Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Τρίτης 03-11-2015

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπεὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2015. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Θεσσαλονικείς Α΄ κεφ. α΄ 6 - 10

α΄ 6 - 10



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ια΄ 34 - 41

Ια΄ 34 - 41




Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Regarding Anger part 1

Anger in itself is natural. Like the existence of the nervous system in your body. You can even direct your anger against your own sins and what cause you to fall. However, when you become angry against other people like your brothers, your friends, your colleagues, you destroy whatever good deeds you have done. You should know that this anger is the result of pride and vanity. Absolve it by love for all and true humility.

Ἱερά μνημόσυνα γιά τά 6 χρόνια ἀπό τή σεπτή κοίμηση τοῦ Ἁγίου γέροντος Εὐσεβίου Βίττη (04 Νοεμβρίου 2009)

Ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ἁγίας ψυχῆς τοῦ ἀλησμόνητου πατέρα μας, μακαριστοῦ ἁγίου γέροντος Εὐσεβίου Βίττη, θά τελεσθοῦν (μέ χρονολογική σειρά) τά ἀκόλουθα μνημόσυνα :

1. Τό Σάββατο πρωί 31 Ὀκτωβρίου στήν Ἱ. Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρῶν, καί τήν Ἱ. Μονή Παντανάσσης, Κερατέας.

2. Τήν Κυριακή πρωί 1η Νοεμβρίου στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, στή Στοκχόλμη.

3. Τήν Κυριακή πρωί 1 Νοεμβρίου στόν Ι. Ν. Προφήτου Ἠλιοῦ στή Φαιά Πέτρα. Θά παρατεθεῖ κέρασμα μετά τό μνημόσυνο, στην αἲθουσα.

4. Τό βράδυ Τρίτης 3 πρός Τετάρτη 4 Νοεμβρίου θά γίνει μικρή ἀγρυπνία (8.30μμ-01.00πμ) καί Ἱ. Μνημόσυνο στήν Ἱ. Μονή Ἁγίας Ἰουλίττας Σιδηροκάστρου.

Στάρετς Μακάριος τῆς Ὄπτινα

Οι επιστολές του Στάρετς Μακαρίου

(του καθηγητή Ι.Μ. Κόντζεβιτς)

Πρόλογος της Ελένης Κόντζεβιτς

Ο στάρετς Μακάριος- ήταν ενας μεγάλος δάσκαλος της ταπείνωσης. Όπως λέει ο αββάς Ισαάκ, «η ταπείνωση και άνευ έργων συγχωρεί πλήθος αμαρτιών… Χωρίς ταπείνωση όλα τα έργα μας είναι μάταια, όπως και κάθε αρετή και κάθε κόπος»[1].

Ο στάρετς Μακάριος δε δίδασκε τίποτα δικό του. Οι διδαχές του αντικατόπτριζαν όλη την πατερική διδασκαλία, όπως καθρεφτίζεται ο έναστρος ουρανός σε μια γαλήνια λίμνη.

Στο μεγαλύτερο μέρος της η πνευματική του διδασκαλία συμπεριλαμβάνεται στις επιστολές του. Αξίζει να σημειωθεί η προσωπική του άποψη για τη σύγχρονη ζωή. Τις απόψεις του αυτές θα μπορούσε να τις ονομάσει κανείς απόψεις της Όπτινα. Τις αποδέχονταν και πνευματικές μορφές του πνεύματος της Όπτινα, όπως ο π. Αντώνιος Μποσκώφ, αλλά και λαϊκοί, όπως οι αδελφοί Κιρεγέφσκυ και πολλοί άλλοι. Στα Γράμματα προς Μοναχούς (επιστολή 165) γράφει ο στάρετς: «Η καρδιά μας χτυπά δυνατά καθώς σκεφτόμαστε την πατρίδα μας Ρωσία. Που τρέχει ασταμάτητα; Τί γυρεύει; Τί προσδοκά; Η μόρφωση αυξάνεται αλλά είναι ψευτομόρφωση. Είναι μια αυταπάτη.

