Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Παρασκυής 09-08-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. α΄ 12 - 17 & 21 - 26    

α΄ 12 - 17 & 21 - 26
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιη΄ 18 - 22 & Ιθ΄ 1 - 2 & 13 - 15    

Ιη΄ 18 - 22 & Ιθ΄ 1 - 2 & 13 - 15 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Über das Werk der Barmherzigkeit und seinen wahren Sinn

Hl. Symeon der Neue Theologe

 Über das Werk der Barmherzigkeit
und seinen wahren Sinn [1]

Vorrede

1. Βrüder und Väter, eigentlich dürfte ich nicht wagen, überhaupt zu euch zu sprechen, noch auch die Position des Lehrers einzunehmen vor eurer Liebe. Doch wie ihr wißt – das vom Künstler gebaute Musikinstrument läßt seine Klänge nicht dann ertönen und erfüllt die Ohren aller nicht dann mit süßen Melodien, wenn es dies will, sondern wenn der Atem[2] des Künstlers das Rohr füllt oder wenn die Saiten im Wohlklang angeschlagen werden von seinen Fingern. Dasselbe, so müßt ihr begreifen, geschieht auch mit mir. Achtet daher nicht auf die Geringheit des Instruments, damit sie euch nicht abgeneigt mache gegenüber dem, was im Folgenden gesagt werden wird. Richtet euren Blick vielmehr auf die Gnade des Heiligen Geistes, die von oben her die Seelen der Gläubigen inspiriert und erfüllt, und auf den Finger Gottes Selbst (s. Lk 11,20), der die Saiten des menschlichen Geistes[3] anschlägt und uns bewegt zum Reden. Wie dem Schall einer königlichen Trompete, oder um es richtiger zu sagen: dem König aller, Der gleichsam wie vermittels eines Instruments zu uns spricht, hört zu mit Verstand und in aller Ruhe.
 

Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη.Ἡ συνεχής προσπάθεια γιά ἐκκοπή τοῦ μετεωρισμοῦ καί καθαρά προσευχή

   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: 

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 

Β) Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη («παλαιός ἄνθρωπος»)

Ἐκτός ἀπό τήν πνευματική ἐργασία πού θά κάνουμε μία ὁρισμένη ὥρα στό δωμάτιο-κελλί μας πολύ βοηθεῖ στήν κάθαρση ἀπό τά πάθη τό νά γίνεται πνευματική προσπάθεια καί κατά τήν διάρκεια ὅλης τῆς ἡμέρας πού συνίσταται στήν :

4) Ἡ συνεχής προσπάθεια γιά ἐκκοπή τοῦ μετεωρισμοῦ καί καθαρά προσευχή.

«Μή μετεωρίζεσθε»⁹, μᾶς λέγει ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος. Ὁ ἀπ. Παῦλος, τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, μᾶς διδάσκει: «Ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε»¹⁰. Εἶναι ἑπομένως ἐντολή τοῦ Θεοῦ νά μήν ἀφήνουμε τό νοῦ μας νά πηγαίνει ὅπουδήποτε ἀλλά νά τόν συγκεντρώνουμε στήν ἀδιάλειπτη προσευχή. Μέσα στήν οἰκογένεια ἡ προσπάθεια αὐτή θά φέρει πλούσια τήν Θεία Χάρη. Ἕνα σπίτι εἶναι εὐλογημένο ὅταν οἱ καθημερινές δουλειές γίνονται μέ προσευχή. Φαγητό μαγειρεμένο μέ ἀγάπη καί προσευχή εἶναι εὐλογία γιά ὅσους τό μοιράζονται. Ὅταν ντύνεσαι, μπορεῖς νά προσεύχεσαι: «Κύριε, ντύσε με μέ τή δικαιοσύνη σου». Ὅταν φεύγεις ἤ ἔρχεσαι στό σπίτι μπορεῖς νά λές: «Κύριε, εὐλόγησε τήν εἴσοδο καί τήν ἔξοδό μου». Παρόμοιες προσευχές μποροῦμε νά χρησιμοποιοῦμε καί γιά κάθε ἄλλη ἐργασία. Συνηθίζεται ἐπίσης νά κάνουμε τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ καί νά προσευχόμαστε κάθε φορά πού ξεκινᾶμε γιά ταξίδι. Νά ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τόν πατέρα Ἰωάννη τῆς Κρονστάνδης:

