Ἡ Μετάνοια κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Μετάνοια κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 03-03-2013
www.hristospanagia.gr

«Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀπευθυνόμενος στίς γυναῖκες συζύγους»,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἀπευθυνόμενος στίς γυναῖκες συζύγους»

Ὁμιλίαστίς 21-05-2010

Ὁ Ἀβραάμ, ἕνας ἀπό τούς μεγάλους Πατριᾶρχες, εἶχε ἕνα μονάκριβο παιδί πού τό ἔλεγαν Ἰσαάκ. Ὀ Θεός τόν εὐλόγησε σέ μεγάλη ἡλικία καί ἀπέκτησε αὐτό τό παιδί καί φρόντισε νά τό παντρέψει. Ἔδωσε λοιπόν ὁδηγίες στόν δοῦλο του, γιά νά πάει νά βρεῖ νύφη γιά τόν Ἰσαάκ. Μέ ὅρκο μάλιστα δέσμευσε τόν δοῦλο του ὡς ἑξῆς: «Δέν θά πάρεις γυναῖκα γιά τόν γιό μου τόν Ἰσαάκ ἀπό τίς θυγατέρες τῶν Χαναναίων πού στή χώρα τους κατοικῶ, ἀλλά θά πᾶς στό σπίτι τοῦ πατέρα μου, στούς συγγενεῖς μου, νά πάρεις γυναῖκα γιά τόν γιό μου» (Γεν. 24,3).

Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Πρόσεξε τί ἐντολή ἔδωσε ὁ Πατριάρχης στόν δοῦλο του». Νά μήν τό προσπεράσεις, ἀλλά νά καταλάβεις τόν σκοπό καί νά σκεφτεῖς τί ἦταν αὐτό πού φρόντιζαν τόν παλαιό καιρό οἱ Ἅγιοι. Δέν φρόντιζαν νά ἀποκτήσουν οὔτε χρήματα, οὔτε μεγάλο πλοῦτο καί ζῶα καί τόσα στρέμματα γῆς, ἀλλά ζητοῦσαν τήν ὀμορφιά τῆς ψυχῆς καί τόν εὐγενικό χαρακτήρα». Καί εὐγενικός χαρακτήρας εἶναι ὁ Ἅγιος. Αὐτός εἶναι ὁ ἀληθινά εὐγενής.

«Εἶδε λοιπόν ὁ Ἀβραάμ τήν πονηρία τῶν γυναικῶν τῆς Χαναάν καί ἐπειδή γνώριζε ἀκόμα πόσο καλό πράγμα εἶναι νά ἔχει ἡ γυναίκα τούς τρόπους πού εἶχε καί ὁ ἴδιος, θέλησε νά ἔχει καί τό παιδί του μία ἀντίστοιχη γυναίκα, γι’ αὐτό φροντίζει νά τοῦ βρεῖ γυναῖκα ἀπό τό δικό του ἔθνος, ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ζοῦσαν στήν Μεσοποταμία».

«Ἐδῶ πῶς πηγαίνετε χριστιανοί μου; Τήν φυλάττετε τήν Κυριακήν; Ἄν εἶστε Χριστιανοί, νά τήν φυλάττετε…».

Εις το κήρυγμά του (ο άγιος Κοσμάς) επιμένει ιδιαιτέρως εις το ζήτημα της Κυριακής αργίας. Κανείς άλλος Έλλην συγγραφέας ή πολιτικός δεν υποστήριξε με τόσο πείσμα την Κυριακή ανάπαυση. Σε κάθε του κήρυγμα ξανάρχεται στο ζήτημα με πάθος και προτρέπει να μη εργάζονται την Κυριακή, να μη πηγαίνουν ούτε στις πιο αναγκαίες εργασίες. Τους εξηγούσε μάλιστα και το λόγο. Η ημέρα της Κυριακής είναι ημέρα αναπαύσεως, ημέρα χαράς πνευματικής, ημέρα ψυχικής απασχολήσεως.

«Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα τας εξ ημέρας διά ταύτα τα μάταια, γήινα και ψεύτικα πράγματα, και την Κυριακήν να πηγαίνωμεν εις την εκκλησίαν και να στοχαζώμεθα τας αμαρτίας μας, τον θάνατον, την κόλασιν, τον παράδεισον, την ψυχήν μας οπού είνε τιμιωτέρα από όλον τον κόσμον, και όχι να πολυτρώγωμεν, να πολυπίνωμεν και να κάμνωμεν αμαρτίας.

