ένα υπέροχο κοριτσάκι.

27 Ιουνίου Συναξαριστής. Σαμψών Οσίου, Ανθούσης Οσίας, Ανεκτού, Ιωάννας Μυροφόρου, Λουκά Ερημίτου,Θεραπών, Μακάριου, Μαρκίου, Μαρκίας, Πιερίου Ιερομ.,Ιωάννας Οσίας, Μνήμη διηγήσεως Συνεσίου, Ιακώβου Νεομάρτυρα, Σεραπίων Οσίου, Γρηγορίου,Αλεξάνδρου, Βλαδίμηρου, Πέτρου Αγίων,Κυρίων Β΄Αγίου.

Ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ὁ Ξενοδόχος

 

Ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ἐγεννήθηκε στὴ Ρώμη, ἀπὸ εὔπορους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς καὶ ἦταν συγγενὴς τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ἐσπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία καὶ ἰατρική. 

Μεταχειρίσθηκε ὅμως τὴν ἰατρικὴ ὄχι σὰν ἐπικερδὲς ἐπάγγελμα, ἀλλὰ γιὰ εὐεργετικοὺς καὶ φιλανθρωπικοὺς σκοπούς. Ὁδηγὸς στὸ βίο του ἦταν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ἡμῶν οἰκτίρμων ἐστί». 

Ἔτσι ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ἦταν προστάτης ἰατρὸς τῶν φτωχῶν. Τὴν οἰκία του τὴν εἶχε μετατρέψει σὲ νοσοκομεῖο καὶ περιέθαλπε πάσχοντες ἀστέγους.

Ὅταν ἀπέθαναν οἱ γονεῖς του, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ὁ Σαμψὼν συνέχισε τὴν ζωή του στὴν Κωνσταντινούπολη προσευχόμενος στοὺς ναοὺς τῶν Ἁγίων Προφητῶν. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μηνᾶς (536 – 552 μ.Χ.), βλέποντας τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀρετὴ τοῦ Σαμψών, τὸν ἐχειροτόνησε ἱερέα.

Μὲ ὅση περιουσία τοῦ ἀπέμεινε, ὁ Ὅσιος ἔκτισε νοσοκομεῖο, ποὺ ἀναδείχθηκε σὲ φημισμένο φιλανθρωπικὸ ἵδρυμα. Ἡ φήμη του προσείλκυσε τὴν εὔνοια καὶ αὐτοῦ τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ (541 μ.Χ.), τὸν ὁποῖο ἐθεράπευσε ἀπὸ βαριὰ ἀσθένεια.