Σκοπός τῆς ζωῆς: ἡ Θέωση. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Σκοπός τῆς ζωῆς: ἡ Θέωση. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 3-7-2017 (Σύναξη στόν Ἱ.Ν. Τιμίου Σταυροῦ στήν Καλή Σκύδρας τοῦ Νομοῦ Πέλλης)
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Συνομιλία τοῦ Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου μέ νέους πού εἶχαν ἑλκυσθῆ ἀπό τίς ἀνατολικές θρησκεῖες

 Συνομιλία:

- Γέροντας: Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γής, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων. Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων.

Φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι' οὗ τὰ πάντα ἐγένετο. Τὸν δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν, καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.

Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, καὶ παθόντα καὶ ταφέντα. Καὶ ἀναστάντα τῆ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς Γραφὰς. Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός. Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρίναι ζώντας καὶ νεκρούς, οὐ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.

 

Αὐτόνε πιστεύομε. Λοιπόν, μέσα στὴν θρησκεία, λέει, ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ ἱδρυτὴς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες δὲν εἶναι ὅσο εἶναι αὐτὴ ἡ θρησκεία. Μία θρησκεία μόνον εἶναι: Ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ θρησκεία καὶ τὸ πνεῦμα αὐτὸ τὸ ὀρθόδοξον εἶναι τὸ ἀληθές. Τὰ ἄλλα πνεύματα, εἶναι πνεύματα πλάνης καὶ οἱ διδασκαλίες εἶναι μπερδεμένες.

Ἡ Θηβαϊδα τῆς Γαλατίας. Οἱ ἅγιοι Ρωμανό καί Λουπίσινος. Οἱ οἰκιστές τῆς ἐρήμου τῆς Γιούρα. Γαλλικό γεροντικό.1

  Η ΓΑΛΑΤΙΑ ΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΑΙΩΝΑ είχε τόν 'Άγ. Μαρτίνο με τά άσκητικά του θαύματα καί τά κοινόβια των αναχωρητών ή στροφή του νέου αιώνα είδε τήν ίδρυση τής νησιωτικής μονής του Λερόν, ή όποια έφερε τήν παράδοση των Πατέρων της Αίγυπτου στήν Γαλατία καί παρήγαγε πολλούς επισκόπους καί μοναστικούς ιδρυτές· οί πρώτες δεκαετίες του 5ου αιώνα είδαν την ίδρυση πολυάριθμων μοναστικών κοινοτήτων στά νότια τής Γαλατίας, συνήθως κοντά σέ πόλεις πού συχνά είχαν ιδρυθεί άπό έπισκόπους, και τήν έξάπλωση τού Ανατολικού μοναστικού κανόνα καθώς καί την διδασκαλία μέσα άπό τά συγγράμματα του Αγ. Κασσιανού. Μέχρι το τέλος τής ζωής του Αγ. Κασσιανού (434). ό Ορθόδοξος μοναχισμός ήταν ήδη μέ αύτόν τόν τρόπο καλά έδραιωμένος στήν Γαλατία.

Τότε συνέβη ένα φαινόμενο, τό όποιο μάς είναι οικείο άπό την μεταγενέστερη ιστορία τής «Βόρειας Θηβάΐδας» τής Ρωσίας άπό τον 14ο μέχρι τόν Ι7ο αιώνα: ή φυγή τών μοναχών καί τών υποψηφίων μοναχών, όχι μόνο άπό τίς πόλεις καί τά άλλα κατοικημένα κέντρα, αλλά άκόμη καί άπό καθιερωμένα μοναστήρια στήν άπόλυτη άπομόνωση της δασώδους ερήμου τής Γαλατίας. Αναμφισβήτητα, βιβλία όπως ό Ύμνος της Έρημου του Αγ. Εύχερίου έπηρέασαν αύτό τό κίνημα· άλλά ή κύρια παρόρμηση ήταν ή ίδια πού είχε παράγει τήν άρχική φυγή στήν έρημο τής Αίγύπτου έναν αιώνα νωρίτερα: ή στοιχειώδης Χριστιανική έμπνευση νά παραδώσει κανείς τά πάντα στόν Θεό, νά έγκαταλείψει όλα τα πράγματα καί τίς επιρροές αυτού του κόσμου γιά νά προετοιμάσει καλύτερα τόν έαυτό του γιά τήν Ούράνια Βασιλεία.

