Μέ ποιόν μοιάζουν ὅσοι ἐγκαταλείπουν τήν Ἐκκλησία μετά τό Χριστός Ἁνέστη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μέ ποιόν μοιάζουν ὅσοι ἐγκαταλείπουν τήν Ἐκκλησία μετά τό Χριστός Ἁνέστη, (μικρό κήρυγμα στό Μεσονυκτικό τοῦ Πάσχα), 28-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ράπτης ἐξ Ἰωαννίνων(+18 Ἀπριλίου)

 Ο Άγιος Ιωάννης ο Ράπτης γεννήθηκε στο χωριό Τέροβο των Ιωαννίνων από ευσεβείς γονείς. Εγκαταστάθηκε στα Ιωάννινα και έκανε το επάγγελμα του ράπτη. Μετά τον θάνατο των γονέων του πήγε στην Κωνσταντινούπολη επί Πατριάρχου Ιερεμίου Α' (1525 - 1545 ) και επί Σουλτάνου Σουλεϊμάν Β' (1520 - 1560).

 Επειδή ήταν προικισμένος με σωματικές και ψυχικές αρετές, κίνησε τον φθόνο μερικών Τούρκων, που τον πίεζαν να γίνει μουσουλμάνος. Ο Ιωάννης απέρριψε αμέσως τίς δελεαστικές προτάσεις των Τούρκων και όχι μόνο, αλλά αποφάσισε να μαρτυρήσει για τον Χριστό. Δύο φορές αποπειράθηκε να εκπληρώσει αυτή του την επιθυμία, αλλά τον απέτρεψε ο πνευματικός του.

Την τρίτη φορά όμως, Μεγάλη Παρασκευή, είπε πως είδε σε όραμα να χορεύει μέσα στις φλόγες και έτσι πέτυχε την ποθούμενη ευλογία του πνευματικού του. Όταν πήγε στο εργαστήριο του, είδε να έρχονται οι Τούρκοι που τον προέτρεπαν να γίνει μουσουλμάνος. Αυτή τη φορά όμως τον συκοφαντούσαν ότι δήθεν, όταν ήταν στα Τρίκαλα αρνήθηκε τον Χριστό. Ο νεομάρτυρας τους απάντησε ότι αυτό δεν έγινε ποτέ, αλλά και ούτε πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Συγχρόνως δε με τα λόγια του, περιφρόνησε τη θρησκεία του Μωάμεθ. Οι Τούρκοι θυμωμένοι όρμησαν, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον κριτή. Ομολόγησε και εκεί την πίστη του στον Χριστό, βασανίστηκε και ρίχτηκε στη φυλακή.

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Β΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, Β΄ μέρος, Πνευματικά Γυμνάσματα Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου (κήρυγμα στήν άγρυπνία), 30-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Μελέτη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου_Γ΄ μέρος_Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 30-...

Ὁ Κύριος ἀνῆλθε στόν Γολγοθᾶ, γιά νά σώσει τούς πάντες. Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΗΛΘΕ ΣΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ. ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ

Οπως καί στις τελευταίες ομιλίες, ό λόγος μου σήμερα άπευθύνεται προς τούς νέους εκείνους άδελφούς καί τις άδελφές, πού μάς έδωσε ό Θεός. Επιθυμία μου είναι νά τούς βοηθήσω νά έννοήσουν γιατί βρίσκονται έδώ καί ποιος είναι ό τελικός σκοπός πού προβάλλει μπροστά σε όλους μας. Τότε, είτε ό σκοπός αυτός βρίσκεται μακριά είτε κοντά, οί πολύτιμοι αύτοί άδελφοί καί άδελφές μας θά βαδίζουν πλέον στήν όδό αύτή με βαθειά έπίγνωση τού ίδιου τού νοήματος της.

Ό λόγος μου σήμερα θά άναπτυχθεί χωρίς τάξη, διότι θά μιλήσουμε καί γιά τήν «αρχή» καί γιά τό «τέλος». Μπροστά μας ύψώνεται ό άπείρως μεγάλος Θεός, τον Όποιο θέλουμε νά υπηρετήσουμε. Άλλα σε μάς τούς ίδιους ζει κάτι, πού στη μαθηματική γλώσσα θά τό ονομάζαμε άπείρως μικρό• ή έγωιστική μας συνείδηση. Άν ό νους μας κινηθεί άπό τό άπειρο καί θετικό «είναι» προς εκείνη τή μορφή ύπάρξεως πού μάς έχει δοθεί και πού φέρουμε μέσα μας, τότε πράγματι ή άπόσταση φαίνεται τόσο κολοσσιαία, ώστε ό νοΰς νά καταπλήσσεται.

