ΠΕΡΙ
ΠΙΣΤΕΩΣ
Νικηφόρος
Θεοτόκης
Πιστεύεις;
Μείζω τούτων ὄψει. (Ἰω. α´ 51)
ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΣ
σήμερον, ὦ χριστοφόροι λαοί, ἡ ἁγιωτάτη
τῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησία πνευματέμφορον
ὅρον τῆς ἁγίας οἰκουμενικῆς ἑβδόμης
Συνόδου, καί τοὺς μὲν εὐσεβεῖς, καὶ
ὀρθοδόξους μακαρίζοντας, τοὺς δὲ
ἀπίστους καὶ κακοδόξους ἀναθεματίζοντας,
ὑπέρμετρον τὴν ἐπιθυμίαν διὰ τὸν
περὶ πίστεως λόγον εἰς τὴν καρδίαν
τοῦ καθενὸς ἐγείρει, καὶ ἐξυπνᾷ.
Ἀκούοντες σήμερον τόσους μακαρισμοὺς
εἰς τοὺς πιστούς, τόσα ἀναθέματα εἰς
τοὺς ἀπίστους, ὅλοι, φαίνεταί μου, πὼς
ἐπιθυμᾶτε νὰ ἀκούσετε τί εἶναι, καὶ
πῶς ἔλαβε τὸ εἶναι, καὶ ἐπάνω εἰς
ποῖες ἀρχὲς θεμελιώνεται, καὶ μὲ
ποῖον τρόπον παρασταίνεται, καὶ μὲ
ποῖες ἀπόδειξες ἀποδείχνεται ἡ πίστις
ὁποὺ πιστεύομεν. Ἐπιθυμᾶτε ἴσως ὅλα
ἐτοῦτα νὰ τὰ ἀκούσετε, μὰ ὄχι μὲ τὸν
τρόπον ὁποὺ οἱ δογματικοὶ διδάσκαλοι
τῆς Ἐκκλησίας μας διδάσκουσι τοὺς
πιστούς, ἀλλὰ μὲ τὸν τρόπον ὁποὺ οἱ
σχολαστικοὶ φιλόσοφοι καταπείθουσι
τοὺς ἀπειθεῖς.