«Ἀνέβης εἰς ὕψος, ᾐχμαλώτευσας αἰχμαλωσίαν, ἔλαβες δόματα ἐν ἀνθρώποις, καὶ γὰρ ἀπειθοῦντας τοῦ κατασκηνῶσαι.».Ψαλμός 67, στίχος 19. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

«Ἀνέβης εἰς ὕψος, ᾐχμαλώτευσας αἰχμαλωσίαν, ἔλαβες δόματα ἐν ἀνθρώποις, καὶ γὰρ ἀπειθοῦντας τοῦ κατασκηνῶσαι.».Ψαλμός 67, στίχος 19. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-5-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Γιατί καί πῶς πρέπει νά διαβάζουμε τήν Ἁγία Γραφὴ

 Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

 Ἡ Ἁγία Γραφὴ εἶναι κατὰ κάποιο τρόπο ἡ βιογραφία τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο αὐτό. Καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ἡ Καινὴ Διαθήκη εἶναι ἡ βιογραφία τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ σ’ αὐτὸ τὸ κόσμο. 

Μέσα σ’ αὐτὴ περιγράφεται πῶς ὁ Θεός, γιά νά δείξει τὸν ἑαυτὸ Του στούς ἀνθρώπους, ἔστειλε τὸ Θεὸ Λόγο, ὁ ὁποῖος σαρκώθηκε καὶ ἔγινε ἄνθρωπος, καὶ σὰν ἄνθρωπος εἶπε στούς ἀνθρώπους, ὅλα ὅσα ὁ Θεὸςἔχει, ὅλα ὅσα ὁ Θεὸς ἐπιθυμεῖ γιά τὸν κόσμο αὐτὸ καὶ γιά τοὺς ἀνθρώπους πού ζοῦν σ’ αὐτόν. Ἀποκάλυψε ὁ Θεὸς Λόγος τὸ σχέδιό Του στόν κόσμο. Ὁ Θεὸς Λόγος μὲ τή βοήθεια τοῦ λόγου, ἔδειξε τὸ Θεὸ στούς ἀνθρώπους, ὄσο εἶναι δυνατὸ ὁ ἀνθρώπινος λόγος νά περιλάβει τὸν ἀπερίληπτο Θεό. Ὅ,τι εἶναι ἀπαραίτητο στόν κόσμο αὐτὸ καὶ στούς ἀνθρώπους πού ζοῦν σ’ αὐτόν, ὁ Κύριος τὸ ἔδωσε μέσα στήν Ἁγία Γραφή. Μέσα σ’ αὐτὴν ἔδωσε τίς ἀπαντήσεις γιά ὅλα τὰ ἐρωτήματα. Δέν ὑπάρχουν ἐρωτήματα πού νά βασανίζουν τὴν ἀνθρωπίνη ψυχὴ καὶ για τὰ ὁποῖα νά μὴν ἔχει δοθεῖ μέσα στήν Ἁγία Γραφὴ εἴτε ἄμεση εἴτε ἔμμεση ἀπαντήση. Οἱ ἄνθρωποι δέν μποροῦν νά ἐπινοήσουν περισσότερα ἐρωτήματα ἀπ’ ὄσες ἀπαντήσεις ὑπάρχουν μέσα στήν Ἁγία Γραφή. Τὸ ὅτι δέν βρίσκεις στήν Ἁγία Γραφὴ ἀπάντηση σὲ κάποιό σου ἐρώτημα, σημαίνει ἢ ὅτι ἔθεσες ἀσήμαντο ἐρώτημα ἢ ὅτι δέν μπόρεσες νά διαβάσεις τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νά πάρεις τήν τελική ἀπάντηση.

 

Στήν Ἁγία Γραφὴ ὁ Θεὸς ἔδειξε:

 

1) Τὶ εἶναι ὁ κόσμος, ἀπό ποῦ προέρχεται, γιά ποιὸ λόγο ὑπάρχει, πρὸς τά ποῦ πορεύεται, ποῦ θὰ καταλήξει.

 

2) Τὶ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ἀπό ποῦ ἔρχεται, ποῦ πηγαίνει, ποία εἶναι ἡ οὐσία του, γιά ποιὸ λόγο ὑπάρχει, πῶς θὰ τελειωθεῖ.