«Ἡ ἐργασία τῆς ἡμέρας πρέπει νά εἶναι σύμφωνη μέ τήν ἐργασία τῆς νύχτας»Τί ἐννοεῖ;

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

– Γέροντα, ο Αββάς Ισαάκ λέει: «Η εργασία της ημέρας πρέπει να είναι σύμφωνη με την εργασία της νύχτας»* Τί εννοεί; – Εννοεί ότι, όπως την νύχτα προσεύχεται κανείς και ο νούς του είναι στον Θεό, έτσι και την ημέρα να προσπαθή να μην ξεχνιέται και φεύγη ο νούς του από τον Θεό. Αν δεν προσέχης μέσα στην ημέρα, μαζεύεις σαβούρα, και άντε μετά να την πετάξης! Εύκολο είναι; Μία απροσεξία να κάνης, πόσο δυσκολεύεσαι την ώρα της προσευχής, όταν πάς να συγκεντρωθής!

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Παραπλανητικὴ τακτική

Παραπλανητικὴ τακτική

 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

 

ΠΟΛΛΟΙ κρυπτοοικουµενιστές δέν µιλοῦν εὐθέως γιά τήν ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν, γιά «τό κοινό εὐχαριστηριακό ποτήριο», ἀλλά ἀναφέρονται στή «συσπείρωση τῶν δυνάµεων τῶν πιστῶν γιά τή µάχη ἐνάντια στό κακό, τήν ἀδικία, τό ψέµα, τό µῖσος, τήν ὑποδούλωση, τήν πνευµατική καί τήν ὑλική ἐξαθλίωση, τήν κατάλυση τῶν ἀνθρωπιστικῶν ἀξιῶν τοῦ πολιτισµοῦ, τήν καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωµάτων καί τῶν µορφωτικῶν ἀγαθῶν» (Ἀθανάσιου Ἰ ∆εληκωστοπούλου, Ὀρθοδοξία. Ἡ σύγχρονη πρόκληση, Ἀθήνα 1986, σελ.18). ∆ηλαδή γιά ἐξωτερικά, κοινωνικά καί πολιτικά θέµατα, ἀφήνοντας στήν ἄκρη τίς µεγάλες δογµατικές διαφορές, οἱ ὁποῖες, ὅπως µᾶς διαβεβαιώνει ὁ θεολογικός διάλογος πού ἀπό δεκαετίες διεξάγεται, δέν γεφυρώνονται, γιατί ἁπλά οἱ ἑτερόδοξοι ἐπιµένουν στίς αἱρετικές τους διδασκαλίες.

Ἡ συσπείρωση τῶν χριστιανῶν γιά τά θέµατα αὐτά φαίνεται καί ἀναγκαία καί ἄµεµπτη. Ὅµως ὁ σκοπός δέν ἁγιάζει τά µέσα. Πρῶτα πρέπει νά διαπιστωθεῖ ἡ ἁγνότητα τῶν προθέσεων, ἡ εἰλικρίνεια τῶν ἀνθρώπων πού θά συνεργαστοῦν καί ἡ ἀληθινή εὐαισθησία γιά ὅ,τι ἀρνητικό συµβαίνει στόν κόσµο.

Σὲ ποιὸν νὰ δίνουμε ἐλεημοσύνη καὶ μὲ ποιὸ τρόπο;

