« Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι».Ψαλμός 44, στίχος 15. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

« Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι».Ψαλμός 44, στίχος 15. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 2-1-2017 (Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

http://www.hristospanagia.gr

Οἱ τελευταῖες στιγμές τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ (Μνήμη 19 Ἰανουαρίου)

Ο Άγιος Μάρκος απέρχεται στον Δεσπότη Χριστό

Έφθασε, τέλος, και για τον Άγιο, η ώρα να αφήσει την παρούσα ζωή, αυτή την κοιλάδα του κλαυθμώνος και να ανέβει στην ουράνιο κληρουχία, για να λάβει εκεί τις επάξιες αμοιβές των μυρίων αγώνων του από τον αγωνοθέτη Χριστό.

Βρισκόταν στην οικία του πατέρα του, στον Γαλατά της Κωνσταντινουπόλεως, όπου ασθένησε για 14 ημέρες. Όλο αυτό το διάστημα της ασθενείας του, δίδασκε τους παρευρισκόμενους χριστιανούς όλα τα πρέποντα, και κυρίως, να αποφεύγουν με όλη τους τη δύναμη την ψυχοφθόρο ένωση. Αφού ο καλός ποιμένας τους παρήγγειλε και άλλα παρόμοια, αφού παραίνεσε και δίδαξε όλους να εμμένουν στην καλή ομολογία των Πατέρων, παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Αρχιποιμένα Ιησού, ως γνήσιος μαθητής αυτού του αρχιποίμενος και μιμητής του θείου Παύλου.

«Αὐξάνει, ἡ παρανομία, παιδί μου, γι’ αὐτό καί συντομεύει ἡ Δευτέρα παρουσία τοῦ Κυρίου μας…»

Ιερομόναχος Στέφανος Ι. Σκήτη Ξενοφώντος (1917-1998)

 

-Τί ἔχετε νά πῆτε γιά τόν Ἀντίχριστο, Γέροντα;

-Ποιός εἶναι αὐτός; Τί θέλει αὐτός ἐδῶ. Ἄαα. Αὐξάνει, ἡ παρανομία, παιδί μου, γι᾿ αὐτό καί συντομεύει ἡ Δευτέρα παρουσία τοῦ Κυρίου μας. 

Δύο λέξεις θά πῆ ὅταν ἔλθη ὁ Κύριός μας: «Πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι καί «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου….». Ὅπως φεύγει ὁ καπνός ἀπό τόν τζάκι, ἔτσι θά φεύγουν ἀπό προσώπου τοῦ Θεοῦ οἱ παράνομοι. Τό Ἑλληνικόν Κράτος εἶναι Ἅγιον. Ὅλοι οἱ Νομοί τῆς Χώρας μας ἔχουν ἁγίους, ἀλλά περιφρονοῦνται ἀπό τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου καί ἀρνοῦνται νά βοηθήσοιυν τούς ἀνθρώπους. Γι᾿ αὐτό τό κράτος ὑποφέρει...Καί ὁ Κλῆρος εἶναι ἐξαντλημένος ἀπό τόν πόλεμο τοῦ διαβόλου. Δέν στηρίζεται ὁ λαός μας ἐπί τῶν θεμελίῳ τῆς πίστεως τοῦ Κυρίου μας. Ὅπως εἶπε ὁ Κύριος στόν Πέτρο ὅτι θά θεμελιώση τήν Ἐκκλησία Του ἐπάνω στό θεμέλιο τῆς πίστεως. Ἐκκλησία δέν εἶναι τά κτίρια, ἀλλά εἶναι ὁ λαός πού ἀκολουθεῖ αὐτή τήν πίστι…Κατά τήν πίστιν σου, γενηθήτω σοι…μᾶς λέγει ὁ Κύριος.

Τί ἔπαθε ὁ Μοναχός πού εἶπε «Άει στό ...»

Στην Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος στο Κουτλουμούσι, ο μοναχός Ιωσήφ, θέλησε να επισκευάσει, στο πάτωμα της καλύβας του, ένα σανίδι που είχε σπάσει.

Καθάρισε το σάπιο, πήρε με ακρίβεια τα μέτρα, έκοψε το σανίδι και πήγε να το τοποθετήσει.

Όταν το έβανε στη θέση του, το σανίδι ήταν μεγαλύτερο. Το πήρε, έκοψε το περίσσιο και πήγε πάλι να το τοποθετήσει. Το είδε πως ήταν μικρότερο απ΄ ότι έπρεπε.

Ο Γέρο – Ιωσήφ, ήταν μαραγκός στο επάγγελμα. Παίρνει για δεύτερη φορά τα μέτρα, κόβει άλλο σανίδι στα μέτρα που χρειάζονταν με ακρίβεια, πήγε να το βάλει στη θέση του, αλλά και πάλι περίσσευε, το έκοψε, κι όταν πήγε να το καρφώσει, έγινε μικρότερο.