Σε τί όμως έγκειται ή άντίθεση αύτή και γιά ποιόν λόγο μου είναι δύσκολο νά μιλήσω γι’ αύτό; Επειδή εκείνο πού γιά μάς φαίνεται έντελώς άπρόσιτο, γιά τον Θεό είναι εύκολο και έφικτό. Οταν στά Εύαγγέλια οί Απόστολοι λένε «τίς άρα δύναται σωθήναι;», έφόσον δηλαδή οί έντολές τού Χριστού ύπερβαίνουν τή συνείδηση καί τίς δυνάμεις μας, τότε ό Κύριος άπαντά: «παρά άνθρώποις τούτο άδύνατόν έστι, παρά δε Θεώ πάντα δυνατά έστιν».

Κάνω έπαναλήψεις στον λόγο μου, άλλά οί έπαναλήψεις αύτές είναι άπαραίτητες, έφόσον θά άποδώσουν καρπό, τή γνώση. Επιθυμώ καί πάλι νά σάς έπισημάνω τό παράδειγμα του Κυρίου, ό Όποιος άνέβηκε στον Γολγοθά, γιά νά σώσει όλο τον Άδάμ. Οί διαστάσεις τής συνειδήσεως τοϋ Χριστού μάς άποκαλύπτονται σταδιακά μέσα στήν Εκκλησία, φανερώνοντάς μας έπίσης τίς άληθινές διαστάσεις τού έργου Του: ό θάνατός Του άγκάλιασε ολόκληρη τήν κτίση, ολόκληρο τον Άδάμ. Πόσο όμως μακριά άπό τό μέγεθος αύτών τών διαστάσεων βρίσκεται ή δική μας συνείδηση! Είμαστε μιά μικρή άδελφότητα.

Καί είναι άνάγκη άκόμη νά προσευχηθούμε πολύ καί με θέρμη, με δάκρυα και μέ πόνο καρδίας, για να μάς δώσει ό Θεός να έννοήσουμε τί είναι ή οίκογένειά μας να έννοήσουμε ότι είμαστε συνοδοιπόροι στην άσκησή μας νά άκολουθήσουμε τά ίχνη του Χριστού. Άν όμως δεν φέρουμε άκόμη στη συνείδησή μας έστω και τον μικρό αύτό κύκλο άνθρώπων, τότε πώς είναι δυνατόν νά ζήσουμε όλο τον Αδάμ στήν ιστορία καί στήν αιωνιότητα; Είναι φανερό ότι «παρά άνθρώποις τούτο άδύνατόν έστιν», όπως είπε ό Κύριος.

"Στίς δύσκολες στιγμές τοῦ λέω: «Γέροντα, ἕλα νά βοηθήσης». Ξέρω ὅτι ἔρχεται"

Μαρτυρία π. Σταύρου Τρικαλιώτου.

Τον γέροντα Ιάκωβο τον πρωτογνώρισα τον Μάρτιο του 1984, όταν τον επισκεφθήκαμε μαζί με άλλους, στα πλαίσια μιας εκδρομής που πραγματοποίησε η Θεολογική Σχολή, με την έμπνευση και καθοδήγηση του τότε βοηθού στην Θεολογική κ. Γεωργίου Ευθυμίου (νυν π. Γεωργίου).

Δεν χρειαζόσουν ιδιαίτερα «σημεία» για να βεβαιωθής για την αγιότητα του ανδρός. Μόνο η μορφή του και η αγιοπατερική παρουσία του σε πληροφορούσαν μυστικά για την αγιότητά του. Αν και είχα Πνευματικό, ένοιωσα την ανάγκη να εξομολογηθώ σ’ εκείνον –όπως και πολλοίσυμφοιτητές μου– και πραγματικά με βοήθησε να λύσω ένα πρόβλημα σημαντικό για την ζωή μου, που εκείνη την περίοδο με απασχολούσε έντονα.

 

Ένοιωθα τις συμβουλές του σαν να ήταν θεόσταλτες. Κυρίως, όμως, ένοιωθα την μεγάλη του πατρική αγάπη να με κατακλύζη, να μου δίνη δύναμη και κουράγιο. Φύγαμε όλοι οι φοιτητές αναπτερωμένοι πνευματικά. Κάποιοι απ’ αυτούς σήμερα έχουν γίνει κληρικοί.