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης

Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς λέει: «Παντὶ τῷ αἰτοῦντι σοι δίδου». Αὐτὸ σημαίνει πὼς πρέπει νὰ εὐεργετοῦμε καὶ νὰ ἐλεοῦμε ὅλους, χωρὶς νὰ διακρίνουμε τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν κατάστασή τους, τὸ κοινωνικὸ παρελθόν τους ἢ τὴ θρησκεία τους. Πρέπει νὰ δίνουμε τὴν ἐλεημοσύνη μας στὸν καθένα ποὺ τὴν ἔχει πραγματικὰ ἀνάγκη.
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει πὼς πρέπει νὰ εἴμαστε σπλαχνικοὶ πρὸς τοὺς φτωχοὺς καὶ ἐκείνους ποὺ εἶναι δυστυχισμένοι ἀπὸ ὁποιαδήποτε αἰτία. Σὰν ἄνθρωποι πρέπει νὰ δίνουμε τὴν ἐλεημοσύνη μας στοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὅποια κι ἂν εἶναι ἡ αἰτία ποὺ τοὺς κάνει νὰ ζητιανεύουν, εἴτε εἶναι χῆρες καὶ ὀρφανὰ εἴτε ἐξορίστηκαν ἀπὸ τὴν πατρίδα τους, εἴτε ὑποφέρουν ἀπὸ τὴν αὐταρχικότητα τῶν κυβερνώντων εἴτε ἀπὸ τὴ σκληρότητα τῶν προϊσταμένων, εἴτε ἀπὸ τὴν ἀπανθρωπιὰ τῶν φοροεισπρακτόρων εἴτε ἀπὸ τὴν ἀπληστία τῶν ἐχθρῶν, εἴτε ἀπὸ τὴν ἁρπαγὴ τῆς περιουσίας τους εἴτε ἀπὸ τὴν ἀπώλεια ποὺ εἶχαν λόγῳ ναυαγίου. Ὅλοι τους ἔχουν δικαίωμα καὶ μερίδιο στὴ συμπάθειά μας.

«Χαῖρε καί εὐφραίνου, Θεοτόκε παρθένε, καί πρέσβευε ὑπέρ τοῦ δούλου Σου...»

ΕΥΧΗ ΙΚΕΤΗΡΙΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ

ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

Δημητρίου Μητροπολίτου Ῥοστοβίας

τοῦ νεοφανοῦς Ἁγίου καί θαυματουργοῦ ἐν Ῥωσίᾳ.

Ὑπεραγία Θεοτόκε παρθένε, σκέπε με καί διαφύλαττε τόν δοῦλόν Σου ἀπό κακοῦ ψυχῆς τε καί σώματος καί ἀπό παντός ἐχθροῦ ὁρατοῦ καί ἀοράτου. Χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξί καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Χαῖρε καί εὐφραίνου, Θεοτόκε παρθένε, καί πρέσβευε ὑπέρ τοῦ δούλου Σου, κυρία καί Δέσποινα τῶν Ἀγγέλων καί μῆτερ τῶν χριστιανῶν, βοήθησόν μοι τῷ δούλῳ Σου.

Ὦ Μαρία παναμώμητε, χαῖρε, ἡ χαρά τῶν θλιβομένων καί ἡ παραμυθία τῶν λυπουμένων.

Ὁ π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης γιά τήν Κάρτα τοῦ Πολίτη καί τά σχολικά ἐγχειρίδια

Εκκλησία και Κόσμος
18 10 2015 bee channel

 http://thriskeftika.blogspot.gr/2015/10/blog-post_27.html

Ἅγιος Ἀβράμιος τοῦ Ροστώβ ὁ θαυματουργός μέ ἄφθαρτο λείψανο(+29 Ὀκτωβρίου)

Η πόλη του Ροστώβ είναι μία από τις παλαιότερες της Ρωσίας.Οι κάτοικοι εκχριστιανίστηκαν το 989 από το Άγιο Βλαδίμηρο.Εκτός από το Κρεμλίνο με τους υπέροχους ναούς, στο Ροστώβ,στις όχθες της λίμνης Νέρα βρίσκεται το μοναστήρι Γιακοβλέσκι αφιερωμένο στους Αγίους Ιάκωβο(μητροπολίτη Ροστώβ.23 Μαίου-27 Νοεμβρίου))και τον γνωστότερο σε εμάς μητροπολίτη Άγιο Δημήτριο του Ροστώβ, το οποίο χτίστηκε το 1389.

Γίνεται ὁ ἄνθρωπος εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὅταν ζεῖ ὀρθά καί θεάρεστα (Μέγας Ἀντώνιος)

Ο αληθινός άνθρωπος φροντίζει να είναι ευσεβής. Και ευσεβής είναι εκείνος που δεν επιθυμεί τα ξένα πράγματα. Ξένα για τον άνθρωπο είναι όλα τα κτίσματα, και σαν εικόνα του Θεού που είναι, όλα τα περιφρονεί. Γίνεται ο άνθρωπος εικόνα του Θεού όταν ζει ορθά και θεάρεστα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει, αν δεν απομακρυνθεί ο άνθρωπος από τις μέριμνες της ζωής.