Τότε έχασε την υπομονή του και με θυμό είπε : «Άει στο διάβολο, διάβολε, τί έχεις, τί να σου κάμω για να ταιριάξεις; Τέσσερις φορές σε μέτρησα και τέσσερις σε έκοψα, τώρα τί διάβολο έχεις και δεν ταιριάζεις»;

Κάποιοι πού πεθαίνουν μέ ἐπώδυνο τρόπο εἶναι ἁμαρτωλοί;

Όταν ρώτησαν το Χριστό τι γνώμη έχει για το θάνατο μερικών Γαλιλαίων που σφάχθηκαν από τον Πιλάτο στο θυσιαστήριο του ναού, ο Χριστός τους απάντησε με το ερώτημα: «Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι υπήρξαν περισσότερο αμαρτωλοί από όλους τους Γαλιλαίους και γι’αυτό έπαθαν τόσο άσχημο θάνατο;»

Και συνεχίζει απαντώντας: «όχι, σας λέω, αλλά αν δεν μετανοείτε, όλοι σας παρόμοια θα χαθείτε»(Λουκά 13,1-3).

Από τα λόγια αυτά του Χριστού συμπεραίνουμε ότι ο επώδυνος θάνατος δε φανερώνει την ύπαρξη μεγάλης αμαρτίας. Είναι λάθος από τον τρόπο του θανάτου (ήσυχος ή επώδυνος) να συμπεραίνουμε ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν καλός ή κακός.

Ὁ Ψευδοπροφήτης (Μέρος Α΄)

Ποιος θα είναι και τι θα κάνει

Κρίνουμε τώρα αναγκαίο, πριν συνεχίσουμε τα περί Αντιχρίστου, να δούμε συνοπτικά τον ψευδοπροφήτη, ο οποίος θα προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στο έργο της θεοποιήσεως του Αντιχρίστου. Και αμέσως προβάλλουν τα ερωτήματα: Ποιος θα είναι ο ψευδοπροφήτης; Πότε θα φανερωθεί; Τι θα κάνει;

Ο ψευδοπροφήτης θα είναι ο κατ’ εξοχήν πρόδρομος του Αντιχρίστου και συγχρόνως υπασπιστής του. Θα είναι σύγχρονος του Αντιχρίστου και θα προηγηθεί ολίγον αυτού, σαν πρόδρομός του, σαν προπαρασκευαστής του απαίσιου, ανθρωποκτόνου έργου του. Θα έλθει κατά κακέκτυπη μίμηση του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.

Ενώ όμως το έργο του Προδρόμου του Χριστού ήταν κήρυγμα μετανοίας και σωτηρίας, το κήρυγμα του ψευδοπροφήτου, του άνομου προδρόμου του Αντιχρίστου, θα είναι κήρυγμα αποστασίας. Θα είναι κήρυγμα πλάνης.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ Χριστιανισμός καί τό Ἰσλάμ

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ

Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου,
Λέκτορος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ

 

Τη δεύτερη Κυριακή των Νηστειών της Μεγ. Τεσσαρακοστής η Εκκλησία μας προβάλλει και τιμά για δεύτερη φορά μέσα στο εκκλησιαστικό έτος μία κορυφαία πατερική φυσιογνωμία, τον Αγ. Γρηγόριο, αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονί­κης, τον Παλαμά. Το γεγονός αυτό είναι μία καλή αφορμή για να προσεγγίσουμε από ορθόδοξης πλευράς, με οδηγό μας το πρόσωπο του ιερού Πατέρα, ο οποίος εκφράζει την εκκλησιαστική διδασκαλία κατά τρόπο ακέραιο, αυθεντικό, σαφή και κρυστάλλινο, μία θεωρία που υπάρχει στη σύγχρονη, ετερόδοξη κυρίως ακαδημαϊκή διανόηση (π.χ. Karl Josef Kuschel, Bertold Klappert, Smail Balic, Jonathan Magonet, Thomas Nauman) κ.α. και σχετίζεται άμεσα και με την προβληματική των σύγχρονων διαθρησκειακών διαλόγων.

Πρόκειται για τη θεωρία των λεγομέ­νων «Αβρααμικών θρησκειών» που αρχικά πρωτοδιατυπώθηκε από τον Γάλλο Ισλαμολόγο και μυστικιστή, τον Louis Massignon (1883-1962). Σύμφωνα με τον πυρήνα της εν λόγω θεωρίας οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, Χριστια­νισμός, Ιουδαϊσμός και Ισλάμ έχουν: α) κοινό πατέρα τον Αβραάμ, β) κοινή αφετηρία και αναφορά, την πίστη του πατριάρχη Αβραάμ στον ένα Θεό, και γ) το κοινό καθήκον του πιστού να υπακούει στο θέλημα του Θεού1.

«Πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καί πᾶν ὄρος καί βουνός ταπεινωθήσεται,....»

Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Πᾶσα φάραγξ πληρωθήσεται καί πᾶν ὄρος καί βουνός ταπεινωθήσεται, καί ἔσται τά σκολιά εἰς εὐθεῖαν καί αἱ τραχεῖαι εἰς ὁδούς λείας, καί ὄψεται πᾶσα σάρξ τό σωτήριον τοῦ Θεοῦ» (Λουκ. Γ΄: 5,6).

Τά φαράγγια κι οἱ πεδιάδες εἶναι οἱ ταπεινές καρδιές.

Τά βουνά κι οἱ λόφοι πού θά χαμηλώσουν καί θά ταπεινωθοῦν εἶναι οἱ ὑπερήφανοι ἄνθρωποι πού ἔχουν μεγάλη ἰδέα γιά τόν ἑαυτό τους καί περιφρονοῦν τούς ταπεινούς.

Χαίροις τῶν Φαράσων θεῖος βλαστός, Ἄθωνος τοῦ Ὄρους περιάκουστος ἀσκητής, χαίροις τῆς Ἑλλάδος ὁ φωτιστὴς ὁ νέος, Παΐσιε τῶν νέων μέγιστε σύμμαχε

 

https://paraklisi.blogspot.gr/2017/02/blog-post_211.html

9 Μαρτίου Συναξαριστής. Τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, Οὐρπασιανοῦ Μάρτυρα, Καισαρίου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων παππού, μάμμης, πατρός, μητρὸς καὶ τῶν δυὸ τέκνων, Πασιανοῦ Ἐπισκόπου, Κωνσταντίνου Κορνουάλλης, Βιταλίου Ὁσίου, Κλεόπα Ὁσίου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Ἔνσαρκου Λόγου.

Οἱ Ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες


Οἱ Ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι κατάγονταν ἀπὸ διάφορους τόπους καὶ μαρτύρησαν στὴν λίμνη τῆς Σεβαστείας, τὸ ἔτος 320 μ.Χ., εἶναι οἱ : Ἀγγίας, Ἀγλάιος, Ἀειθαλᾶς, Ἀέτιος, Ἀθανάσιος, Ἀκάκιος, Ἀλέξανδρος, Βιβιανός, Γάιος, Γοργόνιος, Γοργόνιος, Δομετιανὸς ἢ Δομέτιος, Δόμνος, Ἐκδίκιος, Εὐνοϊκός, Εὐτύχιος, Ἠλιάδης ἢ Ἠλίας, Ἡράκλειος, Ἠσύχιος, Θεόδουλος, Θεόφιλος, Ἰωάννης ἢ Κάνδιδος, Κλαύδιος, Κύριλλος, Κυρίων, Λεόντιος, Λυσίμαχος, Μελίτων, Νικόλαος, Ξανθίας, Οὐαλέριος, Οὐάλης, Πρίσκος, Σακερδῶν ἢ Σακεδῶν, Σεβηριανός, Σισίνιος, Σμάραγδος, Φιλοκτήμων, Φλάβιος καὶ Χουδίων.
Οἱ Ἅγιοι ἦταν στρατιῶτες ἐπὶ αὐτοκράτορα Λικινίου (308-323 μ.Χ.) καὶ ἡγεμόνος Ἀγρικολάου. Ἐπειδὴ ἀρνήθηκαν νὰ θυσιάσουν στὰ εἴδωλα, συνελήφθησαν καὶ ὁμολόγησαν ὅτι ἦταν Χριστιανοί. Καὶ ἐπειδὴ δὲν πείσθηκαν νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους, τοὺς συνέτριψαν μὲ πέτρες τὰ σώματά τους καὶ σὲ καιρὸ χειμῶνα τοὺς καταδίκασαν νὰ στέκονται ὅλη τὴν νύχτα μέσα στὴν λίμνη ποὺ εἶχε παγώσει ἀπὸ τὸ κρύο καὶ εἶχε κρυσταλλώσει.
Ἐκεῖ, ὅταν ἕνας λιποψύχησε καὶ ἔτρεξε πρὸς τὸ κοντινότερο λουτρὸ γιὰ νὰ ζεσταθεῖ, ὁ καπικλάριος ποὺ τοὺς φύλαγε, ὅταν εἶδε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ νὰ κατεβαίνουν οἱ στέφανοι γιὰ τοὺς τριάντα ἐννέα Μάρτυρες καὶ ἕνα στεφάνι νὰ περισσεύει, τὸ ὁποῖο ἀνῆκε σὲ ἐκεῖνον ποὺ λιποψύχησε, ἀφοῦ ἀπέβαλε τὴν στολή του, ἔτρεξε πρὸς τοὺς Ἁγίους καὶ πίστεψε στὸν Χριστό.