Περί ἀντικειμενικότητος στήν ἔρευνα καί στήν Θεολογία

   Πατερική Θεολογία

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)

Καθηγητού Πανεπιστημίου

  Επιμέλεια - Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου

Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας

23. Περί αντικειμενικότητος στην έρευνα και στην Θεολογία

Τι εννοούμε όμως λέγοντας αντικειμενικότητα στην έρευνα; Στις θετικές επιστήμες η αντικειμενικότητα αποκτάται με την παρατήρησι και με την ανάλυσι. Π.χ. πώς μάθαμε ότι υπάρχουν περίπου 100.000 γονίδια μέσα σ’ ένα κύτταρο; Τα παρετηρήσαμε με ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, τα φωτογραφήσαμε και τα μετρήσαμε⁴⁶.

Το ίδιο γίνεται και στην αστρονομία, δηλαδή στον μακρόκοσμο. Πριν το 1926 όλοι οι αστρονόμοι πίστευαν ότι υπήρχε ένας μόνο γαλαξίας. Σήμερα όμως⁴⁷ με τα ραδιοτηλεσκόπια οι αστρονόμοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν τουλάχιστον 100.000.000 γαλαξίες στο σύμπαν! Δηλαδή βλέπει κανείς και διαπιστώνει δια της εμπειρίας της παρατηρήσεως. Αυτή η αντικειμενικότης, που υπάρχει στις θετικές επιστήμες και η οποία προέρχεται από την παρατήρησι, το πείραμα και την μέτρησι είναι η σπονδυλική στήλη των θετικών επιστημών.

«Ὅ,τιδήποτε καί ἐάν κάνεις, πάντοτε σιωπηλά νά ἐπαναλαμβάνεις τά λόγια, "Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν!"».

Βίος Γέροντα Θαδδαῖου

Απόσπασμα από τό βιβλίο: «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας»

 Οι πρώτες ημέρες στο μοναστήρι ήταν, για τον Αδελφό Τόμισλαβ, (π. Θαδδαῖος) ημέρες πολύ μεγάλης χαράς. Παρέδωσε τον εαυτό του στη μυστική σχέση πνευματικού πατρός και υιού, και διδάχθηκε από τον π. Αμβρόσιο την αγία και σωτήρια υπακοή, την εγρήγορση στους λογισμούς, καθώς και την Ευχή του Ιησού. «Ο,τιδήποτε και εάν κάνεις, πάντοτε σιωπηλα να επαναλαμβάνεις τα λόγια, "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με τον αμαρτωλόν!".  Ήμουν νέος, και έκανα υπακοή με όλη μου την καρδιά. Κάθε βράδυ, εξομολογούμουν στον πνευματικό μου πατέρα και του έλεγα τι συνέβαινε στην ψυχή μου, και εκείνος με καθοδηγούσε». Πιστεύοντας ότι είχε μόνο πέντε χρόνια ζωής μπροστά του, ο Τόμισλαβ παρέδωσε ολόκληρωτικά τον εαυτό του στην καρδιακή προσευχή.

