Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τετάρτης 08-01-14

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. στ΄ 3 - 11

στ΄ 3 - 11

Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Γ΄ 22 - 33  

Γ΄ 22 - 33
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Φυγή στό ἀσκητήριο καί προετοιμασία γιά ἐπάνοδο. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

 Φυγή στό ἀσκητήριο καί προετοιμασία γιά ἐπάνοδο

  Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Δέν ἄντεξε ὅμως τό μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης. Ὅταν τοῦ παραδόθηκε ἀπό τόν ἐπίσκοπο πατέρα του ἡ «παρακαταθήκη», ἡ θεία Εὐχαριστία δηλαδή, κλονίστηκε.
Ἔζησε τρομακτικό δέος γεμάτο φόβο, πού δέν μπόρεσε νά τό ξεπεράσει.  Πάσχισε ὁ πατέρας του νά τόν συνεφέρει, δοκίμασε μέ γλυκύτητα καί ἡ Νόννα... στάθηκε ἀδύνατο.  Τῶν Θεοφανείων ἔφυγε γιά τόν Ἴρη ποταμό σέ κακά χάλια.
Ἐκεῖ θά ἔβρισκε στήριγμα, στόν ἀδελφικό του φίλο Βασίλειο καί στή πολυπόθητα ἄσκηση.  Καί δέν ἤλπισε ἄδικα. Ὁ Βασίλειος, πού καθώς εἴπαμε, ἦταν θεληματικός καί μεγαλύτερης ἀντοχῆς ἄνθρωπος, τόν βοήθησε νά ἰσορροπήσει.  Νήστεψαν, προσευχήθηκαν... Μελέτησαν πολύ καί κοιμόντουσαν ἐλάχιστα.
Ἔπειτα ὁ Βασίλειος, σιγά-σιγά ἔβαλε τά πράγματα στή θέση τους.  Συζήτησε κι ἐξήγησε ὅτι, ἐφόσον ὁ Θεός θέλησε κι ἔδωσε τήν ἱερωσύνη, καθῆκον ὁ ἄνθρωπος ἔχει νά σηκώσει τό βάρος της.  Κι ἄν εἶναι μεγάλη ἡ ἰερωσύνη, εἶναι μεγαλύτερος ὁ Θεός καί κάνει τόν ἄνθρωπο δυνατό γι’ αὐτήν. Ὁ Θεός δίνει τήν ἱεροσύνη, γιατί ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπᾶ τόν Θεό μπορεῖ μέ τή χάρη του νά τήν σηκώσει. Ἀλλιῶς, δέ θά τήν ἔδινε.

Μητροπολίτης Καλαβρύτων: ''Εἶναι ἀπαράδεκτος! Νά ἀφορισθῆ ἀμέσως!''

Του Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου
Εάν δεν ήμασταν ενσυνείδητος ΧΡΙΣΤΙΑΝΌΣ, μάλιστα δέ και κληρικός, τότε χωρίς δισταγμό θα χρησιμοποιούσαμε όλες τίς υβριστικές λέξεις του ελληνικού λεξιλογίου, για να στηλιτεύσουμε την παντελώς απαράδεκτη συμπεριφορά του Βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ της περιφερείας Καστοριάς Βαγγέλη Διαμαντόπουλου, περί του οποίου εκτενέστερον θα ομιλήσουμε παρακάτω.
Θα χρησιμοποιούσαμε, επαναλαμβάνω, όλες τις λέξεις που θά είχαν ως πρώτο συνθετικό τους το επίθετο "παλιός", θα άρχιζαν δηλ. με πρώτο συνθετικό το γνωστό επίθετο "παλιό-...", όπως παλιάτσος, (=μίμος πανηγυριών, μεταφορικώς δε γελοίος, τιποτένιος, καθώς διαβάζουμε στο λεξικό Τεγόπουλου-Φυτράκη στη σελ 665).

"Περί Ἐκκλησίας - μέρος 1ο"

(Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)

"Ο Θεάνθρωπος Πανευαγγέλιον"

Ὁλόκληρον τό μυστήριον τῆς χριστιανικῆς πίστεως εἶναι ἡ Ἐκκλησία· ὁλόκληρον τό μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Θεάνθρωπος· ὁλόκληρον τό μυστήριον τοῦ Θεανθρώπου ἔγκειται εἰς τό ὅτι ὁ Θεός ἔγινε «σάρξ», ὅτι δηλαδή εἰς τό ἀνθρώπινον σῶμα κατώκησεν ὅλον τό πλήρωμα τῆς θεότητός Του μέ ὅλας τάς θείας δυνάμεις καί τελειότητας, δηλαδή ὅλον τό μυστήριον τοῦ Θεοῦ.

Τό Εὐαγγέλιον τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ συνοψίζεται εἰς τό ἑξῆς παγχαρμόσυνον μήνυμα: «Μέγα ἐστί τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον: ὁ Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί» (Α' Τιμ. 3, 16). Τό ἐλάχιστον ἀνθρώπινον σῶμα ἐχώρεσεν μέσα του ὁλόκληρον τόν Θεόν μέ τό ἄρρητον καί ἄπειρον μεγαλεῖον Του! Οὕτω ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, πλήρης καί τέλειος ἄνθρωπος, παραμένων, ὅμως, πλήρης καί τέλειος Θεός. 