«Τί ἔκανε ὁ Κύριος τῆς ζωῆς μας γιά μᾶς τά ἀσήμαντα, ἀχάριστα καί κακότροπα πλάσματα;»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Τί ἔκανε ὁ Κύριος τῆς ζωῆς μας γιά μᾶς τά ἀσήμαντα, ἀχάριστα καί κακότροπα πλάσματα; Κατέβηκε ἀπό τούς οὐρανούς, φόρεσε τή σάρκα μας, ἔκανε πολλά καί σπουδαῖα θαύματα. Ὑπόφερε, ἔχυσε τό αἷμα Του, πέθανε, κατέβηκε στόν Ἅδη, ἔδεσε τό σατανά, καταπάτησε τήν κόλαση, ἐλευθέρωσε τούς δεσμῶτες τοῦ Ἅδη καί τούς ὁδήγησε στόν οὐρρανό. Ἀναστήθηκε «ἐκ νεκρῶν» γιά νά συναντήσει καί μᾶς μαζί Του.

Ἄς ἐφαρμόσουμε τουλάχιστο τήν ἔσχατη ἐντολή Του.

Ἄς ἀγαπήσουμε ἀλλήλους.

Ἄς γίνουμε ἐπιμελεῖς στήν τήρηση καί τῶν ἄλλων ἐντολῶν Του κι ἄς πάψουμε νά Τόν προσβάλλουμε μέ τήν ἰσχυρογνωμοσύνη καί τήν ἀντίδρασή μας.

Κύριε, βοήθησέ μας!

Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: Τοῦ ἔλεγα, πάω νά πάρω τσιγάρα καί τό παιδάκι, ἔλεγε: «Ποιός ξέρει, κάποιον θά ἤθελε νά ἐξυπηρετήση»»

 Μια φορά ένα παιδί δευτέρας γυμνασίου ήρθε στο καλύβι και χτύπησε το σιδεράκι στην πόρτα. Είχα ένα τσουβάλι γράμματα να διαβάσω, αλλά είπα, ας βγω να δω τι θέλει.

-Τι είναι, παλληκάρι; του λέω.

-Αυτό είναι το καλύβι του πατρός Παϊσίου; με ρωτάει. Θέλω τον πάτερ Παΐσιο.

 

-Αυτό είναι, αλλά αυτός δεν είναι εδώ. Πήγε να αγοράση τσιγάρα, του λέω.

 

-Φαίνεται κάποιον πήγε να εξυπηρετήση, μου λέει με καλό λογισμό.

 

-Για τον εαυτό του πήγε να τα αγοράση, του λέω. Του είχαν τελειώσει και έκανε σαν τρελλός για τα τσιγάρα. Εμένα με άφησε εδώ μόνον μου και ούτε ξέρω πότε θα γυρίση. Αν δω ότι αργεί, θα σηκωθώ να φύγω.

 

Βούρκωσαν τα μάτια του και με καλό πάλι λογισμό είπε:

Πεντηκοστιανοί - αἵρεση καί πλάνη

 του Στυλιανού Γερασίμου

Επιτρέπεται η προσκύνηση της Παναγίας και της εικόνας σύμφωνα με τον λόγο του Θεού;

Οι Πεντηκοστιανοί υποστηρίζουν ότι η προσκύνηση οποιουδήποτε άλλου προσώπου εκτός του Θεού και του Χριστού, δεν επιτρέπεται από τον λόγο του Θεού. Απαγορεύεται και η προσκύνηση των εικόνων σαν ειδωλολατρεία. 

Παραθέτουν έτσι τα εξής χωρία: • Ματθ. δ', 10: “γέγραπται γάρ, Κύριον τον Θεόν σου προσκυνήσεις και αυτώ μόνω λατρεύσεις”, • Δευτερονόμιο δ' 15, 16, 23: “φυλάξεσθε σφόδρα τας ψυχάς υμών,... μη ανομήσητε και ποιήσητε υμίν εαυτοίς γλυπτόν ομοίωμα, πάσαν εικόνα,

ομοίωμα αρσενικού ή θηλυκού,... προσέχετε υμείς, μη επιλάθησθε την διαθήκην Κυρίου του Θεού υμών, ήν διέθετο προς υμάς, και ποιήσητε υμίν εαυτοίς γλυπτόν ομοίωμα πάντων, ών συνέταξεν Κύριος ο Θεός σου”, • Ψαλμός ριε' 4-8: “τά είδωλα των εθνών αργύριον και χρυσίον, έργα χειρών ανθρώπων... ου λαλήλουσιν,... ουκ όψονται,... όμοιοι αυτοίς γένοιντο οι ποιούντες αυτά και πάντες οι πεποιθότες επ’ αυτοίς”, • Πράξ. ι', 25-26: Ο Απόστολος Πέτρος αρνήθηκε προσκύνηση από τον εκατόνταρχο Κορνήλιο, • Αποκ. ιθ', 10 και κβ', 8-9: ο άγγελος αρνήθηκε προσκύνηση από τον Ιωάννη.