Οἱ τρεῖς καλόγεροι καί ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Σταμάτησαν σ᾽ ἕνα ξέφωτο νά ξαποστάσουν. Προσπάθησαν νά βροῦν λίγη σκιά, κάτω ἀπό τά ἀραιά φύλλα κάποιων μικρῶν δέντρων. ῾Ο ἥλιος φαινόταν νά τούς εἶχε τσακίσει. ῾Ο ἱδρώτας ἔτρεχε ποτάμι ἀπό τό μέτωπό τους, ἐνῶ οἱ μανδύες τους κολλοῦσαν πάνω στά κουρασμένα κορμιά τους. Καί οἱ τρεῖς ἔκαναν τήν ἴδια κίνηση: ἔβγαλαν γρήγορα τό φλασκί ἀπό τό ταγάρι τους καί τό σήκωσαν στά διψασμένα χείλη τους. ᾽Ανασήκωσαν λίγο ἀπό τό κεφάλι τους καί τόν μαῦρο σκοῦφο τους.

῾Δόξα Σοι, ὁ Θεός᾽, ἀκούστηκε ψιθυριστή ἡ φωνή τους.

῾Σέ λίγο φτάνουμε στόν προορισμό μας᾽, εἶπε μέ ἀνακούφιση ὁ μεγαλύτερος, ὁ π. ᾽Αββακούμ, ἕνας λιοκαμένος καλόγερος μεσαίου ἀναστήματος πού τώρα ἔπαιρναν τά γένια του λίγο ν᾽ ἀσπρίζουν.

῾᾽Ελπίζουμε νά βροῦμε καί πάλι τόν Γέροντα, ὅπως καί πέρσι᾽, συμπλήρωσε ὁ νεώτερος, ὁ π. ᾽Ιωάννης, ψηλός καί ἀρκετά ἀδύνατος αὐτός, μέ ἀραιά λεπτά μαῦρα γένια.

῾῾Ο Γέροντας δέν φεύγει ἀπό τήν καλύβη του ποτέ, ἐκτός κι ἄν συντρέξει πολύ μεγάλη ἀνάγκη᾽, πῆρε τόν λόγο ὁ τρίτος, ὁ π. Βαρνάβας, ὁ πιό εὔσωμος ἀπό τούς ἄλλους καστανογένης καλόγερος, μέ ρόζους στά χέρια ἀπό τίς πολλές χειρωνακτικές ἐργασίες.

Σύλλογος Προστασίας Ἀγεννήτου Παιδιοῦ: Συλλογή ὑπογραφῶν γιά νά σταματήσουν τά πειράματα στά ἔμβρυα...

Αγαπητοί φίλοι,
Επιτρέψτε μας να σας καταστήσουμε κοινωνούς της προσπάθειας δεκαεπτά χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και της πατρίδας μας, για το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής «εξ άκρας συλλήψεως». Δεν είναι μόνον, ως γνωστό, η τεράστια αύξηση του αριθμού των αμβλώσεων (η πατρίδα μας δυστυχώς έχει την πρωτιά σε αριθμό αμβλώσεων στην Ενωμένη Ευρώπη), αλλά και η χρησιμοποίηση του εκτρωτικού υλικού και των βλαστοκυττάρων, τα οποία χρησιμοποιούνται ακόμη και ως ενισχυτικά τροφών, για δημιουργία καλλυντικών, κλπ...

Ἡ Παναγία Μητέρα μας..

Η Παναγία μητέρα μας 

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός

Όλα τα κτίσματα έχουν προσφέρει, το κάθε ένα με τη σειρά του, τον τρόπο της εξυπηρετήσεως τους στο -θέμα της σαρκώσεως του Θεού Λόγου. Εκείνο δε πού προσφέραμε εμείς, η ανθρώπινη φύση, ως αντιπροσφορά για το μέγιστο δώρο της θείας κενώσεως του Ιησού μας, το κατ’ εξοχήν τελειότατον των δώρων, είναι η Παναγία μητέρα Του και μητέρα όλων μας.