Στόν δασοφύλακα Μανόγιλο γιά τά φτερά τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη

«Ἰδού ἐγώ ἐξαποστέλλω τόν ἄγγελόν μου, καί
ἐπιβλέψεται ὁδόν πρό προσώπου μου»
( Μαλ. γ΄: 1).

Γεννήθηκες, λές στό Βανάτι, καί ἡ σλάβα σου εἶναι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής. Θεωρεῖς ὡς ζωή τῆς ζωῆς σου τήν πίστη στόν Χριστό. Ὅταν κοιμήθηκε ὁ πατέρας σου, ἐσύ ἐπιχείρησες νά γιορτάζεις ἀκόμα πιό ἑορταστικά τή σλάβα τοῦ οἴκου σου ἀπ᾿ ὅ,τι γινόταν νωρίτερα στό σπίτι σας. Ὅμως, ἡ ὑπηρεσία σ᾿ ἔφερε στήν περιοχή μας. Καί ἐπειδή ἔπρεπε νά ἀφήσεις τήν εἰκόνα τῆς σλάβας σου σπίτι, στή γριά μητέρα καί τίς ἀδελφές, ἐσύ παρήγγειλες καινούργια εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη στούς μάστορές μας στό Ντέμπαρ. Ἀλλά πρός μεγάλη σου ἔκπληξη αὐτοί οἱ ἁγιογράφοι ζωγράφισαν τόν Ἅγιο Ἰωάννη μέ φτερά. Ὅταν ἔκανες παρατήρηση στούς ἁγιογράφους, ἐκεῖνοι σοῦ ἐξήγησαν, ὅτι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστῆς ἔτσι ἔχει ἁγιογραφηθεῖ στίς εἰκόνες παντοῦ στίς ἐκκλησίες τοῦ τόπου ἐδῶ. Ἐσύ τότε ἐπισκέφθηκες τούς τοπικούς ναούς, εἶδες, πείστηκες, καί παραξενεύθηκες. Καί ρωτᾶς, γιατί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ζωργαφίζεται μέ φτερά;

Τί ἀκριβῶς σημαίνει «συμπροσευχή»; Ἰσχύει μόνο γιά τούς Κληρικούς; Τί λένε οἱ Ἱεροί Κανόνες; Ἡ συμπροσευχή περιορίζεται μόνο στά πλαίσια τῆς Θ.Λειτουργίας ἤ ὄχι;

Στούς περισσότερους ἀπό τούς Ἱ. Κανόνες πού ἀπαγορεύουν τή συμπροσευχή μέ αἱρετικούς δέν προσδιορίζεται ὅτι ἡ ἀπαγόρευση ἀφορᾶ μόνο κληρικούς. Σέ ὁρισμένους μάλιστα ρητῶς προβλέπονται ἐπιτίμια γιά τούς λαϊκούς πού παραβαίνουν τήν κανονική ἀπαγόρευση συμπροσευχῆς. Κατά συνέπεια, «συνεύχεσθαι» σημαίνει καί τήν ἁπλή προσευχή, διότι ἀσφαλῶς οἱ λαϊκοί μποροῦν μόνο νά συμπροσεύχονται καί ὄχι νά συλλειτουργοῦν. Ἰδιαίτερα σημαντικός γιά τήν κατανόηση τοῦ ποιά προσευχή μέ αἱρετικούς ἀπαγορεύεται εἶναι ὁ ΞΕ΄ (ἤ ΞΔ΄ κατά Ράλλη-Ποτλῆ (στό ἑξῆς : Ρ-Π.) Κανόνας τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων : «Εἰ τις κληρικός, ἤ λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων, ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καί καθαιρείσθω, καί ἀφοριζέσθω».
Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν ΛΖ΄ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ: «ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζειν αὐτοῖς».

Κατάκριση, λοιδορία, καταλαλιά, συκοφαντία

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΚΡΙΣΕΩΣ, ΛΟΙΔΟΡΙΑΣ, ΚΑΤΑΛΑΛΙΑΣ, ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑΣ

Περί κατακρίσεως.
 

Κατάκριση σημαίνει να κρίνεις και να καταδικάζεις κάποιον για ένα αμάρτημα. 