 

Αυτά τα χωρία τα οποία επικαλούνται οι Πεντηκοστιανοί δεν αναφέρονται στους αγίους αλλά σε άλλους θεούς. Εμείς όμως τους αγίους δεν τους τιμούμε ως θεούς, αλλά ως ανθρώπους αγίους. Ποιός ορθόδοξος είπε ποτέ: “Θεέ Δημήτριε πρέσβευε υπέρ εμού”.

Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος: Ἡ πρώτη συνάντηση μου μέ τόν Γέροντα Σωφρόνιο

Ὁμιλία στό Ἰάσιο Ρουμανίας, τήν 13η Νοεμβρίου 2016.

Βίντεο ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψη στὸ Ἰάσιο

Βίντεο τῆς ὀμιλίας

Εὐχαριστῶ τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μολδαβίας κ. Θεοφάνη πού μέ προσκάλεσε σέ αὐτό τό πνευματικό συμπόσιο γιά νά μιλήσουμε γιά μιά μεγάλη σύγχρονη πατερική μορφή, τόν Γέροντα Σωφρόνιο Σαχάρωφ, ὁ ὁποῖος ἔζησε καί ἐξέφρασε τήν πατερική παράδοση μέ τήν 

ἀσκητική, ἡσυχαστική καί ἐμπειρική θεολογία καί σέ μερικά σημεῖα τήν παρουσίασε μέ σύγχρονους ὅρους, πού διαφέρουν ἀπό τόν τρόπο πού τούς χρησιμοποιοῦν οἱ σύγχρονοι μεταπατερικοί θεολόγοι. Γνωρίζω τήν θεολογική εὐαισθησία καί τήν ποιμαντική ἀγωνία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου σας, γι’ αὐτό καί ἐκτιμῶ τήν προσπάθειά του αὐτή.

Εἰσαγωγικά πρέπει νά πῶ ὅτι μέ ἀξίωσε ὁ Θεός νά ἔχω Γέροντα τόν Μητροπολίτη Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Καλλίνικο, μέ τόν ὁποῖο παρέμεινα στήν Μητρόπολη δεκαπέντε χρόνια καί ἀπό τόν ὁποῖο παρέλαβα τήν ἡσυχαστική παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ὀρθόδοξη ποιμαντική πείρα καί ἀπό τόν ὁποῖο ἔλαβα τήν Χάρη τῆς ἱερωσύνης.

 Ἦταν ἕνας θαυμαστός Ἱεράρχης μέ ἀγάπη γιά τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους, μέ καθαρότητα βίου καί θεολογική παιδεία, μέ ἱεραποστολικό ζῆλο καί ὁσιακό τέλος. Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὅταν τόν συνάντησε γιά πρώτη φορά εἶπε, κατά τήν μαρτυρία ἑνός ὑποτακτικοῦ του, τοῦ ἱερομονάχου π. Παϊσίου: «Πρώτη φορά βλέπω τέτοιον Δεσπότη! Μέχρι τώρα δέν ἔχω δεῖ σάν τόν Καλλίνικο». Καί ὅταν τοῦ εἶπαν ὅτι, πλησιάζοντας πρός τό τέλος τῆς ζωῆς του, ἔλεγε: «Ἐλπίζω νά μέ συνοδεύη τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ», ὁ ἅγιος Παΐσιος εἶπε: «Ὄχι ἁπλῶς τόν συνοδεύει, ἀλλά τόν καταδιώκει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ». Θεράπευσε δαιμονισμένους ὅσο ζοῦσε, ἀλλά καί μετά τήν κοίμησή του ἐπετέλεσε θαυματουργικές ἐπεμβάσεις. (Γι’ αὐτό ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀπεφάσισε τήν ἁγιοκατάταξή του, καί ἐστάλη ἡ ἀπόφαση αὐτή στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο γιά τήν τελική πράξη ἁγιοκατατάξεως).

 

Αὐτά πού μοῦ εἶπε ὁ Γέροντας Σωφρόνιος, κατά τήν πρώτη συνάντησή μας τόν Ἰούλιο τοῦ ἔτους 1976, τά προσέλαβα ἐμπειρικά. Τά εἶχα διαβάσει προηγουμένως στούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, [...]. Στόν Γέροντα Σωφρόνιο βρῆκα ἕναν ζωντανό ὀργανισμό.

