Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 24-12-12.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τίτον κεφ. α΄ 5 - 14

α΄ 5 - 14

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ι΄ 17 - 28

Ι΄ 17 - 28

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ ἀσθενής ἄνθρωπος καί τά μέσα τῆς θεραπείας.β'μέρος

Η ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

Δεῖτε ἐδῶ:α'μέρος

Ὅποιος ἀρνεῖται τόν Χριστό, ἀποκαλύπτει ὁ Γέροντας, εἶναι ἄρρωστος ψυχικά. Εἶναι πληγωμένος διότι στερεῖται αὐτό πού ἔχει ἀληθινά ἀνάγκη γιά νά γεμίσει τήν ψυχή του. «Τό πλήρωμα τοῦ τά πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου»¹⁰ εἶναι ὁ Χριστός. Ὅποιος Τόν ἀρνεῖται βιώνει τό ὑπαρξιακό κενό. Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Κανείς δέν μπορεῖ ν΄ἀρνηθεῖ ὅτι τό πλήρωμα εἶναι ὁ Χριστός. Ὅσοι ἀρνοῦνται αὐτή τήν ἀλήθεια εἶναι ἄρρωστοι ψυχικῶς, κατέχονται ὑπό τοῦ κακοῦ πνεύματος. Ἀρνοῦνται αὐτό πού τούς λείπει. Ἔτσι βρίσκει κενή τήν ψυχή τους καί μπαίνει ὁ διάβολος μέσα τους. Κι ὅπως τό παιδί πληγώνεται πολύ βαθιά, ἄν στερηθεῖ στή ζωή του τόν πατέρα καί τήν μητέρα του, ἔτσι, καί πολύ περισσότερο, ἄν στερηθεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν Χριστό καί τήν Παναγία»¹¹.

Ἀγάπη καί ἐσωτερικά πάθη. Ἀρχιμανδρίτη Εὐσέβιου Βίττη

Αγάπη και εσωτερικά πάθη

   Η αληθινή αγάπη απαιτεί για την εξάσκησή της κατά το θέλημα του Κυρίου εσωτερική καθαρότητα, με άλλα λόγια απαλλαγή από τα πάθη, που αποτελούν την «παλαιότητα» και την ακαθαρσία της ψυχής και μολύνουν κάθε ενέργειά μας, ακόμη και την πιο ευγενική κατ’ άνθρωπον.
Και αυτό σημαίνει διαρκή ανίχνευση του εσωτερικού μας και ανακάλυψη όλων των αρνητικών στοιχείων, που κρύβονται επιμελώς μέσα μας. Η αυτοεξέταση θα μας πληροφορήσει για την ύπαρξη των αρνητικών στοιχείων της παλαιότητός μας, όπως είναι η εγωιστικότητα και η αυτοφιλία ή φιλαυτία.

Σταῦλος τῶν ζώων γιά κατοικία τῶν μοναζουσῶν. Οἱ μοναχές ἐργάτριες σέ ὑφαντουργεῖο. Ἐπιστροφή στό μοναστήρι-ἀνασυγκρότησις. Ἀρχιμανδρίτης Δομέτιος Μανωλάκε

Σταῦλος τῶν ζώων γιά κατοικία τῶν μοναζουσῶν

Ἀρχιμανδρίτης Δομέτιος Μανωλάκε Ἱερά Μονή Ριμέτς (1924-1975)

Ἁγιασμένες μορφές τῆς Ὀρθοδόξου Ρουμάνικης Ἐκκλησίας

Μέρος Δ'

ὑπό Ἡγουμένης Ἱεροσολύμας

Μᾶς ἀπήντησαν  ὅτι δέν ὑπάρχει θέσις γιά ἐμᾶς τίς μοναχές, παρά μόνο ἕνας σταῦλος στό Οὔρσου! Ἤθελαν νά μᾶς ἐξευτελίσουν. Τήν πρότασι αὐτή ἔκανε ὁ γραμματεύς τοῦ κόμματος τῆς περιοχῆς, ὁ ὁποῖος μπροστά μας ἔπαθε ἕνα μεγάλο κακό. Τρελλάθηκε.... Ὁ πατήρ Δομέτιος μᾶς εἶπε νά δεχθοῦμε νά πᾶμε στόν σταῦλο.
Ἐπήγαμε. Ἐσκουπίσαμε τόν σταῦλο, ξεσκονίσαμε, κατεβάσαμε τίς ἀράχνες, διαρυθμίσαμε τόν χῶρο, ὅσο καλλίτερα ἠμπορούσαμε. Τακτοποιήσαμε ἕνα δωμάτιο γιά ἐργαστήριο κατασκευῆς χαλιῶν, ἕνα δωμάτιο γιά ὕπνο καί ἕνα γιά κουζίνα. Ἐφέραμε ἠλεκτρικό ρεῦμα, ἐβάλαμε στό δάπεδο ψημμένα τοῦβλα καί ἐδώσαμε μιά ἄλλη ὄψι στόν πρώην σταῦλο. Ἡ ἀστυνομία ἐρχόταν τήν νύκτα, μᾶς ἔκανε ἔλεγχο.

