Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 01-09-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεων Α΄ κεφ. β΄ 1 - 7

β΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον:Κατά Λουκάν κεφ. Δ΄ 16 - 22

Δ΄ 16 - 22 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε τα επόμενα δύο βήματα:
1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία εἶναι ζωή στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.

Ἡ ζωή στήν Ἐκκλησία εἶναι ζωή στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 08-07-2015
(Σύναξη γυναικῶν στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσο, Προκόπι Εὐβοίας)

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Προσευχή μέσα στήν ἀναταραχή

Πώς είναι δυνατό, όμως, να προσευχηθούμε μέσα σε κατάσταση ταραχής; Θα ’θελα να αναφέρω μερικά παραδείγματα που δείχνουν πως αυτό είναι δυνατό· θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι αυτή η αναταραχή έχει τα πλεονεκτήματά της, σαν τα αιχμηρά βράχια που μας βοηθούν να σκαρφαλώσουμε ψηλά εκεί που δεν μπορούμε να πετάξουμε.

Η πρώτη ιστορία είναι από το «Γεροντικό». Κάποιος ασκητής συναντά στα βουνά κάποιον άλλον ασκητή κι αρχίζουν μια συζήτηση στη διάρκεια της οποίας ο επισκέπτης εντυπωσιασμένος από το επίπεδο προσευχής του συνομιλητή του, τον ρωτά:

«Μεγαλύτερη ἀπό ὅλες τίς ἀρετές εἶναι ἡ ἀγάπη. Ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ ὅπως θέλει ὁ Θεός, σέ κάθε περίπτωση προτιμᾶ τήν ὠφέλεια καί τήν εὐχαρίστηση τοῦ συνανθρώπου του καί ὄχι τή δική του.» μέρος β΄ τελευταῖο

Ὑπόθεση ΛΣΤ΄(36)

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Ἀπό τό Γεροντικό

Κάποιος γέροντας στή Σκήτη ἀρρώστησε, καί ἐπιθύμησε νά φάει φρέσκο ψωμί. Ὅταν τό ἄκουσε ἕνας ἀπό τούς ἀγωνιστές ἀδελφούς, πῆρε τό ἐπανωφόρι του, ἔβαλε σέ αὐτό ψωμιά ξερά καί πῆγε στήν Αἴγυπτο. Ἐκεῖ τά ἀντάλλαξε μέ φρέσκα καί τά ἔφερε στόν γέροντα. Ὅταν τά εἶδαν αὐτά ζεστά, ἀπόρησαν, ὁ γέροντας ὅμως δέν ἤθελε νά φάει, καί ἔλεγε:

Δαιμονικὸ συμβὰν εἰς τὸν δόκιμο τῆς Διονυσίου Ἰωάννη.

Τὸ 1925, κοινοβίασε στὴν Μονὴ Διονυσίου ἕνας νέος, 25 ἐτῶν περίπου ἀπὸ τὴν ἐπαρχία Ἐδέσσης, ὀνόματι Ἰωάννης. Ὑπηρετοῦσε στὴν ἀρχὴ γιὰ ἕνα μῆνα στὸ ἀρχονταρίκι καὶ μετὰ ἀπεστάλη στὸ Μονοξυλίτη, μετὰ τοῦ Γέροντος Ἰακώβου. Κατὰ τὸν πλοῦν στὴν θάλασσα, ἐξεδήλωσε τὴν τοῦ δαίμονος ἐνέργεια καὶ ἄρχιζε νὰ φωνάζει, τὰ τραγουδᾶ καὶ τὰ τοιαῦτα. Αὐτὸ βλέπων ἀπροσδοκήτως ὁ γερο-Ἰάκωβος, τὸν ἀπέστειλε μὲ ἄλλη βράκα στὴν Μονή, ὅπου τὸν περιόρισαν εἰς τὸ πρὸς τὴν θάλασσα παρακείμενο τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου κελλί, διορίσαντες τὸν γηροκόμον νὰ τὸν ἐπιβλέπει καὶ νὰ τοῦ δίδει μόνο ψωμὶ καὶ νερό. Καὶ μέσα στὸ κελλί, συνέχιζε νὰ τραγουδᾶ μὲ μεγάλες φωνὲς καὶ νὰ χορεύει καὶ νὰ χτυπᾶ τὰ πόδια του στὸ πάτωμα. Ἔφθασε σὲ σημεῖο ἐξαντλήσεως καὶ κρίθηκε εὔλογο, τὶς νύχτες, μετὰ τὸ Ἀπόδειπνο, νὰ τοῦ δένουν χέρια καὶ πόδια.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Ἡ ληστρικότητα καί ἡ ἀντισυνοδικότητα τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Α.Π.Θ.