Μία ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ σέ ἕνα ληστή πού ἤθελε νά γίνει μοναχός

 

Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης διηγείται ότι κάποτε, ενώ βρισκόταν σ’ ένα κοινόβιο κοντά στην Αλεξάνδρεια, ήρθε εκεί ένας μετανοημένος ληστής, θέλοντας να γίνει μοναχός. Ο ηγούμενος τόν πρόσταξε να εξομολογηθεί όλα τά αμαρτήματά του μπροστά στούς διακόσιους τριάντα αδελφούς της μονής, που ήταν συναγμένοι στον ναό, καί, όταν εκείνος τό έκανε μέ θερμό ζήλο καί συντριβή, τόν έκειρε μοναχό χωρίς καθυστέρηση. Αργότερα ο όσιος Ιωάννης ρώτησε ιδιαιτέρως τόν ηγούμενο, γιατί έδωσε τόσο γρήγορα τό μοναχικό σχήμα στον πρώην ληστή.

Περί τῶν κακοδόξων ‘’Nέων Mοναστικῶν Kοινοτήτων’’ (New Μonasticism)

ΠΕΡΙ ΤΩΝ  ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ ‘’ΝΕΩΝ ΜΟΝΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ’’ (NEW MONASTICISM)

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Οι καλούμενες ‘’Νέες Μοναστικές Κοινότητες’’ δραστηριοποιούνται κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες (με ιδιαίτερη δραστηριότητα στη Βόρεια Καρολίνα και Βιρτζίνια), τη Μεγάλη Βρεττανία (με ιδιαίτερη δραστηριότητα στο Δυτικό Λονδίνο) και την Ιρλανδία.  Ο νέος αυτός  ‘’μοναστικός’’ δρόμος όπως αυτοαποκαλείται, αποτελεί  μια ατραπό απωλείας της ανθρωπάρεσκης παρερμηνείας της αγάπης και ειρήνης. 

Ο καλούμενος ‘’νέος μοναχισμός’’ δεν περιορίζεται σε ένα ‘’θρησκευτικό δόγμα’’ ή ‘’εκκλησία’’ όπως δελεαστικά προβάλλεται, αλλά περιλαμβάνει διάφορες ‘’ευαγγελικές χριστιανικές κοινότητες’’.  Προβάλλεται ως δυνατότητα ‘’ποικίλων εκφράσεων στοχαστικής ζωής’’.  Αποτελεί ένα κακόδοξο μοναστικό έκτρωμα. 

Είναι και τούτο ένα ακόμα παιχνίδισμα της ανθρωπάρεσκης αγάπης, μιας αγάπης που φανερώνει το έλλειμμα της προς τον Θεόν αγάπης. «Πως ουν ουκ άτοπον τον ούτως αγαπήσαντα μη και ημάς, όσον έχομεν δυνάμεως αγαπάν;», ερωτά ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.  Η προβολή της ανθρωπάρεσκης αγάπης, αποτελεί αχαριστία προς ‘’τον αγαπήσαντα ημάς’’. 

Τί πρεσβεύουν οἱ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» γιά τό Χριστό; Ἀνασκευή τῶν ἐπιχειρημάτων τους μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή.

Η πιο σπουδαία απόκλισή τους από την ορθόδοξη πίστη είναι η διδασκαλία τους για το Χριστό. Λένε ότι ο Χριστός είναι ο αρχάγγελος Μιχαήλ, το πρώτο κτίσμα, όχι Θεός αληθινός και ομοούσιος με τον Πατέρα. Είναι κατ’ αυτούς μία μικρότερη θεότητα. Ως «θεό», κατανοούν τον «ισχυρό», κατά τη ρίζα της Εβραϊκής αυτής λέξης, κατά την οποία «θεός» σημαίνει «ισχυρός». Υπάρχουν πλήθος εδαφίων στην Αγία Γραφή, όπου ο Χριστός όχι απλώς ονομάζεται «ο» Θεός, αλλά και Γιαχβέ.

Αν ο Χριστός δεν είναι Θεός, πως λέει: «εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα»; (Ιωάν. 10,30). Οι Εβραίοι βάσταζαν λίθους, για να Τον λιθοβολήσουν, επειδή νόμιζαν ότι βλασφημεί κάνοντας τον εαυτό Του Θεό (Ιωάν. 10,33). Και πιο πριν οι Ιουδαίοι επιδίωξαν να Τον λιθοβολήσουν, επειδή έλεγε πατέρα Του το Θεό και έκανε τον εαυτό Του ίσο με το Θεό (Ιωάν. 5, 18). Ο άγγελος του Κυρίου, που μετέφερε στο Ζαχαρία το μήνυμα της γεννήσεως του Ιωάννη του Προδρόμου, του είπε ότι αυτός: «πολλούς Ισραηλίτες θα επιστρέψει στο δρόμο του Θεού και θα προπορευθεί αυτού (δηλ. του Θεού)…» (Λουκά 1,16-17).