Οἱ «ζεύγαλοι» - Ὁ γερο-Κώστας.

Οι «ζεύγαλοι» - Ὁ γερο-Κώστας

Αλλά και οι λαϊκοί που μένουνε εδώ στο Άγιον Όρος παίρνουνε μία χάρη, παρ’ ότι πολλές φορές βλέπουμε ότι δεν έχουμε και βίο σωστό και πολλές φορές ίσως μας σκανδαλίζουν. Μερικοί λένε: « Τι τους θέλουμε αυτούς τους κοσμικούς εδώ πέρα και δεν  τους βγάζει έξω η Ιερά Κοινότης».
Σε παλαιότερη εποχή, απ’ ότι μας λέει ο παπα-Ακάκιος των Παχωμαίων που είναι μεγαλύτερος, αποφάσισε η Ιερά Κοινότης να τους μαζέψη όλους αυτούς – εμείς τους λέγαμε «ζεύγαλους» ή «καβιώτες» - και να τους βγάλη έξω, να τους κάνη εξορία από το Άγιον Όρος, διότι οι περισσότεροι από αυτούς μεθούσανε, πέφτανε στους δρόμους, ζούσαν άσωτη ζωή.

Ὁ ἄξιος ἱερεύς. Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Ὁ ἄξιος ἱερεύς

 
Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Ἡ πνευματική ἀποστολὴ τοῦ ἱερέα εἶναι μεγάλη, ἀλλὰ λίγοι ἱερεῖς τὴν ἔχουν συνειδητοποιήσει. Λείπει, δυστυχῶς, ἡ κατὰ Θεὸν καλλιέργεια, τὴν ὁποία, ὅπως ἔχει διαπιστωθεῖ, δὲν παρέχουν οἱ ἐκκλησιαστικὲς καὶ θεολογικὲς σχολές, οὔτε φυσικὰ καὶ οἱ ἱερατικὲς συνάξεις, ποὺ κάνουν οἱ Μητροπολίτες.
Ἀναγκαία προϋπόθεση, γιὰ νὰ πετύχει ἕνας ἱερέας εἶναι ὁ ἱερὸς ζῆλος. Νὰ θέλει νὰ προσφέρει ἀπὸ ἐλεύθερη προαίρεση καὶ μὲ φόβο τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν δὲν ὑπάρχει ἱερὸς ζῆλος, ἡ ἱερωσύνη καταντάει ἐπάγγελμα καὶ αὐτὸ πρέπει νὰ θεωρεῖται ὀλέθριο. Ὁ ἐπαγγελματίας ἱερέας θὰ χάσει τὴν ψυχή του.

Οἱ Ἀντβεντιστές τῆς Ἑβδόμης Ἡμέρας. Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

α) Οἱ Ἀντβεντιστές τῆς Ἑβδόμης Ἡμέρας

Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος

  Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Κατά τούς Ἀντβεντιστές τῆς Ἑβδόμης Ἡμέρας τό βάπτισμα στερεῖται μυστηριακοῦ περιεχομένου. Θεωρεῖται «σύμβολο τῆς ἕνωσής μας μέ τόν Χριστό, τῆς συγχώρησης τῶν ἁμαρτιῶν μας και τῆς ἀποδοχῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
Προϋποθέτει βεβαίωση πίστης, ἔμπρακτη ἀπόδειξη μετάνοιας καί ὁμολογία πιστῆς τήρησης τῶν Ἀντβεντιστικῶν διδασκαλιῶν. Χαρακτηρίζεται, ἐπίσης, «ὡς συμβολική πράξη» καί ὑποστηρίζουν ὅτι «ἐνῶ τό βάπτισμα εἶναι ζωτικά συνδεδεμένο μέ τή σωτηρία, δέν ἐξασφαλίζει σωτηρία».
Οἱ Ἀντβεντιστές τελοῦν τό βάπτισμα μέ μία κατάδυση καί ἀπορρίπτουν τόν νηπιοβαπτισμό. Κάποιος μπορεῖ νά βαπτισθεῖ στίς κοινότητές τους ἀπό τήν ἡλικία τῶν 16 ἐτῶν καί ἄνω.