 

Τόσο πολύ αγάπησα τον άγιο αυτό άνθρωπο του Θεού, που θέλησα να τον ξαναεπισκεφθώ μετά από ένα περίπου μήνα. Ήταν Μεγάλη Εβδομάδα. Έμεινα στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ από Μ. Τετάρτη μέχρι και το Μ. Σάββατο. Είχα την εξαιρετική ευκαιρία να τον απολαύσω ως λειτουργό. Ήταν απλός και ιεροπρεπής, ανθρώπινος και υπερφυσικός. Τα θεία λόγια που έβγαιναν από το στόμα του μπόλιαζαν πνευματικά την ύπαρξή μου.

 

Τον ξαναείδα για δεύτερη φορά στα πλαίσια του Μυστηρίου της ιεράς εξομολογήσεως. Δεν χόρταινα κυριολεκτικά να τον βλέπω, να τον ακούω. Τον ήξερα τόσο λίγο, αλλ’ αφηνόμουν με απόλυτη εμπιστοσύνη σε ό,τι μου έλεγε. Ένοιωθα ότι όχι απλώς με είχε καταλάβει, αλλά ότι με είχε συμπονέσει ως πραγματικός πνευματικός πατέρας.

 

Του εκμυστηρεύθηκα την κλίση για την ιερωσύνη, καθώς και την πρόθεσή μου να βρω την κατάλληλη σύζυγο. Μου υποσχέθηκε ότι θα κάνη προσευχή κι εκείνος. Μου αύξησε την επιθυμία για προσευχή και για εντονώτερη πνευματική ζωή.

 

Όταν το Μ. Σάββατο τον αποχαιρέτησα μετά την θεία Λειτουργία, μου έδωσε ένα πρόσφορο και μερικές ελιές για τον δρόμο. Ένοιωσα ότι βρήκα έναν άνθρωπο που νοιαζόταν να με βοηθήση όχι μόνο πνευματικά, αλλά και υλικά. Αυτό ήταν. Παρέμεινε για πάντα στην καρδιά μου ως ο άγιος Γέροντας του Οσίου Δαβίδ. Τον είχα από τότε ως πρότυπο στην ζωή μου. Ήταν ο ιερέας που ήθελα να μοιάσω. Ο πατέρας που μου έλειπε. Ο άνθρωπος του Θεού που είχε κερδίσει την απόλυτη εμπιστοσύνη μου.

 

Ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν. «Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο 

«Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» (σελ.155-157)

Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου

Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007

Κάποιο πρωϊνό, ὁ ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός ( 9ος -10ος αἰ.), καθισμένος σέ μιά γωνία, ἄκουγε τό πνευματικό του παιδί τόν Ἐπιφάνιο, πού διάβαζε ἕνα λόγο τοῦ μεγάλου Βασιλείου.

Ὅσην ὥρα διαρκοῦσε ἡ ἀνάγνωση, ξεχυνόταν μιά εὐωδία σάν ἀπό πολύτιμα ἀρρώματα. Ὅταν τελείωσε ἡ ἀνάγνωση, χάθηκε καί ἡ εὐωδία. Ἔκπληκτος ὁ Ἐπιφάνιος στράφηκε πρός τόν ὅσιο:

-Ἐξηγησέ μου σέ παρακαλῶ, τί εὐωδία ἦταν αὐτή;

Κι ὁ ὅσιος, ἐπειδή εἶχε δεῖ αὐτόν πού σκορποῦσε τήν εὐωδία, ἀποκρίθηκε:

-Ἄγγελοι Κυρίου εἶχαν συγκενρωθεῖ ἐδῶ, παιδί μου. Ἕνας μάλιστα, θέλοντας νά τιμήσει τά λόγια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θύμιαζε γύρω μας χαρούμενος.

Ἡ ἔκπληξη καί ἡ ἀπορία του Ἐπιφανίου κορυφώθηκαν. Ὁ ὅσιος λοιπόν συνέχισε πιό ἀναλυτκά:

-Σέ τρεῖς περιπτώσεις οἱ ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν τούς ἐκλεκτούς τοῦ Θεου: Πρῶτον, ὅταν διαβάζουν τά ἱερά βιβλία, ὁπότε τούς κυκλώνουν γιά ν’ ἀκούσουν κι αὐτοί.  Δεύτερον, ὅταν προσεύχονται καί συνομιλοῦν μέ τό Θεό, ὁπότε συμπροσεύχονται κι ἐκεῖνοι μέ πόθο.  Τρίτον, ὅταν ὑπομένουν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ κόπο, πόνο καί τιμωρίες, ὁπότε τούς μυρώνουν καί τούς παρακινοῦν στόν ἀγώνα τῆς εὐσέβειας.  Γιά τήν τελευταία περίπτωση θά σοῦ πῶ τήν ἀκόλουθη ἱστορία:

Paschal Greetings from Around the World

 

Paschal Greetings from Around the World

Language Greeting Response
Aleut: Khristus anahgrecum! Alhecum anahgrecum!
Aleut: Khris-tusax agla-gikux! Agangu-lakan agla-gikux!
Albanian: Krishti U Ngjall! Vertet U Ngjall!
Alutuq: Khris-tusaq ung-uixtuq! Pijii-nuq ung-uixtuq!
Amharic: Kristos tenestwal! Bergit tenestwal!
Anglo-Saxon: Crist aras! Crist sodhlice aras!
Arabic: El Messieh kahm! Hakken kahm!
Armenian: Kristos haryav ee merelotz! Orhnial eh harootyunuh kristosee!
Athabascan: Xristosi banuytashtch’ey! Gheli banuytashtch’ey!
Bulgarian: Hristos voskrese! Vo istina voskrese!
Byelorussian: Khrystos uvaskros! Saprawdy uvaskros!
Chinese: Helisituosi fuhuole! Queshi fuhuole!
Coptic: Pchristos aftooun! Alethos aftooun!
Czech: Kristus vstal a mrtvych! Opravdi vstoupil!
Danish: Kristus er opstanden! Ja, sandelig opstanden!
Dutch: Christus is opgestaan! Ja, hij is waarlijk opgestaan!
English: Christ is risen! Indeed He is risen!
Eritrean-Tigre: Christos tensiou! Bahake tensiou!
Esperanto: Kristo levigis! Vere levigis!
Estonian: Kristus on oolestoosunt! Toayestee on oolestoosunt!
Ethiopian: Christos t’ensah em’ muhtan! Exai’ ab-her eokala!

Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων:Κατήχηση ΙΔ ( οἱ ἐκπληρωμένες προφητεῖες γιά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Μέρος τρίτο

Αγίου ΚΥΡΙΛΛΟΥ Ιεροσολύμων

ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΙΔ΄(:οι εκπληρωμένες προφητείες για την Ανάσταση του Κυρίου)

[ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ]

ΙΒ´ . Αλλά πριν να εισέλθει ο Κύριος «τῶν θυρῶν κεκλεισμένων (: ανάμεσα από τις κλειστές πόρτες)» [Ιωάν. 20, 19.26], οι θαυμάσιες εκείνες και ανδρείες γυναίκες Τον ζητούσαν. Ζητούσαν το Νυμφίο και θεραπευτή των ψυχών τους. Ήλθαν οι ευλογημένες εκείνες στον τάφο [πρβλ. Ματθ. 28, 1: «Ὀψὲ δὲ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἦλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία θεωρῆσαι τὸν τάφον(:Αργά λοιπόν τη νύχτα του Σαββάτου, την ώρα που ξημέρωνε η πρώτη ημέρα της εβδομάδος, ήλθε η Μαρία η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία για να δουν τον τάφο)»] και ζητούσαν με μύρα να αλείψουν το σώμα του Κυρίου τους που όμως είχε ήδη αναστηθεί. Και τα δάκρυα από τα μάτια τους ακόμα έσταζαν, χωρίς να γνωρίζουν ότι θα έπρεπε μάλλον ήδη να ευφραίνονται και να χορεύουν για τον Αναστημένο Κύριο Ιησού Χριστό.

   Ήρθε η Μαρία [πρβλ. παραπάνω, Ιω. 20, 1: «Τῇ δὲ μιᾷ τῶν σαββάτων Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ ἔρχεται πρωΐ σκοτίας ἔτι οὔσης εἰς τὸ μνημεῖον, καὶ βλέπει τὸν λίθον ἠρμένον ἐκ τοῦ μνημείου(:Αφού πέρασε το Σάββατο, την επόμενη ημέρα, που ήταν η πρώτη ημέρα της εβδομάδας, η Μαρία η Μαγδαληνή έρχεται στο μνημείο πρωί, όταν ήταν ακόμη σκοτάδι, και βλέπει ότι ο λίθος που έφραζε την είσοδο του τάφου ήταν σηκωμένος από το μνήμα)] και Τον ζητούσε, κατά το Ευαγγέλιο, και δεν Τον εύρισκε, αλλά στη συνέχεια άκουσε από τους Αγγέλους ότι αναστήθηκε και κατόπιν είδε τον Χριστό.