Εἰς τήν ἑορτήν τῶν Θεοφανείων († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

Ομιλία του γέροντα στην τράπεζα της Μονής το 1989

Όπως όλες οι Δεσποτικές εορτές, έτσι και η σημε­ρινή εορτή έχει χαρακτήρα Τριαδικό, Χριστολογικό, ανθρωπολογικό και αφορά όλη την κτίσι.

Τριαδικό, διότι εφάνη πολύ καθαρά η Αγία Τριάς, δηλαδή τα τρία Πρόσωπα, τόσο καθαρά όσο άλλοτε δεν είχε φανή, και άρα εγνώρισαν όσοι ήσαν εκεί και όσοι υπουργούσαν -κυρίως ο Τίμιος Πρόδρομος- το Τριαδικόν του Θεού. Και δι’ αυτών και εμείς όλοι. Διότι αυτοί μας παρέδωσαν, και εμείς σαν να είμεθα αυτόπται μάρτυρες πιστεύουμε σ’ αυτό που τότε εφανερώθη και απεκαλύφθη. Γι’ αυτό και ψάλαμε χθες «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν», αλλά και εν Ιορδάνη και εν ημίν.

« Πιστεύω στό Θεό, ἐλπίζω στό Θεό, ἀγαπῶ τό Θεό, πού εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀγάπης»

Ὁ πιστός ἄνθρωπος ἔχει πολλά βιώματα, τά ὁποῖα ὅμως δέν μπορεῖ νά ἐκφράσει, ἄλλοτε γιατί δέν βρίσκει τίς κατάλληλες λέξεις καί ἄλλοτε γιατί θεωρεῖ ἐπικίνδυνο νά τά ἀποκαλύψει στούς ἄλλους. Πάντως μακάριος ἐκεῖνος πού μπορεῖ νά ἐπαναλάβει, ὡς ἐξομολόγηση, τά ἀκόλουθα λόγια τοῦ Ἅγίου Νεκταρίου.

Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Νεκτάριος:

«Ὁ Θεός γιά μένα εἶναι δόξα, πλοῦτος καί καύχημα. Εἶναι τό γλυκύτατο καί πιό εὐχάριστο πράγμα. Εἶναι ἡ φροντίδα καί τό ἐντρύφημά μου. Ἡ ψυχή μου εἶναι δημιούργημα τῆς πνοῆς τοῦ Θεοῦ. Τό σῶμα μου εἶναι πλάσμα τοῦ Θεοῦ. Θεία χάριτι εἶμαι γένος τοῦ Θεοῦ. Ἀπ᾿ τό Θεό ἔλαβα τήν ὕπαρξη ἀλλά καί τή δυνατότητα νά κινοῦμαι, ν᾿ ἀναπνέω καί νά μιλάω.

Ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ

https://www.youtube.com/watch?v=jOyg6Dl9oUc

Ἡ ἐπίγεια βασιλεία

ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

Θ.   Η ΕΠΙΓΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ

    Θ.1. Ο π. Γαβριήλ ονειρευόταν τη Γεωργία ως κράτος του βασιλιά Δαβίδ Μπαγκρατιόνι και του χιτώνα του Κυρίου. Ένας πιστός μας διηγήθηκε:

«Η Λεωνίδα Μπαγκρατιόνι, που προερχόταν από την οικογένεια του βασιλιά και ήταν η γυναίκα του διαδόχου του θρόνου της Ρωσίας, του Κύριλλου Ρομανόφ, επισκέφτηκε με τον εγγονό της τον π. Γαβριήλ και ρώτησε αν θα επανέλθει η μοναρχία στη Ρωσία. Ο π. Γαβριήλ απάντησε:

- Εσύ δεν θα τη δεις, αλλά ο εγγονός σου θα γίνει βασιλιάς. Αυτή η προφητεία συμπίπτει με εκείνη της οσίας Πελαγίας από το Ριαζάνι, σύμφωνα με την οποία δύο χρόνια και οχτώ μήνες πριν εμφανισθεί ο Αντίχριστος, στη Ρωσία θα αποκατασταθεί η μοναρχία. Και ο μονάρχης θα κατάγεται από δυναστεία η οποία θα υπερασπιστεί την Ορθοδοξία». (341)

Ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό εἶναι μιά συνεχής μυστική προσευχή πού...

Ἅγιος Παΐσιος

Ἡ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό εἶναι μιά συνεχής μυστική προσευχή πού φέρνει ἀθόρυβα τίς δυνάμεις τοῦ Θεοῦ ἐκεῖ πού χρειάζονται καί τήν ὥρα πού χρειάζονται.

Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 08-01-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εφεσσίους κεφ. δ΄ 7 - 13

δ΄ 7 - 13

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Δ΄ 12 - 17

Δ΄ 12 - 17

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.