Ἡ τοιχογραφία τῆς Ἁγίας Κυριακῆς ἀπό ἐξωκκλήσι τῆς Ὀρμήδειας

 

by saminet

Με την ευκαιρία της  γιορτής της Αγίας Κυριακής, παρουσιάζουμε την τοιχογραφία της Αγίας από το εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου της Αγκώνας που βρίσκεται δύο χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Ορμήδειας.

Ο ναος που συντηρήθηκε από το Τμήμα Αρχαιοτήτων αποτελείται από δύο μέρη, τον νάρθηκα-τρούλο του 12ου αιώνα και το ανατολικό μονόκλιτο μέρος με καμάρα, που αποτελεί μεταγενέστερη επέκταση του 15ου και του 16ου αιώνα.

Η εκκλησία διαθέτει κάποιες τοιχογραφίες όπως της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Κυριακής. Οι τοιχογραφίες είναι του τέλους του 13ου αιώνα. Η καλύτερη τοιχογραφία είναι αυτή της Αγίας Κυριακής. Σ’ αυτήν κάνουν εντύπωση τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια με το ακαθόριστο βλέμμα, τα κόκκινα περιγράμματα των ματιών, της μύτης και του στόματος, καθώς και τα στρογγυλά μεγάλα σκουλαρίκια που φορεί. Στη κεφαλή φέρει διάδημα που μοιάζει με βυζαντινό αυτοκρατορικό στέμμα, ενώ είναι ενδεδυμένη με βασιλικό φόρεμα.

Τί εἶναι οἱ ἐξορκισμοί; Πότε καί ἀπό ποιόν καί πῶς διαβάζονται οἱ εὐχές;

 

Όπως διαβάζουμε στα διάφορα ειδικά εγχειρίδια όταν μιλάμε για εξορκισμούς εννοούμε ότι πρόκειται για μιά αγιαστική πράξη της Εκκλησίας μας της κατηγορίας των αρνητικών καθιερώσεων.

Σκοπός δηλαδή του εξορκισμού είναι η εν ονόματι του Θεού απαλλαγή του ανθρώπου αλλά και των κτισμάτων Του από της δαιμονικής κατοχής ή επηρείας ή και αυτής της ροπής των δαιμονίων δυνάμεων, υπό την οποία βρίσκεται η λογική και άλογη φύση.

Γι’ αυτό και ο εξορκισμός έχει συνήθως επιτιμητικό ή προστακτικό χαρακτήρα. Ο Άγ. Ιουστίνος, φιλόσοφος και μάρτυς των αρχών του 2ου αι., τονίζει την αρχαιότατη πράξη της Εκκλησίας μας, η οποία έχει τις ρίζες της στην Καινή Διαθήκη. Αναφέρει στην Απολογία του: «πάν δαιμόνιον εξορκιζόμενον τη δυνάμει του Ιησού ονόματος νικάται και υποτάσσεται».

 

Ήδη ο Κύριος ενεργεί πολλά θαύματα θεραπείας και απαλλαγής ανθρώπων από τους δαίμονες (όπως του νέου στη χώρα των Γεργεσηνών), αλλά κατηγορείται από τους Φαρισαίους ότι «εν τώ άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια» (Ματθ. 9,34 και 12,24). Σε τέτοιες θεραπείες προβαίνουν στη συνέχεια και οι Απόστολοι, επικαλούμενοι βεβαίως το όνομα του Ιησού Χριστού· άλλωστε ο ίδιος ο Κύριος είπε για εκείνους· «εν τώ ονόματί μου δαιμόνια εκβαλούσι, γλώσσαις λαλήσουσι καιναίς, όφεις αρούσι, κάν θανάσιμόν τι πίωσιν, ου μη αυτούς βλάψει, επί αρρώστους χείρας επιθήσουσι και καλώς έξουσι» (Μάρκ. 16,17). Και ο ευαγγελιστής Ματθαίος αναφέρει το λόγο του Κυρίου: «εν τώ ονόματί μου δαιμόνια εκβάλλετε» (Ματθ. 10,18).