     Μήπως όμως και αυτά τα βρίσκουμε κάπου γραμμένα; Λέει λοιπόν στο Άσμα των Ασμάτων:  «Ἐπὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου(:Στην κλίνη μου, τη νύχτα, ζήτησα Αυτόν που αγάπησε η ψυχή μου)» [Άσμα 3, 1]. Ποια ώρα;  «Ἐπὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν· ἐκάλεσα αὐτόν, καὶ οὐχ ὑπήκουσέ μου(:Στην κλίνη μου, τη νύχτα, ζήτησα Αυτόν που αγάπησε η ψυχή μου· τον αναζήτησα και δεν τον βρήκα· τον κάλεσα και δεν με άκουσε)» [Άσμα 3, 1]. Η Μαρία λέει, «ἔρχεται πρωΐ σκοτίας ἔτι οὔσης(:ήρθε ενώ ήταν ακόμη σκοτάδι)» [πρβλ. Ιωάν. 20, 1]. «Ἐπὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζήτησα ὃν ἠγάπησεν ἡ ψυχή μου· ἐζήτησα αὐτὸν καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν(:Στην κλίνη μου ενώ ήμουν, τη νύχτα τον ζήτησα, αλλά δεν τον βρήκα πουθενά)» [Άσμα 3, 1]. Και στο Ευαγγέλιο λέει η Μαρία όταν τη ρωτούν οι άγγελοι γιατί κλαίει: «ἦραν τὸν Κύριόν μου, καὶ οὐκ οἶδα ποῦ ἔθηκαν αὐτόν (:πήραν τον Κύριό μου από τον τάφο και δεν ξέρω πού τον έβαλαν)» [Ιωάν. 20, 13].

Ὁ γέροντας Ἐφραίμ Κατουνακιώτης στό κελάκι του στά Κατουνάκια

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ ΣΤΟ ΚΕΛΑΚΙ ΤΟΥ ΣΤΑ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΑ (ΜΟΝΑΔΙΚΟ VIDEO - ΙΑΝ 1994)

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2019/04/video-1994.html

Πῶς φτάνεις νά προσεύχεσαι γιά τούς ἐχθρούς σου. ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΌΝ ΣΑΛΌΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΉΣ.

 ,,— Κάνε την αρχή απ' αυτόν που αγαπάς πιο πολύ, ας πούμε από τα παιδιά σου. Όταν προσευχηθείς γι' αυτά, συνέχισε με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σου. Μετά γι' αυτούς που βρίσκονται γύρω σου, για τους γείτονες. Ύστερα για την πόλη που μένεις. Η Τιφλίδα δεν είναι η μόνη. Να προσευχηθείς για όλους που μένουν στη Γεωργία. Η Γεωργία δεν είναι η μόνη. Την περικυκλώνουν εχθροί. 

Εἰκόνα Παναγίας Ὁδηγήτριας-1250

 Εικόνα Παναγίας Οδηγήτριας.Χρονολόγηση: περίπου 1250

Υλικό: τέμπερα και φύλλο ασήμι με εφυάλωση πάνω σε γύψο και περγαμηνή σε πίνακα

Διαστάσεις: 24,8 Χ 17,8 Χ 1,6 εκατοστά

Ιερά μονή της Αγίας Αικατερίνης, Σινά, Αίγυπτος

https://proskynitis.blogspot.com/2019/04/1250.html?m=1

30 Ἀπριλίου. ♰ Τρίτη τῆς διακαινησίμου. ♰ Μνήμη τῶν νεοφανῶν μαρτύρων Ῥαφαήλ, Νικολάου καί Εἰρήνης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ εὐαγγελιστοῦ (συμψάλλεται ἐκ μεταθέσεως ἡ άκολουθία τοῦ άποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Μάρκου). Ἀπρ. 25. (Α´ Πέτ. ε´ 6-14).

Α Πε. 5,6           Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Θεοῦ, ἵνα ὑμᾶς ὑψώσῃ ἐν καιρῷ. 

Α Πε. 5,6                   Τπεινωθήτε, λοιπόν, κάτω από το παντοδύναμον χέρι του Θεού, δια να σας υψώση και σας δοξάση κατά τον καιρόν της Δευτέρας αυτού Παρουσίας.