 

Ὁ μακαριστός Γέροντάς μου εἶχε γνήσιο ὀρθόδοξο φρόνημα καί διακατεχόταν ἀπό τήν ἀτμόσφαιρα τῆς πνευματικῆς ἐλευθερίας. Δέν μέ δέσμευσε πνευματικά, δέν ἤθελε νά μέ κάνη ὀπαδό, ἀλλά μαθητή τοῦ Χριστοῦ.

Ὅσιος Νικήτας ὁ ἐκ Θηβῶν (+23 Ἰουνίου)

 

Εορτάζει στις 23 Ιουνίου

Στο ανθόσπαρτο περιβόλι της Βοιωτικής γης, άνθισε και η ευλογημένη ψυχή της Οσιακής μορφής του Αγίου Νικήτα του εκ Θηβών. Ο Όσιος γεννήθηκε στην πόλη των Θηβών στις αρχές του 11ου αιώνος. Οι γονείς του, πολύ πιστοί άνθρωποι, του γνώρισαν το Χριστό και σε ηλικία πέντε ετών τον οδήγησαν στο σχολείο της εποχής.

Περνώντας τα χρόνια και γνωρίζοντας την κοσμική παιδεία και την εκκλησιαστική γραμματεία, πιο έντονα πια αισθάνεται την ανάγκη να αναχωρήσει από τον κόσμο και να αφιερωθεί στο Θεό. Στα δεκαέξι του χρόνια, μαζί με τον αδελφό του, φεύγει κρυφά για το μοναστήρι του Θεοκλήτου και εκεί κείρεται μοναχός. Όμως ο ίδιος ζητά κάτι περισσότερο, η καρδιά του θερμά παρακαλά το Θεό να οδηγήσει τα βήματά του σε μία πιο έντονη πνευματική ζωή, ζητούσε λοιπόν ουσιαστικά την απόλυτη ησυχία και την πλήρη αφοσίωση στο Σωτήρα Χριστό. Όμως επειδή είναι νέος μοναχός, δεν τολμά να ζητήσει κάτι τέτοιο. Το κάνει αυτό θερμό αίτημα προσευχής.

   Κάποια στιγμή η προσευχή του εισακούγεται, η παράκληση του γίνεται δεκτή από τον ηγούμενο, ο οποίος ουσιαστικά έχει λάβει Θεία Εντολή από Άγγελο Κυρίου να μην αποτρέψει το μοναχό Νικήτα να φύγει για να δοκιμασθεί σε μεγαλύτερους αγώνες. ΄Ετσι και με την ευλογία του γέροντά του, οδηγεί τα βήματά του στην περιοχή της Οστείας (Χώστια – Πρόδρομος σήμερα). 

  Εκεί βρίσκει σπηλιά στο βουνό και ξεκινά τους ισάγγελους του αγώνες. 

Η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και εκατοντάδες ψυχές καθημερινά τον επισκέπτονταν, ζητώντας τις συμβουλές του, τον εμπιστεύονταν και με σιγουριά κατέθεταν τα προβλήματά τους με τη βεβαιότητα ότι είχαν μπροστά τους έναν Άγιο, που ακούγεται η προσευχή του στο Θρόνο του Χριστού. Οι αυξανόμενες ανάγκες οδήγησαν τον Όσιο να δημιουργήσει σε σπήλαιο, Ναό που τον αφιέρωσε στο Σωτήρα Χριστό. 

'' Μόνο οἱ καρδιές τῶν ἁγίων εἶναι ἀπαλλαγμένες ἀπό αὐτά τά φίδια: τά πάθη!''

 Έχετε ποτέ παρατηρήσει την ζωή της καρδιάς; Δοκιμάστε να το κάνετε, έστω για ένα μικρό διάστημα και παρατηρήστε τί θα ανακαλύψετε: 

Προκύπτει κάτι δυσάρεστο, και ταράζεστε! Σας βρίσκει κάποια δυστυχία και νοιώθετε λύπηση για τον εαυτό σας. Βλέπετε κάποιον που δεν συμπαθείτε, και αμέσως αναβλύζει μέσα σας η εχθρότητα! Συναντιέστε με κάποιον ισότιμό σας, ο οποίος εν τω μεταξύ σας έχει προσπεράσει κοινωνικά και αρχίζετε να τον φθονείτε.. Αναπολείτε τα ταλέντα σας και τις ικανότητές σας, και αρχίζετε να νοιώθετε υπερηφάνεια! 