Έτσι εδώ έγινε κάτι το απερίγραπτο. Πώς ευρέθη η ικανότητα σε αυτήν την Κόρη, ούτως ώστε να μπορέσει να εξυπηρέτηση έναν τέτοιο σκοπό, όπου όλα τα υπόλοιπα κτίσματα δεν ήσαν πλέον ικανά να προσφέρουν αυτό πού έλειπε; Εάν ο άνθρωπος δεν είχε την δυνατότητα να προσφέρη την Παναγία ως δώρο, τότε θα μπορούσε να πή κανείς ότι εματαιώνετο το θέμα της θείας οικονομίας, έτσι η σωτηρία του ανθρώπου, η επιστροφή και επαναφορά των κτισμάτων στην θέση τους και η αποκατάσταση στην ισορροπία της διεφθαρμένης κτίσεως, δεν θα εγίνετο.

Ὄχι εἰς τόν παγανιστικόν «ἑορτασμόν» τοῦ «Αὐγουστιάτικου φεγγαριοῦ»!

Ὄχι εἰς τόν παγανιστικόν «ἑορτασμόν» οῦ «Αὐγουστιάτικου φεγγαριοῦ»!

ΕΡΧΕΤΑΙ Αὔγουστος καὶ οἱ λογῆς «φυσιολάτρες», στὴν «προτίμηση» τῶν ὁποίων κρύβονται νεοπαγανιστὲς καὶ κρυφονεοπαγανιστές, ἑτοιμάζονται γιὰ τὴ δεύτερη «μεγάλη γιορτὴ» τοῦ καλοκαιριοῦ, μετὰ τὴν «ἑορτὴ τοῦ θερινοῦ ἡλιοστασίου», τὴν «ἑορτὴ τοῦ αὐγουστιάτικου φεγγαριοῦ»! Ἔγινε πιὰ «θεσμὸς» καὶ αὐτὴ ἡ νεοπαγανιστικὴ ἑορτή, τὴν ὁποία ὑποστηρίζει δεόντως, καὶ τὸ ἑλληνικὸ κράτος, καλύπτοντας τὰ ἔξοδα, ἀπὸ τὰ ἀνύπαρκτα δημόσια ταμεῖα καὶ ἀνοίγοντας τοὺς ἀρχαιολογικοὺς χώρους, γιὰ νὰ «δέσει» καλλίτερα ὁ καθαρὰ παγανιστικὸς ἑορτασμός! Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς τὸ σύγχρονο «φυσιολατρικὸ» κίνημα δὲν εἶναι ἀθώα ἀγάπη πρὸς τὸ φυσικὸ περιβάλλον, ἀλλὰ πραγματικὴ λατρεία πρὸς τὴν ἄψυχη φύση, τὸ λέει καὶ ἡ λέξη!

Ἀρχιμ. Παῦλος Δημητρακόπουλος, Ἡ Θεοφάνεια στό ὄρος Θαβώρ

Η Θεοφάνεια στο όρος Θαβώρ

Του Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου αποτελεί κεντρικό γεγονός της ενσάρκου Θείας Οικονομίας, κατέχει δε εξέχουσα θέση στην επίγεια ζωή και δράση του Κυρίου, γι’ αυτό και περιγράφεται και από τους τρείς συνοπτικούς ευαγγελιστές ως γεγονός, που έλαβε χώρα ολίγον πρό του πάθους. Επίσης και ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας δίδει σαφή υπαινιγμό περί αυτού στο ευαγγέλιο του: «και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιω.1,14), όπου ομιλεί εκ πείρας ως αυτόπτης μάρτυς του θαύματος. Οι ευαγγελικές διηγήσεις, που περιγράφουν το γεγονός είναι βέβαια συντομώτατες, το πνευματικό όμως και θεολογικό βάθος των αληθειών,

που αναδύονται μέσα από αυτό είναι απροσμέτρητο και απρόσιτο σε ψυχές μη τεθεωμένες, σε νόες εσκοτισμένους από τα πάθη και σε κάθε έναν, που επιχειρεί να το προσεγγίσει με την δύναμη της λογικής.