 

Μακρυά ἀπό αὐτούς πού κατηγοροῦν καί κατακρίνουν!

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να αγαπάει τα γέλια και να θέλει να γελοιοποιεί τους άλλους, να μην πιάνεις φιλία. Γιατί θα… σε κάνει να συνηθίσεις στην ψυχική ατονία. Σε κείνο πού ή ζωή του είναι διεφθαρμένη, μη δείχνεις ιλαρό πρόσωπο φυλάξου όμως καλά μήπως τον μισήσεις.

Και αν θελήσει να μετανοήσει, βοήθησε τον και φρόντισε τον, θυσιάζοντας ακόμη και τη ζωή σου, να σωθεί.

  Εάν όμως είσαι πνευματικά ασθενής, μην τολμήσεις να γίνεις γιατρός του.

Μπροστά σε άνθρωπο πού έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και έχει την αρρώστια να προσέχεις πολύ πώς θα μιλήσεις.

Γιατί ενόσω μιλάς, αυτός εξηγεί μέσα του τα λόγια σου όπως αγαπά και από τα αγαθά σου λόγια παίρνει αφορμή και σκανδαλίζει τους άλλους. Και αλλάζει το νόημα των λόγων σου μέσα στο μυαλό του σύμφωνα με την πνευματική του αρρώστια.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 10-07-2017

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιστ΄ 17 - 24

ιστ΄ 17 - 24

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιγ΄ 10 - 23

Ιγ΄ 10 - 23

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἐάν δέν βρεῖς τόν Χριστό σέ αὐτήν τήν ζωή, δέν θά Τόν βρεῖς οὔτε στήν ἄλλη.

  Προσπαθούμε κάθε στιγμή για το μέλλον μας. Αγωνιούμε για την στιγμή που θα ζήσουμε. Χτίζουμε σπίτια, εργαζόμαστε, αποθηκεύουμε πράγματα, μεριμνούμε τόσο προσεκτικά για το μέλλον μας. 

Μιλούμε για τον Θεό και Τον θέλουμε Αρωγό για το μέλλον μας. Θέλουμε 

έναν Θεό που θα γεμίσει τις τσέπες μας, τις αποθήκες τροφίμων του σπιτιού μας, που θα εξασφαλίσει το αύριο των παιδιών μας. 

Και όλο ζητάμε. Και δεν χαιρόμαστε την στιγμή που ζούμε που περνά στο παρελθόν μας.

Φθάνει πια τόσα θελήματα. 

Φθάνει πια τόση κρίση και άγχος. 

Όποιος θέλει μπορεί να ζήσει το τώρα, το σήμερα, τον Ίδιο τον Θεό και να χαρεί, να ειρηνεύσει και να μην ανησυχεί για το αύριο. Να εργάζεται πιο ήρεμα, να ζει πιο όμορφα και ειρηνικά. Να ψάχνει για δουλειά με εμπιστοσύνη στον Θεό και με χαρά. 

Ἀπό τό λεξιλόγιο τοῦ Ἁγίου Ὄρους: Κάτσιον καί κάτζιον

 Μεγάλο θυμιατήρι με το οποίο θυμιά μη ιερωμένος μοναχός, κατά την ώρα που ψάλλονται η Εκλογή ή τα Τυπικά.Το κάτζιο έχει λαβή στο μέσο του για να πιάνεται. Πάνω απ' αυτήν βρίσκεται το κοίλωμα, όπου τίθεται η καρβουνόσκονη (αυτή παρασκευάζεται από κληματόβεργες) και το μοσχολίβανο.