Η ΛΗΣΤΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

(Ἐκ πηγῶν συνοδικῶν)

Τὶς πρῶτες ἐκτιμήσεις μας γιὰ τὴν λεγόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ συνῆλθε κολοβὴ καὶ ἀποδυναμωμένη στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης (16-27 Ἰουνίου 2016), τὶς κάναμε μέχρι τώρα ἀρκετὲς φορὲς καὶ σὲ ἀρκετοὺς τόπους διορθοδόξως:

 Σὲ κοινὸ κείμενο ποὺ ἐκδώσαμε ὡς «Σύναξις Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν» ἀμέσως μετὰ τὴν «Σύνοδο» μὲ τίτλο «Ἡ “Σύνοδος” τοῦ Κολυμπαρίου τῆς Κρήτης καὶ ἡ σύμπλευσή της μὲ τὸν Οἰκουμενισμό»· σὲ ἄλλο κοινὸ κείμενο ποὺ καταθέσαμε σὲ «Στρογγυλὴ Τράπεζα» ποὺ ἔλαβε χώρα στὸ Κισινάου, πρωτεύουσα τῆς Μολδαβίας, στὶς 12 Ἰουλίου μὲ τίτλο «Ἀποτίμηση τῶν ἀποφάσεων τῆς “Συνόδου” τῆς Κρήτης»· σὲ συναντήσεις ποὺ εἴχαμε μὲ Ἁγιορεῖτες Πατέρες στὶς Καρυὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καὶ μὲ ἄλλους Πατέρες στὴν Θεσσαλονίκη καὶ στὴν Πτολεμαΐδα· σὲ δεκάδες κηρυγμάτων καὶ ὁμιλιῶν σὲ ναοὺς καὶ μονές· σὲ πλῆθος τηλεφωνημάτων κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν ποὺ ἐναγωνίως ζητοῦσαν νὰ πληροφορηθοῦν τί ἔγινε στήν «Σύνοδο» καὶ πῶς θὰ τὴν ἀντιμετωπίσουμε· καὶ τελευταῖα στὴν ὀρθοδοξότατη Γεωργία, ὅπου μᾶς δέχθηκαν ὁ σοφὸς καὶ γλυκὺς πατριάρχης Ἠλίας, συνοδικοὶ καὶ ἄλλοι ἀρχιερεῖς, κληρικοὶ καὶ ἡγούμενοι σὲ ναοὺς καὶ μοναστήρια. Ἀνταλλάξαμε ἀπόψεις γιὰ τὴν προβληματικὴ καὶ ἀμφισβητούμενη «Σύνοδο» τῆς Κρήτης, τὶς ὁποῖες ἐκοινολογήσαμε καὶ σὲ ὁμιλία καὶ ἀνοικτὴ συζήτηση ποὺ ἔγινε στὴν Τυφλίδα, τὴν τελευταία ἡμέρα τῆς τετραήμερης ἐκεῖ παραμονῆς μας, (25-28.7.2016) σὲ μεγάλη αἴθουσα μὲ πολυπληθὲς ἀκροατήριο.

Ὁ Θεός εἶναι φωτιά

ΕΡΩΤΗΣΗ: Από που προέρχεται η θερμότητα και η ψυχρότητα της ψυχής και η σκληροκαρδία και ο σωματικός πόλεμος;

ΑΠΟΚΡΙΣΗ: Για τη θερμότητα και την ψυχρότητα, είναι φανερό ότι ο Κύριος ονομάσθηκε φωτιά, που θερμαίνει και πυρακτώνει καρδιά και νεφρούς. Εάν είναι λοιπόν έτσι, τότε και ο διάβολος είναι ψυχρός και από αυτόν προέρχεται όλη η ψυχρότητα. Διότι εάν δεν ήταν έτσι, τότε πώς λέγει (η Αγία Γραφή) ότι «τότε θα παγώσει η αγάπη των πολλών»; Το δε «τότε» τι σημαίνει, παρά «κατά τον καιρόν του αντιδίκου» (διαβόλου); 

Εάν λοιπόν αισθανόμαστε ψυχρότητα ψυχής, ας επικαλούμεθα τον Θεόν και Εκείνος ερχόμενος θα θερμάνει την καρδιά μας, ώστε να τον αγαπήσουμε τελείως και όχι μόνον Εκείνον, αλλά και τον πλησίον. Και από την θερμότητα Εκείνου απομακρύνεται η ψυχρότητα του μισοκάλου διαβόλου.

«Ἐν τῇ οἰκία τοῦ πατρός μου μοναί πολλαί εἰσίν» (Ἅγιος Λουκᾶς ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας)

«Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε» (Ιω. 14:1).

Δεν ταράζεται η καρδιά μας; Ταράζεται, όταν βλέπουμε αυτά που γίνονται γύρω μας, ταράζεται, όταν πέφτουμε σε πειρασμούς· όταν ο Κύριος μάς στέλνει δοκιμασίες, όταν έχουμε θλίψεις και όταν μας κυριεύει η κατάθλιψη, η καρδιά μας ταράζεται.