Περί τῆς ἀποκλίσεως τῆς Δυτικῆς Χριστιανοσύνης ἀπό τό Ὀρθόδοξο ἧθος

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

  3. Περί της αποκλίσεως της Δυτικής Χριστιανοσύνης από το Ορθόδοξο ήθος

Σ’ αυτά όμως τα θέματα οι σημερινοί Ορθόδοξοι δυσκολεύονται να απαντήσουν, διότι έχουν σήμερα απομακρυνθή τόσο πολύ από αυτήν την παράδοσι, που δεν σκέπτονται πλέον την Ορθόδοξη Χριστιανική αγωγή μέσα στα πλαίσια της νόσου και της θεραπείας. Δεν την θεωρούν την Ορθοδοξία σαν θεραπευτική αγωγή, αν και όλες οι ευχές της Εκκλησίας είναι ξεκάθαρες πάνω στο θέμα αυτό. Διότι ο Χριστός ποιος είναι για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς; Δεν αποκαλείται επανειλημμένως μέσα στις ευχές και στα τροπάρια της Εκκλησίας ως ο «ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών»;

Χριστούγεννα ἡ ἀποκάλυψις τῆς μοναδικῆς, τέλειας, προσωποποιημένης, σωτηριώδους, Θεϊκῆς ἀλήθειας εἰς τό θεανδρικόν Πρόσωπον τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεανθρώπου. Πρωτ. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου

Χριστούγεννα ἡ ἀποκάλυψις τῆς μοναδικῆς, τέλειας, προσωποποιημένης, σωτηριώδους, Θεϊκῆς ἀλήθειας εἰς τό θεανδρικόν Πρόσωπον τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεανθρώπου

 
Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου

Πρό της ελεύσεως του Χριστού ήμασταν αμαρτωλοί. Καί ως αμαρτωλοί ήμασταν καταδικασμένοι. Η θέση μας μετά τόν θάνατο ήταν στήν κόλαση, τήν κατάσταση της αιωνίου αμεθεξίας του Θεού. Καί συνεπώς είχαμε ανάγκη σωτηρίας. Καί ποιός θά μπορούσε νά μας σώσει; 

Μόνο ο Θεός, στόν Οποίο έχουν αναφορά οι αμαρτίες μας. Ο Υιός καί Λόγος του Θεού Πατρός, τό δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, όταν ήλθε τό «πλήρωμα του χρόνου»[1], δηλ. όταν η ανθρώπινη φύση, αφού εκπλήρωσε κάθε είδος κακίας, χρειαζόταν ιατρεία[2], «έκλινεν ουρανούς καί κατέβη», ενηνθρώπησε, έγινε καί τέλειος άνθρωπος, προσέλαβε ολόκληρη τήν ανθρώπινη φύση, εκτός της αμαρτίας, τήν ένωσε στό Θεανδρικό πρόσωπό Του καί ήλθε στόν κόσμο όχι μόνο γιά νά μας σώσει, αλλά καί γιά νά μας θεώσει. 

Σύμφωνα μέ τόν Μ. Αθανάσιο «Αυτός γάρ ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν»[3].

Ποιμαντορική Ἐγκύκλιος Χριστουγέννων 2012 Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2012
ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ
ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ
ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΛΟΧΡΙΣΤΟΝ ΠΛΗΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΥΤΟΥ   

* * * * * *

Τέκνα μου ἀγαπητά καί περιπόθητα,

Μυστήριον ξένον ὁρῶ καὶ παράδοξον...», «Σήμερον πάσα κτίσις ἀγάλλεται καὶ χαίρει ὅτι Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου Κόρης»,  «Χορεύουσιν ἄγγελοι πάντες ἐν οὐρανῶ καὶ ἀγάλλονται σήμερον.»

«Πόσαι μοι πανυγήρεις καθ΄ ἒκαστον τῶν τοῦ Χριστοῦ μυστηρίων» λέγει ο ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Πόσες ἑορτὲς ὑπάρχουν κάθε ἡμέρα γιὰ μᾶς ἀπὸ τὰ μυστήρια του Θεοῦ. Μεγίστη ἑορτή παραμένει, αὐτὸ τὸ μέγα μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεως, καθώς: «Ἦλθε σαρκωθεὶς ὁ Χριστὸς», «Χριστὸς γεννᾶται», «ἐτέχθη Χριστὸς»!