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει ότι « τίποτα δεν είναι τόσο ευχάριστο για τους ανθρώπους, όσο το να κατακρίνουν τις πράξεις των άλλων». Και ο Χρυσόστομος λέει ότι «με την κατάκριση ανατράπηκαν και βυθίστηκαν ψυχές». Ο Απόστολος Παύλος διδάσκει σε όλους ότι αυτός που κατακρίνει δεν μπορεί να απολογηθεί. Διότι για το κρίμα που κατακρίνει τον άλλον, κατακρίνει τον εαυτό του. Γιατί τα ίδια κάνει και αυτός που κρίνει. Και συ άνθρωπε που κρίνεις αυτούς που κάνουν τέτοιες πράξεις και κάνεις αυτά, νομίζεις ότι θα γλυτώσεις την κρίση του Θεού;

Σταχυολογήματα τοῦ μακαριστοῦ π. Αὐγουστίνου Καντιώτη

Σταχυολογήματα από τα έργα
του Επισκόπου πρ. Φλωρίνης ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ*
Από το βιβλίον ΘΑΥΜΑΤΑ
Από τον πρόλογον
Σελ. 12: Αλλ’ εμένα από όλα τα θαύματα ένα θαύμα με κάνει να καταπλήσσωμαι, να θαυμάζω την άπειρον σοφίαν και συγκατάβασιν του Θεού προς τον άνθρωπον. Και το θαύμα αυτό είναι, ότι ο Θεός κατέβη εις την γην, έγινεν άνθρωπος, έπαθε και εσταυρώθη διό να σώση εμέ τον αμαρτωλόν….
Σελ. 14: Και εν φύλλον δένδρου, και μία σταγών ύδατος, και έν απειροελάχιστον μόριον ύλης, εγκλείουν θαυμάσια πράγματα….
Το θαύμα της αγάπης
Σελ. 28: Ω η αγάπη του Χριστού! Μέχρι τον Άδην κατήλθε διά να νικήση τον θάνατον και ανυψώση τον άνθρωπον.

Ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ Santa Claus (πρεσβυτέρου Παναγιώτη Βούρκου)

Ο Μέγας αυτός πατέρας και διδάσκαλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στη Νεοκαισάρεια του Πόντου στο χωριό Άννησα και μεγάλωσε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Είχε 8 αδέρφια, 3 αγόρια και πέντε κορίτσια. Από τα 4 αγόρια τα 3 έγιναν επίσκοποι (ο Βασίλειος Καισαρείας, ο Γρηγόριος Νύσσης και ο Πέτρος Σεβάστειας) και το ένα μοναχός (ο Ναυκράτιος). Από τις 5 αδερφές του η πρώτη, και συγχρόνως το πιο μεγάλο παιδί της οικογένειας, η Μακρίνα, έγινε μοναχή. Οι γονείς του Βασίλειος (και αυτός), που καταγόταν από τη Νεοκαισάρεια του Πόντου και Εμμέλεια, που καταγόταν από τη Καππαδοκία, αν και κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, είχαν συγχρόνως και ακμαιότατο χριστιανικό φρόνημα. Αυτοί μάλιστα έθεσαν και τις πρώτες - καθοριστικής σημασίας - πνευματικές βάσεις του Αγίου. Με εφόδιο αυτή τη χριστιανική ανατροφή, ο Βασίλειος αρχίζει μια καταπληκτική πνευματική ανοδική πορεία. Έχοντας τα χαρίσματα της ευστροφίας και της μνήμης, κατακτά σχεδόν όλες τις επιστήμες της εποχής του.

Γιά τήν ἁμαρτία νά κλαῖς...

«χαίρειν μετὰ χαιρόντων καὶ κλαίειν μετὰ κλαιόντων» (Ρωμ.12.15). Όταν δεις τον αδελφό σου να οδύρεται για τις αμαρτίες του, για τις οποίες τώρα μετανοεί, κλάψε μαζί του και δείξε συμπάθεια. Γιατί έτσι θα μπορέσεις με τα ξένα παθήματα να διορθώσεις το δικό σου. Γιατί αυτός που έχυσε θερμά δάκρυα για την αμαρτία του πλησίον, θρηνώντας για τον αδελφό του, εθεράπευσε τον εαυτό του. «ἀθυμία κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου» (Ψαλμ.118.53). 

Για την αμαρτία να κλαίς. Αυτή είναι η αρρώστια της ψυχής, αυτή είναι ο θάνατος της αθάνατης ψυχής, αυτή είναι άξια πένθους και ακατάπαυστων οδυρμών. Μακάρι να χύνονται γι᾿ αυτή πολλά δάκρυα και να μή λείπει ο στεναγμός που ανεβαίνει από τα βάθη της καρδιάς.

Σύναξη Τιμίου Προδρόμου

ΣΥΝΑΞΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

«ἐγώ μέν βαπτίζω ὑμᾶς ἐν ὕδατι εἰς μετάνοιαν·
ὁ δέ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἰσχυρότερός μού ἐστιν,
οὖ οὐκ εἰμί ἱκανός τά ὑποδήματα βαστάσαι·
αὐτός ὑμᾶς βαπτίσει ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ καί πυρί».

« Ἐγώ σᾶς βαπτίζω μέ νερό γιά μετάνοια. Ἐκεῖνος, ὅμως πού ἔρχεται μετά ἀπό μένα θά σᾶς βαπτίσει μέ Πνεῦμα Ἅγιο καί φωτιά».

(Ματθ. γ΄: 11)