Όλη αυτή η σαπίλα: ματαιοδοξία, σαρκική επιθυμία, λαιμαργία, ακηδία, κακία, η μία στοιβαγμένη πάνω στην άλλη, τελικά καταστρέφουν την καρδιά. Και όλα αυτά μπορούν να διαπεράσουν την καρδιά μέσα σε λίγα μόνο λεπτά. 

Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος:Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμούς

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ: ΟΤΑΝ ΖΕΙΣ ΕΝΑΡΕΤΑ, ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ

Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου 

«Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς ευρίσκεσαι μακριά από το δρόμο του Θεού και ότι δεν περπατάς στα ίχνη των αγίων. Όταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμούς. Ὅποιος δὲν πιστεύει στὸ Θεό, φοβεῖται καὶ τὴ σκιὰ του ἀκόμη.

25 Ιουνίου Συναξαριστής Φεβρωνίας, Ορεντίου, Φαρνακίου, Έρωτα, Φίρμου, Φιρμίνου, Κυριάκου ,Λογγίνου, Λεωνίδης, Λιβύης, Ευτροπίας, Μαρτυρίου Επισκόπου, Σίμωνος Οσίου, Διονυσίου Οσίου, Δομετίου, Προκοπίου Μαρτ., Γεωργίου Ατταλείας, Θεοδοσίου μαρτ., Μεθοδίου Οσίου, Άγιος Γαλλικανός ο μάρτυρας,Πρόσπερου,Γαλλικανού εκ Ρωσίας, Mνήμη βοηθείας παρά του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χρισού,Αδελβέρτου Οσίου,Δαβίδ και Ευροσύνης Οσίων,Θεολήπτου Οσίου,Νίκων Αγίου.

Ἡ Ἁγία Φεβρωνία ἡ Ὁσιομάρτυς ἡ πολύαθλος

Ἡ Ὁσιομάρτυς Φεβρωνία ἐμόναζε σὲ κάποιο μοναστήρι τῆς πόλεως Νισίβεως τῆς Μεσοποταμίας μαζὶ μὲ τὴ θεία της Βρυαίνη καὶ τὴν ἀδελφὴ Θωμαΐδα, διότι ὅλες οἱ ἄλλες μοναχές, ἀφοῦ ἐπληροφορήθηκαν ὅτι ἔρχονταν στὴ μονὴ πρὸς σύλληψή τους στρατιῶτες τοῦ ἡγεμόνος Σελήνου (288 μ.Χ.), κατὰ τοὺς διωγμοὺς τοῦ Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.), ἐζήτησαν σωτηρία διὰ τῆς φυγῆς. Προσελθόντες δὲ οἱ στρατιῶτες τὶς ἀπήγαγαν πρὸς τὸν Σελῆνο, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπέβαλε τὴν Ὁσία Φεβρωνία σὲ φρικότατα βασανιστήρια, ἀφοῦ ἀρνήθηκε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα καὶ νὰ δεχθεῖ ὡς σύζυγό της τὸν Λυσίμαχο, ἀνεψιὸ τοῦ ἡγεμόνος. Μὲ προσευχὲς καὶ πνευματικὴ ἀνδρεία, ἐπιθυμοῦσα νὰ γίνει «τῆς μελλούσης δόξης κοινωνὸς» ἐδέχθηκε τὸ μαρτυρικὸ δι’ ἀποκεφαλισμοῦ τέλος αὐτῆς, τὸ 304 μ.Χ.Ἡ Σύναξις αὐτῆς ἐτελεῖτο στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ ποὺ εὑρισκόταν στὴν Ὀξεία.

Ἀπολυτίκιον.Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.

 Ὡς τῆς ἀσκήσεως, ῥόδον ἡδύπνευστον, ὀσμὴν ἀθλήσεως, τῷ κόσμῳ ἔμπνευσας, εἰς ὀσμὴν μύρων τοῦ Χριστοῦ, δραμοῦσα ἀσχέτῳ, πόθῳ· ὅθεν ὡς παρθένον σε, καὶ Ὁσίαν καὶ Μάρτυρα, θαυμαστῶς ἐδόξασε, Φεβρωνία ὁ Κύριος· ᾧ πρέσβευε ὑπὲρ τῶν βοώντων· χαῖρε σεμνὴ Ὁσιομάρτυς.