Αλλά ο Κύριος μάς λέει· «Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε». Μόνο αυτό χρειάζεται· η πίστη στον Θεό, στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αυτή η πίστη αποδιώχνει κάθε θλίψη και κάθε ταραχή και είναι για μας το μοναδικό καταφύγιο στις δυσκολίες, τις δοκιμασίες και τις στενοχώριες.

«Εν τη οικία του πατρός μου μοναί πολλαί εισίν· ει δε μη, είπον αν υμίν· πορεύομαι ετοιμάσαι τόπον υμίν» (Ιω. 14:2). Για ποια οικία του Πατρός μιλάει εδώ ο Χριστός; Βέβαια η έκφραση αυτή είναι συμβολική. Ο Θεός δεν έχει ανάκτορα σαν αυτά που έχουν οι γήινοι βασιλιάδες. Δεν έχει παλάτια με δωμάτια για τους υπηρέτες και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Δεν έχει ο Θεός ορατά κτίρια χτισμένα με τούβλα και λάσπη. Τότε τι σημαίνουν αυτά τα λόγια του Κυρίου;

Ἅγιος Σιλουανός: Ὁ καθένας θά δοξαστεῖ κατά τό μέτρο τῆς ἀγάπης του!

Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή ἐλευθερία: ἡ ἀγάπη γιά τό Θεό καί τόν πλησίον.  Ἐδῶ βρίσκεται καί ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἰσότητα. 
Στήν κοσμική τάξη εἶναι ἀδύνατο νά ὑπάρξει ἰσότητα – αὐτό ὅμως δέν ἔχει σημασία γιά τήν ψυχή. Δέν μπορεῖ νά εἶναι ὁ καθένας βασιλιάς ἤ ἄρχοντας, πατριάρχης ἤ ἡγούμενος ἤ διοικητής. Mπορεῖ ὅμως ὁ καθένας, σέ ὅποια τάξη κιἄν ἀνήκει, ν' ἀγαπάει τό Θεό καί νά εἶναι εὐάρεστος σ' Ἐκεῖνον – κι αὐτό εἶναι τό σπουδαῖο. Καί ὅσοι ἀγαποῦν περισσότερο τό Θεό στή γῆ, θά ἔχουν περισσότερη δόξα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί θά εἶναι πιό κοντά στόν Κύριο.

Μερικοί νομίζουν ὅτι χάνει κανείς την ψυχή του, μόνον ἀπό μεγάλα ἁμαρτήματα...

 Στάρετς Μπόρις Χόλτσεφ

(+29 Ὀκτωβρίου 1971)

 

«Ἄνθρωπος ἀσυνείδητος δεν ὑπάρχει.
Να φυλάγετε καλά, ὡς θησαυρό ἀτίμητο, τη συνείδησή σας.
Συνεχῶς να βρίσκεστε σε ἐγρήγορση.
Μερικοί νομίζουν ὅτι χάνει κανείς την ψυχή του,
μόνον ἀπό μεγάλα ἁμαρτήματα, παραθεωρώντας τα μικρά.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 31 Αὐγούστου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 31 Αὐγούστου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

31 Aυγούστου Συναξαριστής Κατάθεση Τιμίας Ζώνης Υπεραγίας Θεοτόκου, Ανακαίνηση Ναού Θεοτόκου εν τω Νεωρίω, των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων από την Πέργη, Φιλεόρτου, Διαδόχου, των Αγίων Επτά Παρθένων, των Αγίων 366 Μαρτύρων, Aidan, Cuthburge.

Κατάθεσις Τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν ἀνακομιδὴ τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Θεοτόκου. Οἱ γνῶμες γιὰ ποὶος αὐτοκράτορας τὴν ἔκανε διίστανται, ἄλλοι λένε ὅτι ἔγινε ἀπὸ τὸ βασιλιὰ Ἀρκάδιο καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὸ γιό του, Θεοδόσιο τὸν Β’.
Ἡ τιμία Ζώνη μεταφέρθηκε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ τοποθετήθηκε σὲ μία χρυσὴ θήκη. Ἡ θήκη αὐτή, ὀνομάστηκε Ἁγία Σωρός. Ὁ βασιλιὰς Λέων ὁ Σοφός, ἄνοιξε τὴν Ἁγία Σωρό, μετὰ ἀπὸ 410 χρόνια γιὰ νὰ ἐπικαλεσθεῖ τὴν Θεία Χάρη της, ἐπειδὴ ἡ σύζυγός του διακατείχετο ἀπὸ ἕναν δαίμονα.
Ἀφοῦ λοιπὸν τὴν προσκύνησαν, ὁ Πατριάρχης ἅπλωσε τὴν τίμια Ζώνη ἐπάνω στὴ βασίλισσα καὶ ἀμέσως ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὸ δαιμόνιο.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Θεοτόκε Ἀειπάρθενε, τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη, Ἐσθῆτα καὶ Ζώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος, κραταιὰν τῇ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω, τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ σου ἄφθαρτα διαμείναντα· ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις, καινοτομεῖται καὶ χρόνος. Διὸ δυσωποῦμέν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς
ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.