Ὁ ἀνήφορος τοῦ Αὐγούστου (Π. Ἀθανασίου Μηνᾶ)

Ὁ ἀνήφορος τοῦ Αὐγούστου:

Ἡ ἀλληλοπεριχώρηση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί τῆς Παναγίας

μεταμορφώνουν καί ἀνυψώνουν τόν ἄνθρωπο σέ κατά χάριν Θεό

(Μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί τήν ὑμνολογία μας ) 

¨Σταυρὸς ἁπάντων τῶν καλῶν, παρεκτικὸς καθορᾶται, προσκυνούμενος, καὶ πᾶσα ἡ κτίσις, ἑορτάζει ἐν χαρᾷ, φωτιζομένη χάριτι, τοῦ ἐν αὐτῷ βουλήσει, ἀνυψωθέντος Θεοῦ ἡμῶν¨.( ζ΄ὠδή τῆς ἑορτῆς τῆς προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ)

¨Παρθενικῆς ἐκ νεφέλης σε τεχθέντα, καὶ σάρκα γενόμενον, καὶ πρὸς τὸ ὄρος Θαβώρ, μεταμορφούμενον Κύριε, καὶ τῇ νεφέλῃ, τῇ φωτεινῇ σε περικυκλούμενον, φωνὴ τοῦ Γεννήτορος, ἀγαπητὸν σὲ Υἱόν, τῶν μαθητῶν συμπαρόντων σοι, σαφῶς ἐδήλου, ὡς ὁμοούσιον καὶ ὁμόθρονο¨.(Ἀπό τούς Αἴνους τῆς Μεταμορφώσεως)

Ἀπ΄ ἀρχῆς  τῆς περιόδου τῶν παρακλήσεων τοῦ  Δεκαπενταυγούστου πρός τήν Ἁγνήν καί Καλήν Παναγία μας, ὁ Υἱός της καί Μεσσίας Ἰησοῦς Χριστός στέλνει στούς πιστούς Ὀρθοδόξους ἁπλόχερα τήν Ἄκτιστη Χάρη Του[1]. Ἡ εἰρήνη τῆς καρδιᾶς[2], ἡ καθαρότητα τῶν λογισμῶν καί τά δάκρυα τῆς μετανοίας καί εὐχαριστίας,  εἶναι τά πλέον χαρακτηριστικά  γνωρίσματα αὐτῆς τῆς πνευματικῆς εὐωχίας στήν διάρκεια τῶν παρακλήσεων.   

Οπτικό Αγιολόγιο 8 Αυγούστου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 8ης Αυγούστου



Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Παναγία ἡ εἰκονίστρια (Σκιάθος)

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΙΚΟΝΙΣΤΡΙΑ Σκιάθος

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΙΣΤΡΙΑΣ, ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΣΚΙΑΘΟΥ

Η ιερά εικόνα της Παναγίας της Εικονίστριας βρέθηκε περί το 1650 με θαυμαστό τρόπο στα κλαδιά ενός πεύκου. Στον τόπο της Ευρέσεως ζούσε κάποιος ασκητής, ο γέροντας ιερομόναχος Συμεών, ο οποίος και είδε ένα μυστηριώδες φως να φωτίζει το ασκητήριό του μέσα από το δάσος. Έκθαμβος και γεμάτος απορία για την προέλευση του εκτυφλωτικού φωτός, μάταια προσπαθούσε να πλησιάσει καθώς αυτό χανόταν.
Ύστερα από πολλές απόπειρες αντιλήφθηκε ότι επρόκειτο περί θαύματος. Μετά από προσευχή και νηστεία κατόρθωσε να πλησιάσει το μέρος όπου κρεμόταν η εικόνα στα κλαδιά ενός πεύκου. Τότε αντίκρισε τη γλυκιά μορφή της Παναγίας της Εικονίστριας. Ο ίδιος δεν μπόρεσε να κατεβάσει την Εικόνα. Ίσως ήταν και θέλημα της Παναγίας να συμβεί αυτό για να γίνουν και άλλοι μάρτυρες του θαύματος.