Ηχητικό Αγιολόγιο 10 Ιουλίου

Ακούστε το βίο των Αγίων της Ορθοδοξίας που εορτάζουν σήμερα 10 Ιουλίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Ὅποιος ἀγωνίζεται κατά τῆς ἁμαρτίας, γράφει τίς ωραιότερες σελίδες στό βιβλίο τοῦ Θεοῦ

 

Όποιος αγωνίζεται κατά της αμαρτίας, γράφει τις ωραιότερες σελίδες στο Βιβλίο του Θεού. Γιατί όλα γράφονται εκεί!

Γέροντας Ευσέβιος Γιαννακάκης -Εκοιμήθη στις 19/6/1995.

https://proskynitis.blogspot.gr/2017/06/blog-post_18.html?m=1

10 Ιουλίου Συναξαριστής. 45 Μαρτύρων, Βιάνωρ και Σιλουανού, Ανακομιδή Λειψάνων Αγίου Γρηγορίου Επισκόπου Άσσου, Τιθόη Μαρτυρα, Απολλωνίου από τις Σάρδεις, Των Αγίων Μυρίων της Νιτρίας, Σύναξις Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Αντωνίου Οσίου.

Οἱ Ἅγιοι 45 Μάρτυρες ποὺ μαρτύρησαν στὴ Νικόπολη τῆς Ἀρμενίας

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ μαρτύρησαν στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Λικίνιος. Κορυφαῖοι ἀπ’ αὐτοὺς ἦταν ὁ Λεόντιος, ὁ Μαυρίκιος, ὁ Δανιὴλ καὶ ὁ Ἀντώνιος.
Ὅταν ὁ Λικίνιος ἐξέδωσε διάταγμα κατὰ τῶν χριστιανῶν, μόνοι τους ᾖλθαν στὸν δοῦκα καὶ φανέρωσαν ὅτι εἶναι χριστιανοί. Σὲ ἐρώτηση τοῦ Λυσία, ποιὸς τοὺς ἔπεισε νὰ μὴ θυσιάζουν στοὺς θεούς, αὐτοὶ ἀπάντησαν: «Ὁ Χριστὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μᾶς δίδαξε καὶ μᾶς ἔπεισε νὰ μὴ λατρεύουμε θεοὺς ἀνύπαρκτους, καὶ νὰ μὴ προσκυνοῦμε τὰ εἴδωλά τους».
Ὀργισμένος ὁ δοῦκας, διέταξε καὶ τοὺς φυλάκισαν δεμένους χειροπόδαρα, χωρὶς νὰ τοὺς δίδεται καθόλου ψωμὶ καὶ νερό. Οἱ Ἅγιοι πέρασαν τὴ νύκτα προσευχόμενοι. Μεταξὺ ἄλλων, ἔλεγαν: "Εὐλογοῦμε, Κύριε, ἐσένα, τὸ βασιλιὰ τῆς δόξας. Διότι σὺ εἶσαι ἡ ἀληθινὴ ζωή, ποὺ θυσιάστηκες γιὰ μᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς, ὁ Υἱὸς τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἕνωσέ μας, Κύριε, ὥστε ὅλοι μαζὶ μὲ μιὰ ψυχὴ νὰ σὲ ὁμολογήσουμε καὶ ὅλοι μαζὶ νὰ πεθάνουμε».
Τὸ πρωὶ ὁ Λυσίας, ἀφοῦ τοὺς ἔβγαλε ἀπὸ τὴ φυλακή, τοὺς ρώτησε ἂν μετάνιωσαν καὶ ἐπανῆλθαν στοὺς θεοὺς τοῦ κράτους. Οἱ Ἅγιοι μὲ ἕνα στόμα ἀπάντησαν: «χριστιανοὶ ἐσμέν». Εἴμαστε χριστιανοί. Μὲ μανία τότε ὁ Λυσίας διέταξε καὶ τοὺς ἔκοψαν χέρια καὶ πόδια, καὶ ἔπειτα τοὺς ἔριξαν στὴ φωτιά.